INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.05.2013 r. (data wpływu 13.05.2013 r.) oraz piśmie uzupełniającym wniosek z dnia 09.07.2013 r. (data nadania 11.07.2013 r., data wpływu 12.07.2013 r.) na wezwanie organu z dnia 03.07.2013 r. Nr IPPB2/415-355/13-2/MG (data nadania 03.07.2013 r., data odbioru 08.07.2013 r.) i piśmie uzupełniającym braki formalne wniosku z dnia 02.08.2013 r. (data nadania 07.08.2013 r., data wpływu 12.08.2013 r.) na wezwanie organu z dnia 26.07.2013 r. Nr IPPB2/415-355/13-4/MG (data nadania 29.07.2013 r., data doręczenia 31.07.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych korzystania przez Menadżerów z zasobów i składników majątku Spółki, pokrywania przez Spółkę lub zwrotu kosztów dotyczących podróży Menadżerów oraz pokrywania lub zwrotu Menadżerom za towary i usługi związane z organizacją i obsługą kontaktów Menadżerów z kontrahentami Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.05.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych korzystania przez Menadżerów z zasobów i składników majątku Spółki, pokrywania przez Spółkę lub zwrotu kosztów dotyczących podróży Menadżerów oraz pokrywania lub zwrotu Menadżerom za towary i usługi związane z organizacją i obsługą kontaktów Menadżerów z kontrahentami Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest przedsiębiorstwem zajmującym się wytwarzaniem energii elektrycznej oraz wytwarzaniem i dystrybucją ciepła. Funkcję Zarządu Spółki pełnią osoby fizyczne, powołane na to stanowisko w drodze uchwał Rady Nadzorczej Spółki, które zawarły ze Spółką Umowy o świadczenie usług zarządzania (dalej: „Umowy”). Osoby te, (dalej określane jako „Menedżerowie”) zgodnie z zawartymi Umowami, zobowiązały się do świadczenia na rzecz Spółki usług polegających na:

1. osobistym kierowaniu Spółką w powierzonych im obszarach działalności Spółki,
2. zarządzaniu majątkiem Spółki,
3. reprezentacji Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich oraz
4. kolegialnym prowadzeniu spraw Spółki w ramach Zarządu Spółki.
   
   

Ponadto, Menedżerowie są zobowiązani do uczestniczenia w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym związanych z przedmiotem działalności Spółki i, o ile jest to konieczne dla realizacji tychże zobowiązań, odbywania w interesie Spółki podróży w kraju i za granicą.

Na podstawie Umów, Spółka zobowiązała się do zapewnienia Menedżerom, na swój koszt, środków oraz zasobów technicznych i osobowych, infrastruktury, jak również materiałów - zwanych dalej narzędziami pracy, odpowiadających standardom przyjętym w Spółce, w tym, w szczególności:

1. powierzchni biurowej z pełnym wyposażeniem, w tym przenośnym komputerem osobistym z bezprzewodowym dostępem do sieci internet oraz niezbędnym oprogramowaniem;
2. obsługi sekretariatu i administratora sieci komputerowej;
3. środków łączności, w tym telefonu komórkowego oraz telefonu stacjonarnego;
4. środków transportu, w tym samochodu służbowego wraz z obsługą, serwisem, kosztami paliwa i eksploatacji oraz ubezpieczeniem wg standardów i regulacji przyjętych w Spółce. Spółka zapewni nadto obsługę samochodu przez profesjonalnego kierowcę w ramach jazd służbowych;
5. innych narzędzi/zasobów, niezbędnych do realizacji niniejszej Umowy potrzebnych do wykonywania przez Menedżerów obowiązków wynikających z zarządzania Spółką.
   
   

Zgodnie z Umowami, Spółka ponosi koszty:

1. wskazanych powyżej narzędzi pracy, wykorzystywanych przez Menedżerów w związku z wykonywaniem Umów, w zakresie niezbędnym do należytego pełnienia funkcji Prezesa, Wiceprezesa lub Członka Zarządu Spółki;
2. odbywanych przez Menedżerów podróży służbowych w interesie Spółki;
3. reprezentacji Spółki w trakcie zarządzania Spółką w kwocie nieprzekraczającej przyznanego Menedżerom przez Radę Nadzorczą funduszu reprezentacyjnego;
4. inne, związane bezpośrednio z realizacją przez Menedżerów obowiązków związanych z uczestniczeniem w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym, w tym w szczególności kosztów transportu (w kraju i za granicą), noclegów i pobytu, w każdym przypadku, kiedy Menadżerowie odbywają podróż w interesie Spółki.
   
