INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 22.03.2013 r. (data wpływu 11.04.2013 r.) - uzupełnionym w dniu 02.07.2013 r. (data wpływu 04.07.2013 r.) oraz w dniu 03.07.2013 r. (data wpływu 05.07.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20.06.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 27.06.2013 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych w okresie od listopada 2012 r. do lutego 2013 r. oraz danych oznaczających nabywcę jakie winny być wykazywane w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług dla oddziału jednostki macierzystej (pytania oznaczone we wniosku numerami 2 i 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.04.2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania, rozliczania i dokumentowania wykonywanych czynności, rejestracji podatnika oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 02.07.2013 r., złożonym w dniu 02.07.2013 r. (data wpływu 04.07.2013 r.) oraz pismem z dnia 02.07.2013 r., złożonym w dniu 03.07.2013 r. (data wpływu 05.07.2013 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-290/13-2/KT, IPPB5/423-250/13-2/PS z dnia 20.06.2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. Oddział w Polsce (zwany dalej „Oddziałem”) jest oddziałem firmy z siedzibą w Wielkiej Brytanii (zwaną dalej „Jednostką macierzystą”). Jednostka macierzysta powstała w lutym 2010 r. i zajmuje się montażem turbin wiatrowych na terenie Unii Europejskiej. Rok podatkowy Jednostki macierzystej trwał od 1 marca 2012 r. do 28 lutego 2013 r. Realizacja dotychczasowych zleceń przez Jednostkę macierzystą w Wielkiej Brytanii odbywała się poprzez podnajem firm zewnętrznych m.in. z Polski. W 2012 r.

Jednostka macierzysta podjęła decyzję o utworzeniu w Polsce Oddziału oraz realizacji części zleceń samodzielnie poprzez pracowników zatrudnionych w Oddziale. Oddział jest samodzielnie bilansującą się jednostką. Oddział w Polsce jednak nie posiada własnego kapitału zakładowego. W miesiącu lutym 2013 Oddział wykonywał usługi montażu turbin wiatrowych dla firmy niemieckiej na zlecenie Jednostki macierzystej (kontynuacja kontraktu).

Na chwilę obecną Oddział prowadzi negocjacje w zakresie pozyskania własnych kontraktów na budowę elektrowni wiatrowych w Polsce, Szwecji i Finlandii. Niemniej, do czasu ostatecznego podpisania nowych kontraktów, jednostka macierzysta chciałaby nadal korzystać z usług świadczonych przez pracowników Oddziału, a tym samym ograniczyć korzystanie z usług podwykonawstwa firm zewnętrznych. Pozyskanie kontraktów w Szwecji czy Finlandii nie będzie wiązało się z otwieraniem na terytorium tych państw zakładu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, ponieważ czas budowy jednej elektrowni wiatrowej waha się od kilkunastu dni do kilku tygodni.

Oddział został wpisany do KRS z dniem 12.11.2012 r. W dniu 22.08.2012 r. w Krajowym Rejestrze Sądowym zostało złożone zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 dla Oddziału.

W dniu 19.11.2012 r. zostało złożone w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R (bez wskazania numeru NIP). W dniu 27.11.2012 r. został Oddziałowi nadany numer i Oddział został zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Po tym dniu, zostały dokonane nabycia m.in. środków trwałych, paliw, usług leasingowych itp.

Na początku stycznia księgowy dopatrzył się nieprawidłowości w dokonanej rejestracji dla podatku VAT, powołując się na interpretacje: IPPP2/443-1173/12-2/MM z dnia 07.12.2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, IPPP3/443-772/12-2/LK z dnia 30.10.2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, IBPP4/443-328/12/PK z dnia 30.10.2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, IPPP3/443-876/12-2/SM z dnia 28.11.2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W wyniku czego ustalono, iż:

1. Oddział został błędnie zarejestrowany w zakresie podatku od towarów i usług,
2. Oddział składał deklaracje VAT-7 oraz wykazywał VAT naliczony.
3. Rejestracja w zakresie podatku od towarów i usług nastąpiła w wyspecjalizowanym Urzędzie Skarbowym.
   
   

Wobec powyższego, w dniu 11.02.2013 r.:

1. Złożono w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 dla Jednostki macierzystej,
2. Złożono w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne VAT-R dla Jednostki macierzystej, wskazując datę rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, jako 01.03.2013 r.
   
   

W dniu 12.02.2013 r. Urząd Skarbowy w Ś.ie nadał jednostce macierzystej numer NIP oraz dokonał rejestracji Jednostki macierzystej w zakresie podatku od towarów i usług.

Oddział (NIP:) złożył za miesiąc listopad 2012 korektę deklaracji VAT-7, wykazując VAT naliczony 0,00 zł, należny 0,00 zł, a za miesiące: grudzień 2012 r., styczeń 2013 r. oraz luty 2013 r. Oddział złożył deklaracje VAT-7 „zerowe”. W dniu 25.02.2013 r. Oddział dokonał zgłoszenia zaprzestania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dla numeru NIP: XXX, składając VAT-Z w Urzędzie Skarbowym.

Jednostka Macierzysta, do faktur potwierdzających nabycie środków trwałych, towarów i usług wystawiła noty korygujące wskazując treść:

Było: W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce, ul. S..

Winno być: W. Ltd, T…, Londyn…; W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce, ul. S.

Odliczenia VAT naliczonego w faktur potwierdzających nabycie towarów i usług w okresie od listopada 2012 r. do lutego 2013 r. dokona w pierwszej składanej do Urzędu Skarbowego deklaracji VAT-7 za marzec 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (w zakresie podatku od towarów i usług - zgodnie z numeracją podaną we wniosku):

1. Czy Urząd Skarbowy właściwie dokonał rejestracji Jednostki macierzystej posiadającej w Polsce Oddział dla potrzeb podatku od towarów i usług... - stan faktyczny
2. Czy jednostce macierzystej prowadzącej w Polsce działalność gospodarczą w formie Oddziału przysługuje odliczenie podatku naliczonego w fakturach wystawionych w okresie od listopada 2012 r. do lutego 2013 r., które jako nabywcę wskazywały W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce, ul. S., Ś., NIP:, a do których wystawiono noty korygujące jako poprawne dane wskazując: W. Ltd, T. 40, Londyn; NIP: XXX; W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce, ul. S., Ś..... - stan faktyczny
3. Czy w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług dla Oddziału Jednostki macierzystej, zarejestrowanego pod numerem NIP: XXX, wystarczającymi danymi oznaczającymi nabywcę na fakturach będzie wskazanie: W. Ltd, T…. 40, Londyn, NIP:…... - stan faktyczny
4. Czy Oddziałowi jednostki macierzystej NIP: XXXX przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z czynnościami wykonywanymi na rzecz Jednostki macierzystej w Wielkiej Brytanii... - zdarzenie przyszłe
5. Czy właściwym dokumentem rozliczającym transakcje pomiędzy Jednostką macierzystą w Wielkiej Brytanii a Jej Oddziałem w Polsce będzie nota księgowa... - stan faktyczny
10. Czy w przypadku świadczenia usług budowy farmy wiatrowej na terytorium kraju, oddział wystawiając faktury na rzecz np. niemieckiego podatnika nieposiadającego w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzonej działalności gospodarczej powinien uwzględnić również art. 28e Ustawy o VAT iw części przychodów odpowiadającą wykonywaniu usług takich jak fundamenty, maszty, słupy opodatkować 23% stawką VAT...— zdarzenie przyszłe
11. a) i b) Czy obowiązek podatkowy z tytułu wykonywania usług określonych w pkt 10 należy określać zgodnie z art. 19 ust 19a i 19b oraz art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. b), z zastrzeżeniem ust. 11... - zdarzenie przyszłe
12. Czy pomimo, że Oddziałowi na potrzeby podatku PIT (pracownicze) oraz podatku VAT zostały nadane dwa odrębne numery NIP, przysługuje prawo do przeksięgowania zwrotu VAT na zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych - PIT... - zdarzenie przyszłe
    
    

Przedmiotem rozstrzygnięcia niniejszej interpretacji są pytania oznaczone we wniosku numerami 2 i 3.

W zakresie objętym pytaniami dotyczącymi podatku od towarów i usług oznaczonymi we wniosku numerami 1, 4, 5, 10, 11 i 12 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Ponadto w odrębnych rozstrzygnięciach sprawa zostanie rozpatrzona w zakresie pytań dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W zakresie pytania nr 2:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej wynika prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, co zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Wszelkie ograniczenia tego prawa wpływają na neutralność podatku, mogą zatem wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej. Przepisy dotyczące rejestracji nie przewidują sankcji w postaci pozbawienia podatnika prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Treść art. 88 ust 4 ustawy nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. A zatem, w ocenie Wnioskodawcy, status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia. Oznacza to, że podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować, musi posiadać status podatnika VAT czynnego (musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia). Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związano z bieżącą albo przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Ustawodawca dał podatnikom dwa podstawowe narzędzia do korygowania błędów zawartych w fakturach VAT. Są to faktura korygująca i nota korygująca.

Nota korygująca służy do naprawienia błędów formalnych. Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiekolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą, czy tez oznaczeniem towaru lub usługi, może wystawić notę korygującą. Wynika to z § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 68 poz. 360, z 2012 r. poz. 1428). Nota taka bezwzględnie nie może prostować pomyłek w pozycjach faktury dotyczących:

1. jednostki miary i ilości sprzedanych towarów lub rodzaju wykonanych usług,
2. ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto),
3. wartości towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartości sprzedaży netto)
4. stawki podatku,
5. sumy wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu,
6. kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
7. wartości sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartości sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu,
8. kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażonej cyframi i słownie.
   
   

W przypadku prostowania informacji w innych pozycjach, w ocenie Wnioskodawcy, notę można wystawić.

Zatem, jeżeli faktura zawiera błędne informacje nabywcy, takie jak np. błędny NIP lub błąd w adresie, można wystawić notę korygującą prostującą te pomyłki. Decydujące znaczenie ma tutaj to, czy na skutek danego błędu zmienił się podmiot zawarty na fakturze. W ocenie Wnioskodawcy, wystawiając noty korygujące do otrzymanych w okresie od listopada 2012 r. do lutego 2013 r. faktur nie doszło do zmiany podmiotu, a jedynie do błędu w numerze NIP i adresie.

W zakresie pytania nr 3:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 68, poz. 360, z 2012 r. poz. 1428), na fakturach dokumentujących zakupy dokonywane na potrzeby Oddziału powinna być umieszczana nazwa i numer NIP faktycznego odbiorcy, tj. Spółki macierzystej wraz z numerem NIP nadanym w Polsce, z możliwością dodatkowego umieszczania nazwy i adresu podległego Oddziału. Reasumując, wystarczającymi danymi oznaczającymi nabywcę na fakturach dokumentujących zakupy na rzecz Oddziału będzie wskazanie: W. Ltd, T. 40, Londyn, NIP XXX.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2012 r., faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Natomiast w myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2013 r., faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż faktura dokumentująca sprzedaż powinna przede wszystkim zawierać dane określone w art. 106 ust. 1 ustawy, tj. m.in. dane dotyczące nabywcy. Natomiast w myśl cytowanego powyżej § 5 ust. 1 rozporządzenia, zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2013 r. jak i od 01.01.2013 r., który precyzyjniej określa treść faktury winna ona zawierać m.in. nazwę nabywcy oraz jego adres, a także numer NIP nabywcy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na uregulowania prawne zawarte w przepisach ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 1314 ze zm.), zwanej dalej ustawą o NIP.

Według art. 2 ust. 1 ustawy o NIP osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto: w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej – art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o NIP.

Z przytoczonych przepisów wynika, że każdy podmiot posiadający status podatnika lub płatnika podatków lub płatnika składek ubezpieczeniowych i zdrowotnych jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Przy czym dokonujący zgłoszenia identyfikacyjnego otrzymuje wyłącznie jeden NIP. Podkreślić również należy, iż numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Należy także wskazać, że numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi). Zgodnie bowiem z zapisem art. 11 ustawy o NIP podatnik jest zobowiązany do podawania numeru identyfikacji podatkowej na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne. Inaczej rzecz ujmując identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

W sprawie W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce jest oddziałem firmy z siedzibą w Wielkiej Brytanii - jednostki macierzystej.

Natomiast wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii jakie dane oznaczające nabywcę winny być wykazywane w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług dla oddziału jednostki macierzystej.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 672 ze zm.).

W myśl art. 4 ust. 1 powołanej ustawy, przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 tejże ustawy, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

W oparciu o postanowienia zawarte w art. 86 ww. ustawy, przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Zgodnie z art. 88 cyt. ustawy, przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają przepisy odrębnej ustawy.

Natomiast z art. 90 pkt 1 powołanej ustawy wynika również, iż przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 ww. ustawy, przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają przepisy odrębnej ustawy.

Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią. Nie stanowi zatem odrębnego podatnika podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Jeżeli zatem przedsiębiorca zagraniczny utworzy oddział zgodnie z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, za pośrednictwem którego będzie prowadzona na terytorium Polski działalność spółki, to będzie on w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednostka macierzysta i utworzony przez nią oddział są traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik podatku od towarów i usług.

Powyższe też winno odnaleźć odzwierciedlenie w oznaczeniu oddziału w otrzymywanych fakturach.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, na otrzymywanych fakturach VAT dokumentujących zakupy dokonane na terytorium kraju powinna być umieszczana nazwa i numer NIP wraz z adresem faktycznego odbiorcy, tj. spółki macierzystej, z możliwością dodatkowego umieszczenia nazwy i adresu podległego oddziału. Albowiem oddział nie jest samodzielnym podmiotem, a jedynie pewną strukturą organizacyjną utworzoną do prowadzenia działalności gospodarczej w innym miejscu niż siedziba podmiotu zagranicznego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym na fakturach dokumentujących zakupy dokonywane na potrzeby Oddziału powinna być umieszczana nazwa i numer NIP faktycznego odbiorcy, tj. Spółki macierzystej wraz z numerem NIP nadanym w Polsce, z możliwością dodatkowego umieszczania nazwy i adresu podległego Oddziału należało uznać za prawidłowe.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Oddział został wpisany do KRS z dniem 12.11.2012 r. W dniu 22.08.2012 r. w Krajowym Rejestrze Sądowym zostało złożone zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 dla Oddziału. W dniu 19.11.2012 r. zostało złożone w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R (bez wskazania numeru NIP). W dniu 27.11.2012 r. został Oddziałowi nadany numer NIP: i Oddział został zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Po tym dniu, zostały dokonane nabycia m.in. środków trwałych, paliw, usług leasingowych itp.

Na początku stycznia 2013 r. ustalono, iż: Oddział został błędnie zarejestrowany w zakresie podatku od towarów i usług, Oddział składał deklaracje VAT-7 oraz wykazywał VAT naliczony.

Wobec powyższego, w dniu 11.02.2013 r. złożono w Urzędzie Skarbowym w Ś.ie zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 dla Jednostki macierzystej oraz złożono zgłoszenie rejestracyjne VAT-R dla Jednostki macierzystej, wskazując datę rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, jako 01.03.2013 r. W dniu 12.02.2013 r. Urząd Skarbowy w Ś.ie nadał jednostce macierzystej numer NIP oraz dokonał rejestracji Jednostki macierzystej w zakresie podatku od towarów i usług.

