Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1112/13/AW
z 3 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2013 r. (data wpływu 15 października 2013 r.), uzupełnionym w dniu 3 stycznia 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy dostawy nieruchomości zbudowanej  jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy dostawy nieruchomości zbudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza sprzedać działkę nr 56/11 zabudowaną murowanym, parterowym budynkiem z lat siedemdziesiątych - szaletami publicznymi o powierzchni zabudowy 40 m2 z siedmioma kabinami. Wartość rynkowa nieruchomości wyceniona została przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 83.546,00 zł, w tym :

• wartość budynku - 6.207,00 zł,
  
• wartość gruntu - 77 357,00 zł.

Działka w całości sprzedana będzie jednemu nabywcy.

Działka nr 56/11, położona w miejscowości M. o powierzchni 0,0162 ha, powstała w wyniku podziału działki nr 56/5 (decyzja Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia 19 czerwca 1995 r.). Działka nr 56/5 została nabyta przez Gminę w drodze komunalizacji (decyzja z dnia 20 lipca 1994 r.). W dniu 24 stycznia 1995 r. Zarząd Gminy wygasił prawo zarządu/użytkowania Dyrekcji Okręgu Funduszu Wczasów Pracowniczych do ww. nieruchomości. Następnie Rada Gminy podjęła uchwałę w sprawie wynajęcia lokali użytkowych, między innymi szaletów publicznych położonych na działce nr 56/11. Wynajęcie lokali użytkowych zostało powierzone zakładowi budżetowemu - Ośrodkowi Sportu i Rekreacji (oddane w bezpłatne administrowanie). Wszelkie koszty związane z utrzymaniem i korzystaniem z przedmiotu umowy ponosi Ośrodek Sportu i Rekreacji. W związku z powyższym Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie i remonty szaletów publicznych.

Ośrodek Sportu i Rekreacji podpisał następujące umowy dzierżawy na szalety publiczne:

• od 16 lutego 2004 r. do 31 grudnia 2006 r.;
  
• od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2011 r.;
  
• od 25 czerwca 2012 r. do 10 września 2012 r.;
  
• od 1 grudnia 2012 r. do 26 kwietnia 2014 r.

Na część działki nr 56/11, tj. 45 m2, wykorzystywanej na powiększenie działki sąsiedniej, zostały podpisane następujące umowy dzierżawy:

• od 1 lipca 2005 r. do 30 czerwca 2008 r.;
  
• od 22 kwietnia 2011 r. do 21 kwietnia 2014 r.

Z dniem 10 października 2013 r. wygaszone zostało administrowanie Ośrodkowi Sportu i Rekreacji działki nr 56/11 zabudowanej szaletem publicznym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości (budynku, działki) w całości będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa przedmiotowej nieruchomości zabudowanej w całości będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Po powołaniu treści ww. przepisu Gmina wskazała, że nie miała prawa do odliczeń w przypadku nabycia obiektów budowlanych (decyzja komunalizacyjna) oraz nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie. Dodała, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo ich części - w myśl art. 29 ust. 5 ustawy - z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, co oznacza, że do jego dostawy stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Gmina stwierdziła, że jeżeli dostawa budynków korzysta ze zwolnienia od podatku, tak jak w rozpatrywanym przypadku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa/najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Do pierwszego zasiedlenia może dochodzić wielokrotnie. Pierwsze zasiedlenie obiektu nastąpi po każdym jego ulepszeniu stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej i oddaniu go do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem, dzierżawa, sprzedaż, leasing) pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi obiektu.

Na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z ust. 11 tego artykułu, oświadczenie, o którym w ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

W myśl postanowień art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. wyżej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a cyt. ustawy).

W świetle art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, który będzie obowiązywać od dnia 1 stycznia 2014 r., w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że dostawa budynku, o którym mowa we wniosku, nie będzie - jak wskazała Gmina - zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, lecz art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ budynek ten był przedmiotem umów dzierżawy, zatem nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, a jego zbycie będzie mieć miejsce po upływie 2 lat od tego zasiedlenia, o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy. Wobec powyższego zbycie gruntu, na którym jest on posadowiony - przy uwzględnieniu treści art. 29 ust. 5 ustawy, a po dniu 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8 ustawy - również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku.

Pomimo, że Gmina prawidłowo wskazała, że transakcja zbycia nieruchomości będzie zwolniona od podatku, z uwagi na błędne wskazanie jako podstawy prawnej art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanowisko całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że obiekt, o którym mowa we wniosku, stanowi budynek w rozumieniu ww. ustawy - Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.