Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-906/13/DK
z 31 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 26 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2013 r. (data wpływu 17 października 2013 r.) oraz pismem z dnia 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 października 2013 r. (data wpływu 17 października 2013 r.) oraz pismem z dnia 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 grudnia 2013 r. znak: IBPP1/443-906/13/DK i IBPP1/443-982/13/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w 1999 roku nabył budynek mieszkalny o powierzchni 302,5 m² od Spółki Mieszkaniowej X. Spółka z o.o. za kwotę 392.000,00 złotych brutto – w tym podatek VAT: 69.175,04 złotych oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów za kwotę 8.393,00 zł (bez podatku VAT). Budynek ten pochodził z lat 1900 - 1910 i w chwili kupna był już niezamieszkały, oraz wymagał remontu. Od momentu zakupu nie zostały poniesione żadne nakłady finansowe.

Obecnie Wnioskodawca chce sprzedać ww. budynek wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu i poprawnie wystawić nowonabywcy fakturę.

W uzupełnieniu z dnia 17 grudnia 2013 r. Wnioskodawca podaje, że:

1.Jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.Nieruchomość nabyto na cele własne przedsiębiorstwa.

3.Nabycie nieruchomości udokumentowane było fakturą VAT.

4.W momencie nabycia nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego.

5.Nieruchomość składa się z jednej działki, na której znajduje się budynek mieszkalny.

6.Na pytanie tut. organu, zadane w wezwaniu z dnia 13 grudnia 2013 r. „jakie w momencie sprzedaży, będzie dokładne przeznaczenie każdej z działek, wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy lub, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy, z decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu?”, Wnioskodawca odpowiedział, że w momencie sprzedaży przeznaczenie działki nie ulegnie zmianie (tereny mieszkalne).

7.Na pytanie tut. organu, zadane w wezwaniu z dnia 13 grudnia 2013 r., oznaczone lit. g) „czy obiekty budowlane wchodzące w skład nieruchomości o której mowa we wniosku, są budynkami, budowlami lub ich częścią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. z 2010 r. Dz.U. Nr 243 poz. 1623 ze zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) – jeżeli tak, to jakie jest ich oznaczenie PKOB (należy podać odrębnie dla każdego z obiektów).

1. Czy te budynki i budowle są trwale z gruntem związane?
2. Kiedy budynki i budowle zostały wybudowane i oddane do użytkowania?

(proszę wskazać odrębnie dla każdego z obiektów)”,

Wnioskodawca odpowiedział, że na działce zbywanej znajduje się budynek mieszkalny, będący budynkiem mieszkalnym w rozumieniu przepisów przytoczonych w punkcie „g” ww. wezwania. Budynek jest trwale związany z gruntem (2 piętra) i został zbudowany około roku 1920 (brak bardziej szczegółowych danych).

8.Pierwsze zasiedlenie nastąpiło w momencie jego wybudowania, tzn. około roku 1920.

9.Na pytanie tut organu „na czym to pierwsze zasiedlenie polegało, kto, komu, kiedy i na podstawie jakiej umowy wydał poszczególne budynki lub ich części?”, Wnioskodawca odpowiedział: j.w. - brak danych.

10.Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie omawianej nieruchomości.

11.Na pytane tut. organu „w jaki sposób przedmiotowa nieruchomość, należąca do Wnioskodawcy była przez niego wykorzystywane od momentu wejścia w posiadanie do chwili planowanej sprzedaży (proszę podać odrębnie dla każdej działki i budynków)?” Wnioskodawca odpowiedział, że przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę.

12.Na pytane tut. organu „czy nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, jeśli tak to jakiej i w jakim okresie (proszę podać odrębnie dla działki i budynków)?”, Wnioskodawca odpowiedział: j.w.

13.Nieruchomość nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 14 października 2013 r.):

Czy wystawiając fakturę za sprzedany budynek będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 w Rozdziale 2 Zwolnienia Ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 14 października 2013 r.), tak. Sprzedaż ww. budynku zwolniona jest od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że zgodnie z dyspozycją Wnioskodawcy zawartą w piśmie z dnia 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.), wniosek ORD-IN z dnia 14 października 2013 r. (data wpływu 17 października 2013 r.) został potraktowany jako uzupełnienie wniosku z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 26 września 2013 r.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

W świetle powyższego budynek spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stanowi również zbycie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej, co znajduje potwierdzenie w treści powołanego wyżej art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a cyt. ustawy.

Natomiast definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4).

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, iż zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 247 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, iż do dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu (w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym posadowione są budynki.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. z 2010 r. Dz.U. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć, taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W 1999 roku, Wnioskodawca nabył budynek mieszkalny o powierzchni 302,5 m² od Spółki Mieszkaniowej X. Spółka z o.o. oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów. Nieruchomość składa się z jednej działki, na której znajduje się budynek mieszkalny.

Budynek ten pochodził z lat 1900 – 1910, jest trwale związany z gruntem i w chwili kupna był już niezamieszkały, oraz wymagał remontu. Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie omawianej nieruchomości.

Nieruchomość nabyto na cele własne przedsiębiorstwa. Nabycie nieruchomości udokumentowane było fakturą VAT a w momencie nabycia Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego.

Z wniosku wynika, że przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w żaden sposób. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, jak również nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. budynek wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że dostawa budynku mieszkalnego o którym mowa we wniosku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nie zachodzą wyjątki w nim przedstawione. Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa dostawa nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim.

Pomimo, że Wnioskodawca wskazał, że pierwsze zasiedlenie nastąpiło w momencie jego wybudowania, tzn. około roku 1920, z informacji przedstawionych we wniosku, należy przyjąć, że pierwsze zasiedlenie miało miejsce w roku 1999, w momencie sprzedaży przez spółkę z o.o. na rzecz Wnioskodawcy ww. budynku (czynność ta została udokumentowana fakturą VAT w której wykazany został podatek VAT). Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą ww. nieruchomości nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Ponadto, budynek nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy, a Wnioskodawca nie poniósł wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Dostawa ww. budynku będzie zatem korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie prawa użytkowania wieczystego działki na której posadowiony jest ww. budynek, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.