INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011r. (data wpływu do tut. organu 23 listopada 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2012r. (data wpływu do tut. organu 17 lutego 2012r.) oraz pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 1 marca 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie sposobu wystawienia faktury dla sprzedawanej biżuterii używanej;
• nieprawidłowe w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji w kasie rejestrującej sprzedaży biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża oraz prawidłowości rozliczenia w deklaracji VAT-7 sprzedaży biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości sposobu wystawienia faktury za sprzedaną biżuterię używaną, prawidłowości sposobu prowadzenia ewidencji w kasie rejestrującej sprzedaży biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża oraz prawidłowości rozliczenia w deklaracji VAT-7 sprzedaży biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2012r. (data wpływu 17 lutego 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut organu z dnia 2 lutego 2012r. znak: IBPP4/443-1641/11/AŚ oraz pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 1 marca 2012r. (będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 lutego 2012r. znak: IBPP4/443-1641/11/AŚ).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki cywilnej. Spółka jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług od 18 grudnia 1997 roku, prowadzi działalność handlową opodatkowaną podatkiem VAT jak również zwolnioną z tego podatku.

Deklaracje dla ww. podatku Wnioskodawca składa za okresy miesięczne. Podatek dochodowy Wnioskodawca opłaca w formie ryczałtu ewidencjonowanego.

Przedmiotem działalności jest zakup i sprzedaż biżuterii z metali szlachetnych nowej i używanej.

Biżuteria nowa nabywana jest od dostawców na podstawie Faktur VAT z 23% stawką VAT, natomiast biżuteria używana nabywana jest od dostawcy prowadzącego działalność gospodarczą na podstawie Fa VAT „Marża” z wyłączeniem naliczonego podatku VAT.

Zakup i sprzedaż biżuterii używanej występuje od 2011 roku w różnych miesiącach.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność handlowa (sprzedaż) ewidencjonowana jest w całości za pomocą kas fiskalnych.

Ewidencja sprzedaży której zakup dokonywany był na podstawie Faktury VAT nie sprawia trudności, natomiast Wnioskodawca ma wątpliwości (brak jednomyślnej interpretacji) odnośnie ewidencji sprzedaży biżuterii używanej zakupionej na podstawie Faktura VAT „Marża”.

Wnioskodawca czyni to w sposób następujący:

1. W kasie fiskalnej w pozycji tzw. „techniczne zero” ewidencjonowana jest sprzedaż w wartości zakupu, natomiast marża handlowa ewidencjonowana jest w pozycji opodatkowanej 23% stawką VAT Suma tych dwu pozycji łącznie z naliczoną wartością podatku VAT stanowi cenę sprzedaży brutto którą płaci kupujący.
2. W deklaracji Vat-7 (wersja 12) w dziale C poz. 23 oraz poz. 24 Wnioskodawca wykazuje sprzedaż w wartości zakupu biżuterii używanej, natomiast wartość marży zwiększającej cenę sprzedaży wraz z należnym podatkiem VAT wykazuje w poz. 29 i poz. 30 deklaracji dla podatku od towarów i usług.
   
   

Nabywcami ww. biżuterii w 90% są osoby obcych państw.

W piśmie z dnia 15 lutego 2012r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT i składa deklaracje miesięczne.

Sprzedawana przez Wnioskodawcę biżuteria używana sklasyfikowana jest w symbolu PKWiU 32.12.13 – (biżuteria i jej części ze złota, srebra lub platerowana metalami szlachetnymi), oraz w symbolu PKWiU 32.12.14 – (pozostałe wyroby z metali szlachetnych z kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi).

Sprzedawana przez Wnioskodawcę biżuteria używana stanowi towar używany w rozumieniu definicji zawartej w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. nr l77, poz. 1054).

Nabyta biżuteria używana pochodzi od czynnego i zarejestrowanego podatnika VAT stosującego ogólne zasady opodatkowania. Ponadto Sprzedający oświadczył, iż przedmiotem współpracy jest dostawa starej biżuterii wytworzonej conajmniej 50 lat temu.

Spółka dokonuje sprzedaży biżuterii używanej na rzecz osób fizycznych. Wnioskodawca nie jest w stanie stwierdzić czy kupujący nie prowadzą działalności gospodarczej. Jedynym dowodem sprzedaży biżuterii używanej jest paragon kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (pytanie numer 1 i pytanie numer 2 sformułowano w piśmie z dnia 15 lutego 2012r.):

1. W jaki sposób prawidłowo należy ewidencjonować w kasie rejestrującej sprzedaż biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża...
2. W jaki sposób prawidłowo powinna być wykazywana w deklaracji VAT-7 (wersja 12) sprzedaż biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża...
3. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawidłowe wystawienie faktury za sprzedaną biżuterię używaną w przypadku gdyby kupujący żądałby jej otrzymania.
   
   

Czy prawidłowo wystawionym dokumentem sprzedaży powinna być:

1. Fa VAT z podziałem na pozycję opodatkowaną (marża Wnioskodawcy 23% podatku), oraz nieopodatkowaną ze stawką „0” lub
2. prawidłowo wystawionym dokumentem sprzedaży winna być Fa VAT „Marża” w wartości brutto sprzedaży.
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy (stanowisko do pytania numer 1 i 2 ostatecznie przestawiono w piśmie z dnia 15 lutego 2012r.):

Wg oceny Wnioskodawcy przedstawiony przez Niego sposób ewidencji w kasie rejestrującej zawarty w pkt 1 oraz sposób wykazywania jej w deklaracji VAT-7 zawarty w pkt 2 poz. 68 (opis stanu faktycznego) Wniosku będący odpowiedzią na powyższe pytania Wnioskodawca uważa za postępowanie prawidłowe.

Za prawidłową czynności Wnioskodawca uważa pkt 3 ppkt b.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie sposobu wystawienia faktury dla sprzedawanej biżuterii używanej;
• nieprawidłowe w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji w kasie rejestrującej sprzedaży biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża oraz prawidłowości rozliczenia w deklaracji VAT-7 sprzedaży biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z regulacji zawartej w art. 111 ustawy. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższego można wywieść, iż obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Jak wynika z treści art. 29 ust. 1 ustawy, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

Rozdział 4 działu XII ustawy o VAT określa szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

Przez towary używane, zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy, rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Z kolei z zapisu art. 120 ust. 4 ww. ustawy wynika, iż w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Norma zawarta w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy – zgodnie z ust. 10 powołanego artykułu – dostawy m.in. towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pośrednikowi pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego, jak i osób, które wprawdzie są podatnikami tego podatku, ale prawo do odliczenia im nie przysługiwało z tego tytułu, że korzystają ze zwolnień podmiotowych lub przedmiotowych albo też dokonali dostawy towaru w szczególnej procedurze opodatkowania marży.

Jeżeli zakup towaru został udokumentowany fakturą VAT marża, to dokument ten nieuprawniał do odliczenia podatku naliczonego, bowiem podatek ten w fakturze nie jest w ogóle uwidoczniany, co wynika z brzmienia art. 120 ust. 16, zgodnie z którym podatnik, o którym mowa w ust. 4 i 5, nie może oddzielnie wykazywać na wystawianych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów, w przypadku gdy opodatkowaniu podlega marża.

W związku z powyższym odsprzedaż towarów używanych może być dokonywana w systemie marży, w sytuacji gdy podatnik nabył towary używane od podmiotów wskazanych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT i w związku z tym nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. towarów i towary te nie były przez podatnika używane dla celów prowadzonej działalności, ich zakup dokonywany był w celach handlowych.

Zasady wystawiania faktur reguluje dział XI „Dokumentacja” ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl ust. 4 ww. artykułu podatnicy, o których mowa w ust. 1-3 nie mają obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W tym miejscu należy wskazać na przepis § 5 ust. 8 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W myśl ww. przepisu, w fakturach dokumentujących czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 119 lub art. 120 ustawy:

1. w miejsce oznaczenia "FAKTURA VAT" stosuje się oznaczenie "FAKTURA VAT marża" lub
2. umieszcza się odesłanie odpowiednio do:
   • przepisów art. 119 ustawy lub art. 306 dyrektywy,
   • przepisów art. 120 ustawy lub art. 313 dyrektywy oraz
3. zawiera się dane określone w ust. 1 pkt 1-6 i 12.
   
   

W świetle art. 120 ust. 16 ustawy podatnik stosujący zasadę opodatkowania marży nie może w wystawianych przez siebie fakturach wykazywać oddzielnie podatku od dostawy towarów, w przypadku gdy opodatkowaniu podlega marża.

Celem udokumentowania transakcji opodatkowanych marżą wystawiane są szczególnego rodzaju faktury – faktury VAT MARŻA. Należy jednakże mieć na uwadze ogólną zasadę, zgodnie z którą bezwzględny obowiązek wystawiania faktur dotyczy przypadków, gdy nabywcami są podmioty inne niż osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczych. W przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczych obowiązek wystawienia faktury VAT MARŻA ma miejsce tylko wówczas, gdy zażądają oni takiej faktury.

Faktury VAT MARŻA różnią się od „zwykłych” faktur tym, iż cena wskazana na takiej fakturze określa wartość towaru wraz z marżą podatnika (zawierającą podatek), przy czym z ceny tej nie wyodrębnia się ceny netto oraz wysokości podatku.

Wobec tego, faktura VAT marża, dokumentująca dostawę towarów używanych zawiera w swojej treści kwotę całej należności brutto z tytułu dostawy, czyli cenę sprzedaży tego towaru stanowiącą kwotę nabycia towaru używanego powiększoną o kwotę marży.

Te same zasady winny być zachowane przy ewidencjonowaniu obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

Zasady ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, w przypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi m. in. marża, reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

Zgodnie z § 7 ust. 7 ww. rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze, albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Z zapisu § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c) cyt. wyżej rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania wynika, iż kasy, z zastrzeżeniem ust. 2-5, muszą zapisywać w pamięci fiskalnej kasy m.in. oznaczenia literowe od „A” do „G” służące użytkownikowi kasy do przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług, przy czym:

• literze „A” jest przyporządkowana stawka podstawowa podatku,
• literom od „B” do „G” odpowiadają pozostałe stawki podatku wprowadzane na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku.
  
  

W związku z tym, że kasy rejestrujące nie mają możliwości odrębnego zidentyfikowania sprzedaży towarów opodatkowanych tylko od marży (dla których nie wyodrębnia się kwoty VAT), należy wykorzystać aktualne możliwości kas. Jak wskazano wyżej w stawkach oznaczonych literowo występują stałe pozycje mianowicie literze „A” jest przyporządkowana podstawowa stawka podatku, zaś literom od „B” do „G” odpowiadają pozostałe stawki podatku wprowadzane na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku.

Dla sprzedaży opodatkowanej od marży można przyporządkować kolejną wolną literę przypisując jej stawkę „0%” (nie jest to stawka podatku VAT, lecz tzw. zero techniczne). Serwisant programując kasę powinien odnotować w książce serwisowej, że litera ta jest przyporządkowana do sprzedaży opodatkowanej zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Za pomocą kasy ewidencjonowana jest więc wartość brutto sprzedaży.

W kasie zostanie więc zaewidencjonowana wartość sprzedaży brutto (tj. łącznie z opodatkowaną marżą) i nie zostanie wykazany należny podatek VAT.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić iż w przypadku dostawy towarów używanych, nabytych od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega wyłącznie marża ustalona w sposób wskazany w art. 120 ust. 4 ustawy, natomiast zaewidencjonowaniu za pomocą kasy rejestrującej podlega cała kwota należna z tytułu sprzedaży towaru, stanowiąca kwotę nabycia towaru powiększoną o kwotę marży, w jednej pozycji. Zatem w przypadku stosowania procedury opodatkowania marży, dostawca zobowiązany jest za pomocą kas rejestrujących ewidencjonować całą kwotę, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić.

Reasumując, w związku ze sprzedażą biżuterii osobom fizycznym, opodatkowaną na zasadzie marży, Wnioskodawca winien wystawić paragon fiskalny obejmujący wartość sprzedaży brutto w jednej pozycji (tj. łącznie z opodatkowaną marżą) bez wykazania odrębnie należnego podatku VAT – zgodnie z § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania.

Natomiast w przypadku zażądania przez osoby fizyczne faktury Wnioskodawca powinien wystawić fakturę VAT MARŻA, w której wskazana cena określa wartość towaru wraz z marżą podatnika (zawierającą podatek), przy czym z ceny tej nie wyodrębnia się ceny netto oraz wysokości podatku.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy odnośnie sposobu ewidencjonowania w kasie rejestrującej sprzedaż biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy odnośnie sposobu wystawienia faktury VAT dokumentującej sprzedaż biżuterii opodatkowanej na zasadach VAT marża dla osób fizycznych, żądających jej otrzymania należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kolejnej kwestii podniesionej we wniosku tj. do wątpliwość Wnioskodawcy odnośnie prawidłowości ewidencji sprzedaży biżuterii używanej osobom fizycznym, opodatkowanej na zasadzie VAT marża w deklaracji VAT-7 zauważyć należy co następuje:

Obowiązek prowadzenia ewidencji to jeden z podstawowych wymogów, jakie ustawodawca nałożył na podatników VAT, a dane, jakie powinny zawierać ewidencje prowadzone przez podatników, mają przede wszystkim umożliwić prawidłowe sporządzenie przez nich deklaracji dla podatku od towarów i usług. Podatnik winien prowadzić przede wszystkim ewidencję sprzedaży i ewidencję zakupów, a ponieważ ustawodawca nie określił wymogów, co do formy prowadzenia ewidencji, podatnik sam powinien zaplanować taki sposób jej prowadzenia, który ułatwi terminowe sporządzenie deklaracji podatkowej na podstawie zgromadzonych w ewidencjach danych. Dane, które podatnik wpisuje do deklaracji składanej w urzędzie skarbowym, stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonych przez niego ewidencji. Całość ewidencji powinna być dostosowana do potrzeb podatnika.

Zgodnie z treścią art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W myśl art. 120 ust. 15 ustawy, jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.

Powyższa analiza wskazuje, że dane z paragonów fiskalnych oraz z faktur VAT marża, które dokumentują sprzedaż towarów, korzystającą ze szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, nie pozwalają na ustalenie faktycznych wartości marż (kwoty te z tych dokumentów nie wynikają).

Dlatego też w celu prawidłowego rozliczenia podatku należnego pośrednicy zobowiązani są do prowadzenia ewidencji, która musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, która jest podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.

Zatem taki podatnik powinien w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, ujmować kwotę nabycia towaru, kwotę zapłaconą przez nabywcę towaru, marżę bez kwoty podatku oraz podatek należny. Z powyższego wynika, że podstawą do poprawnego rozliczenia podatku należnego jest prawidłowo prowadzona ewidencja zakupu i sprzedaży, i to z niej wynikać ma podstawa opodatkowania i wysokość podatku.

Jeśli chodzi o wykazanie przez Wnioskodawcę dostaw biżuterii używanej na rzecz osób fizycznych w deklaracji VAT-7 to należy mieć na względzie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.).

Deklaracja VAT-7₍₁₂₎, której wzór został wprowadzony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 250 poz. 1681 ze zm.) nie zawiera odrębnych rubryk do deklarowania sprzedaży w systemie marży. Należy zatem wpisywać stosowne dane w rubrykach dotyczących sprzedaży krajowej opodatkowanej wg właściwej stawki. Dodatkowo należy zakreślić kwadrat 67 w części F deklaracji podatkowej VAT-7, co oznacza, że podatnik dokonywał dostawy towarów używanych, nabytych uprzednio przez niego w celu odprzedaży, w stosunku do których zastosowano szczególną procedurę polegającą na opodatkowaniu marży.

Podatnik obliczając marżę, odejmuje od całkowitej kwoty sprzedaży kwotę nabycia. Ustalając zaś podstawę opodatkowania, marżę pomniejsza się o kwotę podatku należnego. Tak obliczony podatek oraz kwota, która stanowi podstawę opodatkowania, ujmowane są w ewidencji sprzedaży oraz w deklaracji VAT-7. Natomiast cena nabycia towaru używanego – jakkolwiek winna wynikać z prawidłowo prowadzonej ewidencji – nie jest uwzględniana w deklaracji VAT-7.

Reasumując, w związku z dokonywaniem przez Wnioskodawcę sprzedaży w systemie marży biżuterii używanej, Wnioskodawca zobowiązany jest do ujęcia w deklaracji VAT-7 (wersja 12) w poz. 29 jedynie pomniejszoną o kwotę podatku marżę jako podstawę opodatkowania oraz w poz. 30 kwotę podatku należnego.

Natomiast w części F deklaracji VAT-7₍₁₂₎ (Informacje dodatkowe) należy zaznaczyć kwadrat 67 wskazujący, ze w okresie rozliczeniowym za który składana jest deklaracja VAT-7 Wnioskodawca dokonywał dostawy towarów używanych w stosunku do których zastosowano szczególną procedurę polegającą na opodatkowaniu marży (art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy).

Tym samym wskazany przez Wnioskodawcę sposób wypełnienia deklaracji VAT-7₍₁₂₎ tj. w dziale C poz. 23 oraz poz. 24 wykazanie sprzedaży w wartości zakupu biżuterii używanej, natomiast wartość marży zwiększającej cenę sprzedaży wraz z należnym podatkiem VAT wykazanie w poz. 29 i poz. 30 deklaracji dla podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, uznać należy za:

• prawidłowe w zakresie sposobu wystawienia faktury dla sprzedawanej biżuterii używanej;
• nieprawidłowe w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji w kasie rejestrującej sprzedaży biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża oraz prawidłowości rozliczenia w deklaracji VAT-7 sprzedaży biżuterii używanej opodatkowanej na zasadzie VAT marża.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.