INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24.09.2013 r. (data wpływu 26.09.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodu ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do właściwego źródła przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.09.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodu ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do właściwego źródła przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania. W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jako przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy została wskazana działalność w zakresie architektury (PKD 71.11.Z) oraz działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (PKD 74.10.Z).

W ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca zawiera z kontrahentami umowy, których przedmiotem jest ustalenie zasad pełnienia przez Wnioskodawcę, dla określonych inwestycji, funkcji Generalnego Projektanta - Architekta przy opracowywaniu koncepcji architektonicznej, wielobranżowej dokumentacji projektowo-kosztorysowej wraz z projektem wykonawczym dla określonych inwestycji.

Do obowiązków Wnioskodawcy, jako Głównego Projektanta — Architekta należy:

1. stworzenie koncepcji architektonicznej oraz jej przekazanie i wyjaśnienie osobom i podmiotom wykonującym dokumentację w ramach przedsiębiorstwa Kontrahenta;
2. bieżąca koordynacja prac związanych z wykonaniem dokumentacji;
3. stały udział w naradach koordynacyjnych organizowanych przez Kontrahenta z Inwestorem;
4. uzgadnianie poszczególnych etapów prac związanych z wykonaniem dokumentacji z właściwymi organami administracji publicznej ;
5. bieżący nadzór i kontrola nad postępami prac związanymi z wykonaniem dokumentacji w zakresie ich zgodności ze stworzoną przez Wnioskodawcę koncepcją architektoniczną.
   
   

Obowiązki przewidziane postanowieniami zawieranych umów Wnioskodawca może wykonywać wyłącznie osobiście. Odbiór przedmiotu umowy potwierdzany jest protokołem odbioru podpisanym przez obie Strony.

W związku z realizacją przedmiotowych umów Wnioskodawca przenosi na kontrahentów majątkowe prawa autorskie do wykonywanej dokumentacji. Przy czym z postanowień zawieranych umów wynika, że prawa te są integralnie połączone z tworzoną przez Wnioskodawcę dokumentacją, a ich przenoszenie (jako proces) następować może wyłącznie w sposób ciągły wraz z elementami tej dokumentacji przekazywanymi w posiadanie Kontrahentów i kończy się dopiero w dacie podpisania końcowego protokołu odbioru przedmiotu umowy.

Z tytułu realizacji obowiązków przewidzianych w zawieranych umowach Wnioskodawca otrzymuje łączne wynagrodzenie ryczałtowe. Wynagrodzenie jest wynagrodzeniem niezmiennym, obejmującym wszystkie koszty związane z realizacją przedmiotu umowy, w tym także wynagrodzenie za przenoszenie na Zamawiającego autorskich praw majątkowych do dokumentacji będącej przedmiotem umowy. Strony nie ustalają odrębnej wartości wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do przedmiotu umów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy całość ryczałtowo określonego wynagrodzenia, które Wnioskodawca uzyskuje z tytułu realizacji umów opisanych w stanie faktycznym, winna być zaliczona do źródła przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskane z tytułu realizacji umów o treści opisanej w stanie faktycznym winny być zaliczone w całości do źródła przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) — dalej „ustawa o p.d.o.f.”, źródłami przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o p.d.o.f. W świetle tego przepisu pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się natomiast stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o p.d.o.f., czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
  
  

Z kolei w świetle art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o p.d.o.f. odrębnym źródłem przychodów są także kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 18 ustawy o p.d.o.f., za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W ocenie Wnioskodawcy wykładnia językowa użytego w definicji działalności gospodarczej (art. 5a pkt 6 ustawy o p.d.of.) zwrotu, „z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 pkt 1, 2, i 4-9”, nie jest jednoznaczna i może prowadzić do rozbieżnych rezultatów. Analizując językowe znaczenie przedmiotowego przepisu można bowiem dojść do wniosku, że użyty zwrot, „z której uzyskane przychody nie są zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 pkt 1, 2, i 4 - 9” oznacza, że dla oceny, z jakiego źródła pochodzi dany przychód należy w pierwszej kolejności ustalić, czy nie jest on skutkiem działalności zarobkowej, wykonywanej w sposób zorganizowany, ciągły, prowadzonej we własnym imieniu na własny lub cudzy rachunek (definicja działalności gospodarczej). Jedynie wówczas, gdy nie można zaliczyć go do tego rodzaju przychodów, można uznać go za przychód z innego źródła niż wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.. Uprawnionym będzie także twierdzenie, że ustawodawca najpierw nakazuje wykluczyć pochodzenie przychodu z któregokolwiek ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, i 4-9 ustawy o p.d.o.f., a dopiero w następnej kolejności uprawnia do zaliczenia go do przychodu z działalności gospodarczej.

Z uwagi na brak jednoznacznego rezultatu wykładni językowej koniecznym jest, w ocenie Wnioskodawcy, sięgnięcie do innych reguł wykładni. Pomocna w odkodowaniu treści normy prawnej może być w tym wypadku wykładnia systemowa wewnętrzna. Wykładnia ta pozwala bowiem na ustalenie znaczenia tekstu prawnego ze względu na kontekst systemowy tzn. ze względu na inne normy prawne tworzące system, do którego należy norma określona na podstawie interpretowanego przepisu. Definiując przychody pochodzące z różnych źródeł ustawodawca, podkreślając ich rozłączność, zawarł reguły kolizyjne, wskazując, kiedy dany przychód może być uznany za przychód z określonego źródła, choć faktycznie odpowiada on ogólnej definicji przychodów z innego źródła. Przykładowo w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o p.d.o.f., ustawodawca wyłącza z przychodów, których źródłem jest odpłatne zbycie nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa wieczystego użytkowania gruntów, innych rzeczy - zbycie następujące w wykonaniu działalności gospodarczej. W art. 13 pkt 9 ustawy o p.d.o.f. do przychodów z działalności wykonywanej osobiście włączono przychody z umów o: zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze zawieranych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem przychód z tych tytułów nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Również w odniesieniu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej ustawodawca nakazał w art. 14 ust. 2 ustawy o p.d.o.f., zaliczenie do nich enumeratywnie wymienionych przychodów, które w braku stosownego uregulowania zaliczone byłyby do innych źródeł, bowiem odpowiadałyby ich definicji.

Wskazane powyżej przepisy w ocenie Wnioskodawcy jednoznacznie wskazują, iż zgodnie z zasadami racjonalnego myślenia (racjonalnego ustawodawcy), przychody winny być przypisywane do tego ze źródeł, którego opis w sposób bardziej szczegółowy odpowiada sposobowi jego powstania (z którym mają silniejsze powiązanie), chyba, że ustawa o p.d.o.f. nakazuje wprost zaliczenie ich do przychodów z innego źródła. W przeciwnym wypadku powołane wyżej regulacje nie miałyby racji bytu.

Należy w tym miejscu także zwrócić uwagę, że definicja działalności gospodarczej wyraźnie wskazuje, że jest to działalność zarobkowa polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W art. 22b. ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.f. wskazano, że wartościami niematerialnymi i prawnymi są nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

W świetle powyższego, prawa majątkowe, które mają być wartościami niematerialnymi i prawnymi, muszą być przez podatnika nabyte. Innymi słowy podatnik powinien być podmiotem tychże praw. Wskazać jednocześnie należy, że nabycie obejmuje zarówno nabycie pierwotne, jak i nabycie pochodne. W przypadku, gdy podatnik sam tworzy przedmiot objęty prawami autorskimi nabywa te prawa w sposób pierwotny, jako twórca utworu. Sytuację taką należy bowiem również kwalifikować jako nabycie praw autorskich (praw pokrewnych).

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że skoro ustawodawca wprost uznał za działalność gospodarczą wykorzystywanie praw autorskich (praw pokrewnych) w sposób ciągły i zorganizowany w celach zarobkowych, twierdzenie, że przychody z tytułu praw autorskich mogą pochodzić wyłącznie ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ustawy o PIT, stoi w oczywistej sprzeczności z intencją ustawodawcy i brzmieniem art. 5a pkt 6 ustawy o p.d.o.f.

Reasumując, zestawienie treści art. 5a pkt 6 i art. 14 ust. 2, art. 13 pkt 9, art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o p.d.o.f. wskazuje, iż nawet, jeżeli w ramach działalności wykonywanej zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, podatnik osiąga przychody, które jednocześnie odpowiadają opisowi przychodów z innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodu to przychody te nie stanowią przychodu z tego innego źródła, jeżeli mogą być w sposób jednoznaczny zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Abstrahując od powyższych wywodów wskazać ponadto należy, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma ze swojej istoty charakter twórczy. Zatem zasadniczo w każdym przypadku realizowania konkretnej umowy na rzecz konkretnego kontrahenta prawa te powstaną. Nie zmienia to jednak faktu, że Wnioskodawca prowadzi swoją działalność jako przedsiębiorca w sposób zorganizowany i ciągły. W ocenie Wnioskodawcy zatem oceny, do jakiego źródła należy zaliczyć konkretny przychód, należy dokonać w oparciu o konkretny stan faktyczny. Dokonując zatem racjonalnej (bo taki przymiot przypisuje się ustawodawcy) wykładni powyżej przytoczonych przepisów wskazać należy, że skoro Wnioskodawca uczynił źródłem swojego utrzymania działalność twórczą, którą prowadzi w sposób ciągły i zorganizowany, a zatem spełniający definicję pozarolniczej działalności gospodarczej to niezasadna byłaby odmowa zaliczenia całości przychodów z tej działalności do źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Na uwagę zasługuje także fakt, że strony umowy ustalają wynagrodzenie w formie ryczałtowej, bowiem celem zawieranych umów jest przede wszystkim efekt w postaci sporządzonej dokumentacji oraz nadzór w trakcie jej sporządzania. Przekazanie praw autorskich ma marginalny, uboczny charakter. Z tego też względu Strony nie ustalają odrębnie kwoty wynagrodzenia, która mogłaby ewentualnie przypadać na prawa autorskie.

Jednocześnie wskazać należy, że brak jest tak podstaw prawnych, jak też korporacyjnych, które obligowałyby Strony umowy do zamieszczenia w jej treści odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wykonanego dzieła. Z tego względu wynagrodzenie to z reguły wliczane jest do ogólnego wynagrodzenia twórcy (tu Wnioskodawcy). Powyższe także potwierdza zdaniem Wnioskodawcy zasadność zaliczenia całości przychodów do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Końcowo podkreślić należy, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie projektowania, nosi znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej ustawowej definicji, spełniając wszystkie jej przesłanki. Nabyte przez Wnioskodawcę prawa autorskie są również wykorzystywane w sposób ciągły i zorganizowany w celach zarobkowych, wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Działalność Wnioskodawcy spełnia kryterium zorganizowania bowiem uczestniczy on w obrocie gospodarczym, jako zarejestrowany przedsiębiorca. Realizację umów dokumentuje fakturami. Jednocześnie nie zachodzi żadna z przesłanek określonych wart. art. 5b ust. 1 ustawy o p.d.o.f., która wykluczałaby uznanie wykonanych czynności za działalność gospodarczą. Stąd też nie ma wątpliwości, że przychody Wnioskodawcy należy zaliczyć do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl postanowień art. 11 ust. 1 powołanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnymi źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza – pkt 3,

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) – pkt 7.
  
  

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania, w ramach której podpisuje umowy z kontrahentami umowy, których przedmiotem jest ustalenie zasad pełnienia przez Wnioskodawcę, dla określonych inwestycji, funkcji Generalnego Projektanta - Architekta przy opracowywaniu koncepcji architektonicznej, wielobranżowej dokumentacji projektowo-kosztorysowej wraz z projektem wykonawczym dla określonych inwestycji. W związku z realizacją przedmiotowych umów Wnioskodawca przenosi na kontrahentów majątkowe prawa autorskie do wykonywanej dokumentacji. Przy czym z postanowień zawieranych umów wynika, że prawa te są integralnie połączone z tworzoną przez Wnioskodawcę dokumentacją, a ich przenoszenie (jako proces) następować może wyłącznie w sposób ciągły wraz z elementami tej dokumentacji przekazywanymi w posiadanie Kontrahentów i kończy się dopiero w dacie podpisania końcowego protokołu odbioru przedmiotu umowy. Z tytułu realizacji obowiązków przewidzianych w zawieranych umowach Wnioskodawca otrzymuje łączne wynagrodzenie ryczałtowe.

Przy dokonywaniu kwalifikacji uzyskiwanych przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przesądza okoliczność czy podatnik posiada status przedsiębiorcy w rozumieniu odrębnych przepisów, np. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz czy dokonał rejestracji, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Zauważyć należy, iż odrębnym od działalności gospodarczej źródłem przychodów są m.in. prawa majątkowe. Przychody uzyskane z tego źródła nie będą zatem stanowić przychodów z działalności gospodarczej, lecz kwalifikowane będą jako samodzielne źródło, o którym mowa w pkt 7 ust. 1 art. 10 ustawy.

Skoro bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego właśnie źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powodujące powstanie tego przychodu ma związek z działalnością gospodarczą.

Na uwagę zasługuje to, że ustawodawca najpierw nakazuje wykluczyć pochodzenie przychodu z któregokolwiek ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, i 4-9 powołanej ustawy, a dopiero później pozwala zaliczyć go do przychodu z działalności gospodarczej.

W myśl postanowień art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W rozumieniu powołanego powyżej przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazany w ustawie. Przychód z praw majątkowych powstaje zatem m.in. w przypadku przychodów związanych z prawami autorskimi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Co do zasady, twórcom utworów, objętych ochroną prawa autorskiego przysługuje wyłączność do tychże praw. Twórca może jednak umożliwić korzystanie podmiotom trzecim ze swojego utworu. Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki:

1. konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,
2. osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi.
   
   

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że Wnioskodawca jest autorem dokumentacji, należy stwierdzić, iż uzyskiwany przychód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do stworzonych dokumentacji stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim zatem przypadku, nawet jeśli przychody uzyskiwane w związku z przeniesieniem praw autorskich zostały osiągnięte w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, przychodu uzyskanego z tych czynności nie należy zaliczać do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza lecz do przychodów z praw majątkowych.

W myśl powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednakże należy zauważyć, iż cytowana powyżej ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.