Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-975/13-4/IR
z 5 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 18 grudnia 2013 r.) uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2014 r. (data wpływu 14 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności sprowadzenia towaru objętego umową komisu za import towarów oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z dokonanym importem towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności sprowadzenia towaru objętego umową komisu za import towarów oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z dokonanym importem towarów jak również ustalenia obowiązku rejestracji dla celów podatku od towarów i usług w Polsce podmiotu z Ukrainy, będącego kontrahentem Wnioskodawcy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska jak również uiszczenie brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka ma zamiar zawrzeć z pomiotem gospodarczym z Ukrainy nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju umowę komisu, w ramach której zobowiąże się do sprzedaży na zasadach komisu dostarczonych przez Komitenta towarów tj. rur oraz do:

• magazynowania towarów,
  

• przyjmowania zamówień od odbiorców,
  

• dostawy towarów do odbiorców.
  
  

W umowie komisu zostaną zawarte następujące postanowienia:

• przeniesienie własności towarów na Komisanta nastąpi z chwilą zapłaty wynagrodzenia Komitentowi,
  

• Komitent ceduje na Komisanta swoje przyszłe wierzytelności odpowiadające kwotom ze sprzedaży przez Komisanta towarów będących własnością Komitenta dla potrzeb dalszej cesji na rzecz firm faktoringowych,
  

• celem zabezpieczenia wynagrodzenia Komitenta, Komisant dokona cesji praw z umowy ubezpieczenia towarów znajdujących się w posiadaniu Komisanta będących własnością Komitenta,
  

• cena sprzedaży, którą zaoferuje Komisant na terenie Polski może być swobodnie ustalana przez Komisanta, zaś Komitent otrzyma ustalone wcześniej z Komisantem wynagrodzenie, po sprzedaży danej partii towarów przez Komisanta pomniejszone o koszty dodatkowe,
  

• po sprzedaży towarów, Komisant w terminie 7 dni zawiadomi Komitenta celem dokonania rozliczenia finansowego i zapłaty ustalonego wynagrodzenia. Zapłata wynagrodzenia Komitentowi za sprzedany towar realizowana jest w ciągu 5 dni roboczych od daty otrzymania środków pieniężnych od klienta końcowego lecz nie później niż 60 dni kalendarzowych od daty sprzedaży towarów klientowi końcowemu przez Komisanta,
  

• w przypadku gdy towar objęty umową komisu nie zostanie sprzedany po 90 dniach nabędzie go Komisant,
  

• w przypadku wypowiedzenia niniejszej umowy przez Komisanta, Komisant zobowiązuje się nabyć i zapłacić za znajdujący się w posiadaniu Komisanta towar w terminie 30 dni od daty rozwiązania umowy, o ile Komitent w terminie 7 dni od dnia wypowiedzenia nie rozporządzi towarem w inny sposób.
  
  

W piśmie z dnia 11 lutego 2014 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Transportu do Polski towarów handlowych będących własnością podmiotu gospodarczego z Ukrainy nie dokonuje Wnioskodawca. Transportu, o którym mowa dokonuje przewoźnik, który jest wynajęty bezpośrednio przez ukraiński podmiot gospodarczy. Wszelkie formalności związane z objęciem towarów procedurą celną wykonywać będzie Wnioskodawca, a ściślej mówiąc agencja celna działająca w imieniu Wnioskodawcy. Sprowadzone do Polski z Ukrainy towary objęte umową komisu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca sprzedając towar w imieniu ukraińskiego podmiotu gospodarczego sprzedawać go będzie wyłącznie czynnemu podatnikowi podatku VAT, na podstawie faktury VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprowadzenie do Polski z Ukrainy towaru objętego umową komisu będzie importem towarów w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) i czy Spółka będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z dokonaniem importu?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany stan faktyczny uzasadnia przyjęcie poglądu, iż nabycie towarów jest dla Wnioskodawcy importem towarów, zaś spółka ukraińska jako komitent nie musi się rejestrować w Polsce dla celów podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Zawarta w ustawie definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu itp. Jeśli towar został faktycznie przywieziony, to miał miejsce import. Import towarów ma miejsce także niezależnie od statusu osoby dokonującej importu.

Zgodnie z obecną regulacją importem towarów jest nie każdy przywóz towarów na terytorium Polski, lecz tylko przywóz tych towarów z terytorium państwa trzeciego, a więc z terytorium państwa niewchodzącego w skład Wspólnoty. Sam fakt przywozu towarów z terytorium kraju trzeciego na terytorium Polski, powoduje więc, że wystąpi import towarów. Przepisy nie wymagają spełnienia innych warunków dla uznania, że mamy do czynienia z importem towarów.

W myśl art. 19 ust. 7 ustawy o VAT obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego. Z art. 4 pkt 9 Wspólnotowego Kodeksu Celnego długiem celnym w przywozie jest nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności przywozowych.

Zakres miejsca opodatkowania w przypadku importu towarów określa art. 26a ustawy o VAT, z którego wynika, że miejscem opodatkowania importu towarów, co do zasady, jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W przypadku importu towarów, kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT stanowi, co do zasady, suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej.

Zgodnie z art. 765 Kodeksu Cywilnego z umową komisu mamy do czynienia gdy przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizją) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Z cytowanego powyżej art. 765 Kodeksu cywilnego wynika zatem, że w przypadku umowy komisu komisant działa wprawdzie na rachunek komitenta, lecz w imieniu własnym.

Zdaniem Spółki, w świetle powołanych powyżej przepisów przywiezione na terytorium Polski towary (rury) objęte umową komisu stanowić będą import towarów w rozumieniu ustawy o VAT a na Spółce ciążyć będzie obowiązek obliczenia i wykazania podatku zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy VAT w zgłoszeniu celnym.

Ponadto, na podstawie wskazanych przepisów stwierdzić należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku importu towarów nie zostało uzależnione od nabycia przez importera prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Konieczne jest jedynie spełnienie przesłanki określonej w art. 86 ust. 1 ustawy VAT, a więc istnienie związku (niekoniecznie bezpośredniego) pomiędzy importem a czynnościami opodatkowanymi, dokonywanymi przez importera oraz posiadanie przez podatnika dokumentu celnego, wskazującego kwotę podatku VAT z tytułu tegoż importu. Zatem dla zaistnienia prawa do odliczenia wystarczy, aby towary były wykorzystywane (przeznaczone) do wykonywania czynności opodatkowanych.

Nabycie towarów na własność Wnioskodawcy, zgodnie z umową komisu po 90 dniach od daty dostawy stanowi jedynie realizację cywilistycznych zapisów umowy, ponieważ nabycie towarów w rozumieniu ustawy o podatku VAT nastąpiło w formie importu tych towarów. Dlatego też zdaniem Wnioskodawcy, firma ukraińska nie ma obowiązku rejestracji w Polsce dla potrzeb podatku VAT.

Nadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przysługiwać będzie Spółce obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z importu towarów od ukraińskiego podmiotu gospodarczego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Definicja ustawowa kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.

Z kolei miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej (art. 26a ustawy).

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku:

1. wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
2. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,
3. wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b.
   
   

Art. 86 ust. 10 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 10d ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje:

1. w przypadku stosowania w imporcie towarów procedury uproszczonej, polegającej na wpisie do rejestru zgodnie z przepisami celnymi - za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał wpisu do rejestru; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wykazanego w dokumencie celnym stanowiącym zgłoszenie uzupełniające dotyczące tego okresu rozliczeniowego, z zastrzeżeniem art. 33a;
2. w przypadku decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 - w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał decyzję; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.
   
   

Art. 88 ust. 4 ustawy, stanowi dopełnienie art. 86 i określa status podatnika, umożliwiający realizację jego prawa do odliczenia, którym jest rejestracja jako podatnika VAT czynnego. Stosownie bowiem do tego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko w przypadku, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy dokonywane zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Komisant) będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zamierza podpisać z pomiotem gospodarczym z Ukrainy nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju umowę komisu, w ramach której zobowiąże się do sprzedaży na zasadach komisu dostarczonych przez Komitenta towarów tj. rur oraz do magazynowania towarów, przyjmowania zamówień od odbiorców, dostawy towarów do odbiorców.

W umowie komisu zostaną zawarte następujące postanowienia:

• przeniesienie własności towarów na Komisanta nastąpi z chwilą zapłaty wynagrodzenia Komitentowi,
  

• Komitent ceduje na Komisanta swoje przyszłe wierzytelności odpowiadające kwotom ze sprzedaży przez Komisanta towarów będących własnością Komitenta dla potrzeb dalszej cesji na rzecz firm faktoringowych,
  

• celem zabezpieczenia wynagrodzenia Komitenta, Komisant dokona cesji praw z umowy ubezpieczenia towarów znajdujących się w posiadaniu Komisanta będących własnością Komitenta,
  

• cena sprzedaży, którą zaoferuje Komisant na terenie Polski może być swobodnie ustalana przez Komisanta, zaś Komitent otrzyma ustalone wcześniej z Komisantem wynagrodzenie, po sprzedaży danej partii towarów przez Komisanta pomniejszone o koszty dodatkowe,
  

• po sprzedaży towarów, Komisant w terminie 7 dni zawiadomi Komitenta celem dokonania rozliczenia finansowego i zapłaty ustalonego wynagrodzenia. Zapłata wynagrodzenia Komitentowi za sprzedany towar realizowana jest w ciągu 5 dni roboczych od daty otrzymania środków pieniężnych od klienta końcowego lecz nie później niż 60 dni kalendarzowych od daty sprzedaży towarów klientowi końcowemu przez Komisanta,
  

• w przypadku gdy towar objęty umową komisu nie zostanie sprzedany po 90 dniach nabędzie go Komisant,
  

• w przypadku wypowiedzenia niniejszej umowy przez Komisanta, Komisant zobowiązuje się nabyć i zapłacić za znajdujący się w posiadaniu Komisanta towar w terminie 30 dni od daty rozwiązania umowy, o ile Komitent w terminie 7 dni od dnia wypowiedzenia nie rozporządzi towarem w inny sposób.
  
  

Nadto Wnioskodawca wskazał, że transportu do Polski towarów handlowych będących własnością podmiotu gospodarczego z Ukrainy dokonuje przewoźnik, który jest wynajęty bezpośrednio przez ukraiński podmiot gospodarczy. Wszelkie formalności związane z objęciem towarów procedurą celną wykonywać będzie Wnioskodawca, a ściślej mówiąc agencja celna działająca w imieniu Wnioskodawcy. Sprowadzone do Polski z Ukrainy towary objęte umową komisu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca sprzedając towar w imieniu ukraińskiego podmiotu gospodarczego sprzedawać go będzie wyłącznie czynnemu podatnikowi podatku VAT, na podstawie faktury VAT.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w oparciu o tak przedstawiony opis sprawy wskazać należy przepis art. 765 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) w myśl, którego przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy, dla zaistnienia importu towarów - jak wyżej wskazano - nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny w ramach którego dokonano przywozu, lecz czy towar został faktycznie przywieziony. A zatem w sytuacji, gdy w przedmiotowej sprawie nastąpi przywóz towarów z Ukrainy na terytorium Polski, to przywóz ten stanowić będzie import towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie stwierdzić należy, że w przypadku gdy – jak wskazał Wnioskodawca – sprowadzone do Polski z Ukrainy towary objęte umową komisu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanego dokumentu celnego w związku z dokonaniem importu, przy czym w przypadkach określonych w art. 86 ust. 10d pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem dokonania zapłaty podatku wykazanego w dokumencie celnym bądź decyzji.

W związku z powyższym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania czynności sprowadzenia towaru objętego umową komisu za import towarów oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z dokonanym importem towarów, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo informuje się, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej uznania czynności sprowadzenia towaru objętego umową komisu za import towarów oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z dokonanym importem towarów. Natomiast, kwestia dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obowiązku rejestracji dla celów podatku od towarów i usług w Polsce podmiotu z Ukrainy, będącego kontrahentem Wnioskodawcy, została rozpatrzona odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.