Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-898/13/AW
z 27 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 września 2013 r. (data wpływu 24 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania przez Wnioskodawcę świadczącego usługi pośrednictwa w zakupie/sprzedaży samochodów nowych ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania przez Wnioskodawcę świadczącego usługi pośrednictwa w zakupie/ sprzedaży samochodów nowych ze zwolnienia podmiotowego.

Wniosek uzupełniono pismem z 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 13 grudnia 2013 r. nr IBPP1/443-898/13/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca rozpoczął pozarolniczą działalność gospodarcza 1 stycznia 2013 r. i korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest pośrednictwo w sprzedaży samochodów nowych. Wnioskodawca, w ramach nieformalnych umów współpracy z kilkoma salonami samochodowymi, pośredniczy w sprzedaży pojazdów nowych. Działalność ta polega na wyszukiwaniu klientów na samochody będące w posiadaniu autoryzowanych salonów sprzedaży w Polsce oraz zamawianiu samochodów do produkcji. Faktycznym dostawcą samochodu dla klienta finalnego w każdym przypadku jest salon współpracujący.

Działalność Wnioskodawcy polega na prezentacji oferty, negocjacji cen, sporządzaniu zamówień i obsługi klienta od momentu złożenia oferty do wydania samochodu przez salon samochodowy. Wnioskodawca pobiera opłatę za pośrednictwo w zakupie samochodu i wystawia rachunek za swoją usługę swoim klientom. W niektórych przypadkach Wnioskodawca nie pobiera bezpośrednio od klienta żadnych opłat, ale otrzymuje zapłatę za usługę pośrednictwa od salonu samochodowego. Wnioskodawca podpisuje z klientami umowy na dostawę samochodów z zaznaczeniem, że dostawcą pojazdów są autoryzowane salony wybranych marek. Po podpisaniu zamówienia przekazuje informacje niezbędne do realizacji dostawy do określonego salonu samochodowego. Wnioskodawca zdobywa klientów głównie poprzez prezentacje oferty w internecie, gdzie wystawia ogłoszenia sprzedaży konkretnych samochodów.

W większości przypadków przy zamówieniu samochodu Wnioskodawca pobiera zadatek w wysokości ustalonej z klientem. Część zadatku Wnioskodawca przekazuje w imieniu klienta na konto salonu samochodowego, który jest dostawcą samochodu. Pozostała część stanowi zabezpieczenie umowy dla Wnioskodawcy i jednocześnie jest to częściowa lub całkowita kwota należności za usługę pośrednictwa w sprzedaży pojazdu, który jest dostarczany klientowi w późniejszym terminie. Klienci są obsługiwani przez Wnioskodawcę aż do momentu wydania samochodu przez salon samochodowy (określanie terminów dostawy, przyjmowanie dokumentów, prezentacja warunków gwarancji, pomoc w otrzymaniu finansowania, wysyłka dokumentów do rejestracji, organizacja transportu samochodu itp.).

Zazwyczaj czas realizacji zamówienia wynosi kilka, kilkanaście dni, ale w przypadku zamówień samochodów do produkcji w fabryce, czas ten może wynosić kilka miesięcy. Umowa zawierana z klientem określa warunki ewentualnej rezygnacji z zamówienia i zwrotu zadatku.

Wnioskodawca kończy świadczenie usługi w dniu wydania samochodu klientowi. Wtedy zasadniczo kończy się kontakt z klientem i następuje rozliczenie transakcji. Do tego momentu klient może zrezygnować z zakupu za pośrednictwem Wnioskodawcy i w zależności od ustaleń zadatek może być mu zwrócony lub pobrany, jako odszkodowanie za odstąpienie od umowy.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto:

1. Wnioskodawca rozpoczynając działalność 1 stycznia 2013 r. wybrał zwolnienie z podatku od towarów i usług i kontynuuje je nieprzerwanie do chwili obecnej.
2. Wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2013, kwoty 150.000 zł.
3. Wnioskodawca nie wykonuje żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.). Wnioskodawca nie prowadzi działalności z zakresu doradztwa i tym samym nie udziela fachowych porad. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług pośrednictwa w zakupie lub sprzedaży samochodów. Wnioskodawca jest jedynie pośrednikiem a jego przychód stanowią prowizje będące zapłatą za usługę pośrednictwa.
4. Wnioskodawca w żadnej chwili nie jest właścicielem samochodów będących przedmiotem dostawy ani też nie włada nimi jak właściciel. Dostawcami pojazdów są salony samochodowe współpracujące z Wnioskodawcą i to one dostarczają je klientom bezpośrednio. Działalność Wnioskodawcy polega na przedstawianiu ofert samochodów będących własnością salonów do sprzedaży, pozyskiwaniu klientów, podpisywaniu umów na dostawę w wybranym salonie. Swoje wynagrodzenie Wnioskodawca pobiera od klienta kupującego samochód lub też od salonu, który dokonał dostawy na rzecz klienta znalezionego przez Wnioskodawcę.
5. Nazwa usługi znajdująca się na rachunku dla klienta (kupującego) to „usługa pośrednictwa w zakupie samochodu” lub też „usługa pośrednictwa w sprzedaży samochodu”. W przypadku paragonu dla klienta będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej stosuje się nazwę skróconą „usługa pośrednictwa”. W sytuacji gdy przychodem jest prowizja wypłacana przez bank finansujący zakup samochodu Wnioskodawca wystawia rachunek na „usługę pośrednictwa finansowego”.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnik świadczący usługi pośrednictwa w zakupie/sprzedaży samochodów nowych, niebędący faktycznym dostawcą pojazdów, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi: Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Wnioskodawca rozpoczął działalność 1 stycznia 2013 r. Wobec tego stoi na stanowisku, że może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT ponieważ przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty będącej graniczną dla zwolnienia, określonej w art. 113 ust. 1.

