INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2012r. (data wpływu 20 marca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2012r. (data wpływu 18 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla szkoleń i kursów specjalistycznych prowadzonych dla lekarzy stomatologów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla szkoleń i kursów specjalistycznych prowadzonych dla lekarzy stomatologów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 maja 2012r. (data wpływu 18 maja 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 maja 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi firmę na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, która zajmuje się szkoleniami i kursami specjalistycznymi dla lekarzy stomatologów. Są to kursy specjalistyczne, które mają za zadanie przekazanie wiedzy na temat nowoczesnych metod leczenia.

Formy i zasady kształcenia lekarzy określa ustawa o zawodzie lekarza i lekarza dentysty oraz rozporządzenie Ministra Finansów z 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów. Przepisy te określają niezbędne elementy kształtujące formy i zasady prowadzenia kształcenia zawodowego lekarzy. Przede wszystkim na podstawie tych przepisów weryfikowane są podmioty uprawnione do prowadzenia kształcenia danego rodzaju, z uwzględnieniem programu szkoleń, systemu oceniania, a także wymagań co do kadry prowadzącej szkolenia i niezbędnej bazy dydaktycznej. Tę swoistą akredytację wydaje właściwa Okręgowa Rada Lekarska. W katalogu przewidzianych form kształcenia znalazł się również udział w kursie medycznym. Firma Wnioskodawcy wystąpiła o uzyskanie takiego wpisu na prowadzone kursy.

W dniu 27 września 2011 uchwałą nr … Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej potwierdziło spełnienia przez firmę Wnioskodawcy warunków do prowadzenia kształcenia podyplomowego lekarzy dentystów określone w art. 19 ust. 2 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty w dniach od 8 października 2011r. do 14 stycznia 2012r.

W 29 czerwca 2011r. uchwałą nr … Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej w K. firma Wnioskodawcy została wpisana do podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy w terminie od 25 czerwca 2011r. do 2 lipca 2011r. na obszarze …. Izby Lekarskiej w formie kursów medycznych pod numerem ….

W dniu 2 listopada 2011r. na podstawie uchwały nr … Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej w W. firma Wnioskodawcy otrzymała potwierdzenie, że spełnia warunki do prowadzenia kształcenia podyplomowego lekarzy dentystów określone w art. 19 ust. 2 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty w okresie od 19 listopada 2011r. do 8 stycznia 2012r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że prowadzona przez podatnika działalność nie jest objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest definicji co rozumie się przez usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26.

Trudno jest jednoznacznie stwierdzić, czy szkolenie ma „charakter kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego” oraz czy jest prowadzone na podstawie przepisów regulujących formy i zasady kształcenia. W polskich przepisach nie ma legalnej definicji pojęć: kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie zawodowe. Znajduje się ona natomiast w art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011, ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zastąpiło dotychczasowe rozporządzenie Rady nr 1777/2005). Mówi ono, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone w warunkach określonych w art. 132 ust 1 lit i dyrektywy 2006/ 112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem oraz nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Zdaniem Wnioskodawcy kształcenie zawodowe ma na celu przygotowanie do wykonywania konkretnego zawodu oraz uaktualnienie wiedzy czy zdobycie dodatkowych umiejętności niezbędnych do dalszego wykonywania danego zawodu.

Podatnik nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Na lekarzy został nałożony obowiązek doskonalenia zawodowego. Obowiązek ten wynika z art. 18 ust. 1 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996r. (tekst jednolity: Dz. U. 2008 r. Nr 136 poz. 857 ze zm.) (tekst jednolity: Dz. U. 2011r. Nr 277 poz. 1634 ze zm.).

Sposób wypełnienia obowiązku o którym mowa w art. 18 ust. 1 został określony na podstawie ustawowej delegacji (art. l8 ust. 2) przez Ministra Zdrowia w rozporządzeniu z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów. (Dz. U. 2004r., Nr 231 poz. 2326 ze zm.).

Przepisy te określają niezbędne elementy kształtujące formy i zasady prowadzenia kształcenia zawodowego lekarzy. Na podstawie tych przepisów weryfikowane są podmioty uprawnione do prowadzenia kształcenia danego rodzaju, z uwzględnieniem programu szkoleń, systemu oceniania, a także wymagań co do kadry prowadzącej szkolenia i niezbędne bazy dydaktycznej. Akredytację w tym celu wydaje właściwa Okręgowa Rada Lekarska. Co więcej przytoczone rozporządzenie szczegółowo określa, w jakich formach może odbywać się doskonalenie zawodowe. W katalogu przewidzianych form kształcenia znalazł się również udział w kursie medycznym. § 2 pkt 1 ww. rozp. Ministra Zdrowia stanowi, że doskonalenie zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, zwanego dalej „specjalizacją”, nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, zwane dalej „umiejętnością” oraz doskonalenie w innych formach kształcenia.

Zgodnie z § 2 pkt 2 i 3 rozp. dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza polega na stałej aktywności zawodowej, a lekarz potwierdza tę aktywność poprzez uzyskiwanie odpowiedniej liczby punktów edukacyjnych, obliczonych w ustalonych okresach rozliczeniowych. Lekarz realizuje obowiązek doskonalenia zawodowego m.in. poprzez udział w kursie medycznym nieobjętym programem odbywanej specjalizacji lub nabywanej umiejętności lub w kursie medycznym, realizowanym za pośrednictwem środków przekazu telewizyjnego i sieci internetowej z ograniczonym dostępem, który uzyskał akceptację Naczelnej Rady Lekarskiej (§ 3 pkt 2 ww. rozp.). Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza Okręgowa Rada Lekarska potwierdza przez dokonanie wpisu w okręgowym rejestrze lekarzy oraz w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”, w części „wpisy uzupełniające” (§ 4 pkt 4 ww. rozp.). Minister Finansów w interpretacjach z 6 czerwca 2011r. (IPPP2/443-330/11-6/KOM oraz z dnia 19 lipca 2011r. (IPPP2/443-539/11-2/KOM).

Podatnik w przeważającej części wykonuje komercyjne szkolenia finansowane przez kursantów lub przez ich zakłady pracy. Jednakże czasami zdarza się, że na kurs kierowane są osoby z Urzędu Pracy na podstawie umowy i wtedy kurs taki jest finansowany w 70% co najmniej ze środków publicznych. Zapłata dokonywana jest przez Urząd Pracy.

W przypadku finansowania, ze środków publicznych podpisywana jest umowa z Urzędem Pracy. Zapłata za szkolenie dokonuje Urząd Pracy. Podatnik jest głównym wykonawcą szkoleń i kursów. Zgłoszenia na kursy dokonują uczestnicy. Bezpośrednim uczestnikiem kursów są lekarze stomatolodzy.

Przeprowadzane szkolenia mają na celu uaktualnienie wiedzy czy też zdobycie dodatkowych umiejętności niezbędnych do dalszego wykonywania danego zawodu. Organizowane szkolenia są bezpośrednio związane zawodem lekarza. Oto kilka ostatnich kursów:

„Jak zbadać pacjenta żeby korony i wypełnienia pasowały, a ortodoncja była przewidywalna...”

„Preparacja zębów pod korony i mosty. Atraumatyczna metoda dla przyzębia”.

Podatnik jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od lipca 2002r. Podatnik prócz usług edukacyjnych świadczy usługi reklamowe i organizacje kongresów. Z uwagi na te usługi jest podatnikiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z chwilą uzyskania przez Wnioskodawcę wpisu do rejestru prowadzonego przez Okręgowe Izby Lekarskie w zakresie kształcenia podyplomowego lekarzy dentystów organizowane przez Wnioskodawcę kursy korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29...

Zdaniem Wnioskodawcy, w polskich przepisach nie ma legalnej definicji pojęć: kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie zawodowe. Znajduje się ona natomiast w art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 2B2/2011 z 15 marca 2011, ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zastąpiło dotychczasowe rozporządzenie Rady nr 1777/2005). Mówi ono, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone w warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem oraz nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Zdaniem Wnioskodawcy kształcenie zawodowe lekarzy, organizowane przez firmę Wnioskodawcy, która uzyskała wpis do rejestru Izby Lekarskiej, a więc jednostkę samorządu lekarzy i podmiot prowadzący doskonalenie zawodowe, otrzymując akredytację w zakresie formy: kurs medyczny teoretyczno-praktyczny spełnia wymogi przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, szkolenia i kursy prowadzone przez firmę Wnioskodawcy są zwolnione z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z przepisem art. 15 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r., zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania.

Ponadto powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty, a ponadto z opisu przedstawionego we wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca był podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez niego usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca udział lekarzy dentystów w organizowanych szkoleniach stanowi realizację obowiązku kształcenia się przez tychże lekarzy, wynikającego z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty (t. j. z 2008r. Dz. U. Nr 136, poz. 857 ze zm., obecnie t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 277, poz. 1634 ze zm.).

Jak wynika bowiem z ww. artykułu lekarz ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego, w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego. Sposób wypełnienia obowiązku o którym mowa w art. 18 ust. 1 został określony na podstawie ustawowej delegacji (art. l8 ust. 2) przez Ministra Zdrowia w rozporządzeniu z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. z 2004r. Nr 231, poz. 2326 ze zm.).

Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza Okręgowa Rada Lekarska potwierdza przez dokonanie wpisu w okręgowym rejestrze lekarzy oraz w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”, w części „wpisy uzupełniające”.

Wnioskodawca jest głównym wykonawcą szkoleń i kursów. Firma Wnioskodawcy została wpisana do podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy z uwagi na spełnienie warunków do prowadzenia kształcenia podyplomowego lekarzy dentystów określone w art. 19 ust. 2 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty w dniach od 8 października 2011r. do 14 stycznia 2012r.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż usługi szkoleniowe przeprowadzane przez Wnioskodawcę mają na celu uaktualnienie wiedzy lub zdobycie dodatkowych umiejętności niezbędnych do dalszego wykonywania danego zawodu. Bezpośrednim uczestnikiem kursów są lekarze stomatolodzy.

Jak wynika z § 2 ww. rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobu dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów:

1. Doskonalenie zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, zwanego dalej „specjalizacją”, nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, zwane dalej „umiejętnością”, oraz doskonalenie w innych formach kształcenia.
2. Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza polega na stałej aktywności zawodowej.
3. Lekarz potwierdza aktywność zawodową poprzez uzyskiwanie odpowiedniej liczby punktów edukacyjnych, obliczonych w ustalonych okresach rozliczeniowych.
   
   

Stosownie do § 4 ww. rozporządzenia:

1. Lekarz realizujący obowiązek doskonalenia zawodowego prowadzi indywidualną ewidencję przebiegu doskonalenia zawodowego, w formie „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego”, której wzór jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
2. „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” lekarz otrzymuje nieodpłatnie od okręgowej izby lekarskiej, której jest członkiem.
3. Lekarz przedstawia okręgowej radzie lekarskiej do wglądu „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” wraz z dokumentami stanowiącymi potwierdzenie odbycia określonych form doskonalenia zawodowego przed zakończeniem okresu rozliczeniowego.
4. Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza okręgowa rada lekarska potwierdza przez dokonanie wpisu w okręgowym rejestrze lekarzy oraz w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”, w części „wpisy uzupełniające”. Wzór wpisu do dokumentu prawa wykonywania zawodu stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
5. Potwierdzenia, o którym mowa w ust. 4, dokonuje się na podstawie przedłożonej przez lekarza „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego” oraz dokumentacji potwierdzającej odbycie określonych form doskonalenia zawodowego.
6. Liczbę punktów edukacyjnych odpowiadających poszczególnym formom doskonalenia zawodowego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
   
   

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi doskonalenia zawodowego w formie podyplomowych szkoleń i kursów dla lekarzy stomatologów, przeprowadzane przez Wnioskodawcę, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, głównie dlatego, że są warunkiem koniecznym do uzyskania prawa wykonania zawodu lekarza dentysty. Osoby szkolące się mają ustawiczny obowiązek podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych, które muszą być potwierdzone dokumentem w formie Ewidencji Doskonalenia Zawodowego. Ewidencję tę lekarz przedstawia okręgowej radzie lekarskiej do wglądu wraz z dokumentami stanowiącymi potwierdzenie odbycia określonych form doskonalenia zawodowego.

Tym samym osoby poprzez udział w organizowanych szkoleniach uaktualnią posiadaną wiedzę oraz będą ją wykorzystywały w prowadzonej praktyce lekarza dentysty, co pozostaje w bezpośrednim związku z zawodem uczestników szkoleń.

Zatem została spełniona pierwsza przesłanka warunkująca prawo do zwolnienia świadczonych usług szkoleniowych bowiem usługi te są usługami kształcenia lub doskonalenia zawodowego w zawodzie lekarza dentysty.

Jednak dla oceny czy usługi przeprowadzania szkoleń i kursów świadczone przez Wnioskodawcę, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, konieczne jest jeszcze uznanie, że są to usługi prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub są finansowane w całości ze środków publicznych.

We wniosku podano, że obowiązek doskonalenia zawodowego nałożony na lekarzy wynika z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996r. oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobu dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Wnioskodawca w przeważającej części wykonuje szkolenia finansowane przez kursantów lub przez ich zakłady pracy. Jednakże czasami zdarza się, że na kurs kierowane są osoby z Urzędu Pracy na podstawie umowy i wtedy kurs taki jest finansowany w 70% co najmniej ze środków publicznych. Zapłata dokonywana jest przez Urząd Pracy. W przypadku finansowania, ze środków publicznych podpisywana jest umowa z Urzędem Pracy. Zapłaty za szkolenie dokonuje Urząd Pracy.

Zasady i formy przeprowadzania szkoleń w zakresie obowiązków doskonalenia lekarzy zostały ściśle uregulowane w ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz w ww. rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. 231, poz. 2326 ze zm.).

Stosownie do art. 19 ww. ustawy:

1. Kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów mogą prowadzić:
   1. podmioty uprawnione do prowadzenia odpowiednio stażu podyplomowego, specjalizacji lub szkolenia w zakresie uzyskiwania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych;
   2. inne podmioty niż wymienione w pkt 1 uprawnione do kształcenia podyplomowego na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności: medyczne szkoły wyższe, szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo-rozwojowe;
   3. inne podmioty niż wymienione w pkt 1 i 2 po uzyskaniu wpisu w rejestrze podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwane dalej „organizatorami kształcenia”.
2. Warunkami prowadzenia kształcenia podyplomowego są:
   1. posiadanie planu kształcenia realizowanego w określonym czasie zawierającego w szczególności:
      1. cel (cele) kształcenia,
      2. przedmiot i zakres kształcenia, zgodny z aktualną wiedzą medyczną,
      3. formę (formy) kształcenia,
      4. wymagane kwalifikacje uczestników,
      5. sposób (sposoby) weryfikacji wyników kształcenia,
      6. sposób potwierdzania uczestnictwa i ukończenia kształcenia;
   2. zapewnienie kadry dydaktycznej o kwalifikacjach odpowiednich dla danego rodzaju kształcenia;
   3. zapewnienie odpowiedniej do realizacji programu kształcenia bazy dydaktycznej, w tym dla szkolenia praktycznego;
   4. posiadanie wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia, uwzględniającego narzędzia oceny jakości kształcenia oraz metody tej oceny;
   5. zapewnienie udzielania świadczeń zdrowotnych wchodzących w zakres kształcenia przez uprawnione podmioty i osoby posiadające uprawnienia oraz właściwe kwalifikacje do ich wykonywania.
3. Spełnienie warunków prowadzenia kształcenia określonych w ust. 2 przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, potwierdza okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia lub Naczelna Rada Lekarska w odniesieniu do okręgowej izby lekarskiej będącej organizatorem kształcenia oraz organizatora kształcenia zamierzającego prowadzić kształcenie na terenie całego kraju.
   
   

Z powyższego wynika, że zasady i formy przeprowadzania takich szkoleń zostały uregulowane w ww. odrębnych przepisach.

W związku z powyższym spełniona została przesłanka warunkująca prawo do zwolnienia realizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń i kursów podyplomowych dla lekarzy dentystów wynikająca z artykułu 43 ust. 1 pkt 29 lit. a cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem realizowane przez Wnioskodawcę, szkolenia i kursy dla lekarzy dentystów korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi, iż został przez Wnioskodawcę spełniony warunek dotyczący świadczenia przez Wnioskodawcę usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego konieczny do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, badanie dalszych przesłanek, staje się bezprzedmiotowe.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia i kursy dla lekarzy dentystów podlegają zwolnieniu od podatku VAT należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.