Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1202/13/KJ
z 24 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 grudnia 2013 r. (data wpływu 10 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z 10 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania Wnioskodawcy dla przedmiotowej dostawy jako podatnika podatku VAT – jest nieprawidłowe,
• określenia stawki podatku VAT wniesienia aportem do spółki jawnej działek niezabudowanych nr 475 i 476 – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem do spółki jawnej działek niezabudowanych nr 475 i 476.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 28 lutego 2014 r. znak: IBPP1/443-1202/13/KJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w listopadzie 2013 r. zakupił dwie niezabudowane działki położone w …, gmina …: działkę nr 475 o powierzchni 0,04 ha oraz działkę nr 476 o powierzchni 0,05 ha. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, działka numer 475 stanowi lasy, natomiast działka numer 476 stanowi lasy oraz pastwiska trwałe.

Obie nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawcę do majątku osobistego (weszły one w skład będącego własnością Wnioskodawcy gospodarstwa rolnego).

Jednocześnie należy wskazać, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą Z. będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności nie zajmuje się jednak sprzedażą nieruchomości, nie prowadzi też działalności w zakresie usług developerskich, czy budowlanych.

Opisana nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę do majątku osobistego; nie jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą. W ramach reorganizacji majątku, właściciel chce wnieść przedmiotową nieruchomość aportem do spółki jawnej, która dopiero ma zostać utworzona.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że:

1. Głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest, zgodnie z klasyfikacją PKD, produkcja pozostałego sprzętu elektrycznego. Jest to podstawowy przedmiot działalności wykonywanej przez … pod firmą Z. Działalność ta prowadzona jest od dnia 25 października 1993 roku.
   
2. Zakup przedmiotowych działek został sfinansowany z majątku osobistego Wnioskodawcy.
   
3. W odpowiedzi na pytanie tut. organu „W jakim celu Wnioskodawca nabył przedmiotowe działki, jakie potrzeby osobiste Wnioskodawcy miały zaspokajać, czy w taki sposób zostały faktycznie wykorzystane, jeśli nie to dlaczego?” Wnioskodawca odpowiedział, że jest hodowcą gołębi pocztowych; działki te nabył w celu organizowania spotkań Związku Hodowców Gołębi Pocztowych. Jako, iż działki zostały nabyte stosunkowo niedawno, do tej pory działek we wskazany sposób nie wykorzystano.
   
4. Działki nie zostały nabyte celem wniesienia ich aportem do spółki jawnej. Decyzja została podjęta w grudniu 2013 r. w związku z tym iż Wnioskodawca i jego małżonka postanowili dokonać kompleksowej reorganizacji struktury własnościowej swojego majątku (w szczególności nieruchomości), decydując, że między innymi wskazane działki wniesione zostaną do założonej przez nich spółki jawnej.
   
5. Działki nie były objęte planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie zostały wydane dla nich decyzje o warunkach zabudowy. Działka nr 475 zakwalifikowana jest zgodnie z rejestrem gruntów jako lasy, natomiast działka nr 476 jako lasy i pastwiska trwałe.
   
6. Dla obszaru na którym znajdują się działki brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie będzie go na moment wniesienia aportu.
   
7. Nie wydano dla przedmiotowych działek decyzji o warunkach zabudowy.
   
8. Aportu przedmiotowych działek jeszcze nie dokonano i nie były one w żaden sposób wykorzystywane; od momentu nabycia dokonano na nich jedynie rutynowych prac porządkowych, takich jak koszenie, wycinka drzew, niewielkie równanie terenu.
   
9. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
   
10. Przedmiotowe działki nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy.
    
11. Przy nabyciu działek Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a ich zakup nie był udokumentowany fakturami VAT.
    
12. Na pytanie tut. organu „Czy w stosunku do działek, o których mowa we wniosku Wnioskodawca podejmował działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub inne podobne działania, jeśli tak to jakie i w jakim celu?” Wnioskodawca odpowiedział, że żadne z wymienionych w pytaniu działań nie zostały podejmowane.
    
13. Na pytanie tut. organu „Czy Wnioskodawca dokonał jakiegokolwiek uatrakcyjnienia ww. działek np. wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp., jeśli tak to w jakim celu?” Wnioskodawca odpowiedział, że w stosunku do działek nie zostało dokonywane żadne spośród wymienionych w pytaniu uatrakcyjnień działki. Dokonano jedynie prac o charakterze raczej porządkowym, takie jak wycięcie drzew, czy też niewielkie wyrównanie terenu.
    
14. Na pytanie tut. organu „W jakim celu Wnioskodawca zamierza wnieść przedmiotowe działki do spółki jawnej?” Wnioskodawca odpowiedział, że celem reorganizacji swojego majątku.
    
15. W marcu bieżącego roku Wnioskodawca dokonał sprzedaży udziałów w działce odziedziczonej po śmierci brata. Czynność ta nie była wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
    
16. Wnioskodawca planuje w najbliższej przyszłości reorganizację swojego majątku, poza prowadzoną aktualnie działalnością gospodarczą w ramach której zamierza przenieść szereg praw własności nieruchomości, których jest właścicielem, do spółki osobowej.
    W szczególności mają być to następujące transakcje:
    • wniesienie aportem lub w formie darowizny do spółki jawnej działki nr 783/2, położonej w miejscowości … (współwłaścicielem tej nieruchomości jest małżonka Wnioskodawcy);
    • wniesienie aportem lub w formie darowizny do spółki jawnej działek nr 157 oraz 158 położonych w miejscowości … (współwłaścicielem tych nieruchomości jest małżonka Wnioskodawcy);
    • wniesienie aportem lub w formie darowizny do spółki jawnej działek nr 151/3, 151/6, 155/1, 152/6, 155/3, 152/1, 126/4 położonych w miejscowości … (współwłaścicielem tych nieruchomości jest małżonka Wnioskodawcy);
    • wniesienie aportem lub w formie darowizny do spółki jawnej lokalu położonego przy ulicy … w …;
    • wniesienie aportem lub w formie darowizny do spółki jawnej działek nr 157 oraz 158 położonych w miejscowości … (współwłaścicielem tych nieruchomości jest małżonka Wnioskodawcy);
    • wniesienie aportem lub w formie darowizny do spółki jawnej działek nr 2/27 oraz 2/25 położonych w miejscowości …;
    • wniesienie aportem lub w formie darowizny do spółki jawnej działki nr 2760 położonej w miejscowości … (współwłaścicielem tej nieruchomości jest małżonka Wnioskodawcy).
    Większość planowanych działań, podobnie jak zdarzenie przyszłe opisane w wniosku o interpretację, którego dotyczy niniejsze pismo, nie ma i nie będzie miała charakteru czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a służyć ma jedynie reorganizacji struktury własnościowej majątku ….
    W szczególności … nie planuje dokonywać w najbliższej przyszłości sprzedaży nieruchomości na rzecz osób trzecich. W przyszłości planowane jest jedynie uregulowanie sytuacji własności (w drodze darowizny) udziałów w drugiej z działek uzyskanych w spadku po zmarłym bracie.
    
17. Nie dokonano aportu przedmiotowych nieruchomości.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci opisanych powyżej nieruchomości do nowo utworzonej spółki jawnej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

W przypadku uznania, że wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci opisanych powyżej nieruchomości do spółki jawnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy wniesienie aportem przedmiotowych działek podlegać będzie zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej VATU)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportu w postaci nieruchomości w opisanym powyżej stanie faktycznym nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 VATU, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei po myśli art. 15 ust. 2 VATU, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z brzmienia przytoczonego przepisu wynika, iż jedynie czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie, nieruchomości zostały nabyte do majątku osobistego, na cele prywatne i nie były związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wniesienie aportem nieruchomości znajdujących się w majątku osobistym nie będzie więc podlegać opodatkowaniu, jako że samo w sobie nie będzie stanowiło działalności gospodarczej; dopiero już po wniesieniu przedmiotowych nieruchomości do utworzonej w przyszłości spółki być może będą one służyły do prowadzenia działalności gospodarczej tej spółki.

Trudno także uznać samo wniesienie aportem nieruchomości znajdujących się w majątku prywatnym do nowo utworzonej spółki za wykonywanie działalności gospodarczej. Takie ewentualne ustalenie powinno opierać się kryteriach obiektywnych, jak działania strony, co do zasady powtarzalne, i nakierowane na zamiar kontynuacji. Brak jest w zaistniałym stanie faktycznym przesłanek do takiego twierdzenia.

Należy także zauważyć, iż na gruncie analogicznego stanu faktycznego, stanowisko przemawiające za powyższym rozumowaniem zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 kwietnia 2013 r., nr IBPP1/443-1322/12/ES, gdzie została zawarta konstatacja, iż „dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.” Ponadto, jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, konieczne byłoby ustalenie, że w odniesieniu do przedstawionej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu (por. wyrok NSA z 18 października 2011 r., sygn. akt IFSK1536/10). Także w interpretacji indywidualnej nr IPPP1/443-617/10-4/MP, przy podobnym stanie faktycznym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż aby „dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż nie jest to czynione z zamiarem jej powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.”

Reasumując, w zaistniałym stanie faktycznym nie należy uznawać wniesienia aportem nieruchomości za czynność objętą podatkiem od towarów i usług. Będzie to czynność jednorazowa, dotycząca prywatnego majątku Wnioskodawcy, a więc nie zostaje spełniony wymieniony w art. 15 ust. 1 VATU warunek działania w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Będziemy mieli do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W przypadku uznania, że wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci opisanych powyżej nieruchomości do spółki jawnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca chciałby zadać z ostrożności procesowej alternatywne pytanie, czy wniesienie aportem przedmiotowych nieruchomości podlegać będzie zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU.

Po myśli art. 43 ust. 1 pkt 9, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przedmiotowe nieruchomości są terenami niezbudowanymi, nie będąc jednocześnie terenami budowlanymi. Dokonując więc subsumcji przedstawionego stanu faktycznego pod brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 9, można stwierdzić, iż zachodzi przewidziana w nim przesłanka zwolnienia przedmiotowego w podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zajdzie sytuacja (o ile Organ nie uzna pierwszego stanowiska za słuszne), gdzie wniesienie aportem nieruchomości podlegać będzie przedmiotowemu zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Na zakończenie warto ponownie podkreślić, iż druga z przedstawionych opcji opisana została wyłącznie z ostrożności procesowej - Wnioskodawca w pierwszej kolejności jest zdania, iż w przedstawionym stanie faktycznym będziemy mieli do czynienia z sytuacją usytuowaną poza podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w zakresie uznania Wnioskodawcy dla przedmiotowej dostawy jako podatnika podatku VAT,
• prawidłowe – w zakresie określenia stawki podatku VAT wniesienia aportem do spółki jawnej działek niezabudowanych nr 475 i 476.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze wniesienie aportu rzeczowego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Wnoszenie aportów nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy są one wnoszone przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu – dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności – konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121).

Zgodnie z art. 140 k.c., w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia, należy także wziąć pod uwagę orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydane w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Uzupełniając opis zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie tut. organu „W jakim celu Wnioskodawca nabył przedmiotowe działki, jakie potrzeby osobiste Wnioskodawcy miały zaspokajać, czy w taki sposób zostały faktycznie wykorzystane, jeśli nie to dlaczego?” Wnioskodawca odpowiedział, że jest hodowcą gołębi pocztowych; działki te nabył w celu organizowania spotkań Związku Hodowców Gołębi Pocztowych. Jako, iż działki zostały nabyte stosunkowo niedawno, do tej pory działek we wskazany sposób nie wykorzystano.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Ww. orzeczenie dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, gdyż Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał posiadanych działek do celów osobistych. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.

Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, iż majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie sytuacja taka nie ma miejsca, bowiem Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał przedmiotowych działek do swoich prywatnych celów, wręcz przeciwnie, fakt iż zakup przedmiotowych działek nastąpił w listopadzie 2013 r. a decyzja o wniesieniu ich aportem do spółki jawnej została podjęta w grudniu 2013 r., przy czym zauważyć należy, że przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został sporządzony już 5 grudnia 2013 r., a więc od momentu zakupu przedmiotowych działek do momentu podjęcia decyzji minął bardzo krótki okres czasu co oznacza, że pierwszym faktycznym celem wykorzystania tych działek będzie ich wniesienie aportem do spółki jawnej.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje w najbliższej przyszłości reorganizację swojego majątku (nieruchomości), w ramach której zamierza przenieść szereg praw własności nieruchomości, których jest właścicielem, do spółki osobowej. Zatem nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że będzie to czynność jednorazowa czy okazjonalna.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę czynność wniesienia do spółki jawnej aportu w postaci działek niezabudowanych nr 475 i 476 należy traktować jako dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że będzie to czynność jednorazowa, dotycząca prywatnego majątku Wnioskodawcy, a więc nie zostaje spełniony wymieniony art. 15 ust. 1 ustawy o VAT warunek działania w ramach wykonywania działalności gospodarczej, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do stawki podatku VAT dla czynności wniesienia aportem do spółki jawnej przedmiotowych działek niezabudowanych, wskazać należy w pierwszej kolejności, iż zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z wniosku wynika, że przedmiotowe działki nie były objęte planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie zostały wydane dla nich decyzje o warunkach zabudowy. Działka nr 475 zakwalifikowana jest zgodnie z rejestrem gruntów jako lasy, natomiast działka nr 476 jako lasy i pastwiska trwałe. Dla obszaru na którym znajdują się działki brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie będzie go na moment wniesienia aportu. Nie wydano dla przedmiotowych działek decyzji o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym planowana przez Wnioskodawcę dostawa przedmiotowych działek niezabudowanych w formie aportu do spółki jawnej będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osądzonych w określonych stanach faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ interpretacyjny nie jest zobowiązany do analizowania stanów faktycznych spraw wskazanych przez Wnioskodawcę i polemiki z zawartymi w nich rozstrzygnięciami, choć niewątpliwie powołanie orzecznictwa miało na celu wykazanie słuszności prezentowanego poglądu.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że dotyczą indywidualnych spraw podmiotów, które o nie wystąpiły i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa jak również zapadły na tle innych stanów faktycznych czy zdarzeń przyszłych.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.