   

Faktury dokumentujące wydatki związane z ponoszonymi kosztami, w tym, w szczególności związane z podróżami, reprezentacją, konferencjami, seminariami, w każdym przypadku wystawiane są na Spółkę. Organizacją i rozliczaniem tych zakupów zajmują się upoważnieni przedstawiciele Spółki.

Jeśli jednak zaistnieje konieczność nabycia towarów lub usług bezpośrednio przez Menedżerów, dokonują oni zakupów w imieniu i na rzecz Spółki, a zobowiązania regulują:

1. przy użyciu należącej do Spółki karty płatniczej lub kredytowej powiązanej z rachunkiem bankowym Spółki,
2. z wykorzystaniem własnych środków pieniężnych, których zwrot otrzymują następnie od Spółki.
   
   

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 03.07.2013 r. Nr IPPB2/415-355/13-2/MG (data nadania 03.07.2013 r., data odbioru 08.07.2013 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie:

• czy Menadżerowie z zapewnionych przez Spółkę w ramach zawartej Umowy o świadczenie usług zarządzania, narzędzi pracy oraz wszelkich zasobów i składników majątku przedsiębiorstwa korzystają i korzystać będą wyłącznie do celów realizacji zawartej Umowy, z uwagi na fakt, że powyższa informacja została podana w sformułowanym przez Spółkę pytaniu Nr 1 oraz stanowisku Spółki do tego pytania, natomiast powinna być zawarta w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej.
  
  

Spółka uzupełniła braki formalne wniosku w ustawowym terminie pismem z dnia 09.07.2013 r. (data nadania 11.07.2013 r., data wpływu 12.07.2013 r.), w którym wyjaśniła, że z zapewnionych przez Spółkę, w ramach zawartych Umów o świadczenie usług zarządzania, narzędzi pracy oraz wszelkich zasobów i składników majątku przedsiębiorstwa, Menedżerowie korzystają i korzystać będą wyłącznie do celów realizacji zawartej Umowy.

Jednocześnie Spółka poinformowała, że wybrane narzędzia lub zasoby mogą być wykorzystywane przez Menedżerów do celów prywatnych, jedynie wówczas, gdy taką możliwość dopuszczają wewnętrzne regulacje Spółki. Zasady korzystania z udostępnionych zasobów na cele prywatne oraz wycena tych świadczeń jest szczegółowo określona w tych dokumentach np. zasady użytkowania samochodów służbowych zostały uregulowane w Polityce Samochodowej. Spółka akceptuje stanowisko organów podatkowych, iż świadczenia tego rodzaju (związane z korzystaniem z majątku Spółki dla celów prywatnych) stanowią przychód osób uprawnionych, jej wątpliwości, wyrażone we wniosku z dnia 10 maja 2013 r., budzi jedynie wykorzystywanie przez Menedżerów narzędzi i zasobów Spółki w części dotyczącej świadczenia usług zarządzania w oparciu o zawarte Umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dla Menedżerów, świadczących na rzecz Spółki usługi zarządzania, z wykorzystaniem narzędzi pracy oraz wszelkich innych zasobów i składników majątku przedsiębiorstwa Spółki, fakt korzystania z tych narządzi, zasobów i majątku (wyłącznie dla celów wykonywania umów) będzie źródłem przychodu, który Spółka powinna uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, a w szczególności:
   1. czy, korzystając wyłącznie dla celów realizacji umowy z zakupionych lub wydzierżawionych / wynajętych bądź wyleasingowanych przez Spółkę, telefonów komórkowych, telefonów stacjonarnych, komputerów (stacjonarnych i przenośnych), drukarek, skanerów, faksów i innego sprzętu biurowego (dalej: „urządzenia”), Menedżerowie uzyskują przychód odpowiadający cenie zakupu lub cenom rynkowym nabywanych usług w zakresie najmu / dzierżawy / leasingu takich urządzeń...
   2. czy, korzystając wyłącznie dla celów realizacji Umowy, z Urządzeń, o których mowa w pytaniu 1 lit. a, Menedżerowie uzyskują przychód w wysokości abonamentu telefonicznego / internetowego, opłat za zrealizowane połączenia / transfer danych, innych wydatków i opłat niezbędnych do korzystania z urządzeń...
   3. czy, korzystając wyłącznie dla celów realizacji umowy z pomieszczeń biurowych w siedzibie lub zakładach Spółki, Menedżerowie uzyskują przychód w wartości rynkowej ceny najmu takich pomieszczeń, uwzględniającej koszty związane z ich eksploatacją...
   4. czy, korzystając wyłącznie dla celów realizacji umowy, z zakupionego przez Spółkę i wchodzącego w skład jej przedsiębiorstwa samochodu służbowego, Menedżerowie uzyskują przychód...
   5. czy, korzystając wyłącznie dla celów realizacji umowy, ze wsparcia i obsługi wykwalifikowanego personelu (m.in. asystentów, kierowców i in.), Menedżerowie uzyskują przychód w wysokości odpowiadającej kosztom pracy tych osób, w części przypadającej na każdego z Menedżerów, który to przychód Spółka powinna uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych...
2. Czy wartość towarów i usług nabywanych przez Spółkę w związku z podróżami Menedżerów oraz organizacją spotkań z ich udziałem, także poza siedzibą Spółki, takich jak, w szczególności, noclegi, usługi gastronomiczne, paliwo do samochodu służbowego, opłaty parkingowe, opłaty za przejazd płatnymi autostradami, bilety lotnicze czy kolejowe, stanowi przychód Menedżerów, który Spółka powinna uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych...
3. Czy Menedżerowie uzyskują przychód, który Spółka powinna uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w sytuacji, gdy dokonują zapłaty za zakupione, w imieniu i na rzecz Spółki, towary lub usługi, w tym dotyczące podróży i spotkań odbywanych przez Menedżerów w interesie Spółki, w jeden z następujących sposobów:
   1. zapłata kartą płatniczą lub kredytową należącą do Spółki i powiązaną z rachunkiem bankowym Spółki, która następuje na podstawie wystawionej na Spółkę faktury...
   2. zapłata dokonana przez Menedżerów w imieniu i na rzecz Spółki z wykorzystaniem własnych środków, których zwrot Menadżer otrzymuje następnie od Spółki (dotyczy to w szczególności opłat za płatne autostrady, usługi gastronomiczne, parkowanie samochodu, uiszczanych gotówkowo)...
      
      

Stanowisko Wnioskodawcy,

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 1.

W ocenie Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym, w stosunku do Menedżerów, świadczących usługi zarządzania z wykorzystaniem składników przedsiębiorstwa Spółki i mających do dyspozycji cały majątek Spółki oraz wszystkie jej zasoby, w tym wykwalifikowany personel, fakt korzystania z tego majątku i zasobów (wyłącznie dla celów realizacji Umowy) nie będzie źródłem przychodu podatkowego, który Spółka powinna uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Kontrakt menedżerski jest typem umowy nienazwanej opartej, zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), na umowie zlecenia. Stanowi on, że do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniach. Przez zawarcie kontraktu menedżerskiego przyjmujący zlecenie zobowiązuje się za wynagrodzeniem do stałego wykonywania czynności zarządzania przedsiębiorstwem zleceniodawcy w jego imieniu i na jego rzecz. Natomiast konieczność ponoszenia przez Spółkę wydatków na rzecz zleceniobiorcy, musi wynikać z prawidłowo zawartej umowy. Przychody uzyskane w ramach kontraktów menedżerskich są zaliczane do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, a nie z działalności gospodarczej. Jest to istotne, gdyż dla tych dwóch źródeł ustawa przewiduje odrębne definicje przychodów.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) zwanej dalej: updof, podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 2 updof wymieniono, jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 updof, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Stosownie do art. 13 pkt 7 updof za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W myśl art. 11 ust. 1 updof przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za istotę przychodu, w rozumieniu art. 11 ust. 1 updof uznać należy płynącą dla podatnika korzyść z tytułu otrzymania danego świadczenia (niezależnie od jego formy, tj. pieniężnej, rzeczowej, czy też innego otrzymanego przez osobę fizyczną świadczenia). Przychodem będzie zatem osiągana przez podatnika wymierna korzyść, której jest on beneficjentem.

W ocenie Spółki błędne jest więc stawianie tezy o powstaniu przychodu z tytułu świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń u podatnika, który nie jest beneficjentem tych świadczeń (tzn. nie odnosi w ich rezultacie żadnych wymiernych korzyści finansowych). Nieprawidłowa jest zatem wykładnia art. 11 ust. 1 updof, zgodnie z którą osoba fizyczna, zarządzająca przedsiębiorstwem osoby prawnej na podstawie stosownej umowy, zawsze uzyskuje przychód z tytułu korzystania z majątku zarządzanego przedsiębiorstwa. Wykładnia taka w ocenie Spółki mogłaby być zasadna jedynie wówczas, gdyby słuszne było założenie, iż składniki przedsiębiorstwa Spółki, wykorzystywane przez Menedżerów, z definicji służą ich osobistej korzyści.

Zdaniem Spółki należy także podkreślić, że dostarczenie Menedżerom (Prezesowi, Wiceprezesowi i Członkom Zarządu Spółki) odpowiednich narzędzi pracy służy przede wszystkim realizacji celów Spółki, działaniom zgodnym z przyjętymi przez nią standardami i procedurami oraz zapewnieniu ochrony danych, dokumentów i informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa Spółki. Zatem, organizacja właściwych warunków świadczenia usług zarządzania przekłada się w znacznym stopniu na bezpieczeństwo i sprawność funkcjonowania przedsiębiorstwa, jako producenta energii elektrycznej oraz producenta i dystrybutora energii cieplnej.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 2.

Zdaniem Spółki wartość świadczeń nabywanych przez Spółkę - co potwierdzają wystawiane na Spółkę faktury - w związku z wyjazdami służbowymi i podróżami Menadżerów oraz organizacją ich kontaktów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami Spółki, takich jak, w szczególności, noclegi, usługi gastronomiczne, paliwo do samochodu służbowego, opłaty parkingowe, bilety lotnicze czy kolejowe, nie stanowi przychodu Menadżerów, który Spółka powinna uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 updof wolne od podatku dochodowego są: diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Na podstawie art. 21 ust. 13 updof, przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) tej ustawy stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji (art. 21 ust. 13 ww. ustawy).
   
   

Od 1 marca 2013 r. zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) updof przysługuje do wysokości wynikającej z przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 167).

Spółka stoi na stanowisku, iż w sytuacji, gdy Spółka nabędzie usługę hotelarską, usługę gastronomiczną, paliwo do samochodu służbowego, bilety lotnicze czy kolejowe, niezbędne dla odbycia przez Menedżera podróży w interesie Spółki lub spotkania z jej przedstawicielami bądź kontrahentami, to wydatki z tego tytułu nie będą stanowiły przychodu Menedżerów, który Spółka powinna uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jednakże, w sytuacji, gdy w podróży (krajowej lub zagranicznej), Spółka nie zapewni Menedżerowi środków transportu, noclegu i wyżywienia, Menedżer będzie uprawniony do żądania należnych z tego tytułu diet lub zwrotu poniesionych przez siebie kosztów. W takim przypadku diety lub zwrot kosztów stanowią przychód Menedżera, jednakże wolny od podatku dochodowego do wysokości wynikającej z wyżej powołanych przepisów. Spółka nie ma zatem obowiązku obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, pod warunkiem, iż diety i inne należności za czas podróży Menedżera mieszczą się w limitach określonych w wyżej wymienionym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. W razie zwrotu przez Spółkę kosztów podróży o wartości przekraczającej limity określone w wyżej powołanym rozporządzeniu, jedynie nadwyżka ponad limit będzie podlegała opodatkowaniu, jako przychód Menedżera w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeśli jednak limity nie zostaną przekroczone, Spółka jest zdania, że nie powinna ich uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 26.07.2013 r. Nr IPPB2/415-355/13-4/MG (data nadania 29.07.2013 r., data odbioru 31.07.2013 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• wskazanie jednoznacznego stanowiska Spółki do pytania Nr 2 złożonego wniosku odnośnie sytuacji, gdy Spółka nabywa towary i usługi związane z podróżami i spotkaniami, w których uczestniczą Menadżerowie, tj. czy wartość świadczeń nabywanych przez Spółkę - co potwierdzają wystawiane na Spółkę faktury - w związku z wyjazdami służbowymi i podróżami Menadżerów oraz organizacją ich kontaktów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami Spółki, takich jak, w szczególności, noclegi, usługi gastronomiczne, paliwo do samochodu służbowego, opłaty parkingowe, bilety lotnicze, czy kolejowe - nie stanowią przychodu Menadżerów, czy też w ocenie Spółki Menadżerowie uzyskują w takiej sytuacji przychód, który po spełnieniu określonych przepisami prawa warunków, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), z zastrzeżeniem art. 21 ust. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• wskazanie jednoznacznego stanowiska Spółki do pytania Nr 3 złożonego wniosku odnośnie sytuacji, gdy Menadżerowie dokonują zapłaty za zakupione, w imieniu i na rzecz Spółki, towary lub usługi dotyczące podróży i spotkań odbywanych przez Menedżerów w interesie Spółki, tj. czy Menadżerowie nie uzyskują przychodu, w wysokości odpowiadającej cenie zakupu towarów i usług, czy też w ocenie Spółki Menadżerowie uzyskują w takiej sytuacji przychód, który po spełnieniu określonych przepisami prawa warunków, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), z zastrzeżeniem art. 21 ust. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• wyjaśnienie, czy pytanie Nr 3 dotyczy także sytuacji, gdy Menadżerowie dokonują zapłaty za zakupione w imieniu i na rzecz Spółki towary lub usługi nie związane z podróżami i spotkaniami odbywanymi przez Menadżerów.
  
  

Spółka uzupełniła braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 02.08.2013 r. (data nadania 07.08.2013 r., data wpływu 12.08.2013 r.), w którym m.in. w odniesieniu do stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania nr 2 wyjaśniono, że:

1. Wartość świadczeń nabywanych przez Spółkę - co potwierdzają wystawiane na Spółkę faktury - w związku z wyjazdami służbowymi i podróżami Menadżerów, takich jak, w szczególności noclegi, usługi gastronomiczne, paliwo do samochodu służbowego, opłaty parkingowe, bilety lotnicze czy kolejowe, stanowi dla Menadżerów przychód, który po spełnieniu określonych przepisami prawa warunków, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).
2. Wartość świadczeń nabywanych przez Spółkę - co potwierdzają wystawiane na Spółkę faktury w związku z organizacją i obsługą kontaktów (spotkań) Menadżerów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami Spółki, takich jak np. usługi gastronomiczne, wynajem sali, obsługi kelnerskiej, oprawy artystycznej, zakup kwiatów, drobnych upominków itp. nie stanowi przychodu Menadżerów. W takim przypadku, dla uniknięcia wątpliwości, zasadne jest opisanie przeznaczenia danego wydatku i wskazanie jego związku z działalnością Spółki. Poza zakresem niniejszego pytania jest konieczność rozpoznania przychodu po stronie beneficjenta świadczenia (kontrahenta Spółki).
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 3.

Spółka stoi na stanowisku, że jeśli, w incydentalnych przypadkach, Menedżerowie zapłacą w imieniu Spółki, używając jej karty kredytowej, za świadczenia opisane w pytaniu nr 2 (w szczególności za usługi hotelowe i gastronomiczne), jednak faktura będzie wystawiona na Spółkę, to właściwe jest przyjęcie, iż na tej podstawie po stronie Menedżera nie powstanie przychód w wysokości odpowiadającej cenie zakupu nabytych przez Spółkę towarów i usług, który to przychód Spółka powinna uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zdaniem Spółki, w powyższych sytuacjach będzie miało zastosowanie rozwiązanie przedstawione w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 czerwca 2010 r., ITPB2/415-337/10/RS, w której czytamy, że sposób rozliczeń wydatków poniesionych na rzecz Spółki z tytułu przedmiotowych świadczeń nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń po stronie Menedżerów.

Spółka pragnie zauważyć, iż dla kwalifikacji poszczególnych wydatków forma płatności, tj. kartą płatniczą Spółki, gotówką, czy na zasadzie zwrotu poniesionych kosztów nie ma żadnego znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego. Jak wynika z przytoczonych powyżej przepisów updof, nie można przypisać przychodu Menedżerowi z tytułu zapłaty za zakup w imieniu i na rzecz Spółki towarów lub usług związanych z jej działalnością.

Spółka stoi na stanowisku, że wartość ponoszonych przez nią wydatków, związanych z nabyciem i udostępnieniem Menedżerom składników majątku oraz wszelkiego rodzaju zasobów i kosztów ich eksploatacja nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile udostępnione narzędzia pracy służą realizacji postanowień Umowy.

Natomiast wartość świadczeń nabywanych przez Spółkę lub Menedżerów, w związku z ich wyjazdami (podróżami), stanowi przychód Menedżera z tytułu nieodpłatnych świadczeń, jednakże wolny od podatku dochodowego do wysokości wynikającej z wyżej powołanych przepisów. Spółka nie ma zatem obowiązku obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o którym mowa w art. 41 ust. 1 updof, pod warunkiem, iż diety i inne należności za czas podróży (Menedżera) mieszczą się w granicach określonych w wyżej wymienionym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. W opinii Spółki sposób rozliczeń, a w szczególności sposób zapłaty i forma płatności dot. wydatków Spółki z tytułu przedmiotowych świadczeń nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza wydana na tle podobnego stanu faktycznego indywidualna interpretacja z dnia 30 czerwca 2008 r., Nr IPPB1/415-379/08-2/AJ. W przedmiotowej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym tak długo, jak długo świadczenia uzyskiwane przez Menadżera są wykorzystywane wyłącznie w toku działalności i na potrzeby zarządzanej przez niego spółki, nie można mówić o powstaniu po stronie menadżera przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreślił, że „(...) przychodem jest wartość nieodpłatnych świadczeń, które nie powodują powstania u beneficjenta danej usługi, czy otrzymującego daną rzecz, obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz ponoszącego wydatki z tego tytułu (bez ekwiwalentnego świadczenia wzajemnego)”.

Reasumując, w sytuacji, w której otrzymanie świadczenia przez któregokolwiek Menedżera wiąże się z oczekiwaniem Spółki, że uzyskane świadczenie zostanie wykorzystane w celu prowadzenia jej spraw i tak w istocie rzeczy się stanie, nie można mówić o powstaniu przychodu po jego stronie. W podobnym duchu wypowiedzieli się: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 30 czerwca 2010 r. sygn. ITPB2/415-337/10/RS, Drugi Urząd Skarbowy w Gdyni w interpretacji z dnia 02 lipiec 2007 r., sygn. BP/423-0008/07 oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 16 października 2008 r., sygn. IPPB1/415-832/08 -2/ES.

Także Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytanie PAP o konsekwencje wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 grudnia 2012 r (sygn. II FSK 709/11) dla menedżerów i innych samozatrudnionych, przyznało, że „majątek zlecającego używany przez Menedżera tylko do celów służbowych nie może być uznany za nieodpłatne świadczenie, od którego zlecający powinien pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Udostępnienie menedżerowi sprzętu firmowego ma tylko zabezpieczyć realizację kontraktu menedżerskiego”. Jego zdaniem przychód z nieodpłatnych świadczeń powstanie dopiero wtedy, gdy menedżer wykorzysta ten sprzęt do celów osobistych. Wtedy też firma powinna pobrać zaliczki na podatek dochodowy. Ministerstwo Finansów przypomniało także, że koszty podatkowe z tytułu kontraktu menedżerskiego zostały ustalone w tej samej wysokości, co koszty pracownika na etacie, gdyż charakter czynności świadczonych przez menedżera na podstawie kontraktu jest zbliżony do czynności wykonywanych w ramach umowy o pracę.

Zdaniem Spółki błędne jest więc zaliczanie do przychodu Menadżerów świadczeń, które są potrzebne do wykonania przyjętych prac.

W piśmie uzupełniającym braki formalne wniosku z dnia 02.08.2013 r. na wezwanie tut. organu Spółka doprecyzowała własne stanowisko dotyczące pytania nr 3 informując, że:

1. Spółka stoi na stanowisku, że jeśli Menadżerowie zapłacą w imieniu Spółki, używając jej karty kredytowej, za świadczenia opisane w pytaniu numer 2, związane z wyjazdami służbowymi i podróżami tych Menadżerów, udokumentowane fakturą wystawioną na Spółkę, to właściwe jest przyjęcie, że świadczenia te stanowią dla Menadżerów przychód, który po spełnieniu określonych przepisami prawa warunków, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).
2. W przypadkach, gdy Menadżerowie zapłacą w imieniu Spółki, używając jej karty kredytowej, za świadczenia opisane w pytaniu numer 2 (udokumentowane fakturą wystawioną na Spółkę), związane z organizacją i obsługą kontaktów (spotkań) Menadżerów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami Spółki, takich jak np. usługi gastronomiczne, wynajem sali, obsługi kelnerskiej, oprawy artystycznej, zakup kwiatów, drobnych upominków itp. to właściwe jest przyjęcie, że świadczenia te nie stanowią przychodów Menadżerów. W takim przypadku, dla uniknięcia wątpliwości, zasadne jest opisanie przeznaczenia danego wydatku i wskazanie jego związku z działalnością Spółki. Poza zakresem niniejszego pytania jest konieczność rozpoznania przychodu po stronie beneficjenta świadczenia (kontrahenta Spółki).
3. Spółka uważa, że jeśli, w incydentalnych przypadkach, Menadżerowie zapłacą, z wykorzystaniem własnych środków pieniężnych, za płatne autostrady, parkowanie samochodu i inne opłaty ponoszone w związku z wyjazdami służbowymi i podróżami tych Menadżerów, to właściwe jest przyjęcie, że zwrot poniesionych z tego tytułu wydatków stanowi dla Menadżerów przychód, który po spełnieniu określonych przepisami prawa warunków, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).
4. Jeżeli Menadżerowie zapłacą, z wykorzystaniem własnych środków pieniężnych, za świadczenia opisane w pytaniu numer 2, związane z organizacją i obsługą kontaktów (spotkań) Menadżerów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami Spółki, takich jak np. usługi gastronomiczne, wynajem sali, obsługi kelnerskiej, oprawy artystycznej, zakup kwiatów, drobnych upominków itp. to właściwe jest przyjęcie, że świadczenia te nie stanowią przychodów Menadżerów. W takim przypadku, dla uniknięcia wątpliwości, zasadne jest opisanie przeznaczenia danego wydatku i wskazanie jego związku z działalnością Spółki. Poza zakresem niniejszego pytania jest konieczność rozpoznania przychodu po stronie beneficjenta świadczenia (kontrahenta Spółki).
5. W ocenie Spółki, w każdym przypadku, gdy Menadżerowie dokonują zapłaty (niezależnie od jej formy) za zakupione w imieniu i na rzecz Spółki towary lub usługi nie związane z odbywanymi przez nich podróżami i spotkaniami (np. zakup literatury fachowej, prasy, materiałów biurowych, usług doradczych itp.), świadczenia te nie stanowią przychodów Menadżerów. W takim przypadku, dla uniknięcia wątpliwości, zasadne jest opisanie przeznaczenia danego wydatku i wskazanie jego związku z działalnością Spółki.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, w myśl art. 13 pkt 9 cytowanej ustawy, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychodu z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, że funkcję Zarządu Spółki pełnią osoby fizyczne, powołane na to stanowisko w drodze uchwał Rady Nadzorczej Spółki, które zawarły ze Spółką umowy o świadczenie usług zarządzania (Umowy). Osoby te (Menedżerowie) zgodnie z umowami, zobowiązały się do świadczenia na rzecz Spółki usług polegających na: osobistym kierowaniu Spółką w powierzonych im obszarach działalności Spółki, zarządzaniu majątkiem Spółki, reprezentacji Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich oraz kolegialnym prowadzeniu spraw Spółki w ramach Zarządu Spółki. Menedżerowie są zobowiązani do uczestniczenia w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym związanych z przedmiotem działalności Spółki i, o ile jest to konieczne dla realizacji powierzonych zobowiązań, odbywania w interesie Spółki podróży w kraju i za granicą. Na podstawie umów, Spółka zobowiązała się do zapewnienia Menedżerom, na swój koszt, środków oraz zasobów technicznych i osobowych, infrastruktury, jak również materiałów - zwanych dalej narzędziami pracy, odpowiadających standardom przyjętym w Spółce, w tym, w szczególności:

1. powierzchni biurowej z pełnym wyposażeniem, w tym przenośnym komputerem osobistym z bezprzewodowym dostępem do sieci Internet oraz niezbędnym oprogramowaniem;
2. obsługi sekretariatu i administratora sieci komputerowej;
3. środków łączności, w tym telefonu komórkowego oraz telefonu stacjonarnego;
4. środków transportu, w tym samochodu służbowego wraz z obsługą, serwisem, kosztami paliwa i eksploatacji oraz ubezpieczeniem wg standardów i regulacji przyjętych w Spółce. Spółka zapewni nadto obsługę samochodu przez profesjonalnego kierowcę w ramach jazd służbowych;
5. innych narzędzi/zasobów, niezbędnych do realizacji niniejszej Umowy potrzebnych do wykonywania przez Menedżerów obowiązków wynikających z zarządzania Spółką.
   
   

Z zapewnionych przez Spółkę, w ramach zawartych Umów o świadczenie usług zarządzania, narzędzi pracy oraz wszelkich zasobów i składników majątku przedsiębiorstwa, Menedżerowie korzystają i korzystać będą wyłącznie do celów realizacji zawartej Umowy.

Zgodnie z umowami, Spółka ponosi koszty:

1. wskazanych powyżej narzędzi pracy, wykorzystywanych przez Menedżerów w związku z wykonywaniem Umów, w zakresie niezbędnym do należytego pełnienia funkcji Prezesa, Wiceprezesa lub Członka Zarządu Spółki;
2. odbywanych przez Menedżerów podróży służbowych w interesie Spółki;
3. reprezentacji Spółki w trakcie zarządzania Spółką w kwocie nieprzekraczającej przyznanego Menedżerom przez Radę Nadzorczą funduszu reprezentacyjnego;
4. inne, związane bezpośrednio z realizacją przez Menedżerów obowiązków związanych z uczestniczeniem w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym, w tym w szczególności kosztów transportu (w kraju i za granicą), noclegów i pobytu, w każdym przypadku, kiedy Menadżerowie odbywają podróż w interesie Spółki.
   
   

Faktury dokumentujące wydatki związane z ponoszonymi kosztami, w tym w szczególności związane z podróżami, reprezentacją, konferencjami, seminariami, w każdym przypadku wystawiane są na Spółkę. Organizacją i rozliczaniem tych zakupów zajmują się upoważnieni przedstawiciele Spółki. Jeżeli zaistnieje konieczność nabycia towarów lub usług bezpośrednio przez Menedżerów, dokonują oni zakupów w imieniu i na rzecz Spółki, a zobowiązania regulują przy użyciu należącej do Spółki karty płatniczej lub kredytowej powiązanej z rachunkiem bankowym Spółki, ewentualnie z wykorzystaniem własnych środków pieniężnych, których zwrot otrzymują następnie od Spółki.