Wnioskodawca nie świadczy żadnych usług ani też nie dokonuje żadnych dostaw wyłączających ze zwolnienia, które określone są w art. 113 ust. 13.

Podatnik wykonuje usługi pośrednictwa w zakupie/sprzedaży samochodów, których dostawcami są autoryzowani dealerzy wybranych marek. Przychodem dla Wnioskodawcy są jedynie prowizje pobierane za usługi pośrednictwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Z kolei w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników dokonujących dostaw nowych środków transportu.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68 poz. 360 ze zm.) określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. W załączniku tym, zatytułowanym „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy”, wymieniono pod pozycją 12 „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego” oraz pod pozycją 13 „Usługi prawnicze”.

W świetle powyższego dostawa nowych środków transportu oraz usługi w zakresie doradztwa i usługi prawnicze nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest pośrednictwo w sprzedaży samochodów nowych. Faktycznym dostawcą samochodu dla klienta finalnego w każdym przypadku jest salon współpracujący. Wnioskodawca w żadnej chwili nie jest właścicielem samochodów będących przedmiotem dostawy ani też nie włada nimi jak właściciel. Dostawcami pojazdów są salony samochodowe współpracujące z Wnioskodawcą i to one dostarczają je klientom bezpośrednio. Działalność Wnioskodawcy polega na przedstawianiu ofert samochodów będących własnością salonów do sprzedaży, pozyskiwaniu klientów, podpisywaniu umów na dostawę w wybranym salonie. Swoje wynagrodzenie Wnioskodawca pobiera od klienta kupującego samochód lub też od salonu, który dokonał dostawy na rzecz klienta znalezionego przez Wnioskodawcę. Nazwa usługi znajdująca się na rachunku dla klienta (kupującego) to „usługa pośrednictwa w zakupie samochodu” lub też „usługa pośrednictwa w sprzedaży samochodu”. W przypadku paragonu dla klienta będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej stosuje się nazwę skróconą „usługa pośrednictwa”. W sytuacji gdy przychodem jest prowizja wypłacana przez bank finansujący zakup samochodu Wnioskodawca wystawia rachunek na „usługę pośrednictwa finansowego”.

Powyższe okoliczności wskazują, że Wnioskodawca nie dokonuje dostaw nowych środków transportu zatem wykonywane przez niego usługi pośrednictwa nie wyłączają możliwości stosowania zwolnienia podmiotowego ograniczonej przepisem art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ustawy o VAT.

Odnosząc się do powołanej wyżej regulacji art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy, w której ustawodawca wymienia jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego m.in. usługi w zakresie doradztwa należy stwierdzić, iż zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” nie został określony w ustawie. Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza „dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Należy również podkreślić, iż w poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. nie został wskazany symbol PKWiU odnoszący się wprost do konkretnych usług doradczych, trzeba zatem stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca rozpoczął pozarolniczą działalność gospodarczą 1 stycznia 2013 r. i korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Działalność Wnioskodawcy polega na prezentacji oferty, negocjacji cen, sporządzaniu zamówień i obsługi klienta od momentu złożenia oferty do wydania samochodu przez salon samochodowy. Klienci są obsługiwani przez Wnioskodawcę aż do momentu wydania samochodu przez salon samochodowy (określanie terminów dostawy, przyjmowanie dokumentów, prezentacja warunków gwarancji, pomoc w otrzymaniu finansowania, wysyłka dokumentów do rejestracji, organizacja transportu samochodu itp.).

Wnioskodawca nie wykonuje żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.). Wnioskodawca nie prowadzi działalności z zakresu doradztwa i tym samym nie udziela fachowych porad. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług pośrednictwa w zakupie lub sprzedaży samochodów. Wnioskodawca jest jedynie pośrednikiem a jego przychód stanowią prowizje będące zapłatą za usługę pośrednictwa.

Wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2013, kwoty 150.000 zł.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, jeżeli Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności polegające wyłącznie na pośredniczeniu w zakupie/sprzedaży samochodów nowych, tj. nie będzie dokonywać dostaw nowych środków transportu i nie będzie wykonywać jakichkolwiek czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 150.000 zł – wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, oczywiście do momentu gdy faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 150.000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego dotyczącego podatku od towarów i usług obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności, gdyby Wnioskodawca dokonywał dostaw nowych środków transportu lub wykonywał jakiegokolwiek rodzaju usługi doradcze – z wyjątkiem doradztwa rolniczego), bądź zmiany stanu prawnego w zakresie podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.