Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-277/14/CzP
z 28 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 29 listopada 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do przychodów, na koniec roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wpłaty na fundusz szkoleniowy, uznanej za koszty uzyskania przychodów, niewykorzystanych środków funduszu na przeprowadzenie szkoleń /pytanie oznaczone we wniosku nr 2/ – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do przychodów, na koniec roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wpłaty na fundusz szkoleniowy, uznanej za koszty uzyskania przychodów, niewykorzystanych środków funduszu na przeprowadzenie szkoleń.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest zainteresowana utworzeniem zakładowego funduszu szkoleniowego (dalej: „Fundusz”) w rozumieniu przepisów art. 67 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tj. Dz.U. z 2013, poz. 674, dalej: „Ustawa o promocji”). Po utworzeniu Funduszu, Spółka zamierza przeznaczyć na Fundusz część swoich dochodów za 2013 r. Kwota ta może przekraczać określony w Ustawie o promocji minimalny poziom w wysokości 0,25% funduszu płac w Spółce. Wydatkowanie środków zgromadzonych w ramach Funduszu będzie się odbywać zgodnie z utworzonym regulaminem Funduszu oraz na podstawie porozumień zawieranych pomiędzy danym pracownikiem a pracodawcą. Równocześnie Spółka nie wyklucza sytuacji, w których zgromadzone w ramach Funduszu środki nie zostaną w całości przeznaczone na organizację szkoleń dla pracowników w danym roku. Spółka zakłada, że:

1. nie wszyscy pracownicy wykażą zainteresowanie organizowanymi dla nich kursami,
2. niektóre szkolenia nie dojdą do skutku z powodu ich odwołania przez zewnętrzne firmy lub
3. odpis na Fundusz będzie zbyt wysoki w stosunku do potrzeb szkoleniowych.
   
   

Możliwe jest zatem, że nie uda się rozdysponować wszystkich środków wpłaconych w ciągu roku podatkowego na rachunek Funduszu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy środki Funduszu niewykorzystane na przeprowadzenie szkoleń w roku podatkowym, w którym zostały wpłacone na Fundusz i w ciągu następnego roku podatkowego powinny być uznane za przychody Spółki po upływie przewidzianego przez ustawodawcę okresu, czyli na koniec roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiła wpłata na Fundusz? /pytanie oznaczone we wniosku nr 2/

Zdaniem Spółki, środki Funduszu uznane (w momencie wpłaty) za koszty uzyskania przychodu, a nie wykorzystane w roku podatkowym, w którym zostały wpłacone, ani w roku podatkowym następującym po tym roku stanowią przychód Spółki na koniec roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wpłaty na Fundusz.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 5b lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej określana jako „Ustawa CIT”), przychodami są w szczególności środki zakładowego funduszu szkoleniowego, o którym mowa w art. 67 Ustawy o promocji w części uznanej za koszt uzyskania przychodów niewykorzystane w roku podatkowym, w którym zostały wpłacone do tego funduszu, lub w ciągu roku podatkowego następującego po tym roku.

W kontekście brzmienia powyższego przepisu należy uznać, że pracodawca dokonujący wpłaty na fundusz szkoleniowy nie musi dokonywać wydatkowania tej kwoty w tym samym roku podatkowym. Ustawodawca przedłużył ten okres o rok podatkowy następujący po roku wpłaty. Tym samym dopiero na koniec roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano wpłaty, można określić kwotę niewykorzystanych środków Funduszu stanowiących równocześnie przychód podatkowy.

Zaprezentowane powyżej stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej Poznaniu - interpretacja indywidualna z 14 maja 2013 r. znak: ILPB3/423-74/13-2/AO,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie - interpretacja indywidualna z 8 listopada 2011 r. znak: IPPB3/423-705/11-2/GJ,
  
  

Reasumując, zdaniem Spółki, odpisy te będą stanowiły przychód podatkowy Spółki w wypadku niewykorzystania zgromadzonych środków na organizację szkoleń na koniec roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wpłaty na Fundusz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że odnośnie sprawy będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.