Oddział (NIP:) złożył za miesiąc listopad 2012 korektę deklaracji VAT-7, wykazując VAT naliczony 0,00 zł, należny 0,00 zł, a za miesiące: grudzień 2012 r., styczeń 2013 r. oraz luty 2013 r. Oddział złożył deklaracje VAT-7 „zerowe”. W dniu 25.02.2013 r. Oddział dokonał zgłoszenia zaprzestania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dla numeru NIP:, składając VAT-Z w Urzędzie Skarbowym.

Jednostka Macierzysta, do faktur potwierdzających nabycie środków trwałych, towarów i usług wystawiła noty korygujące wskazując treść:

Było: W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce, ul. S., Ś.; NIP:.

Winno być: W. Ltd, T. 40, Londyn; NIP: XXX; W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce, ul. S., Ś..

W związku z zaistniałą sytuacją wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się również do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach wystawionych w okresie od listopada 2012 r. do lutego 2013 r., które jako nabywcę wskazywały W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce, ul. S., Ś., NIP:, a do których wystawiono noty korygujące jako poprawne dane wskazując: W. Ltd, T. 40, Londyn; NIP: XXX; W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce, ul. S., Ś..

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl postanowień ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Natomiast w myśl § 15 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2013 r., nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Przy czym stosownie do ust. 2 cytowanego paragrafu nota korygująca wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Ponadto w myśl § 15 ust. 1 rozporządzenia nota korygująca powinna zawierać:

1. numer kolejny i datę jej wystawienia;
2. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, jak również numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 6;
4. wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.
   
   

Biorąc pod uwagę powołane przepisy rozporządzenia stwierdzić należy, że jeżeli faktura zawiera błędne informacje sprzedawcy lub nabywcy, takie jak np.: błędny NIP lub jego brak, błąd w nazwisku, imieniu, nazwie czy adresie, a także braki w tych informacjach, można wystawić notę korygującą te pomyłki. Nie będzie jednak tak zawsze, bowiem decydujące znaczenie ma tutaj fakt, czy na skutek danego błędu zmienił się podmiot wskazany na fakturze. Tym samym jeżeli faktura została wystawiona na zupełnie innego nabywcę, nie ma możliwości poprawy tych danych notą korygującą. Noty korygujące umożliwiają bowiem poprawienie pomyłek odnoszących się tylko do konkretnego podatnika (kontrahenta) wymienionego na wystawionej fakturze.

Jak wskazano powyżej na otrzymywanych przez oddział fakturach VAT dokumentujących zakupy dokonane na terytorium kraju powinna być umieszczana nazwa i numer NIP wraz z adresem faktycznego odbiorcy, tj. spółki macierzystej, z możliwością dodatkowego umieszczenia nazwy i adresu podległego oddziału. Jednocześnie oddział nie jest odrębnym podatnikiem lecz stanowi część przedsiębiorstwa zagranicznego. Jednostka macierzysta i utworzony przez nią oddział są traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik od towarów i usług. W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca słusznie wystawił noty korygujące do otrzymanych faktur, które korygują błędy dotyczące nabywcy (spółki zagranicznej).

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, iż przy zachowaniu pozostałych warunków wynikających z ustawy, dotyczących odliczenia podatku naliczonego, faktury wystawione w okresie od listopada 2012 r. do lutego 2013 r., które jako nabywcę wskazywały W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce, ul. S., Ś., NIP: 1040001271, a do których wystawiono noty korygujące jako poprawne dane wskazując: W. Ltd, T. 40, Londyn; NIP: XXX; W. Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce, ul. S., Ś. umożliwią odliczenie podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych w okresie od listopada 2012 r. do lutego 2013 r. należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.