Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-32/14-6/PR
z 14 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Komornik a Sądowego przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 18 lutego 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 lutego 2014 r.) oraz pismem z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania dostawy gruntu, na którym znajduje się niedokończony budynek usługowo-handlowy, dokonywanej w trybie postępowania egzekucyjnego – jest nieprawidłowe,
  

• określenia podmiotu występującego w charakterze podatnika z tytułu tej transakcji – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu, na którym znajduje się niedokończony budynek usługowo-handlowy, dokonywanej w trybie postępowania egzekucyjnego oraz określenia podmiotu występującego w charakterze podatnika z tytułu tej transakcji. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 21 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 18 lutego 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 lutego 2014 r.) oraz pismem z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Komornik informuje, że w sprawie prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi Sp. z o.o., egzekucję skierowano m. in. do przysługującego dłużnej spółce użytkowania wieczystego nieruchomości, opisanej w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych. Nieruchomość stanowi własność Skarbu Państwa - Starosty Powiatowego. Dłużna spółka - Sp. z o.o. w toku postępowania egzekucyjnego, po wszczęciu egzekucji z ww. prawa wyzbył się go.

Zgodnie z odpisem ww. księgi wieczystej prawa te przeszły najpierw tj. 22 grudnia 2011 r. na Pana Marcina B. (PESEL) a następnie tj. 16 stycznia 2012 r. na „DO” Sp. z o.o.: Zgodnie z art. 930 Kodeksu postępowania cywilnego rozporządzenie nieruchomością po jej zajęciu nie ma wpływu na dalsze postępowanie.

Nabywca może uczestniczyć w postępowaniu w charakterze dłużnika. W każdym razie czynności egzekucyjne są ważne tak w stosunku do dłużnika, jak w stosunku do nabywcy. Należy zatem uznać, że powyższa czynność w świetle prawa materialnego jest ważna, natomiast postępowanie egzekucyjne toczy się tak, jakby w ogóle nie doszło do rozporządzenia nieruchomością. Na potrzeby postępowania egzekucyjnego przyjmuje się swoistą fikcję prawną, polegającą na uznaniu, że do rozporządzenia prawem nie doszło.

Mając powyższe na uwadze w dniu 27 września 2012 r. Komornik przeprowadził skuteczną licytację ww. prawa. Nabywcą użytkowania wieczystego i własności znajdującego się na nieruchomości budynku została spółka O. Sp z o.o.

Z informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 21 stycznia 2013 r. wynika, że Sp. z o.o., DO Sp. z o.o. i Pan MB są zarejestrowanymi podatnikami VAT. Naczelnik poinformował także wówczas, że ze złożonych przez ww. podmioty deklaracji VAT nie wynika, aby transakcje z dnia 22 grudnia 2011 r. i 16 stycznia 2012 r. zostały rozliczone w złożonych przez te podmioty deklaracjach VAT. Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego podkreślił, że u ww. podmiotów nie były przeprowadzone czynności sprawdzające w ww. zakresie, w związku z tym brak jest informacji czy od ww. transakcji należny był podatek VAT.

W nadesłanych uzupełnieniach Wnioskodawca dodał, że przedmiotowa nieruchomość znajdująca się aktualnie w użytkowaniu wieczystym DO Sp. z o.o. jest nieruchomością niezabudowaną. Na działce usytuowana jest część budynku usługowo-handlowego, którego właścicielem jest „DO” Sp. z o.o. Poprzednim użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem budynku był Sp. z o.o. Zlokalizowany na nieruchomości obiekt jest w stanie „zerowym”, zrealizowane zostały jedynie 2 poziomy parkingów podziemnych, dalsze prace budowlane nie są kontynuowane. Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego zatwierdzonym uchwałą przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie UC – teren lokalizacji obsługi miasta i powiatu: administracja i instytucje finansowe i ubezpieczeniowe oraz obiekty o mieszanych funkcjach usługowych (handel, kultura, gastronomia).

W kolejnym uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, że użytkowanie wieczyste przedmiotowej nieruchomości zostało przeniesione w formie aktu notarialnego z Sp. z o.o. na p. M.B w ramach zwolnienia spółki z długu jaki spółka miała wobec p. M.B , w związku z tą czynnością nie został wystawiona faktura VAT. Prawo użytkowania wieczystego ww. nieruchomości zostało następnie w dniu 16 stycznia 2012 r. wniesione przez p. M.B aportem do spółki DO Sp. z o.o., przy czym czynność ta została dokonana w formie aktu notarialnego, w związku z tą czynnością również nie została wystawiona faktura VAT. Oświadczenie w tym zakresie złożył Pan Zbigniew B, który na dzień 22 grudnia 2011 r. był Prezesem zarządu Sp. z o.o., aktualnie zaś jest prezesem zarządu DO Sp. z o.o.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży licytacyjnej przeprowadzonej przez Komornik a w dniu 27 września 2012 r. należy odprowadzić podatek VAT, jaka stawka podatku będzie obowiązywać w tym przypadku, i w imieniu którego podmiotu Sp. z o.o. czy DO Sp. z o.o. Komornik powinien wystawić fakturę VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on odprowadzić podatek VAT stawka 23% od ww. sprzedaży licytacyjnej i wystawić fakturę VAT w imieniu spółki „DO” Sp. z o.o.

Co prawda, jak wskazano w opisie stanu faktycznego na potrzeby postępowania egzekucyjnego w omawianym przypadku przyjmuje się fikcję prawną polegającą na uznaniu, że do rozporządzenia prawem nie doszło, to jednak takie rozporządzenie prawem w świetle prawa materialnego, w tym także w świetle prawa podatkowego jest skuteczne. Zatem faktura powinna zostać wystawiona w imieniu „DO” Sp. z o.o.

Mając zaś na uwadze, że spółka DO Sp. z o.o. jest podatnikiem podatku VAT, a także to, że transakcja nabycia użytkowania wieczystego przez DO Sp. z o.o. od Pana MB w dniu 16 stycznia 2012 r. nie została rozliczona w złożonych przez te podmioty deklaracjach VAT przemawia za koniecznością odprowadzenia przez Komornik a podatku VAT od sprzedaży licytacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• opodatkowania dostawy gruntu, na którym znajduje się niedokończony budynek usługowo-handlowy, dokonywanej w trybie postępowania egzekucyjnego – jest nieprawidłowe,
  

• określenia podmiotu występującego w charakterze podatnika z tytułu tej transakcji – jest prawidłowe.
  
  
  

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że Komornik jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Obowiązki płatnika podatku zostały określone w art. 8 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

W myśl § 23 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów. Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że Komornik dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, Komornik nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

A zatem Komornik zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Komornik prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi Sp. z o.o., której przedmiotem jest nieruchomość gruntowa, na której usytuowana jest rozpoczęta inwestycja budynku usługowo-handlowego obejmująca 2 poziomy parkingów podziemnych. Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie UC – teren lokalizacji obsługi miasta i powiatu: administracja i instytucje finansowe i ubezpieczeniowe oraz obiekty o mieszanych funkcjach usługowych (handel, kultura, gastronomia). Ww. dłużnik w toku postępowania egzekucyjnego, po wszczęciu egzekucji z ww. prawa wyzbył się go na rzecz Pana M.B , a następnie na rzecz „DO” Sp. z o.o. W dniu 27 września 2012 r. Komornik przeprowadził skuteczną licytację w/w nieruchomości. Czynność przeniesienia ze Spółki na Pana M.B prawa do użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w formie aktu notarialnego, i nie była objęta podatkiem VAT. Podobnie, nie podlegał opodatkowaniu aport do Spółki DO.

Na tle zaprezentowanego stanu faktycznego wyłaniają się następujące zagadnienia prawnopodatkowe wymagające rozstrzygnięcia. Kluczowym z nich jest rozstrzygnięcie, który z podmiotów, z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego będzie występował w roli podatnika, w imię którego i na którego rzecz Komornik (płatnik) wystawi fakturę VAT z tytułu dostawy licytowanej nieruchomości. Kolejno, przedmiotem analizy organu podatkowego, będzie kwalifikacja sprzedawanej nieruchomości, na której mieści się rozpoczęta inwestycja budynku o charakterze usługowym, zatrzymana na etapie dwóch poziomów parkingów podziemnych oraz idąca za tym ocena skutków podatkowych z tytułu jej dostawy tj. czy będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też zwolniona z tego podatku.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy o VAT, i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, działającą w takim charakterze.

I tak, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W opinii organu podatkowego nie można utożsamiać dostawy towarów na gruncie podatku od towarów i usług z cywilnoprawną umową dostawy, na mocy której dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłacenia ceny - art. 605 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie o VAT, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że oderwanie pojęcia „dostawa towarów” od skutków konwencjonalnych powstających na gruncie prawa prywatnego od ekonomicznych aspektów transakcji pozwala także na uznanie danej czynności za dostawę towarów nawet mimo pewnych nałożonych na nabywcę ograniczeń we władaniu towarem.

W kontekście powyższej argumentacji, w stanie faktycznym jaki legł u podstaw niniejszej interpretacji, w charakterze podatnika będzie występowała Spółka, która na chwilę dostawy miała faktyczne władztwo nad licytowaną nieruchomością. Dodać w tym miejscu należy, że dla potrzeb podatku od towarów i usług, drugorzędne znacznie w opisywanej sytuacji przypisywać należy skuteczności umów sprzedaży, które były realizowane przez Dłużnika w toku trwającego już postępowania egzekucyjnego. Ponad przepisy Kodeksu postępowania cywilnego w takiej sytuacji prymat należy nadać normom prawa podatkowego, według których istotnym pozostaje kto mógł zadysponować nieruchomością, w ten sposób aby przenieść na inny podmiot prawo do rozporządzania nim jak właściciel, a więc dokonać dostawy przedmiotowej nieruchomości.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy, władztwo nad zlicytowaną nieruchomością obejmowała DO Sp. z o.o., będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, i to w jej imieniu i na jej rachunek, Wnioskodawca działający w trybie art. 18 ustawy o VAT, oraz § 23 ust. 1 i ust. 2 cyt. wyżej rozporządzenia, dokona dostawy, i wystawi fakturę VAT.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Kolejno rozstrzygnąć należy, czy dostawa nieruchomości znajdującej się w użytkowaniu wieczystym, w toku postępowania egzekucyjnego będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej.

Zgodnie zatem z PKOB przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych, będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Odwołując się w celu zdefiniowania pojęć „budynków” i „budowli” do regulacji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.). W myśl art. 3 pkt 2, 3 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o:

• budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
  

• budowli należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
  
  
  

Odnosząc przytoczone powyżej definicje do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że będąca przedmiotem dostawy nieruchomość składająca się niedokończonej inwestycji budynku usługowego, zatrzymanej na etapie wybudowania dwóch poziomów parkingów podziemnych nie wypełnia definicji budynku, gdyż nie jest zadaszona, oraz nie nosi cech budowli.

W tym miejscu należy odwołać się do pisma Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 kwietnia 1999 r. nr SRI-4-WSK-12-535/99 (pismo wydane zostało w okresie funkcjonowania obowiązującej do dnia 31 grudnia 1999 r. Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jednak wyrażone w nim stanowisko, w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia analizowanego zagadnienia, należy uznać za wciąż aktualne), zgodnie z którym obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

W związku z powyższym, jeżeli obiekt budowlany rozpoczęty, którego budowa po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowana, może być klasyfikowany wg PKOB jako budynek, wtedy przy jego dostawie stosuje się stawkę podatku VAT właściwą dla dostawy budynku.

W związku z powyższymi wyjaśnieniami, przedmiotem dostawy będzie budynek usługowo-handlowy (etap dwóch poziomów parkingów podziemnych), przy czym bez znaczenia pozostaje na jakim etapie budowy on się znajduje.

Przechodząc do określenia czy dostawa ww. budynku będzie podlegała opodatkowaniu, należy przytoczyć treść art. 41 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym podstawowa stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 - 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 Ustawy VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednak zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

I tak, stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt . 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art . 43 ust. 7a ustawy).

Warto zauważyć, że na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Ponadto z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z póź. zm.) wynika, że zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Na podstawie powyższych przepisów dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata. Przy czym powyższe wykluczenie doznaje ograniczenia, gdyż dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia również może korzystać ze zwolnienia w sytuacji, gdy w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i równocześnie dostawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto grunt (prawo użytkowania wieczystego gruntu) dzieli los podatkowy budynków, budowli lub ich części, posadowionych na gruncie. Zatem sprzedaż gruntów zabudowanych (prawa użytkowania wieczystego) podlega w chwili sprzedaży opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków lub budowli posadowionych na nich lub ich części. Ponadto ustawodawca przewidział odrębne zwolnienie od podatku VAT dla sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami, jeżeli budynki lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z okoliczności sprawy wynika, że nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, ponieważ budynek usługowo-handlowy znajdujący się na opisanym we wniosku etapie budowy nie był oddany do użytkowania, a przeniesieniom własności pomiędzy Spółką, która rozpoczęła inwestycję a kolejnymi podmiotami, nie towarzyszyły czynności podlegające opodatkowaniu. Oznacza to, że z uwagi na stopień zaawansowania realizacji inwestycji nie możemy mówić o zasiedleniu niedokończonego budynku, stąd też zdaniem organu podatkowego przedmiotowa dostawa będzie realizowana przed pierwszym zasiedleniem. W konsekwencji powyższego, dostawa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W takiej sytuacji należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Ze złożonego wniosku wynika, że podmiotowi dokonującemu dostawy (DO Sp. z o.o.) w ramach postępowania egzekucyjnego, w stosunku do zbywanej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z wniosku nie wynika również, aby dokonujący dostawy ponosił wydatki na ulepszenie.

Tym samym, wypełnione zostały przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, wskutek czego dostawa nieruchomości opisanej we wniosku będzie korzystała ze zwolnienia na mocy przytoczonego przepisu.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Podsumowując - w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie - należy stwierdzić, że z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji Wnioskodawca nie będzie obowiązany do obliczenia i uiszczenia za dłużnika należnego podatku VAT, gdyż jak dowiedziono dostawa ta będzie objęta zwolnieniem od podatku w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Nie zmienia to jednak faktu, że Komornik w myśl § 23 ust. 1 i ust. 2 cyt. na wstępie rozporządzenia jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT, w imieniu i na rzecz Spółki DO, która na chwilę dokonywania dostawy dysponuje nieruchomością „jak właściciel”

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.