2013.09.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-427/13-2/AS
z 6 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.06.2013 r. (data wpływu 10.06.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

możliwości uznania premii pieniężnych za „koszty pracownicze”, poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (pytanie Nr 1) – jest prawidłowe,

określenia momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu premii pieniężnych wypłaconych pracownikom, kalkulowanych w oparciu o wyniki pracy pracowników Wnioskodawcy za dany rok podatkowy (kalendarzowy), a przyznanych i wypłaconych przez Wnioskodawcę w roku następnym (pytanie Nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.06.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania premii pieniężnych za „koszty pracownicze”, poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz określenia momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – Spółka z o.o. jest częścią międzynarodowego koncernu farmaceutycznego, zajmującego się wytwarzaniem i obrotem specjalistycznymi produktami leczniczymi. W celu realizacji przedmiotu swojej działalności Spółka zatrudnia pracowników, wykonujących zadania wyznaczone z jednej strony przez charakter działalności, jak też z drugiej strony wyznaczone corocznie w postaci indywidualnie celów, które ustalane są przez bezpośrednich przełożonych lub kierownictwo wyższego szczebla.

Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, których wynagradza na podstawie przepisów Kodeksu pracy, Regulaminu Pracy oraz Regulaminu Wynagradzania Pracowników Sp. z o.o. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego pracownicy mogą otrzymać Premię Roczną na podstawie Załącznika do Regulaminu Wynagradzania Pracowników Sp. z o.o. – Regulamin Premiowania Pracowników Biura – Plan Premii Rocznych.

Celem Planu Premii Rocznych jest dodatkowa motywacja pracowników do budowania sukcesu Spółki. Plan Premii Rocznych przewiduje przyznawanie premii związanych bezpośrednio z realizacją celów biznesowych, jak i celów indywidualnych w danym roku kalendarzowym („Rok Planowy”).

Podstawa premii uzależniona jest od szczebla płacowego przypisanego do danego stanowiska i określona jako procent rocznego wynagrodzenia zasadniczego brutto uczestnika Planu Premii rocznych, zaś ostateczna wartość premii uzależniona będzie od globalnego wyniku finansowego X. („Grupy”) oraz oceny rocznej pracownika. Premia pieniężna naliczana jest w wysokości brutto, od której odliczane są właściwe składki i podatki.

Decyzja o przyznaniu Premii Rocznej za wyniki danego roku podejmowana jest przez zarząd Spółki w oparciu o wyniki finansowe X. na świecie po zamknięciu Roku Planowego. Zgodnie z Regulaminem Premiowania Pracowników uczestnicy Planu Premii Rocznej otrzymują wypłatę premii do dnia 30 marca roku następującego.

Wysokość premii poszczególnych uczestników określają kierownicy, w oparciu o wytyczne w zakresie planowania premii na dany Rok Planowy, publikowanych w ramach corocznego procesu planowania wynagrodzeń. Wytyczne te zawierają się w Programie Oceny Rocznej pracownika i mogą określać, że uczestnik nie otrzyma premii ze względu na niedostateczne wyniki lub ze względu na słabą Ocenę Roczną Celów Indywidualnych.

Program Oceny Rocznej pracownika to proces rozłożony w czasie i odbywający się w kilku etapach:

określenia celów indywidualnych, cele mogą być zarówno finansowe jak i nie mające bezpośredniego związku z osiągnięciem wyniku finansowego, oraz ich udziału w całości celów w Roku Planowym,

określenie terminów realizacji celów i mierników oceny wraz z ustaleniem minimalnego i maksymalnego poziomu realizacji celów,

określenie oczekiwanych wzorców zachowań,

dialog na temat planu rozwoju indywidualnego,

dyskusja kierownika z pracownikiem w ramach procesu Oceny Półrocznej wraz z wstępną ceną wyników oraz z ewentualną weryfikacją celów,

Ocena Roczna wraz z kalibracją w formie oceny wg ustalonej skali, sformalizowana w Arkuszu Oceny Rocznej,

końcowa dyskusja z pracownikiem wraz z certyfikacją zakończenia procesu Oceny Rocznej.

Zakończenie procesu Oceny Rocznej następuje w pierwszych miesiącach następujących po zakończeniu Roku Planowego, tj. roku kalendarzowego, z reguły do końca lutego.

Zgodnie z Regulaminem Premiowania kadra zarządzająca Spółki dokonuje oceny funkcjonowania Planu Premii Rocznych i może w całości lub częściowo zmodyfikować, zawiesić lub wycofać którykolwiek z przepisów w dowolnym momencie przed upływem Roku Planowego, jeśli jego kontynuacja okaże się niekorzystna lub niewskazana.

Uczestnicy Planu Premii Rocznych nie nabywają żadnych praw do premii dopóki:

nie spełnią wszystkich warunków i wymogów Planu,

nie zostanie podjęta decyzja o przyznaniu premii za Rok Planowy.

W świetle powyższych regulacji, Premia Roczna:

stanowi zmienny element wynagrodzenia,

wysokość Premii jest uzależniona od wyników firmy, jak i od wyników oceny pracownika,

wypłata Premii jest uzależniona od decyzji Kierownictwa, jak i od zakończenia Procesu Oceny Rocznej,

wypłata Premii następuje do 30 marca roku następującego po roku podatkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka uznaje premie pieniężne za „koszty pracownicze”, poniesione w związku z prowadzona działalnością gospodarczą i pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami?
Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka określa moment rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu premii pieniężnych wypłaconych pracownikom, kalkulowanych w oparciu o wyniki pracy pracowników Wnioskodawcy za dany rok podatkowy (kalendarzowy), a przyznanych i wypłaconych przez Wnioskodawcę w roku następnym, stanowią koszty uzyskania przychodu w miesiącu ich wypłaty?

Zdaniem Wnioskodawcy, premie pieniężne roczne stanowią należności ze stosunku pracy, o których mową w art. 15 ust. 4g ustawy z dnia 5 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i w tym sensie mogą stanowić koszt uzyskania przychodu (koszt podatkowy).

Dalsze brzmienie przepisu mówi, że należności z tytułu stosunku pracy wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za które są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego.

Przepis nie wskazuje, jak należy rozumieć termin „w miesiącu, za który są należne” a ponadto Regulamin Premiowania, wskazany w opisie stanu faktycznego, nie określa dokładnie terminu, w jakim premia powinna być przyznana, wskazuje jedynie termin graniczny wypłaty premii do dnia 30 marca roku następnego, określa zaś warunki, jakie muszą być spełnione do jej przyznania.

W rozumieniu Spółki premia staje się należna w momencie, kiedy zostaje wypłacona pracownikowi na podstawie decyzji przełożonych pracownika i kierownictwa Spółki.

Bez względu na termin podjęcia decyzji i zawiadomienia pracownika o wypłacie premii rocznej Spółka dokonuje faktycznej wypłaty premii w marcu roku następnego.

Spółka uznaje koszt premii rocznej za koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty, stosując zasadę kasową, przyjmując że warunkiem, aby premia stanowiła należności pracownicze jest wypłata świadczenia (lub postawienie do dyspozycji).

Zdaniem Spółki, w tych okolicznościach art. 15 ust. 4g ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajduje zastosowania, a premie pieniężne stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie ich faktycznej wypłaty – tj. z zastosowaniem art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobne stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach podatkowych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

z dnia 15 grudnia 2011 r. (sygn. IPPB5/423-953/11-2/DG),
z dnia 6 lipca 2010 r. (sygn. IPPB5/423-267/10-2/AJ) oraz
z dnia 23 września 2009 r. (sygn. IPPB5/423-479/09-4/PJ).

Reasumując, zdaniem Spółki, opisane w niniejszym wniosku premie pieniężne w kwocie brutto, kalkulowane na podstawie wyników pracy pracowników za dany rok podatkowy (kalendarzowy), a przyznawane i wypłacane w roku następnym, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w miesiącu, w którym zostały wypłacone.

Spółka wniosła o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

możliwości uznania premii pieniężnych za „koszty pracownicze”, poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (pytanie Nr 1) – uznaje się za prawidłowe,

określenia momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu premii pieniężnych wypłaconych pracownikom, kalkulowanych w oparciu o wyniki pracy pracowników Wnioskodawcy za dany rok podatkowy (kalendarzowy), a przyznanych i wypłaconych przez Wnioskodawcę w roku następnym (pytanie Nr 2) – uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Należy zauważyć, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Nadmienić w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Art. 12 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że za przychód z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną uważa się wszelkie przychody, o których mowa w art. 11, uzyskane przez członka spółdzielni lub jego domownika z tytułu wkładu pracy oraz innych tytułów przewidzianych w statucie spółdzielni, po wyłączeniu z tych przychodów udziałów w dochodzie podzielnym spółdzielni z tytułu działalności rolniczej, z wyjątkiem polegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Należy przy tym zauważyć, że z uwagi na przedmiot regulacji przepis ten nie ma odniesienia do rozpatrywanej sprawy.

Co istotne, nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Oznacza to, że pracodawcy, którzy terminowo wypłacają należności z tytułu wynagrodzenia za pracę mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej).

Dopiero w przypadku niedotrzymania terminu wypłaty tych należności regulacja prawna odsyła do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

I tak, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Z treści cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika więc, że wynagrodzenia, premie i nagrody i inne świadczenia pieniężne ponoszone na rzecz pracownika mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w okresie, za który są należne, jednak pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownika w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy o pracę lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka jest częścią międzynarodowego koncernu farmaceutycznego, zajmującego się wytwarzaniem i obrotem specjalistycznymi produktami leczniczymi. W celu realizacji przedmiotu swojej działalności Spółka zatrudnia pracowników, wykonujących zadania wyznaczone z jednej strony przez charakter działalności, jak też z drugiej strony wyznaczone corocznie w postaci indywidualnie celów, które ustalane są przez bezpośrednich przełożonych lub kierownictwo wyższego szczebla. Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, których wynagradza na podstawie przepisów Kodeksu pracy, Regulaminu Pracy oraz Regulaminu Wynagradzania Pracowników X. Polska Sp. z o.o. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego pracownicy mogą otrzymać Premię Roczną na podstawie Załącznika do Regulaminu Wynagradzania Pracowników X. Polska Sp. z o.o. – Regulamin Premiowania Pracowników Biura – Plan Premii Rocznych. Celem Planu Premii Rocznych jest dodatkowa motywacja pracowników do budowania sukcesu Spółki. Plan Premii Rocznych przewiduje przyznawanie premii związanych bezpośrednio z realizacją celów biznesowych, jak i celów indywidualnych w danym roku kalendarzowym („Rok Planowy”). Podstawa premii uzależniona jest od szczebla płacowego przypisanego do danego stanowiska i określona jako procent rocznego wynagrodzenia zasadniczego brutto uczestnika Planu Premii rocznych, zaś ostateczna wartość premii uzależniona będzie od globalnego wyniku finansowego X. („Grupy”) oraz oceny rocznej pracownika. Premia pieniężna naliczana jest w wysokości brutto, od której odliczane są właściwe składki i podatki. Decyzja o przyznaniu Premii Rocznej za wyniki danego roku podejmowana jest przez zarząd Spółki w oparciu o wyniki finansowe X. na świecie po zamknięciu Roku Planowego. Zgodnie z Regulaminem Premiowania Pracowników uczestnicy Planu Premii Rocznej otrzymują wypłatę premii do dnia 30 marca roku następującego. Wysokość premii poszczególnych uczestników określają kierownicy, w oparciu o wytyczne w zakresie planowania premii na dany Rok Planowy, publikowanych w ramach corocznego procesu planowania wynagrodzeń. Wytyczne te zawierają się w Programie Oceny Rocznej pracownika i mogą określać, że uczestnik nie otrzyma premii ze względu na niedostateczne wyniki lub ze względu na słabą Ocenę Roczną Celów Indywidualnych.

Program Oceny Rocznej pracownika to proces rozłożony w czasie i odbywający się w kilku etapach:

określenia celów indywidualnych, cele mogą być zarówno finansowe jak i nie mające bezpośredniego związku z osiągnięciem wyniku finansowego, oraz ich udziału w całości celów w Roku Planowym,

określenie terminów realizacji celów i mierników oceny wraz z ustaleniem minimalnego i maksymalnego poziomu realizacji celów,

określenie oczekiwanych wzorców zachowań,

dialog na temat planu rozwoju indywidualnego,

dyskusja kierownika z pracownikiem w ramach procesu Oceny Półrocznej wraz z wstępną ceną wyników oraz z ewentualną weryfikacją celów,

Ocena Roczna wraz z kalibracją w formie oceny wg ustalonej skali, sformalizowana w Arkuszu Oceny Rocznej,

końcowa dyskusja z pracownikiem wraz z certyfikacją zakończenia procesu Oceny Rocznej.

Zakończenie procesu Oceny Rocznej następuje w pierwszych miesiącach następujących po zakończeniu Roku Planowego, tj. roku kalendarzowego, z reguły do końca lutego.

Uczestnicy Planu Premii Rocznych nie nabywają żadnych praw do premii dopóki:

nie spełnią wszystkich warunków i wymogów Planu,

nie zostanie podjęta decyzja o przyznaniu premii za Rok Planowy.

W świetle powyższych regulacji, Premia Roczna:

stanowi zmienny element wynagrodzenia,

wysokość Premii jest uzależniona od wyników firmy, jak i od wyników oceny pracownika,

wypłata Premii jest uzależniona od decyzji Kierownictwa, jak i od zakończenia Procesu Oceny Rocznej,

wypłata Premii następuje do 30 marca roku następującego po roku podatkowym.

Ad. pytanie Nr 1)

Odnosząc się do opisanego we wniosku stanu faktycznego i przywołanych powyżej przepisów prawa należy zatem stwierdzić, że premie pieniężne wypłacane jako dodatkowa motywacja pracowników do budowania sukcesu Spółki na podstawie Załącznika do Regulaminu Wynagradzania Pracowników X. Polska Sp. z o.o. – Regulamin Premiowania Pracowników Biura – Plan Premii Rocznych w związku z realizacją celów biznesowych, jak i celów indywidualnych w danym roku kalendarzowym po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą zostać uznane za „koszty pracownicze”, poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości uznania premii pieniężnych za „koszty pracownicze”, poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (pytanie Nr 1) należało uznać za prawidłowe.

Ad. pytanie Nr 2)

W sprawie momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu premii pieniężnych wypłaconych pracownikom, kalkulowanych w oparciu o wyniki pracy pracowników Wnioskodawcy za dany rok podatkowy (kalendarzowy), a przyznanych i wypłaconych przez Wnioskodawcę w roku następnym (pytanie Nr 2) zauważyć należy, że w analizowanym stanie faktycznym ma zastosowanie przywołany powyżej art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Regulacje prawne zawarte w tym przepisie w odniesieniu do należności związanych ze stosunkiem pracy modyfikują ogólne zasady zaliczania wydatków do bezpośrednich i pośrednich kosztów uzyskania przychodów wynikające z art. 15 ust. 4 i art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jako przepis szczególny art. 15 ust. 4g ma zatem pierwszeństwo przed zasadami ogólnymi.

Na podstawie regulacji prawnej art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyznana premia pieniężna stanowi koszt uzyskania przychodów w miesiącu, za który jest należna, pod warunkiem, że została wypłacona lub postawiona do dyspozycji w określonym terminie wynikającym ze stosunku prawnego łączącego strony.

Mając na względzie opisane przez Wnioskodawcę procedury obowiązujące przy przyznawaniu premii rocznych w Spółce, zgodnie z którymi podstawę do przyznania premii stanowi Załącznik do Regulaminu Wynagradzania Pracowników X. Polska Sp. z o.o. – Regulamin Premiowania Pracowników Biura – Plan Premii Rocznych, a Premia Roczna związana jest bezpośrednio z realizacją celów biznesowych, jak i celów indywidualnych w danym roku kalendarzowym („Rok Planowy”) oraz uwzględniając fakt, że wartość premii uzależniona jest od globalnego wyniku finansowego X. („Grupy”) oraz oceny rocznej pracownika, należy stwierdzić, że premia roczna za dany rok podatkowy jest „należna” w momencie wypłaty lub postawienia do dyspozycji pracownikowi, z uwzględnieniem ustalonych terminów przewidzianych do wypłaty. Moment ten determinuje bowiem moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na gruncie podatkowym. Zatem „miesiącem, za który są należne” będzie miesiąc, w którym nastąpi faktyczna wypłata świadczenia z tytułu Premii Rocznej. Zaznaczyć przy tym należy, że dopiero uchybienie określonemu przez Spółkę terminowi i dokonanie wypłaty premii po 30 marca roku następującego po roku podatkowym spowoduje, że zastosowanie w opisanej sprawie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i przedmiotowe wydatki nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Zauważyć w tym miejscu należy, że choć Spółka zgodnie z zasadą swobody kreowania umów określiła w Regulaminie Premiowania Pracowników okres graniczny wypłaty „do 30 marca roku następującego po roku podatkowym”, to nie należy twierdzić, że dokument ten nie określa terminu, w jakim premia powinna być przyznana jako należna.

Podsumowując, należy stwierdzić, że wynagrodzenia pracowników z tytułu premii pieniężnych („Premii Rocznych”) stanowią koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w roku, w którym: zostały postawione do dyspozycji pracowników i w terminie wynikającym z ze stosunku prawnego łączącego strony.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu premii pieniężnych wypłaconych pracownikom, kalkulowanych w oparciu o wyniki pracy pracowników Wnioskodawcy za dany rok podatkowy (kalendarzowy), a przyznanych i wypłaconych przez Wnioskodawcę w roku następnym (pytanie Nr 2) należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że przywołane przez Wnioskodawcę na poparcie prezentowanych poglądów w sprawie interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

z dnia 15 grudnia 2011 r. Nr IPPB5/423-953/11-2/DG,
z dnia 6 lipca 2010 r. Nr IPPB5/423-267/10-2/AJ oraz
z dnia 23 września 2009 r. Nr IPPB5/423-479/09-4/PJ wydane zostały w odmiennych stanach faktycznych (zdarzeniach przyszłych) w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

W toku wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie. Z uwagi na powyższe, przywołane interpretacje indywidualne mają jedynie walor informacyjny i nie mogą być wiążąca dla tut. Organu podatkowego w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin