2013.04.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1319/12/MS
z 9 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2012r. (data wpływu 27 grudnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2013r. (data wpływu 26 marca 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki wraz z posadowionym na niej budynkiem i ogrodzeniem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 20 grudnia 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki wraz z posadowionym na niej budynkiem i ogrodzeniem.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 marca 2013r. (data wpływu 26 marca 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1319/12/MS z dnia 12 marca 2013r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym gruntu położonego w A. oraz właścicielem posadowionych na ww. gruncie budynku biurowego oraz budowli w postaci ogrodzenia. Nabycie przedmiotowej nieruchomości w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkiem biurowym nastąpiło w 2000r. Przy nabyciu ww. nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z uwagi na niewykorzystywanie budynku do działalności opodatkowanej i Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT.

Wartość początkowa gruntu wraz z budynkiem biurowym wynosiła 923.140,35 zł. W latach 2000 do 2007 Wnioskodawca dokonywał nakładów na budynek, które łącznie wyniosły 1.416.199,99 zł i tym samym przekroczyły wartość początkową gruntu wraz z budynkiem. Największe nakłady na budynek Wnioskodawca poczynił w 2005r. i wyniosły one 1.337.606,09 zł. W 2006r. Wnioskodawca poniósł nakłady w wysokości 50.961,93 zł, a w 2007r. wartość nakładów wyniosła 27.631,97 zł. Po roku 2007 Wnioskodawca nie dokonywał już żadnych nakładów na budynek.

W 2005r. Wnioskodawca wybudował wokół nieruchomości ogrodzenie, które zostało ujęte w ewidencji środków trwałych w dniu 31 października 2005r. Od poczynionych wydatków na wybudowanie ww. ogrodzenia Wnioskodawca odliczył podatek VAT. W dniu 16 maja 2007r. Wnioskodawca wynajął część powierzchni biurowej budynku stanowiącej 2,16% całej powierzchni. Na podstawie aneksu do umowy najmu z dnia 30 czerwca 2008r. powierzchnia najmu uległa zwiększeniu obejmując 7,10% całej powierzchni budynku. Następnie na podstawie umowy z dnia 1 lipca 2010r. Wnioskodawca oddał w dzierżawę całość budynku. W dniu 21 lutego 2011r. umowa dzierżawy została zmieniona w ten sposób, iż zmniejszono dzierżawioną powierzchnię do 10,20 m2, co stanowi 2,05% całości budynku.

Obecnie Wnioskodawca planuje zbycie ww. nieruchomości w postaci prawa użytkowania wieczystego wraz z budynkiem biurowym i jego wyposażeniem oraz ogrodzeniem posadowionymi na ww. gruncie.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od momentu powstania tj. od 21 marca 1996r. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej wskazanej w statucie Wnioskodawcy, a w szczególności: pośrednictwo pieniężne, finansowa działalność usługowa, zarządzanie rynkami finansowymi, działalność wspomagająca usługi finansowe.

Wnioskodawca w latach 2000-2007 poniósł nakłady na budynek biurowy w łącznej wysokości 1.416.199,99 zł. W związku z poniesionymi nakładami Wnioskodawca dokonywał odliczeń podatku naliczonego począwszy od 2005r. Odliczenie podatku następowało na zasadach proporcji obliczanej jako udział: rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Wnioskodawca dokonał zatem częściowego odliczenia podatku naliczonego w wysokości wynikającej z ustalonej proporcji.

Poniesione przez Wnioskodawcę nakłady na budynek stanowiły ulepszenie w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powszechnym rozumieniem pojęcia ulepszenia wyrażonym np. w interpretacji indywidualnej nr IPTPB3/423-233/12-2/IR wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 20 września 2012r. – „Różnica pomiędzy nakładami ponoszonymi na remont a nakładami ponoszonymi na ulepszenie środków trwałych polega zatem na tym, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełniania innych, nowych funkcji czy wymagań, zyskuje istotną zmianę cech użytkowych.” W świetle powyższego stanowiska nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na budynek stanowiły ulepszenie, gdyż ich celem było unowocześnienie budynku i przystosowanie go do nowych potrzeb Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje, że symbol PKOB wynikający z Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych właściwy dla budynku mającego być przedmiotem sprzedaży to 1220. Jeżeli chodzi o ogrodzenie, które również objęte ma być transakcją sprzedaży, to w rozumieniu ustawy Prawo budowlane jest to urządzenie budowlane związane z budynkiem. W związku z tym, że przedmiotowe ogrodzenie jest związane z budynkiem w sposób zapewniający możliwość użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem nie jest ono klasyfikowane jako odrębny obiekt budowlany. Mając to na uwadze należy przyjąć, że ogrodzenie nie będzie w tym przypadku stanowiło osobnej budowli w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych ale powinno być klasyfikowane jak budynek, z którym jest związane, a zatem również posiada symbol PKOB - 1220.

