Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1741/14/PC
z 20 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 16 grudnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 27 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wynagrodzenia zapłaconego wykonawcy filmu reklamowego (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wynagrodzenia zapłaconego wykonawcy filmu reklamowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na potrzeby reklamy swoich towarów Spółka zleciła, za wynagrodzeniem, produkcję filmu reklamowego. Spółka nabyła prawo do wykorzystywania filmu na podstawie udzielonej licencji przez okres 6 miesięcy, który przypada w przedziale czasowym listopad 2013 - maj 2014. Wynagrodzenie należne wykonawcy filmu znacznie przekracza kwotę 3500,00 zł netto. Dodatkowo strony ustaliły, że Spółka może przedłużyć wyżej wymienioną licencję po uiszczeniu odpowiedniego wynagrodzenia. Na chwilę obecną Spółka nie jest w stanie stwierdzić czy skorzysta z prawa do przedłużenia licencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie zapłacone wykonawcy filmu Spółka powinna zakwalifikować jako wartość niematerialną i prawną czy też uznać za pośredni koszt uzyskania przychodu rozliczany proporcjonalnie do okresu jakiego dotyczy (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1)?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w stanie w stanie faktycznym problem należy rozpatrywać w kontekście art. 16b oraz art. 15, ust. 4d ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm. - dalej „ustawa o pdop”).

Zgodnie z art. 16b ustawy o pdop, amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. nr 119, poz. 1117, ze zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W przedmiotowym stanie faktycznym dochodzi do nabycia licencji, która będzie wykorzystywana na potrzeby działalności Spółki, jednakże zgodnie z przewidywaniami Spółki przewidywany okres korzystania z licencji na użytkowanie filmu będzie pokrywał się z okresem określonym w umowie i wyniesie 6 miesięcy od dnia pierwszej emisji filmu. W związku z powyższym ze względu na fakt, że przewidywany okres użytkowania przedmiotowej licencji będzie krótszy niż rok, zdaniem Spółki, nie występuje konieczność uznania przedmiotowej licencji za wartość niematerialną podlegającą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Poniesiony wydatek należy natomiast rozpatrywać w kontekście art. 15 ust. 4d ustawy o pdop. Zgodnie z nim koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Biorąc zatem pod uwagę fakt, że korzystanie z licencji będzie miało miejsce na przełomie lat podatkowych i Spółka nie jest w stanie określić jaka część kosztów dotyczy danego roku podatkowego, wynagrodzenie zapłacone wykonawcy filmu, z tytułu umowy na podstawie której Spółka uzyskała licencję na wykorzystywanie filmu w okresie 6 miesięcy, powinno zostać rozliczone w kosztach podatkowych Spółki proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia dotycząca sposobu zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z udzieleniem licencji na okres listopad 2013 r. - maj 2014 r., w sytuacji gdy Spółka nie skorzysta z przysługującego prawa do przedłużenia okresu jej obowiązywania.

Konsekwencje podatkowe ewentualnego skorzystania z prawa do przedłużenia ww. okresu będą przedmiotem interpretacji indywidualnej wydanej w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Numerem 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.