Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-520/13/LSz
z 20 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2013r. (data wpływu 11 marca 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2013r. (data wpływu 11 czerwca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu zwracanego w ratach zwaloryzowanego odszkodowania oraz od oprocentowania rat - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu zwracanego w ratach zwaloryzowanego odszkodowania oraz od oprocentowania rat.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2013r. (data wpływu 11 czerwca 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-235/13/LSz z dnia 31 maja 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 10 września 2012r. Gmina złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiając następujący stan faktyczny:

Starosta w dniu 8 grudnia 2011r. po rozpatrzeniu wniosku Państwa X orzekł w drodze decyzji o:

• dokonaniu przez Gminę zwrotu wywłaszczonej nieruchomości niezabudowanej na ich rzecz,
• zobowiązaniu Państwa X do zwrotu na rzecz Gminy zwaloryzowanego, orzeczonego przy wywłaszczeniu odszkodowania.
  
  

Zgodnie z art. 141 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, należność na wniosek stron, została rozłożona na 10 rocznych rat.

W trakcie przeprowadzonego postępowania ustalono, że aktem notarialnym z dnia 24 stycznia 1975r. nieruchomość została sprzedana Skarbowi Państwa (działki o nr 2262, 2267, 2268, 2272, 2273, 2274, 4600 o łącznej powierzchni 7,7577 ha).

Powyższy akt notarialny został zawarty w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1975r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości. Celem wywłaszczenia była budowa szpitala powiatowego.

Stosownie do art. 136 ust. 3 ww. ustawy poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Zgodnie z art. 137 ust. 1 pkt 1 nieruchomość uznaje się za zbędną na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu jeżeli pomimo upływu 7 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, nie rozpoczęto prac związanych z realizacją tego celu. Podczas oględzin ustalono, że działkę 4600 częściowo zajęto pod cmentarz komunalny, jest to teren trwale zagospodarowany w pozostałej części stanowi miedzę. Działki 2262, 2267, 2268 stanowią pole uprawne. Natomiast działki 2272, 2273 oraz 2274 stanowią teren zakrzewiony. Z uwagi, że działka 4600 w części stanowi cmentarz komunalny, który z uwagi na trwałe zagospodarowanie nie może być przedmiotem zwrotu, zaistniała konieczność sporządzenia dokumentacji podziałowej mającej na celu wydzielenie gruntu stanowiącego cmentarz.

Zgodnie z art. 140 wyżej cytowanej ustawy - poprzedni właściciel jest zobowiązany zwrócić aktualnemu właścicielowi nieruchomości odszkodowanie, które podlega waloryzacji z tym, że nie może ono przekraczać wartości rynkowej nieruchomości w dniu jej zwrotu. W omawianej sprawie znajdują dodatkowo zastosowanie przepisy art. 217 ust. 2 ustawy stanowiące, że jeżeli wywłaszczenia dokonano przed dniem 5 grudnia 1990r. to w razie zwrotu nieruchomości uprawniona osoba zwraca odszkodowanie zwaloryzowane w wysokości nie większej niż 50% aktualnej wartości tej nieruchomości. W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zwrotu przez Gminę wywłaszczonej w 1975r. nieruchomości, w zamian za zwrot otrzymanego odszkodowania w zwaloryzowanej wysokości nie przekraczającej 50% aktualnej wartości nieruchomości, występuje dostawa towaru podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też jest to czynność niepodlegająca opodatkowaniu?

Zdaniem Gminy, zwrot przez Gminę wywłaszczonej w 1975r. nieruchomości, w zamian za zwrot otrzymanego odszkodowania w zwaloryzowanej wysokości nie przekraczającej 50% aktualnej wartości nieruchomości, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z otrzymaną w dniu 10 grudnia 2012r. interpretacją indywidualną nr IBPP1/443-955/ 12/lSz, stanowisko Gminy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu taktycznego uznano za nieprawidłowe. Wskazano, iż w przedmiotowej sprawie ma miejsce dostawa towarów (gruntów) w zamian za zwrot odszkodowania. W tym przypadku zwaloryzowane odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. Wynagrodzenie to ma bowiem charakter wzajemny i ekwiwalentny, co oznacza, że z tytułu zwrotu nieruchomości, dla oddającego wynika bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść. A zatem istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów (oddaniem nieruchomości) a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem, które przybiera postać zwróconego odszkodowania. Z tego względu mamy więc do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu do przedstawionego stanu faktycznego należy dodać, iż w decyzji Starosta orzekł, że zgodnie z art. 141 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami należność, na wniosek Państwa X, zostaje rozłożona na 10 rocznych rat. Pierwsza rata płatna w terminie 30 dni od daty kiedy decyzja stanie się ostateczna. Pozostałe raty płatne są z góry za dany rok, począwszy od 2013 roku, w terminie do dnia 31 marca danego roku, po uprzednim poinformowaniu o ich wysokości przez Urząd Miejski. Począwszy od 2013r. raty podlegają oprocentowaniu, przy zastosowaniu stopy procentowej, równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski. Wierzytelność Gminy podlega zabezpieczeniu, zgodnie z art. 141 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, poprzez ustanowienie hipoteki na zwracanej nieruchomości. Do skutków opóźnienia w zapłacie należności wynikających z decyzji Starosty stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu Cywilnego. Gmina jest podatnikiem podatku VAT i składa miesięczne deklaracje VAT-7.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że przedmiotem zwrotu było 7 geodezyjnie wyodrębnionych niezabudowanych działek:

• działka nr 2267 o pow. 1,3822 ha,
• działka nr 2268 o pow. 0,1126 ha,
• działka nr 2262 o pow. 5,3860 ha,
• działka nr 4600/2 o pow. 0,1610 ha,
• działka nr 2272 o pow. 0,2413 ha,
• działka nr 2273 o pow. 0,3446 ha,
• działka nr 2274 o pow. 0,0597 ha.
  
  

Dla obszaru wyżej wymienionych działek brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla gruntów będących przedmiotem zwrotu nigdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy.

Decyzja Starosty o dokonaniu przez Gminę zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oraz o zobowiązaniu Państwa X do zwrotu zwaloryzowanego odszkodowania na rzecz Gminy, stała się ostateczna z dniem 4 stycznia 2012r.

Na pytanie tut. organu „Jeżeli dostawa działek miała miejsce przed 1 kwietnia 2013r., to w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego dla ww. działek oraz braku decyzji o warunkach zabudowy, należy podać jakie ich przeznaczenie wynikało z ewidencji gruntów?”

Wnioskodawca podał, że oznaczenie użytków gruntowych dla działek będących przedmiotem zwrotu w ewidencji gruntów jest następujące:

• działka nr 2267 - grunty orne,
• działka nr 2268 - grunty orne,
• działka nr 2262 - grunty orne,
• działka nr 4600/2 - pastwiska trwałe,
• działka nr 2272 - lasy i grunty leśne,
• działka nr 2273 - lasy i grunty leśne,
• działka nr 2274 - lasy i grunty leśne.
  
  

W decyzji Starosty wskazano, że należność na wniosek stron zostaje rozłożona na 10 rocznych rat. Pierwsza rata płatna w terminie 30 dni od daty kiedy decyzja stanie się ostateczna. Pozostałe raty płatne są z góry za dany rok, począwszy od 2013 roku, w terminie do dnia 31 marca danego roku, po uprzednim poinformowaniu o ich wysokości przez Urząd Miejski. Począwszy od 2013 roku raty podlegają oprocentowaniu, przy zastosowaniu stopy procentowej, równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.

W związku z powyższym Wydział Księgowości przy Urzędzie Miejskim pismem z dnia 11 marca 2013 r. poinformował Państwa X o wysokości rocznej raty i naliczonym oprocentowaniu płatnym do 31 marca 2013 r. Gmina nie wystawiła faktury VAT dokumentującej dokonanej wpłaty raty zwaloryzowanego odszkodowania, gdyż Państwo X nie wystąpiło z żądaniem o jej wystawienie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu zwracanego w ratach, zwaloryzowanego, orzeczonego przy wywłaszczeniu odszkodowania oraz od naliczanego od tych rat oprocentowania, przy zastosowaniu stopy procentowej, równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot przez Gminę wywłaszczonej nieruchomości niezabudowanej na podstawie decyzji Starosty, w zamian za zwrot zwaloryzowanego, orzeczonego przy wywłaszczeniu odszkodowania w wysokości nie przekraczającej 50% aktualnej wartości nieruchomości stanowi odpłatną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Treść tego przepisu stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. nr 73, poz. 392) § 3 ust 3 stanowi, iż w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty. Zatem Gmina powinna ująć w składanej deklaracji VAT-7 zwrot otrzymanego odszkodowania za miesiąc, w którym je otrzymała.

Czynność polegającą na rozłożeniu na raty spłaty należności z tytułu zwrotu wywłaszczonej nieruchomości należy traktować jako kredyt, a zatem świadczenie odrębne od samej dostawy towarów. Tym samym spełniona zostaje definicja art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Raty, zgodnie z decyzją Starosty, podlegają oprocentowaniu, przy zastosowaniu stopy procentowej, równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski, płatne z góry za dany rok, począwszy od 2013 roku, w terminie do dnia 31 marca danego roku. Odnoście momentu powstania obowiązku podatkowego od naliczonego od tych rat oprocentowania, przy zastosowaniu stopy procentowej, równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP, należy stwierdzić, że na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi z zastrzeżeniem między innymi ust. 4 i ust. 5. W myśl art. 19 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Przepis ten stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ww. ustawy). Na mocy art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy przy świadczeniu usług polegających na udzieleniu pożyczek, powstaje z momentem wykonania takiej usługi, tzn. w tym przypadku zapłaty należnych odsetek lub z upływem terminu zapłaty tych należności. Jeżeli natomiast wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi. Starosta w decyzji orzekł, że pozostałe raty płatne są z góry za dany rok, począwszy od 2013 roku, w terminie do dnia 31 marca danego roku, po uprzednim poinformowaniu o ich wysokości przez Urząd Miejski. Począwszy od 2013r. raty podlegają oprocentowaniu, przy zastosowaniu stopy procentowej, równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski. W związku z powyższym określony przez Starostę termin zapłaty należnej raty wraz z oprocentowaniem jest ostatecznym terminem, z którym należy powiązać powstanie obowiązku podatkowego z tytułu naliczonego od tych rat oprocentowania przy założeniu, że nie zachodzi obowiązek wystawienia faktury na rzecz Państwa X.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa zasada dotycząca momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

W myśl art. 19 ust. 5 ustawy o VAT, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi.

Od tej jednak zasady ustawodawca przewidział pewne odstępstwa, m. in. w oparciu o delegację ustawową zawartą w art. 19 ust. 22 ustawy o VAT. Minister Finansów w § 3 ust. 3 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013, poz. 247 ze zm.) określił, że w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Gmina dokonuje dostawy (zwrotu) gruntów poprzedniemu właścicielowi na podstawie art. 136 ust. 3 i art. 137 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Nieruchomość została sprzedana przez Państwo X Skarbowi Państwa aktem notarialnym z dnia 24 stycznia 1975r. Powyższy akt notarialny został zawarty w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1975r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości.

W związku z powyższym Starosta w dniu 8 grudnia 2011r. po rozpatrzeniu wniosku Państwa X orzekł w drodze decyzji o:

• dokonaniu przez Gminę zwrotu wywłaszczonej nieruchomości niezabudowanej na ich rzecz,
• zobowiązaniu Państwa X do zwrotu na rzecz Gminy zwaloryzowanego, orzeczonego przy wywłaszczeniu odszkodowania.
  
  

Powyższa decyzja Starosty stała się ostateczna z dniem 4 stycznia 2012 r.

W ww. decyzji Starosta orzekł, że zgodnie z art. 141 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami należność, na wniosek Państwa X, zostaje rozłożona na 10 rocznych rat. Pierwsza rata płatna w terminie 30 dni od daty kiedy decyzja stanie się ostateczna. Pozostałe raty płatne są z góry za dany rok, począwszy od 2013 roku, w terminie do dnia 31 marca danego roku, po uprzednim poinformowaniu o ich wysokości przez Urząd Miejski.

W rozstrzygnięciu podjętym w interpretacji indywidualnej nr IBPP1/443-478/13/LSz z dnia 11 czerwca 2013r. wydanej przez tut. organ dla Wnioskodawcy stwierdzono, że jeżeli w przedmiotowej sprawie dostawa nieruchomości przez Wnioskodawcę następuje z nakazu organu władzy publicznej, to zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że pierwsza rata płatna jest przez Państwo X na rzecz Gminy w terminie 30 dni od daty kiedy decyzja stanie się ostateczna. Pozostałe raty płatne są z góry za dany rok, począwszy od 2013 roku, w terminie do dnia 31 marca danego roku, po uprzednim poinformowaniu o ich wysokości przez Urząd Miejski.

Zatem obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstał w chwili otrzymania zapłaty (odszkodowania) z tytułu przeniesienia własności nieruchomości, należących do Gminy na rzecz Państwa X.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

W celu wykonania tego obowiązku, stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z przepisów powyższych wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, w celu wykonania ciążącego na nim obowiązku rozliczenia podatku za dany okres rozliczeniowy, winien złożyć deklarację podatkową, w której winien ująć wszystkie czynności, co do których obowiązek podatkowy powstał w okresie, którego dotyczy ta deklaracja.

Reasumując obowiązek podatkowy w związku ze zwrotem na rzecz Państwa X prawa własności nieruchomości powstanie z chwilą otrzymania przez Gminę zwaloryzowanego odszkodowania zwracanego w ratach, które Gmina winna wykazać w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym otrzyma dane odszkodowanie.

Tym samym stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie kwestii określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu oprocentowania rat należy wskazać, że ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wydania towarów lub wykonania usługi). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony, np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

Stosownie do art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Z wniosku wynika, że w ww. decyzji Starosty wskazano, że należność na wniosek stron zostaje rozłożona na 10 rocznych rat. Począwszy od 2013r. raty podlegają oprocentowaniu, przy zastosowaniu stopy procentowej, równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski. Wnioskodawca pismem z dnia 11 marca 2013r. poinformował Państwa X o wysokości rocznej raty i naliczonym oprocentowaniu płatnym do 31 marca 2013r. Gmina nie wystawiła faktury VAT dokumentującej dokonanej wpłaty raty zwaloryzowanego odszkodowania, gdyż Państwo X nie wystąpiło z żądaniem o jej wystawienie.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W rozstrzygnięciu podjętym w interpretacji indywidualnej nr IBPP1/443-479/13/LSz z dnia 11 czerwca 2013r. wydanej przez tut. organ dla Wnioskodawcy stwierdzono, że w świetle regulacji art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w przedmiotowej sprawie, mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem przez Wnioskodawcę usługi finansowej polegającej na rozłożeniu należności na raty należności za zwracaną przez Wnioskodawcę nieruchomość, która – stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT korzysta ze zwolnienia od tego podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w odniesieniu do tej czynności obowiązek podatkowy powstanie – w oparciu o art. 19 ust. 1 ustawy o VAT– z chwilą wykonania usługi, tj. z upływem terminów płatności należnych odsetek – nawet jeśli nie dokonano zapłaty.

W przypadku gdyby wykonanie usługi było potwierdzone fakturą, zastosowanie znajdzie ust. 4 ww. artykułu, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi.

W przypadku, gdy zapłata odsetek zostanie dokonana przed wykonaniem usługi (upływem terminu płatności) i wystawieniem faktury, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania odsetek przez Gminę (art. 19 ust. 11 ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie stanu faktycznego przedstawionym we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.