Wnioskodawca wyjaśnia, że dzierżawa budynku począwszy od 1 lipca 2010r. nie obejmowała ogrodzenia, które nigdy nie było przedmiotem dzierżawy. Okoliczność tą Wnioskodawca ujął we wniosku o udzielenie interpretacji podatkowej wskazując, że po wybudowaniu ogrodzenie nie było oddane do użytkowania w wykonaniu czynności opodatkowanej VAT, a także że Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego związanego z budową ogrodzenia. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż ogrodzenia nie będzie podlegała zwolnieniu zarówno na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, jak i pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wyjaśnia, że po wybudowaniu ogrodzenia w 2005r. nie ponosił już żadnych nakładów na jego ulepszenie.

Wnioskodawca wskazuje, że nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży składa się z jednej działki wyodrębnionej geodezyjnie o numerze ewidencyjnym 8037/42.

Ponadto Wnioskodawca precyzuje, że jego intencją nie było uzyskanie interpretacji podatkowej w zakresie opodatkowania sprzedaży wyposażenia budynku biurowego, a informacja zawarta w opisie zdarzenia przyszłego służyła jedynie wyczerpującemu przedstawieniu stanu faktycznego. W związku z tym Wnioskodawca nie wnosi o wydanie wiążącej interpretacji indywidualnej w kwestii opodatkowania sprzedaży wyposażenia budynku biurowego.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, w sposób wyczerpujący przedstawiające zdarzenie przyszłe opisane we wniosku z dnia 20 grudnia 2012r. Wnioskodawca wnosi o udzielenie wiążącej interpretacji indywidualnej zgodnie z przedstawionymi w ww. wniosku pytaniami podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca dokonując sprzedaży budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10, a w przypadku ogrodzenia Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało zwolnienie z opodatkowania zarówno na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, a także art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w oparciu o art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług będzie mógł zrezygnować z ww. zwolnienia i opodatkować planowaną dostawę budynku na zasadach ogólnych.

Opodatkowanie gruntu będzie podlegać takim samym zasadom jak opodatkowanie budynków lub budowli posadowionych na danym gruncie, co wynika z art. 29 ust. 5 cyt. ustawy i § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku gdy Wnioskodawca nie zrezygnuje ze zwolnienia z opodatkowania, to w przypadku gdy na jednym gruncie zlokalizowane są budynki i budowle zwolnione z opodatkowania oraz podlegające opodatkowaniu prawidłowe jest ustalenie podstawy opodatkowania nieruchomości w oparciu o tzw. metodę wartościową lub powierzchniową.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w obowiązującym brzemieniu (dalej ustawa VAT) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, za towary uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy VAT, dostawa towarów podlega, co do zasady, opodatkowaniu 23% stawką VAT. Jednocześnie w myśl art. 29 ust. 5 ustawy VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Stosownie natomiast do § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Z cytowanego przepisu wynika zatem, że w przypadku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest budynek lub budowla podatek należny wynikał będzie ze stawki VAT właściwej dla dostawy zlokalizowanych na przedmiotowym gruncie budynków lub budowli, a w przypadku zwolnienia dostawy budynku lub budowli z opodatkowania zwolnienie obejmuje również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Na gruncie ustawy VAT ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części. Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ustawy VAT przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, np. na podstawie umowy najmu, lub dzierżawy, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Przedmiotowy budynek położony w A., co do którego planowana jest sprzedaż, należący do Wnioskodawcy został nabyty wraz z prawem użytkowania wieczystego w 2000r. Budynek ten został w latach 2000 do 2007 ulepszony, a wartość poczynionych nakładów w łącznej wysokości 1.416.199,99 zł przekroczyła 30% wartości początkowej budynku, która wynosiła 923.140,35 zł.

Po ulepszeniu, przedmiotowy budynek został oddany w użytkowanie pierwszemu nabywcy w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a więc nastąpiło w stosunku do niego pierwsze zasiedlenie. Na podstawie umowy najmu z dnia 16 maja 2007r. nastąpiło pierwsze zasiedlenie części budynku tj. 2,16%, rozszerzonej na podstawie aneksu z dnia 30 czerwca 2008r. do 7,10% powierzchni, która to umowa obowiązywała do dnia 15 czerwca 2010r. Następnie na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 lipca 2010r. nastąpiło wydzierżawienie całej powierzchni budynku, co oznacza, iż nastąpiło wówczas pierwsze zasiedlenie pozostałej, nieoddawanej dotychczas w użytkowanie, części budynku tj. 92,90% powierzchni. Na podstawie aneksu z dnia 21 lutego 2011r. dzierżawiona powierzchnia została zmniejszona do poziomu 2,05% całości budynku. Zdaniem Wnioskodawcy fakt zmniejszenia dzierżawionej powierzchni przed upływem dwóch lat, nie ma wpływu na możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, jak również nie niweczy faktu pierwszego zasiedlenia części budynku które nastąpiło z dniem 1 lipca 2010r.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy spełnione są przesłanki z art. 43 ust. 10 ustawy VAT warunkujące skorzystanie ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży przedmiotowego budynku. Planowa sprzedaż budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia gdyż miało ono miejsce w stosunku do poszczególnych części budynku odpowiednio w 2007, 2008 i w 2010r., a zatem warunek z art. 43 ust. 10 pkt a ustawy VAT jest spełniony. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą upłynęło już ponad dwa lata, okres ten najpóźniej skończył się w dniu 1 lipca 2012r., a więc również warunek opisany w art. 43 ust. 10 pkt b cytowanej ustawy jest spełniony. W związku z powyższym Wnioskodawcy w ramach planowanej sprzedaży budynku przysługuje zwolnienie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie spółka może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części spełniają przesłanki opisane w art. 43 ust. 10 ustawy VAT tj.:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Poza budynkiem, o którym mowa powyżej na przedmiotowym gruncie, co do którego planowana jest sprzedaż zlokalizowana jest również budowla w postaci ogrodzenia, która także ma być objęta transakcją sprzedaży. Przedmiotowe ogrodzenie zostało wzniesione przez Wnioskodawcę i zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych w 2005r. Wnioskodawca odliczył podatek VAT od wydatków związanych z budową tego ogrodzenia. Po wybudowaniu ogrodzenie nie było oddane do użytkowania w wykonaniu czynności opodatkowanej VAT. W konsekwencji, sprzedaż tego ogrodzenia będzie stanowiła pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisów o VAT, a w konsekwencji zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT nie będzie miało zastosowania. Jeżeli chodzi natomiast o zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, to ponieważ przy wytworzeniu tego ogrodzenia Wnioskodawca odliczył podatek, to również w tym przypadku zwolnienie z opodatkowania VAT nie może zostać zastosowane. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy dostawa ogrodzenia będzie opodatkowana 23% stawką VAT.

Powyższe oznacza, że w skład jednej nieruchomości, w stosunku do której planowana jest sprzedaż, wchodzi budynek w całości zwolniony z podatku od towarów i usług, jak również budowla opodatkowana podstawową stawką podatku VAT. W przypadku zaistnienia takiej sytuacji zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają regulacji dotyczących sposobu ustalania podstawy opodatkowania. W praktyce ukształtowała się natomiast zasada ustalania podstawy opodatkowania wg klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych obiektów budowlanych zwolnionych z opodatkowania lub wg klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię gruntu proporcjonalnie do powierzchni obiektów budowlanych.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji najbardziej właściwa będzie tzw. metoda wartościowa, polegająca na obliczeniu udziału, jaki stanowi wartość ogrodzenia w ogólnej wartości wszystkich sprzedawanych budynków i budowli (w tym przypadku: budynku i ogrodzenia), a następnie należy pomnożyć otrzymany udział przez wartość zbywanego prawa użytkowania wieczystego i otrzymany wynik opodatkować właściwą stawką VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że jak wynika z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów.

W związku z powyższym Wnioskodawca obowiązany był do wskazania, w opisie zdarzenia przyszłego złożonego wniosku, właściwych symboli PKWiU dla będących przedmiotem wniosku budynków, budowli lub ich części.

Odnosząc się do wskazanego we wniosku ogrodzenia Wnioskodawca stwierdził, że przedmiotowe ogrodzenie jest związane z budynkiem w sposób zapewniający możliwość użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem nie jest ono klasyfikowane jako odrębny obiekt budowlany oraz, że mając to na uwadze, należy przyjąć, że ogrodzenie nie będzie w tym przypadku stanowiło osobnej budowli w rozumieniu PKOB, ale powinno być klasyfikowane jak budynek, z którym jest związane, a zatem również posiada symbol PKOB - 1220.

Zatem mając na uwadze powyższe przedmiotowej interpretacji udzielno przyjmując, że wskazane we wniosku ogrodzenie nie stanowi odrębnej budowli lecz stanowi część budynku biurowego sklasyfikowaną, jak wskazał Wnioskodawca, pod symbolem PKOB - 1220.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie terminu „dostawa towarów”, odwołujące się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale także zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, jak również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Wnioskodawca podał we wniosku, że przedmiotem sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego działki wraz z posadowionymi na niej budynkiem biurowym i ogrodzeniem. Wnioskodawca wskazał dla tych obiektów klasyfikacje statystyczne: dla budynku biurowego jak i ogrodzenia – PKOB 1220.

Przy czym odnosząc się do przedmiotowego ogrodzenia Wnioskodawca wskazał, że ogrodzenie w rozumieniu ustawy Prawo Budowlane jest urządzeniem budowlanym związanym z budynkiem. W związku z tym, że przedmiotowe ogrodzenie jest związane z budynkiem w sposób zapewniający możliwość użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem nie jest ono klasyfikowane jako odrębny obiekt budowlany. Mając to na uwadze Wnioskodawca przyjął, że ogrodzenie nie będzie w tym przypadku stanowiło osobnej budowli w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych ale powinno być klasyfikowane jak budynek, z którym jest związane, a zatem również posiada symbol PKOB - 1220.

Należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Zgodnie z PKOB budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Natomiast w myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243 poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury;
budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB w sekcji „Budynki” można wyróżnić grupę 122 budynki biurowe.

Grupa 122 obejmuje klasę 1220 – Budynki biurowe, do której zalicza się budynki wykorzystywane jako miejsce pracy dla działalności biura, sekretariatu lub innych o charakterze administracyjnym, np.: budynki banków, urzędów pocztowych, urzędów miejskich, gminnych, ministerstw, itp. lokali administracyjnych, budynki centrów konferencyjnych i kongresów, sądów i parlamentów. Klasa nie obejmuje: biur w budynkach przeznaczonych głównie do innych celów.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przedmiotowy budynek biurowy i ogrodzenie znajdujące się na działce będącej w użytkowaniu wieczystym są towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem sprzedaż ww. budynku biurowego i ogrodzenia wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym są posadowione – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stanowiąc dostawę towarów o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Niemniej zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub jego części jest ustalenie, kiedy nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę – bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. z 2013r. poz. 247), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie korzystało ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), przez dzierżawę rozumie się umowę wzajemną, w której wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz lub prawo do używania i pobierania pożytków na czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Stosownie do art. 694 Kodeksu cywilnego do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie (…).

Należy zauważyć, że umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki. Tak więc oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy dzierżawy związane jest z wzajemnym świadczeniem dzierżawcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego dzierżawcę, która to czynność w świetle zapisów ustawy o podatku od towarów i usług stanowi usługę, która jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od momentu powstania, tj. od 21 marca 1996r.

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym gruntu położonego w A. oraz właścicielem posadowionego na ww. gruncie budynku biurowego oraz ogrodzenia. Nabycie przedmiotowej nieruchomości w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkiem biurowym nastąpiło w 2000r. Przy nabyciu ww. nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z uwagi na niewykorzystywanie budynku do działalności opodatkowanej i Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT.

Wnioskodawca wyjaśnia, że dzierżawa budynku począwszy od 1 lipca 2010r. nie obejmowała ogrodzenia, które nigdy nie było przedmiotem dzierżawy. Po wybudowaniu ogrodzenia w 2005r. nie ponosił już żadnych nakładów na jego ulepszenie.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż sprzedaż budynku biurowego będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dostawa przedmiotowego budynku w tym zakresie nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, bowiem budynek po dokonanym ulepszeniu przez Wnioskodawcę przekraczającym 30% jego wartości początkowej był przedmiotem umów dzierżawy. Wnioskodawca wskazał, że w dniu 16 maja 2007r. wynajął część powierzchni biurowej budynku stanowiącej 2,16% całej powierzchni. Następnie na podstawie aneksu do umowy najmu z dnia 30 czerwca 2008r. powierzchnia najmu uległa zwiększeniu obejmując 7,10% całej powierzchni budynku. Z kolei na podstawie umowy z dnia 1 lipca 2010r. Wnioskodawca oddał w dzierżawę całość budynku, a w dniu 21 lutego 2011r. umowa dzierżawy została zmieniona w ten sposób, iż zmniejszono dzierżawioną powierzchnię do 10,20 m2, co stanowi 2,05% całości budynku. Jednocześnie pomiędzy momentem oddania w dzierżawę a planowaną dostawą przedmiotowego budynku biurowego upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Skutkiem powyższego spełnione zostały przesłanki, na podstawie których zwolnienie od podatku dostawy przedmiotowego budynku biurowego w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stało się prawnie możliwe.

Natomiast sprzedaż ogrodzenia, które nie było przedmiotem dzierżawy nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Dostawa przedmiotowego ogrodzenia będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, bowiem ogrodzenie po jego wybudowaniu w 2005r. i wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych w dniu 31 października 2005r., nie było przedmiotem umów dzierżawy, nie zostało zatem oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Za takie czynności nie można uznać wykorzystywania ogrodzenia na potrzeby własne Wnioskodawcy, nawet na takie potrzeby, z którymi wiąże się wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (dzierżawa budynku biurowego). O pierwszym zasiedleniu w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu można byłoby mówić tylko wówczas, gdyby ogrodzenie po wybudowaniu zostało sprzedane lub np. oddane w dzierżawę, najem, które to czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże przy braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dostawy ogrodzenia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że ogrodzenie po wybudowaniu, które nastąpiło w 2005r. zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy. Przedmiotowe ogrodzenie nie było przedmiotem umów dzierżawy, nie zostało zatem oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jednocześnie w odniesieniu do przedmiotowego ogrodzenia, które nie było wydzierżawiane, Wnioskodawca od poczynionych wydatków na jego wybudowanie odliczył podatek naliczony a z wniosku nie wynika, żeby nie miał do tego prawa.

Tym samym w przedmiotowej sprawie zachodzi okoliczność wyłączająca zastosowanie zwolnienia od podatku VAT określona w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca po wybudowaniu ogrodzenia nie ponosił wydatków na jego ulepszenie. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie spełniony został warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

Ponieważ jednak warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i b ustawy o VAT, dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT muszą być spełnione łącznie, zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do zwolnienia od podatku VAT dostawy części budynku jaką jest ogrodzenie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż nie został spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT determinujący zastosowanie tego zwolnienia od podatku.

W związku z powyższym planowana dostawa ogrodzenia nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku. Wnioskodawca będzie zatem zobowiązany opodatkować przedmiotową czynność według stawki 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że planowana sprzedaż budynku biurowego korzystać będzie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż ogrodzenia będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem według stawki 23%, należało uznać za prawidłowe. Zauważyć jednak należy, iż ogrodzenie, jako część budynku sklasyfikowana pod symbolem PKOB 1220 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, jak wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku, jako budowla, tylko jako część budynku sklasyfikowana pod symbolem PKOB 1220, gdyż w uzupełnieniu wniosku z dnia 21 marca 2013r. Wnioskodawca wskazał, że ogrodzenie nie będzie stanowiło osobnej budowli, tylko jest klasyfikowane jako budynek, z którym jest związane.

Odnosząc się natomiast do dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek biurowy wraz z ogrodzeniem wskazać należy, że na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie użytkowania wieczystego podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie korzystało ze zwolnienia od podatku. Natomiast w sytuacji gdy dostawa budynków, budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie podlegało opodatkowaniu z zastosowanie stawki podatku właściwej dla dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z powyższego wynika, iż w niektórych przypadkach sprzedaż prawa użytkowania wieczystego jednej nieruchomość może być w części opodatkowana i w części zwolniona. Sytuacja taka będzie miała miejsce w niniejszej sprawie, tj. gdy na nieruchomości gruntowej znajdować się będzie zarówno budynek biurowy, którego sprzedaż będzie zwolniona od podatku VAT, jak również część budynku w postaci ogrodzenia, którego sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że ustawodawca nie uregulował kwestii sposobu wyliczenia części prawa wieczystego użytkowania gruntu, której sprzedaż będzie opodatkowana i części, której zbycie będzie zwolnione od podatku, można przyjąć różne rozwiązania, np. wg klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię gruntu proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez budynek biurowy i ogrodzenie. Każda metoda, czy oparta na kluczu powierzchniowym, czy na innym (w tym na kluczu wartościowym), o ile odzwierciedla stan faktyczny, jest właściwa.

Zatem zważywszy, że planowana dostawa budynku biurowego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, czynność zbycia prawa użytkowania wieczystego części gruntu przypisanego do przedmiotowego budynku biurowego, na której jest on posadowiony, w myśl § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, będzie również korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Natomiast z uwagi na to, iż dokonując dostawy ogrodzenia, Wnioskodawca będzie obowiązany opodatkować tę czynność stawką podatku VAT w wysokości 23% opodatkowaniu tą samą stawką podatku VAT, podlegać będzie także dostawa prawa użytkowania części gruntu przypisanej do tego ogrodzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku gdy na jednym gruncie zlokalizowane są budynki i budowle zwolnione z opodatkowania oraz podlegające opodatkowaniu zastosowanie znajdą postanowienia art. 29 ust. 5 ustawy o VAT oraz, że prawidłowe jest ustalenie podstawy opodatkowania nieruchomości w oparciu o tzw. metodę wartościową lub metodę powierzchniową, należało uznać za prawidłowe.

Jeszcze raz należy jednak zaznaczyć, iż jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z prawem wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkiem i budowlą, tylko z prawem użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem biurowym sklasyfikowanym w PKOB pod symbolem 1220 oraz częścią tego budynku w postaci ogrodzenia, również zaklasyfikowaną w PKOB pod symbolem 1220.

Ponadto wskazać należy, że uznanie, która z metod w przedmiotowej sprawie powinna mieć zastosowanie (wartościowa czy powierzchniowa) zależy od obiektywnej oceny Wnioskodawcy, która z tych metod lepiej odzwierciedla stan faktyczny, tj. lepiej przypisuje części gruntu do budynku biurowego i do ogrodzenia.

Z wniosku wynika ponadto, że Wnioskodawca ma wątpliwości czy strony transakcji (sprzedaży prawa użytkowania wieczystego wskazanej we wniosku nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowym i ogrodzeniem) będą uprawnione do rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT i wyboru opodatkowania dostawy budynku biurowego stawką podstawową podatku.

Wskazać należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Z powyższego przepisu art. 43 ust. 10 ustawy o VAT wynika zatem, że podatnik może, po spełnieniu ww. warunków, zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części.

Zatem w niniejszej sprawie, w sytuacji gdy Wnioskodawca jak i nabywca przedmiotowego budynku biurowego wraz z prawem użytkowania części gruntu przypisanego do tego budynku będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i złożą, przed dniem dokonania dostawy tych nieruchomości właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie przedmiotowej dostawy, Wnioskodawca będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia od podatku sprzedaży budynku biurowego korzystającego ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedaż budynku biurowego Wnioskodawca będzie mógł opodatkować stawką podatku VAT w wysokości 23%. Jednocześnie na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług tą samą stawką podatku VAT Wnioskodawca będzie mógł opodatkować dostawę prawa użytkowania wieczystego gruntu w części przyporządkowanej do opodatkowanej podatkiem VAT dostawy przedmiotowego budynku biurowego.

Zatem również stanowisko Wnioskodawcy, że może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynku biurowego, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku spełnią przesłanki opisane w art. 43 ust. 10 ustawy VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy również podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji statystycznej wskazanego we wniosku ogrodzenia, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Na marginesie należy zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna została wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tut. organ nie jest nią związany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin