Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-657/13-4/MK
z 12 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11.09.2013 r. (data wpływu 13.09.2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22.11.2013 r. (data wpływu 25.11.2013 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-657/13-2/MK z dnia 13.11.2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce polskiej obowiązkach płatnika w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów spółki mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych przez pracowników Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.09.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce polskiej obowiązkach płatnika w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów spółki mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych przez pracowników Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką pośrednio zależną od spółki kapitałowej z siedzibą na terytorium Stanów Zjednoczonych. W podmiocie kontrolowanym przez wspomnianą spółkę, który także posiada siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych (dalej Spółka), planowane jest podwyższenie kapitału zakładowego.

W związku z pozytywną oceną pracy wybranych pracowników Wnioskodawcy, będą oni mieli prawo do objęcia nowych udziałów w Spółce, w zamian za wkład pieniężny.

Wartość wnoszonego przez pracownika wkładu będzie równa wartości nominalnej obejmowanych udziałów. Wartość nominalna udziałów będzie niższa od rynkowej wartości obejmowanych udziałów.

Nie jest wykluczone, iż w przyszłości objęte przez pracownika udziały, zostaną przez niego zbyte w celu umorzenia.

Innymi słowy, wkład do spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych zostanie wniesiony przez pracowników Wnioskodawcy, a nie Wnioskodawcę.

Finansowanie umorzenia odbędzie się całkowicie przez podmioty posiadające siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Środki na ten cel nie będą pochodziły od Wnioskodawcy.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 13.11.2013 r. Nr IPPB2/415-657/13-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• Wskazanie na czym będzie polegał system motywacyjny, (o którym mowa w opisie stanowiska do zdarzenia przyszłego), w ramach którego pracownicy Wnioskodawcy obejmą udziały?
  
• doprecyzowanie, kto będzie wnosił wkład pieniężny do spółki w celu objęcia udziałów?
  
  
  

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 22.11.2013 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

Przez plan motywacyjny, o którym mowa w opisie stanowiska zdarzenia przyszłego należy rozumieć umożliwienie przez Wnioskodawcę wybranym pracownikom Spółki, w związku z pozytywną oceną ich pracy objęcie nowych udziałów w Spółce w zamian za wkład pieniężny.

Wnioskodawca, w oparciu o indywidualne elementy, na które składać się będę m.in.

• wskaźnik wynikający z indywidualnej oceny pracownika tzw. mnożnik indywidualny,
  
• wskaźnik określony w oparciu o mierniki sukcesu Wnioskodawcy (tj wartość osiągniętego zysku, przychodów ze sprzedaży, kapitał obrotowy),
  
• wartość maksymalnej premii rocznej (ustalonej na podstawie umowy pomiędzy Wnioskodawcą a pracownikiem),
  
• podstawa premii rocznej,
  
  
  

kalkulować będzie wartość premii rocznej przysługującej danemu pracownikowi.

Premia skalkulowana o wskazane w zdaniu poprzednim założenia stanowić będzie podstawę do kalkulacji liczby udziałów, które dany pracownik objęty systemem motywacyjnym będzie mógł objąć w zamian za wkład pieniężny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochód z dobrowolnego umorzenia udziałów w Spółce powinien być traktowany jako dochód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku jako płatnik?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT źródłem przychodów są „kapitały pieniężne” i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Tym samym z powołanych powyżej przepisów wynika jednoznacznie, iż dochód z dobrowolnego umorzenia udziałów (zbycia w celu umorzenia) objętych w spółce kapitałowej, jako dochód z odpłatnego zbycia udziałów w spółce mającej osobowość prawną należy zaliczyć do źródła przychodów jakimi są „kapitały pieniężne”. Nie ma przy tym znaczenia z jakiego tytułu osoba uzyskująca przedmiotowy dochód otrzymała udziały będące przedmiotem umorzenia (czy w drodze objęcia, jak w przypadku zdarzenia przyszłego opisanego w przedmiotowym wniosku, czy w drodze nabycia, itp.). Na gruncie ustawy o PIT istotne jest wyłącznie, iż przychód powstaje z odpłatnego zbycia udziałów.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy, dochód z dobrowolnego umorzenia udziałów objętych przez pracownika Wnioskodawcy w Spółce stanowić będzie dochód z kapitałów pieniężnych. Mimo iż przedmiotowe udziały zostaną objęte przez pracownika Wnioskodawcy w ramach wdrażanego systemu motywacyjnego nie ma podstaw do zaliczenia dochodów z ich dobrowolnego umorzenia do innego źródła przychodów w szczególności przedmiotowe dochody nie mogą zostać uznane za dochody ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Stanowisko zgodnie z którym dochód z realizacji planu motywacyjnego (przykładowo sprzedaż papierów wartościowych objętych/nabytych w ramach przedmiotowych planów) nie stanowi dochodu ze stosunku pracy lecz dochód z kapitałów pieniężnych zostało potwierdzone w drodze licznych interpretacji indywidualnych, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2012 r., (Nr IBPBII/2/415-1445/11/ŁCZ) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził:
  
  
  

„Tym samym rację ma wnioskodawca, że w stanie prawnym po 01 stycznia 2011 r. wykonanie opcji w wariancie „Exercise and Hold” nie stanowi przychodu ze stosunku pracy lub z innych źródeł, jednak wbrew jego stanowisku wykonanie opcji w wariancie Exercise and Hold stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, dlatego w tej części stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast określenia czy zbycie przez wnioskodawcę akcji, które otrzyma w ramach realizacji planu opcyjnego w wariancie „Exercise and HoId” w stanie prawnym po dniu 01 stycznia 2011 r. stanowi źródło przychodu i podlega opodatkowaniu należy zauważyć, że wśród źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano kapitały pieniężne i prawa majątkowe (pkt 7). Szczegółowy zakres przychodów należących do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych wynika z art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakres ten obejmuje m.in. należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a).”

• W interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2012 r. (Nr IPPB2/415-895/11-4/MK) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził:
  
  
  

„,Zauważyć zatem należy, że w przedmiotowej sprawie (wykonanie opcji na akcje zgodnie z planem SOP (po preferencyjnej cenie) realizacja praw z opcji, przyznanych uczestnikowi w ramach programu opcyjnego następuje poprzez otrzymanie przez pracowników w zamian za opcje akcji, które mogą sprzedać w dowolnym momencie.

Oznacza to, że realizacja praw wynikających z opcji, poprzez nabycie prawa do akcji A. US skutkuje powstaniem źródła przychodu z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, do których należą opcje. Przychód taki na podstawie ww. art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

W przedmiotowej sprawie uczestnik programu oddelegowany do pracy na terytorium Polski, którego nie łączy z Wnioskodawcą żadna umowa otrzyma opcję dającą prawo zakupu akcji po określonej cenie. Istotą opcji jest nabycie akcji za określoną cenę. Realizacja opcji jest więc równoznaczna z nabyciem akcji po umówionej cenie. Tym samym przychód z tytułu realizacji opcji należy utożsamiać z przychodem z kapitałów pieniężnych. Opcje dotyczą praw do zakupu akcji i realizacja opcji polega na nabyciu akcji. Realizując prawa z opcji czyli nabywając akcje uczestnik uzyskuje przychód z kapitałów pieniężnych, o jakim mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.

Powyższe oznacza, że przychód ten nie będzie stanowił przychodu z innych źródeł, a tym samym na Spółce polskiej nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika.”

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o PIT dochodem z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT.

Od dochodu ustalonego zgodnie z zasadami, o których mowa powyżej pobiera się 19% podatek. Jak stanowi bowiem art. 30b ust. 1 ustawy o PIT od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 6 ustawy o PIT na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 w związku z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W tym samym terminie jest obowiązany do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując powyższe informacje, dobrowolne umorzenie udziałów w Spółce (zbycie w celu umorzenia) skutkować będzie powstaniem po stronie pracownika Wnioskodawcy dochodu z kapitałów pieniężnych. Przedmiotowy dochód podlegać będzie w Polsce opodatkowaniu podatkiem w wysokości 19%. Zobowiązanym do zapłaty podatku będzie sam pracownik Wnioskodawcy. Na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne obowiązki z tytułu bycia płatnikiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
   
2. pobranie,
   
3. wpłacenie
   
   - podatku, zaliczki lub raty.
   
   
   

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

W myśl art. 41 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy). Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, sporządzone według ustalonego wzoru (informacje PIT-8C).

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z treści powyższych przepisów wynika, iż warunkiem istnienia obowiązków informacyjnych dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz tych osób.

Z wniosku wynika, że w związku z pozytywną oceną pracy wybranych pracowników Spółki pośrednio zależnej od spółki kapitałowej z siedzibą na terytorium Stanów Zjednoczonych, będą oni mieli prawo w ramach planu motywacyjnego do objęcia w zamian za wkład pieniężny nowych udziałów w spółce mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych zależnej od Spółki kapitałowej mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych.

W przyszłości objęte przez pracowników udziały, mogą zostać przez nich zbyte w celu umorzenia. Finansowanie umorzenia odbędzie się całkowicie przez podmioty posiadające siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Środki na ten cel nie będą pochodziły od Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zapytanie Spółki dotyczy tego w jaki sposób powinien być zakwalifikowany dochód uzyskany przez pracowników z dobrowolnego umorzenia udziałów w Spółce i czy w konsekwencji na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika.

Z dniem 01 stycznia 2011 r. zmieniono zasady opodatkowania dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów lub akcji na rzecz spółki w celu ich umorzenia. Zgodnie bowiem z art. 1 pkt 16 lit. d) ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478) uchylono art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym dochód (przychód) uzyskany od dnia 01 stycznia 2011 r. ze zbycia udziałów w celu umorzenia jest traktowany jako przychód z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych. Przychód ten nie jest rozliczany przez płatnika, lecz podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli jest samodzielnie wykazywany w zeznaniu PIT-38 i opodatkowany przez podatnika.

Zatem umorzenie dobrowolne przeprowadzone po dniu 31 grudnia 2010 r. powoduje, że osoba fizyczna posiadająca udziały, osiągnięty przychód ze zbycia udziałów w celu umorzenia kwalifikuje do kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dyspozycją tego przepisu objęte jest wyłącznie zbycie o charakterze odpłatnym.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów w Spółce uprawnieni pracownicy osiągną przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód ten nie będzie stanowił dla uprawnionych przychodu ze stosunku pracy, a na Wnioskodawcy (Spółce) nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika.

Stosownie do art. 30b ust. 6 tej ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, i dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Powyższe oznacza, że do rozliczenia przychodu z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów w Spółce, w tym złożenia zeznania i zapłaty podatku zobowiązani będą wyłącznie uprawnieni pracownicy, którzy dokonają dobrowolnego umorzenia nabytych udziałów w Spółce prawa amerykańskiego.

Reasumując: Skutki podatkowe z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów przez pracowników Wnioskodawcy akcji spółki mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych nie rodzą po stronie Spółki zatrudniającej pracowników obowiązków płatnika, o których mowa w art. 31 ustawy podatkowej, ani obowiązków informacyjnych wynikających z przepisu art. 42c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Spółkę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące.

W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami – nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.