2014.02.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-979/13-2/PR
z 3 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT w związku z wykonywaniem czynności w ramach kontraktu menedżerskiego oraz nieopodatkowania podatkiem VAT ww. czynności– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT w związku z wykonywaniem czynności w ramach kontraktu menedżerskiego oraz nieopodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni będzie uzyskiwać przychody z tytułu czynności wykonywanych w ramach kontraktu menedżerskiego, zawartego z osobą prawną (dalej „Spółka”), obejmującego w szczególności zarządzanie obszarem finansowym Spółki. Kontrakt obejmuje czynności „Menedżera” wykonującego swe zadania jako Zastępca Dyrektora Finansowego, a następnie w dalszym okresie czasu - Dyrektora Finansowego.

Do szczegółowych zadań Menedżera/Wnioskodawczyni ma należeć m.in. zarządzanie finansami oraz płynnością finansową Spółki, kształtowanie i realizacja strategii finansowej, wspieranie kluczowych decyzji Zarządu poprzez dostarczanie informacji na temat kondycji finansowej przedsiębiorstwa, nadzór nad prawidłowym i terminowym sporządzaniem sprawozdań finansowych, raportów, budżetu rocznego i planów wieloletnich, nadzór nad funkcjonowaniem kontroli wewnętrznej, optymalizacja struktury kosztów i poziomu majątku obrotowego, ocena projektów inwestycyjnych i inne czynności dotyczące obszaru zarządzania finansami.

Kontrakt menedżerski zawarty pomiędzy Wnioskodawczynią a Spółką wskazuje na takie kluczowe zagadnienia jak: miejsce wykonywania czynności przez Menedżera (siedziba Spółki lub inne miejsce wskazane przez Spółkę), warunki wykonania kontraktu - prawa i obowiązki stron, wynagrodzenie (miesięczne oraz wynagrodzenie dodatkowe przyznawane decyzją Rady Nadzorczej), a także kwestie związane z odpowiedzialnością.

Strony kontraktu uzgodniły, iż Menedżer odpowiada przed Spółką za prawidłową realizację powierzonych zadań oraz ponosi odpowiedzialność materialną wobec Spółki za szkody wyrządzone przy wykonywaniu kontraktu. Z kolei za szkody wyrządzone przez Menedżera wobec osób trzecich, w związku z wykonywaniem niniejszego kontraktu, odpowiedzialność ponosi Spółka.

Zważywszy, że Wnioskodawczyni ma zostać w przyszłości powołana również, obok zadań w ramach niniejszego kontraktu menedżerskiego, do pełnienia funkcji członka zarządu, strony postanowiły w kontrakcie, że odpowiedzialność Menedżera wynikająca z wykonywania czynności objętych kontraktem nie zastępuje odpowiedzialności statutowych organów Spółki, wynikających z przepisów prawa.

Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię będą kwalifikowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych („Ustawa o PIT”).

Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni, z racji wykonywania czynności zarządzania finansami przedsiębiorstwa w ramach kontraktu menedżerskiego, opisanego w stanie faktycznym, uznana będzie za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, a tym samym zobowiązana będzie do opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu wykonywania czynności w ramach kontraktu menedżerskiego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wykonywanie zadań polegających za zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa w ramach kontraktu menedżerskiego, opisanego w stanie faktycznym, nie będzie prowadzić do uznania Wnioskodawczyni za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT i nie będzie rodziło obowiązku opodatkowania tychże przychodów podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę towarów rozumie się, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez odpłatne świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Do uznania danej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ważny jest nadto status podmiotowy dokonującego danej czynności, tzn. czy jest on podatnikiem w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są m.in. osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Dalej Ustawa o VAT stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Jednakże nie wszystkie czynności ustawodawca uznał za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, mianowicie ust. 3 pkt 3 tego artykułu stanowi, iż samodzielnie wykonywaną działalnością gospodarczą nie są czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Innymi słowy, spełnienie przesłanek, tj. uzyskiwane przychody kwalifikują się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście (wyliczenie w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), zlecający wykonanie określonych czynności oraz wykonujący te czynności, związani są prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich, powoduje, że dane czynności nie są uznawane za samodzielną działalność gospodarczą, a tym samym nie istnieje strona podmiotowa, niezbędna do opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług.

To, że kontrakt menedżerski jest umową zaliczaną do źródeł przychodów z działalności wymienionej w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ulega wątpliwości, gdyż został on wymieniony w tym przepisie wprost, obok takich umów jak zarządzanie przedsiębiorstwem i innych o podobnym charakterze. Jako że kontrakt menedżerski jest umową cywilnoprawną nienazwaną, stosuje się do takiej umowy przepisy o zleceniu. Treść kontraktu menedżerskiego zawartego przez Wnioskodawczynię odpowiada, co do swego zrębu, treści powszechnie zawieranych umów zlecenia/kontraktów menedżerskich, obejmujących zarządzanie przedsiębiorstwem lub jego poszczególnymi obszarami.

Co do więzów prawnych tworzących stosunek prawny pomiędzy zlecającym czynności a wykonującym zlecone czynności to należy wskazać, że kontrakt menedżerski, zawarty przez Wnioskodawczynię, reguluje szczegółowo warunki wykonania kontraktu, jak i wynagrodzenie. W odniesieniu do spełnienia tychże warunków istnieje dość zgodny pogląd organów podatkowych, iż „każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy usługobiorcą, a usługodawcą jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia.” (np. pogląd Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 27.01.2011 r., ITPP1/443-1078a/10/DM).

Strony ustaliły także zakres odpowiedzialności, mianowicie, Menedżer odpowiada przed Spółką za powierzone zadania oraz za szkody majątkowe wynikłe wskutek wykonywania kontraktu, jednakże wobec osób trzecich, za szkody wyrządzone przez Menedżera przy wykonywaniu kontraktu, odpowiada Spółka. Odpowiedzialność Spółki wobec osób trzecich sprowadza się do tego, że pomimo, iż Menedżer wykonuje powierzone czynności w imieniu i na rzecz Spółki, ze skutkiem dla tej Spółki „na zewnątrz”, ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na podmiot zlecający owe czynności, a to wyklucza samodzielny charakter działań Menedżera. Tym samym, brak samodzielności Menedżera co do ryzyka i odpowiedzialności wobec osób trzecich, wyłącza go z grona podatników podatku od towarów i usług. Do kwestii odpowiedzialności wobec osób trzecich odniósł się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej z dnia 07.09.2012 r., IPTPP1/443-532/12-4/AK, który stwierdził: „Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności, z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.” Dodać warto, że przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT muszą być spełnione łącznie, co potwierdzają także inne indywidualne interpretacje prawa podatkowego, np. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 15.06.2012 r., IPPP1/443-402/12-4/ISZ.

Wnioskodawczyni nadmieniła, że ewentualne powołanie Wnioskodawczyni do pełnienia funkcji członka zarządu i wykonywanie w związku z tym zadań organu osoby prawnej, nie będzie mieć jakiegokolwiek wpływu na warunki zawartego kontraktu, w szczególności na warunki dotyczące odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu wykonywania czynności tego kontraktu. Należy pamiętać, że działania członka zarządu w imieniu i na rzecz osoby prawnej implikują wyłącznie odpowiedzialność danej osoby prawnej. Odpowiedzialność wobec osób trzecich zawsze ponosi taka osoba prawna. Wniosek ten wynika z ogólnej normy działania osoby prawnej przez jej organy, o czym stanowi art. 38 Kodeksu cywilnego. Podobną tezę oraz stanowisko podatnika o braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych w ramach kontraktu menedżerskiego, poparł Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w kolejnej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, z dnia 09.05.2012 r., IPTPP1/443-162/12-2/AK.

Konkludując powyższe wywody Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię na podstawie kontraktu menedżerskiego, opisanego w stanie faktycznym niniejszego wniosku, nie mogą być uznane za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, gdyż spełnione zostają łącznie przesłanki wymienione w art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT. Tym samym, Wnioskodawczyni nie może być uznana za podatnika działającego w takim charakterze, w związku z czynnościami wykonywanymi na podstawie rzeczonego kontraktu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307, z późn. zm.);
(uchylony);
z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) odrębnymi źródłami przychodów są:

działalność wykonywana osobiście,

pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z cytowanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

wykonywania tych czynności,

wynagrodzenia, oraz

odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności, z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni będzie uzyskiwać przychody z tytułu czynności wykonywanych w ramach kontraktu menedżerskiego, zawartego z osobą prawną (dalej „Spółka”), obejmującego w szczególności zarządzanie obszarem finansowym Spółki. Kontrakt obejmuje czynności „Menedżera” wykonującego swe zadania jako Zastępca Dyrektora Finansowego, a następnie w dalszym okresie czasu - Dyrektora Finansowego.

Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług.

Odnosząc przedstawiony opis sprawy do powołanych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię na podstawie postanowień Kontraktu, nie będą stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, iż – jak wskazano we wniosku – za szkody wyrządzone przez Wnioskodawczynię wobec osób trzecich, w związku z wykonywaniem niniejszego kontraktu, odpowiedzialność ponosi Spółka, zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy. Jak wskazano bowiem powyżej, w sytuacji, gdy istnieje stosunek prawny, w ramach którego zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania zleceniobiorcy, wtedy nie jest to działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy działanie Wnioskodawczyni będącej menedżerem w Spółce, nie będzie mieścić się w definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o podatku od towarów i usług. Działaniom Zainteresowanej nie będzie można bowiem przypisać spełnienia warunku samodzielności, który stanowi cechę działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem, czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię będą podlegały wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Reasumując stwierdzić należy, iż Zainteresowana, wykonując obowiązki Menedżera na podstawie postanowień Kontraktu opisanych w zdarzeniu przyszłym, nie będzie działać jako podatnik podatku od towarów i usług. Zatem, wykonywane przez Wnioskodawczynię czynności objęte kontraktem menedżerskim nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oceniając stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowaną. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Końcowo należy wskazać, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ w związku z § 2 i § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o zdarzenie przyszłe w nim przedstawione.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin