2014.01.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-908/13/AW
z 8 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.), uzupełnionego pismem z 23 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

dostawy działek zabudowanych budynkami i budowlami – jest prawidłowe;
dostawy działki niezabudowanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy działek zabudowanych budynkami i budowlami oraz dostawy działki niezabudowanej.

Wniosek został uzupełniony pismem z 23 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 17 grudnia 2013 r. nr IBPP1/443-908/13/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka z o.o. w upadłości likwidacyjnej) jest podatnikiem VAT czynnym. W całym okresie swojej działalności miała prawo do odliczania podatku VAT naliczonego i z tego prawa korzystała. Spółka prowadziła sprzedaż opodatkowaną – sprzedaż materiałów budowlanych.

Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Naprawczych z 7 lipca 2011 r. Spółka została postawiona w stan upadłości likwidacyjnej. W związku z czym, zgodnie z art. 29 ustawy o rachunkowości, składniki majątku Spółki zostały wycenione przez przysięgłego biegłego sądowego po cenach sprzedaży możliwych do uzyskania.

Spółka planuje sprzedaż nieruchomości w styczniu 2014 r.

Syndyk masy upadłości zamierza sprzedać całość nieruchomości na którą składają się następujące działki stanowiące własność Skarbu Państwa użytkowane wieczyście przez Wnioskodawcę:

1214/73 o powierzchni 600 m²
1211/63 o powierzchni 9.270 m²
1362/68 o powierzchni 449 m²
1216/68 o powierzchni 145 m²
1210/63 o powierzchni 6.728 m²
1364/65 o powierzchni 1.283 m²
1219/65 o powierzchni 1.081 m²
1366/59 o powierzchni 238 m²
1224/59 o powierzchni 1.227 m²
1643/63 o powierzchni 31.418 m²
14630/63 o powierzchni 743 m².

Łącznie powierzchnia nieruchomości wynosi 53.182 m².

Cała nieruchomość, którą Syndyk zamierza sprzedać została zakupiona przez upadłego w grudniu 2003r. Zgodnie z aktem notarialnym oraz zapisami księgowymi dokumentującymi ww. transakcję podatek VAT nie został naliczony.

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego uchwałą Rady Gminy z 28 stycznia 2002 r. (Dziennik Urzędowy Województwa z 19 marca 2002 r.) nieruchomość położona jest na obszarze opisanym w planie jako tereny produkcji i tereny usług komercyjnych. W planie opisana wnioskiem nieruchomość posiada symbol D3 PB. Odpowiedni fragment paragrafu 12 uchwały brzmi następująco: „W granicach opracowania wyznacza się tereny oznaczone symbolami D3 PB, ZI, D4, UG. D32 UH, UR

I. Dla terenów o symbolu D3 PB, ZI – ustala się:

1/ przeznaczenie podstawowe – produkcja materiałów budowlanych z możliwością zmiany profilu na prowadzenie działalności produkcyjnej,

2/ przeznaczenie dopuszczalne – obiekty towarzyszące przeznaczeniu podstawowemu, infrastruktura techniczna, drogi dojazdowe, parkingi związane z obsługą terenu, zieleń”.

W okresie od momentu nabycia do grudnia 2011 r. Upadły użytkował całość nieruchomości na potrzeby własne - produkcję i sprzedaż materiałów budowlanych. Cała sprzedaż upadłego była sprzedażą opodatkowaną.

W tym okresie upadły poczynił na zakupionej nieruchomości inwestycje oraz ujawnił istniejące środki trwałe – budowle. Nakłady realizowane były do dnia ogłoszenia upadłości, a podatek VAT naliczony, wynikający z faktur dokumentujących dostawy służące realizacji inwestycji czynionych po dacie zakupu nieruchomości został w całości odliczony.

Po dacie ogłoszenia upadłości żadnych zakupów związanych z nieruchomością nie czyniono. Od grudnia 2011 r. Syndyk masy upadłości oddał zorganizowaną część przedsiębiorstwa (w tym nieruchomość opisaną we wniosku) w dzierżawę innej firmie będącej podatnikiem VAT. Z tytułu dzierżawy wystawiane są comiesięczne faktury za czynsz, w których naliczany jest podatek VAT należny.

Na terenie nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży znajdują się następujące budynki i budowle, wraz z gruntami stanowiącym własność Skarbu Państwa w wieczystym użytkowaniu przez Wnioskodawcę:

ZESTAWIENIE OBIEKTÓW (BUDYNKÓW, BUDOWLI, DZIAŁEK) PRZEZNACZONYCH DO SPRZEDAŻY:

Działka niezabudowana o nr 1430/63 o powierzchni 743 m² – prawo wieczystego użytkowania gruntu.
Budynek przemysłowy położony na działce 1211/63 (ad. poz. 2) – budynek ten został zakupiony w 2003 r. (nabycie pierwotne), w okresie od dnia nabycia do dnia ogłoszenia upadłości nie ponoszono nakładów na jego ulepszenie.
Budynek portierni położony częściowo na działkach 1366/59 (ad. poz. 8) i 1224/59 (ad. poz. 9) – budynek ten został zakupiony w 2003 r. (nabycie pierwotne), w okresie od dnia nabycia do dnia ogłoszenia upadłości nie ponoszono nakładów na jego ulepszenie.
Budynek maszyny wyciągowej położony na działce 1643/63 (ad. poz. 10) – budynek ten został zakupiony w 2003 r. (nabycie pierwotne), w okresie od dnia nabycia do dnia ogłoszenia upadłości wartość nakładów na budynek przekroczyła 30% wartości początkowej (ulepszenia miały miejsce w 2008 i 2010 r.). Do planowanej na styczeń 2014 r. sprzedaży okres wykorzystywania ww. budynku po ulepszeniu do celów związanych ze sprzedażą opodatkowaną nie przekroczy 5 lat.
Budynek stacji 20 KV położony na działce 1211/63 (ad. poz. 2) – budynek ten został zakupiony w 2003 r. (nabycie pierwotne), w okresie od dnia nabycia do dnia ogłoszenia upadłości wartość nakładów na budynek nie przekroczyła 30% wartości początkowej (ulepszenie miało miejsce w 2008 r.).
Hala linii produkcyjnej położona na działce zajmuje częściowo następujące działki: 1211/63 (ad. poz. 2), 1210/63 (ad. poz. 5), 1643/63 (ad. poz. 10) – budynek ten został zakupiony w 2003 r. (nabycie pierwotne), w okresie od dnia nabycia do dnia ogłoszenia upadłości wartość nakładów na budynek przekroczyła 30% (ulepszenia miały miejsce w 2008 i 2010 r.). Do planowanej na styczeń 2014 r. sprzedaży okres wykorzystywania ww. hali po ulepszeniu do celów związanych ze sprzedażą opodatkowaną nie przekroczy 5 lat.
Suwnica wraz z estakadą zajmuje częściowo działki 1211/63 (ad. poz. 2), 1210/63 (ad. poz. 5), 1216/68 (ad. poz. 4), 1362/68 (ad. poz. 7), 1364/65 (ad. poz. 1) – suwnica w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane jest budowlą. Została ona ujawniona w ewidencji środków trwałych w 2005 r., w okresie od dnia ujawnienia do dnia ogłoszenia upadłości wartość nakładów na ulepszenie suwnicy przekroczyła 30% wartości początkowej. Nakłady na ulepszenie realizowane były do 31 stycznia 2009 r.
Estakada jest również budowlą w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Została ona zakupiona w 2003 r. (nabycie pierwotne), w okresie od dnia nabycia do dnia ogłoszenia upadłości nie ponoszono nakładów na jej ulepszenie. Spółka zamierza sprzedać suwnicę wraz z estakadą jako jedną budowlę. Estakada to zespół podpór po których przemieszcza się suwnica, co oznacza integralność zespołu budowli.
Nakłady na ulepszenie suwnicy po uwzględnieniu wartości początkowych zarówno suwnicy jak i estakady przekroczyły 30% wartości łącznej obydwu budowli. Do planowanej na styczeń 2014 r. sprzedaży okres wykorzystywania budowli po ulepszeniu przekraczającym 30%, do celów sprzedaży opodatkowanej, nie przekroczy 5 lat. Natomiast w przypadku sprzedaży w terminie późniejszym przekroczy okres 5 lat.
Hala administracyjno-magazynowa zajmuje częściowo działki o numerach 1211/63 (ad. poz. 2), 1210/63 (ad. poz. 5), 1643/63 (ad. poz. 10), 1224/59 (ad. poz. 9), 1219/65 (ad. poz. 7). Jest to nowy budynek wybudowany przez Spółkę. Część magazynowa została oddana do użytkowania w 2010 r., natomiast część administracyjna hali pozostaje na środkach trwałych w budowie. Do planowanej na styczeń 2014 r. sprzedaży okres wykorzystywania hali po oddaniu do używania części magazynowej, do celów związanych ze sprzedażą opodatkowaną nie przekroczy 5 lat.
Plac składowy położony na działkach o numerach 1224/59 (ad. poz. 9) i na działce 1366/59 (ad. poz. 8 ). Plac składowy jest nową inwestycją realizowana przez Spółkę do dnia ogłoszenia upadłości. Obiekt ten nie został oddany do użytkowania.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

Budynki i budowle wymienione we wniosku w punktach II, III, IV, V oraz hale wymienione w punkcie VI i VIII oraz plac składowy wymieniony w punkcie IX są w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane:
- II, III, IV, V, VI, VIII – budynkami,
- IX – budowlą.
Plac składowy wymieniony w punkcie IX posiada PKOB: 2420.
Budowla oznaczona jako „suwnica wraz estakadą” jest klasyfikowana pod symbolem PKOB: 2141. Estakada jest budowlą, natomiast suwnica jest jej wyposażeniem, razem określane są pod jednym symbolem PKOB.
Plac składowy jest przedmiotem umowy dzierżawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa z dnia 27 grudnia 2011 r. Umowa dzierżawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa z dnia 27 grudnia 2011 r. obejmuje wszystkie składniki niematerialne i materialne będące w posiadaniu Spółki.
W przypadku hali administracyjno-magazynowej przedmiotem dzierżawy jest cały obiekt, tj. część administracyjna jak i magazynowa hali, zarówno ta, która nie została oddana do użytkowania jak i ta, która została oddana do użytkowania. Przy budowie hali administracyjno-magazynowej przysługiwało Spółce prawo do odliczenia. W odniesieniu do oddanej do użytkowania w 2010 r. części magazynowej hali, Spółka nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.
Numer działki wymieniony we wniosku w punkcie 11 (w pierwszej części) to 1430/63 o powierzchni 743 m² – we wniosku wkradł się błąd drukarski.
Działka wymieniona w pierwszej części wniosku w poz. 1 o numerze 1214/73, powierzchni 600 m² również ma być przedmiotem sprzedaży. Wnioskodawca jednak sprostował, iż działka ta ma numer 1214/76 (błąd drukarski). Działka ta jest częściowo zabudowana. Znajduje się na niej część omawianej wcześniej „suwnicy wraz z estakadą” (opisanej we wniosku punkt VII.) Na działce tej nie znajduje się żaden inny obiekt. Symbol PKOB estakady wraz z suwnicą to 2141 (suwnica jest wyposażeniem estakady).
Stwierdzenie „ujawnienia suwnicy w ewidencji środków trwałych w 2005 r.” należy rozumieć jako przyjęcie suwnicy na środki trwałe Spółki. Suwnica nie została przez Spółkę wybudowana lecz stanowiła część nieruchomości zakupionej przez Spółkę w 2003 r. Suwnica to integralna część estakady. Zgodnie z aktem notarialnym podatek VAT od transakcji zakupu w 2003 r. całej nieruchomości nie został naliczony więc Spółka go nie odliczyła. Spółka nie miała takiego prawa, gdyż zgodnie z zapisami księgowymi na fakturze wystawionej przez sprzedającego (Spółka Akcyjna w upadłości) podatek VAT nie został naliczony.

Dodatkowo po sporządzonej ekspertyzie przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane Wnioskodawca sprostował wniosek o następujące informacje dotyczące numerów działek, na których położone są budynki i budowle wymienione w pkt. VI do IX:

VI . Hala linii produkcyjnej położona jest na następujących działkach: 1211/63, 1210/63, 1643/63 oraz dodatkowo na działce 1219/65 i 1364/65.
VII. Suwnica wraz z estakadą położona jest na następujących działkach: 1211/63, 1210/63,1216/68,1362/68 oraz na działce 1214/76.
VIII Hala administracyjno-magazynowa położona jest na następujących działkach:
1210/63 oraz na 1643/63.
IX Plac składowy położony jest na działce o numerze 1643/63.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż budynków i budowli wchodzących w skład nieruchomości oraz działki niezabudowanej winna być zwolniona z podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie:

Ad. 1.

Art. 43 ust. 9, 10, 10a ustawy wskazuje przypadki w których można zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług sprzedaży nieruchomości.

Art. 42 ust. 9 zwalnia sprzedaż nieruchomości innych niż przeznaczone na cele budowlane. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie wskazuje działki nr 1430/63 (poz. I zestawienia) jako terenu budowlanego. Rada Gminy posługuje się pojęciem teren przemysłowy, co – zdaniem Wnioskodawcy – wyklucza zastosowanie stawki 23%.

Jeśli chodzi o budynki i budowle mające być przedmiotem sprzedaży zwolnienie z opodatkowania wynika z przyjęcia założenia, iż oddanie w najem tych obiektów spełnia definicję pierwszego zasiedlenia.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu, lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W opisanym stanie faktycznym wydatki poniesione na ulepszenie przekraczały 30% wartości początkowej całej nieruchomości (wszystkich obiektów opisanych w zestawieniu). Ponieważ każdy z obiektów winien być rozpatrywany oddzielnie wartość ulepszeń winno odnieść się do każdego z obiektów odrębnie.

Po ulepszeniu (ostatnie wydatki poniesione na ulepszenie miały miejsce w 2010 r. tj. przed ogłoszeniem upadłości dnia 7 lipca 2011 r.), oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu nastąpiło w momencie oddania w dzierżawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (wraz z przedmiotowymi nieruchomościami) innej Spółce w grudniu 2011 r.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Mając na względzie powyższe Wnioskodawca uważa, iż okres od pierwszego zasiedlania (moment od oddania zorganizowanej części przedsiębiorstwa w dzierżawę do momentu planowanej sprzedaży) przekroczył dwa lata. W związku z czym sprzedaż budynków i budowli winna być zwolniona z podatku od towarów i usług.

Tym samym może zostać zastosowany Art. 42 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Taka sytuacja dotyczy wszystkich budynków i budowli, a w szczególności pozycji IV, VI, VII, VIII, IX zestawienia.

Dodatkowo dla budynków i budowli opisanych w pozycjach II, III i V zestawienia, zwolnienie wynika także z faktu, iż Wnioskodawcy, który zamierza dokonać dostawy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku lub nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, lub też wartość nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej i upłynął okres 5 lat od daty ich ulepszenia.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że jego własne stanowisko odnosi się do art. 43 ust. 9, 10 oraz 10a Rozdział 2 Zwolnienia:

we wniosku podano art. 42 – błąd drukarski,
we wniosku podano art. 42 – błąd drukarski.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, oddanie przez Syndyka masy upadłości w grudniu 2011 r. w dzierżawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w skład której wchodzą w całości budynki, budowle, działka niezabudowana przedmiotowej nieruchomości) innej firmie będącej podatnikiem VAT spełnia definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.).

W dniu 27 grudnia 2011 r. Syndyk oddał w dzierżawę zorganizowaną część przedsiębiorstwa (wraz z poszczególnymi budynkami i budowlani przedmiotowej nieruchomości) innej Spółce. Zdaniem Wnioskodawcy, z chwilą zawarcia przedmiotowej umowy dzierżawy czyli oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Wnioskodawca uważa, że pierwsze zasiedlenie dotyczy wszystkich budynków i budowli wyszczególnionych w punktach od II do IX zestawienia obiektów przeznaczonych do sprzedaży.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z oceną zawartą w punkcie dotyczącym stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego punktu 1, po upływie 2 lat od oddania w dzierżawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa innej Spółce w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu będzie zastosowane zwolnienie z podatku wynikające z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynie okres dłuższy niż 2 lata).

Konsekwencją przyjęcia takiego rozwiązania jest możliwość skorzystania z art. 43 ust. 10, tj. rezygnacja ze zwolnienia i opodatkowanie sprzedaży wszystkich budynków i budowli podatkiem VAT ze stawką 23% po spełnieniu warunków opisanych w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

prawidłowe – w zakresie dostawy działek zabudowanych;
nieprawidłowe – w zakresie dostawy działek niezabudowanych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 cyt. ustawy ilekroć w jej przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Natomiast w sytuacji gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Treść art. 43 ust. 7a powyższej ustawy wskazuje, że warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak stanowi art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 tej ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, przedmiotem dostawy w styczniu 2014 r. ma być nieruchomość, na którą składa się jedna niezabudowana działka gruntu oraz dziesięć działek gruntu zabudowanych budynkami i budowlami, stanowiące własność Skarbu Państwa użytkowane wieczyście przez Wnioskodawcę, który nabył przedmiotową nieruchomość w grudniu 2003 r. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tym nabyciem ponieważ nabycie to nastąpiło aktem notarialnym – nie została przez sprzedawcę wystawiona faktura VAT.

Od nabycia do grudnia 2011 r. Wnioskodawca użytkował całość nieruchomości na potrzeby własne – produkcję i sprzedaż materiałów budowlanych. Cała sprzedaż Wnioskodawcy była sprzedażą opodatkowaną.

W dniu 27 grudnia 2011 r. oddana została w dzierżawę innej Firmie będącej podatnikiem VAT zorganizowana część przedsiębiorstwa (w tym cała nieruchomość opisana we wniosku). Z tytułu dzierżawy wystawiane są comiesięczne faktury za czynsz, w których naliczany jest podatek VAT należny.

Na terenie nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży znajdują się następujące obiekty będące budynkami i budowlami w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane, wraz z gruntami stanowiącymi własność Skarbu Państwa w wieczystym użytkowaniu przez Wnioskodawcę:

Niezabudowana działka gruntu nr 1430/63 – zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego uchwałą Rady Gminy z 28 stycznia 2002 r. nieruchomość położona jest na obszarze opisanym w planie jako tereny produkcji i tereny usług komercyjnych. W planie opisana wnioskiem nieruchomość posiada symbol D3 PB. Odpowiedni fragment paragrafu 12 uchwały brzmi następująco: „W granicach opracowania wyznacza się tereny oznaczone symbolami D3 PB, ZI, D4, UG. D32 UH, UR
Dla terenów o symbolu D3 PB, ZI – ustala się:
1/ przeznaczenie podstawowe – produkcja materiałów budowlanych z możliwością zmiany profilu na prowadzenie działalności produkcyjnej,
2/ przeznaczenie dopuszczalne – obiekty towarzyszące przeznaczeniu podstawowemu, infrastruktura techniczna, drogi dojazdowe, parkingi związane z obsługą terenu, zieleń”.
Budynek przemysłowy – nie ponoszono nakładów na jego ulepszenie.
Budynek portierni – nie ponoszono nakładów na jego ulepszenie.
Budynek maszyny wyciągowej – wartość nakładów przekroczyła 30% wartości początkowej (ulepszenia miały miejsce w 2008 i 2010 r.).
Budynek stacji – nie ponoszono nakładów na jego ulepszenie.
Hala linii produkcyjnej – wartość nakładów przekroczyła 30% wartości początkowej (ulepszenia miały miejsce w 2008 i 2010 r.).
Estakada wraz z suwnicą – budowla o symbolu PKOB 2141. Jak wyjaśnił Wnioskodawca, estakada jest budowlą, natomiast suwnica jest jej wyposażeniem, razem określane są pod jednym symbolem PKOB. Przyjęcie suwnicy na środki trwałe nastąpiło w 2005 r. Suwnica nie została przez Spółkę wybudowana lecz stanowiła część nieruchomości zakupionej przez Spółkę w 2003 r. Suwnica to integralna część estakady. Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie suwnicy wyższe niż 30% jej wartości początkowej do stycznia 2009 r.
Hala administracyjno-magazynowa – nowy budynek wybudowany przez Spółkę. Część magazynowa została oddana do użytkowania w 2010 r., natomiast część administracyjna hali pozostaje na środkach trwałych w budowie. Jak wyjaśnił Wnioskodawca, w przypadku hali administracyjno-magazynowej przedmiotem dzierżawy jest cały obiekt, tj. część administracyjna jak i magazynowa hali, zarówno ta, która nie została oddana do użytkowania jak i ta, która została oddana do użytkowania. Przy budowie hali administracyjno-magazynowej przysługiwało Spółce prawo do odliczenia. W odniesieniu do oddanej do użytkowania w 2010 r. części magazynowej hali, Spółka nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.
Plac składowy – budowla o symbolu PKOB 2420. Nowa inwestycja realizowana przez Spółkę do dnia ogłoszenia upadłości. Obiekt ten nie został oddany do użytkowania. Jak wyjaśnił Wnioskodawca, plac składowy jest przedmiotem umowy dzierżawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa z dnia 27 grudnia 2011 r. Umowa dzierżawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa z dnia 27 grudnia 2011 r. obejmuje wszystkie składniki niematerialne i materialne będące w posiadaniu Spółki.

Biorąc pod uwagę wynikający z wniosku opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy więc stwierdzić, że w stosunku do wszystkich wymienionych budynków i budowli pierwsze zasiedlenie nastąpiło z dniem 27 grudnia 2011 r.

Według przytoczonego wyżej przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała czy użytkowana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu winno nastąpić w ramach wykonania czynności podlegających opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a przez takie należy rozumieć sprzedaż, aport, a także najem czy dzierżawę.

Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli więc podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych) i użytkowany przez samego właściciela, nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (budowla) zostanie sprzedany lub np. wniesiony aportem bądź oddany w najem czy dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i aport, najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Należy zatem stwierdzić, że wobec dostawy wszystkich opisanych we wniosku budynków i budowli będzie możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie przytoczonego wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, który zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim.

Jak wynika bowiem z wniosku, z dniem zawarcia w dniu 27 grudnia 2011 r. umowy dzierżawy dotyczącej wszystkich wyszczególnionych budynków i budowli nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zatem planowana przez Wnioskodawcę w styczniu 2014 r. dostawa nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Okoliczność ta determinuje możliwość zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z uwagi na spełnienie nie tylko warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a tej ustawy, ale także warunku z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy.

Ponieważ pierwsze zasiedlenie nastąpiło z dniem 27 grudnia 2011 r., a planowana sprzedaż ma nastąpić w styczniu 2014 r., pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Wobec powyższego badanie możliwości korzystania dostawy ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stało się bezprzedmiotowe.

Jednocześnie, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkami wynikającymi z tego przepisu oraz zawartymi w art. 43 ust. 11 ww. ustawy.

W myśl powołanych wyżej regulacji właściwą stawką podatku VAT dla tej dostawy będzie stawka w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że:

oddanie przez Syndyka masy upadłości w grudniu 2011 r. w dzierżawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w skład której wchodzą w całości budynki i budowle przedmiotowej nieruchomości) innej firmie będącej podatnikiem VAT spełnia definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
sprzedaż budynków i budowli wchodzących w skład nieruchomości winna być zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT oraz że
konsekwencją przyjęcia takiego rozwiązania jest możliwość skorzystania z art. 43 ust. 10, tj. rezygnacja ze zwolnienia i opodatkowanie sprzedaży wszystkich budynków i budowli podatkiem VAT ze stawką 23% po spełnieniu warunków opisanych w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT

– uznano za prawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem dostawy będzie również jedna niezabudowana działka gruntu nr 1430/63 – zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego uchwałą Rady Gminy z 28 stycznia 2002 r. nieruchomość położona jest na obszarze opisanym w planie jako tereny produkcji i tereny usług komercyjnych:

1/ przeznaczenie podstawowe – produkcja materiałów budowlanych z możliwością zmiany profilu na prowadzenie działalności produkcyjnej,

2/ przeznaczenie dopuszczalne – obiekty towarzyszące przeznaczeniu podstawowemu, infrastruktura techniczna, drogi dojazdowe, parkingi związane z obsługą terenu, zieleń.

Jednocześnie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że art. 43 ust. 9 zwalnia sprzedaż nieruchomości innych niż przeznaczone na cele budowlane. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie wskazuje działki nr 1430/63 (poz. I zestawienia) jako terenu budowlanego. Rada Gminy posługuje się pojęciem teren przemysłowy, co – zdaniem Wnioskodawcy – wyklucza zastosowanie stawki 23%.

W rozpatrywanym przypadku bez znaczenia pozostaje okoliczność, że działka ta wraz z pozostałymi działkami zabudowanymi będącymi przedmiotem dostawy stanowi jedną nieruchomość tworząc całość gospodarczą wykorzystywaną na cele prowadzonej działalności.

Zgodnie bowiem z art. 4 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 102 poz. 651 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o nieruchomości gruntowej – należy przez to rozumieć grunt wraz z częściami składowymi, z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności.

W myśl art. 4 pkt 3 ww. ustawy, ilekroć mowa jest w niej o działce gruntu – należy przez to rozumieć niepodzieloną, ciągłą część powierzchni ziemskiej stanowiącą część lub całość nieruchomości gruntowej.

Ponadto, zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38 poz. 454) działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych.

Według § 9 ust. 2 tego rozporządzenia, sąsiadujące ze sobą działki ewidencyjne, będące przedmiotem tych samych praw oraz władania tych samych osób lub jednostek organizacyjnych, wykazuje się w ewidencji jako odrębne działki ewidencyjne, jeżeli:

wyodrębnione zostały w wyniku podziału nieruchomości, a materiały powstałe w wyniku prac geodezyjnych i kartograficznych związanych z tym podziałem przyjęte zostały do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
są wyszczególnione w istniejących dokumentach określających stan prawny nieruchomości, a w szczególności w księgach wieczystych, zbiorach dokumentów, aktach notarialnych, prawomocnych orzeczeniach sądowych i ostatecznych decyzjach administracyjnych, a jednocześnie są działkami gruntu lub działkami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami,
obejmują grunty zajęte pod drogi publiczne, linie kolejowe, wody śródlądowe, rowy, a ich wyróżnienie w postaci odrębnych działek jest celowe ze względu na odrębne oznaczenia tych gruntów w innych ewidencjach i rejestrach publicznych bądź ze względu na ich różne nazwy urzędowe.

Powyższe oznacza, że szerokie pojęcie „nieruchomość” nie jest tożsame z pojęciem „działki”, która jest najmniejszą wyodrębnioną jednostką gruntu. Zatem skoro w sensie prawnym istnieje jedna działka, to jednolitemu traktowaniu podatkowemu w VAT podlega taka geodezyjnie wyodrębniona działka nawet jeżeli działka ta wraz z pozostałymi działkami zabudowanymi będącymi przedmiotem dostawy stanowi jedną nieruchomość tworząc całość gospodarczą wykorzystywaną na cele prowadzonej działalności.

Zatem z uwagi na to, że przedmiotem dostawy jest konkretna jednolita wyodrębniona geodezyjnie działka oznaczona konkretnym numerem 1430/63, to do jej dostawy należy zastosować właściwe opodatkowanie podatkiem.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez pojęcie tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.) kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z wniosku wynika, że zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego uchwałą Rady Gminy z 28 stycznia 2002 r. nieruchomość położona jest na obszarze opisanym w planie jako tereny produkcji i tereny usług komercyjnych:

1/ przeznaczenie podstawowe – produkcja materiałów budowlanych z możliwością zmiany profilu na prowadzenie działalności produkcyjnej,

2/ przeznaczenie dopuszczalne – obiekty towarzyszące przeznaczeniu podstawowemu, infrastruktura techniczna, drogi dojazdowe, parkingi związane z obsługą terenu, zieleń.

Oznacza to więc, że są to tereny budowlane.

Ponieważ dla działki tej obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określający ją jako tereny produkcji i tereny usług komercyjnych – wyklucza to możliwość objęcia tej dostawy zwolnieniem od podatku, wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, dostawa przedmiotowej działki będzie opodatkowana 23% stawką podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie – uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin