Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-887/13-2/AP
z 26 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2013 r. (data wpływu 5 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku planowanej dostawy Nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku planowanej dostawy Nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - X („Bank”) planuje transakcję sprzedaży lokali mieszkalnych i garażowych stanowiących części budynku mieszkalnego wielorodzinnego („Nieruchomości”) na rzecz kontrahenta będącego osobą prawną („Spółki Y”).

Nieruchomości, które będą przedmiotem dostawy zostały nabyte przez Bank od podmiotu („Dewelopera”), który zrealizował inwestycję budownictwa mieszkaniowego w ramach swojej statutowej działalności, przy czym:

• podpisanie notarialnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokali i umowy przeniesienia lokali w celu zwolnienia się przez Dewelopera z zobowiązania wobec Banku nastąpiło w dniu 21 czerwca 2011 roku, natomiast faktyczne, potwierdzone protokołem wydanie Nieruchomości Bankowi - w dniu 29 czerwca 2011 roku,

• Bank był pierwszym nabywcą Nieruchomości po ich wybudowaniu przez Dewelopera; w momencie nabycia lokale były wykończone w standardzie deweloperskim, posiadały pozwolenie na użytkowanie, nie były zamieszkałe ani wynajmowane,
  

• transakcja przeniesienia własności Nieruchomości na rzecz Banku została opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 8% w przypadku lokali mieszkalnych oraz 23% w odniesieniu do lokali garażowych; transakcja ta została udokumentowana przez Dewelopera fakturą VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami,
  

• w związku z faktem, że Nieruchomości zostały nabyte przez Bank z intencją ich dalszej odsprzedaży przed upływem 2 lat od dnia nabycia, Bank uznał, że przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez Dewelopera. Część z tych lokali została faktycznie sprzedana w tym okresie, przy zastosowaniu właściwej stawki VAT. Większość jednak lokali z uwagi na sytuację rynkową, do tej pory nie znalazła nabywców.
  
  
  

W okresie posiadania Nieruchomości Bank nie korzystał z przedmiotowych lokali, nie były one zamieszkałe ani wynajmowane. W celu przygotowania ich do dalszej sprzedaży Bank ponosił nakłady na roboty remontowe i usługi konserwatorskie mające na celu naprawę usterek bądź bieżące utrzymanie. Poniesione przez Bank nakłady na ulepszenie nie przekroczyły 30% wartości początkowej lokali.

Spółka Y, na rzecz której zostanie dokonana dostawa Nieruchomości przez Bank, będzie prowadzić w ramach swojej działalności gospodarczej sprzedaż lokali na rzecz ostatecznych klientów.

W związku z planowaną dostawą Nieruchomości przez Bank na rzecz Spółki Y strony nie złożą oświadczenia o wyborze opodatkowania przedmiotowych lokali mieszkalnych i garażowych podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana przez wnioskodawcę dostawa Nieruchomości na rzecz Spółki Y będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zmianami) z uwagi na upływ dwuletniego okresu od dnia ich przejęcia od Dewelopera w związku z nabyciem - rozumianym jako dzień faktycznego wydania Nieruchomości Bankowi, a więc dzień, w którym doszło do pierwszego zasiedlenia w świetle przepisów ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, pierwsze zasiedlenie Nieruchomości nastąpiło w dniu 29 czerwca 2011 roku, czyli z chwilą faktycznego wydania Nieruchomości w związku z ich nabyciem od Dewelopera, co było potwierdzone protokołem zdawczo-odbiorczym w odniesieniu do każdego lokalu. Zatem planowana sprzedaż Nieruchomości nastąpi po upływie 2 lat od tego dnia i podlegać będzie zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zmianami), gdyż Strony nie skorzystają z opcji opodatkowania transakcji na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 tej ustawy.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Definicja „pierwszego zasiedlenia” sformułowana została przez ustawodawcę w art. 2 pkt 14 ww. ustawy, według którego przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Przedmiotowa transakcja dostawy na rzecz Banku nowych lokali przez Dewelopera spełniała wszystkie przesłanki pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, tj.:

• w dniu 21 czerwca 2011 roku, z chwilą podpisania umowy notarialnej przeniesienia lokali w celu zwolnienia się z zobowiązania nastąpiło przeniesienie prawa własności na rzecz Banku w sensie prawnym, natomiast w dniu 29 czerwca 2011 roku miało miejsce faktyczne, potwierdzone protokołem wydanie lokali Bankowi. Tego dnia miało więc również miejsce nabycie prawa do dysponowania Nieruchomościami jak właściciel (od tej daty Bank mógł dysponować Nieruchomościami zarówno z punktu widzenia prawnego jak i faktycznego). W tym też dniu nastąpiło przekazanie Nieruchomości Bankowi do użytkowania (szersze uwagi w tym zakresie przedstawiono poniżej);
  

• wydanie Nieruchomości odbyło się w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, ponieważ w momencie przeniesienia prawa własności lokali na rzecz Banku, tj. w dniu podpisania umowy notarialnej, miała miejsce odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tj. nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel;
  

• Bank był pierwszym nabywcą Nieruchomości mieszkaniowych po wybudowaniu ich przez Dewelopera;
  

• wydatki poniesione przez Bank na ulepszenie Nieruchomości nie przekroczyły 30% ich wartości początkowej;
  

• transakcja dotyczyła budynków, budowli lub ich części (każdy wyodrębniony lokal stanowi część budynku).
  
  
  

Bank pragnie w szczególności zauważyć, że sformułowana w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług przesłanka „oddania do użytkowania” nie powinna być zawężająco interpretowana w ten sposób, że warunkiem zaistnienia pierwszego zasiedlenia jest faktyczne korzystanie z nieruchomości przez pierwszego nabywcę lub użytkownika w celu przykładowo zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, prowadzenia w nich działalności gospodarczej (np. przeznaczenia na biuro), itp.

W ramach wspomnianej transakcji, do oddania do użytkowania Nieruchomości Bankowi (jako pierwszemu nabywcy) doszło już z racji samego nabycia przez Bank prawa do dysponowania Nieruchomościami jak właściciel, a więc nabycia faktycznego władztwa, umożliwiającego swobodne dysponowanie lokalami, w tym dokonywanie dalszej ich odsprzedaży. Zaistnieniu pierwszego zasiedlenia w związku z dostawą Nieruchomości przez Dewelopera na rzecz Banku nie stoi zatem na przeszkodzie okoliczność, że jedynym zakładanym przez Bank przeznaczeniem nabytych Nieruchomości była ich odsprzedaż.

Powyższa interpretacja jest powszechnie akceptowana w znanych Bankowi interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego i orzeczeniach sądów administracyjnych, wydanych zarówno na gruncie obecnego brzmienia art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również przed jego nowelizacją dokonaną z dniem 1 stycznia 2009 r. (w omawianym aspekcie te ostatnie zachowują pełną aktualność).

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 12 kwietnia 2011 r. (IPPP1-443-357/11-4/PR) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził: ,,(...) pojęcia „oddanie do użytkowania”, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy nie musi oznaczać oddania lokalu komuś w celu zamieszkania w nim przez niego, wbrew stwierdzeniom Spółki. Wystarczającą przesłanką jest objęcie faktycznego władztwa nad lokalami mieszkalnymi, możliwości dysponowania nimi, używania ich jak właściciel. Także lokal ten nie musi zostać faktycznie zamieszkany przez nabywcę, aby był oddany do użytkowania. Wnioskodawca w uzasadnieniu własnego stanowiska, swoją argumentację głównie opiera na literalnym rozumieniu przepisu, w szczególności fragmentu dotyczącego „oddania do użytkowania”, jednakże zwrot ten nie może być odczytywany nazbyt potocznie (...)”.

Analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 16 stycznia 2013 r. (ITPP2/443-1289/12/AD) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 11 maja 2012 r. (IPPP1/443-309/12-3/IGo) oraz 12 marca 2008 r. (IPPP1-443-752/07-2/BS), jak również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 5 stycznia 2012 r. (sygn. I SA/Ol 693/11) - orzeczenie prawomocne.

Mając powyższe na uwadze, za prawidłowe należy uznać stanowisko Banku, zgodnie z którym planowane dostawy Nieruchomości na rzecz Spółki Y będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na to, że zostaną dokonane po upływie 2 lat od dnia pierwszego zasiedlenia Nieruchomości, tj. od dnia faktycznego wydania Nieruchomości Bankowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został sformułowany odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy. I tak, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje dokonanie transakcji sprzedaży lokali mieszkalnych i garażowych stanowiących części budynku mieszkalnego wielorodzinnego (Nieruchomości) na rzecz kontrahenta będącego osobą prawną, tj. Spółki Y. Nieruchomości, które będą przedmiotem dostawy zostały nabyte przez Bank od Dewelopera, który zrealizował inwestycję budownictwa mieszkaniowego w ramach swojej statutowej działalności, przy czym podpisanie notarialnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokali i umowy przeniesienia lokali nastąpiło w dniu 21 czerwca 2011 roku, natomiast faktyczne, potwierdzone protokołem wydanie Nieruchomości Bankowi nastąpiło w dniu 29 czerwca 2011 roku. Bank był pierwszym nabywcą Nieruchomości po ich wybudowaniu przez Dewelopera; w momencie nabycia lokale były wykończone w standardzie deweloperskim, posiadały pozwolenie na użytkowanie, nie były zamieszkałe ani wynajmowane. Transakcja przeniesienia własności Nieruchomości na rzecz Banku została opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 8% w przypadku lokali mieszkalnych oraz 23% w odniesieniu do lokali garażowych; a także została udokumentowana przez Dewelopera fakturą VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami. W związku z faktem, że Nieruchomości zostały nabyte przez Bank z intencją ich dalszej odsprzedaży przed upływem 2 lat od dnia nabycia, Bank uznał, że przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez Dewelopera. Część z tych lokali została faktycznie sprzedana w tym okresie, przy zastosowaniu właściwej stawki VAT. Większość jednak lokali z uwagi na sytuację rynkową, do tej pory nie znalazła nabywców. Bank nie korzystał z przedmiotowych lokali, nie były one zamieszkałe ani wynajmowane. W celu przygotowania ich do dalszej sprzedaży Bank ponosił nakłady na roboty remontowe i usługi konserwatorskie mające na celu naprawę usterek bądź bieżące utrzymanie. Poniesione przez Bank nakłady na ulepszenie nie przekroczyły jednak 30% wartości początkowej lokali. Spółka Y, na rzecz której zostanie dokonana dostawa Nieruchomości, będzie prowadzić w ramach swojej działalności gospodarczej sprzedaż lokali na rzecz ostatecznych klientów. W związku z planowaną transakcją, strony nie złożą oświadczenia o wyborze opodatkowania przedmiotowych lokali mieszkalnych i garażowych podatkiem VAT.

W odniesieniu do powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT planowanej dostawy Nieruchomości na rzecz Spółki Y, z uwagi na upływ dwuletniego okresu od dnia ich przejęcia od Dewelopera w związku z nabyciem, rozumianym jako dzień faktycznego wydania Nieruchomości Bankowi, a więc dzień, w którym doszło do pierwszego zasiedlenia w świetle przepisów ww. ustawy.

Przechodząc do rozstrzygnięcia możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania dla sprzedaży opisanych przez Wnioskodawcę Nieruchomości wskazać należy przede wszystkim, że na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast, stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie ich od podatku od towarów i usług.

Warunki, które muszą być spełnione w celu zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zostały określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie zaś do art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat – art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera natomiast art. 2 pkt 14 powołanej ustawy. Stosownie do tego przepisu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Na podstawie powyższych przepisów dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do dostawy nie minęły co najmniej dwa lata. Przy czym powyższe wykluczenie doznaje ograniczenia, gdyż dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia również może korzystać ze zwolnienia w sytuacji, gdy w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i równocześnie gdy dostawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Natomiast, żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi tych budynków, budowli lub ich części. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów, jego istotą jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę czy najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, że zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Podkreślić należy w tym miejscu, że pojęcie „oddanie do użytkowania”, o którym mowa w powołanym art. 2 pkt 14 ustawy o VAT należy rozumieć jako objęcie faktycznego władztwa nad budynkami, budowlami lub ich częściami, możliwość dysponowania nimi, używania ich jak właściciel. Obiekty te nie muszą zostać faktycznie zamieszkane przez nabywcę, aby były oddane do użytkowania.

Rozpatrując możliwość zastosowania zwolnienia dla sprzedaży Nieruchomości należy wziąć pod uwagę okoliczności ich nabycia przez Wnioskodawcę, oraz wszelkie czynności, które wykonywał on w stosunku do poszczególnych nieruchomości będących przedmiotem zbycia.

W przedstawionych okolicznościach należy w pierwszej kolejności określić czy nastąpiły zdarzenia, z którymi ustawa o VAT wiąże powstanie pierwszego zasiedlenia, a jeżeli tak, to ile czasu upłynęło do momentu przedmiotowej dostawy nieruchomości.

Jak wynika z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu, lub po ich ulepszeniu, gdy te wydatki przekraczają wartość 30% wartości początkowej. Jednocześnie, za datę oddania nieruchomości do użytkowania należy przyjąć datę podpisania aktu notarialnego.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że przedmiotowe lokale mieszkalne i garażowe, Spółka nabyła od Dewelopera w ramach pierwszego zasiedlenia - była bowiem pierwszym nabywcą tych lokali. Przy czym w omawianej sytuacji do pierwszego zasiedlenia Nieruchomości doszło w momencie podpisania aktu notarialnego pomiędzy Wnioskodawcą a Deweloperem, tj. w dniu 21 czerwca 2011 r., a nie jak Spółka wskazała – w dniu 29 czerwca 2011 r., a więc w dniu faktycznego, potwierdzonego protokołem wydania Nieruchomości.

Tym samym planowana przez Spółkę dostawa ww. lokali, zarówno mieszkalnych jak i niemieszkalnych (garażowych), objęta będzie zwolnieniem w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jako dokonywana w okresie przekraczającym 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do ust. 11 powołanego artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Wnioskodawca wskazał jednak, że w związku z planowaną dostawą Nieruchomości przez Bank na rzecz Spółki Y strony nie złożą oświadczenia o wyborze opodatkowania przedmiotowych lokali mieszkalnych i garażowych podatkiem VAT na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż opisanej we wniosku Nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą Nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Zatem, w przypadku przedmiotowej dostawy, nie będzie miał zastosowania żaden z wyjątków wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W związku z tym, planowana transakcja będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy. Jednocześnie wskazać należy, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ma zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części, nieobjętych zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ponieważ planowana sprzedaż będzie korzystać ze zwolnienia na mocy ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pkt 10a nie znajdzie w niniejszej sprawie zastosowania.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe ze względu na niewłaściwe uznanie przez Spółkę, że „(…) pierwsze zasiedlenie Nieruchomości nastąpiło w dniu 29 czerwca 2011 roku, czyli z chwilą faktycznego wydania Nieruchomości w związku z ich nabyciem od Dewelopera, co było potwierdzone protokołem zdawczo odbiorczym w odniesieniu do każdego lokalu”. Jak bowiem wskazano powyżej, za datę oddania nieruchomości do użytkowania – a więc za pierwsze zasiedlenie - należy przyjąć datę podpisania aktu notarialnego, tj. dzień 21 czerwca 2011 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.