Przychodem osoby fizycznej świadczącej usługi zarządzania, w oparciu o zawartą pomiędzy stronami umowę jest każde świadczenie - nie tylko ewentualne wynagrodzenie za świadczone usługi, ale także nieodpłatne świadczenia otrzymywane w związku ze świadczeniem przedmiotowych usług.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy natomiast rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wobec powyższego, ustosunkowując się do stanowiska Spółki odnośnie pytania nr 1 należy zgodzić się ze Spółką, że po stronie Menedżerów, świadczących na rzecz Spółki usługi zarządzania, z wykorzystaniem narzędzi pracy oraz wszelkich innych zasobów i składników majątku przedsiębiorstwa Spółki, o których mowa w pkt a)-e) pytania nr 1, fakt korzystania z tych narządzi, zasobów i majątku wyłącznie dla celów wykonywania umów, nie stanowi źródła przychodu, który Spółka powinna uwzględniać przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W przypadku takiego udostępnienia i wykorzystywania składników majątkowych nie sposób uznać, że Menedżer uzyskuje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Osoby fizyczne (Menadżerowie) uzyskują nieodpłatne świadczenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegające opodatkowaniu w sytuacji, gdy narzędzia, zasoby i majątek Spółki wykorzystywane są do celów prywatnych, co nie stanowi przedmiotu zapytania Spółki.

Potwierdzić należy także prawidłowość stanowiska Spółki odnośnie pytania nr 2 wniosku, zgodnie z którym zarówno wartość towarów i usług nabywanych przez Spółkę, w związku z podróżami Menedżerów oraz organizacją spotkań z ich udziałem, także tych poza siedzibą Spółki, takich jak: noclegi, usługi gastronomiczne, paliwo do samochodu służbowego, opłaty parkingowe, opłaty za przejazd płatnymi autostradami, bilety lotnicze, kolejowe, co potwierdzone jest wystawionymi na Spółkę fakturami, jak również zwrot powyższych wydatków Menadżerom, w sytuacji, gdy Spółka nie zapewni środków transportu, noclegu i wyżywienia Menadżerom stanowią przychód Menedżerów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednak zauważyć, że przychód ten przy spełnieniu określonych przepisami prawa warunków korzystać może ze zwolnienia z opodatkowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z treści art. 21 ust. 13 ww. ustawy, wynika, że przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów, lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Przy czym odrębnymi przepisami, o których mowa w cytowanym przepisie są obowiązujące do dnia 28 lutego 2013 r.:

• w odniesieniu do podróży odbywanych na terytorium Polski - Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm. - „Rozporządzenie Krajowe”);

• w odniesieniu do podróży odbywanych poza granicami kraju - Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm. - „Rozporządzenie Zagraniczne”).
  
  

Natomiast od dnia 1 marca 2013 r. obowiązuje ogłoszone w dniu 5 lutego 2013 r. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju (Dz.U. z 2013 r., poz. 167).

W związku z powyższym Menadżerowie, którym w oparciu o zawarte umowy o świadczenie usług zarządzania zwracane są lub nabywane przez Spółkę koszty związane z podróżami oraz organizacją spotkań z ich udziałem, także tych poza siedzibą Spółki uzyskują przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w oparciu o przepis powołanego art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ustawy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania do wysokości określonych w stosownych rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

Wymaga podkreślenia, że jeżeli nabywane lub zwracane przez Spółkę ww. koszty są wyższe od limitów określonych w przedmiotowych rozporządzeniach, to nadwyżka ponad te limity podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Organ podatkowy w tym miejscu zaznacza, że dokonując oceny stanowiska Spółki dotyczącego pytania nr 2 nie odniósł się do kwestii związanej z powstaniem po stronie Menadżerów przychodu z tytułu nabywanych przez Spółkę świadczeń związanych z organizacją i obsługą kontaktów (spotkań) Menadżerów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami Spółki, takich jak np. usługi gastronomiczne, wynajem sali, obsługi kelnerskiej, oprawy artystycznej, zakup kwiatów, drobnych upominków, która została podniesiona dopiero na etapie uzupełnienia stanowiska Spółki dotyczącego pytania nr 2 na wezwanie tut. organu, natomiast nie była zawarta w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, pytaniu nr 2 Spółki oraz stanowisku Spółki do tego pytania.

Za prawidłowe należy również uznać stanowisko Spółki dotyczącego pytania nr 3. Tak jak wskazano powyżej, zarówno w sytuacji, gdy Spółka nabywa na rzecz Menadżerów towary lub usługi związane z podróżami i spotkaniami odbywanymi przez Menadżerów, a także Menadżerowie zapłacą kartą płatniczą lub kredytową należącą do Spółki, powiązaną z rachunkiem bankowym Spółki lub Menadżerowie zapłacą z własnych środków m.in. opłaty za płatne autostrady, usługi gastronomiczne, parkowanie samochodu, a następnie otrzymają zwrot od Spółki - Menadżerowie uzyskują przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ustawy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania - do wysokości określonych w przywołanych wyżej rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Natomiast kwota nabywanych przez Spółkę lub zwracanych Menadżerom ww. kosztów ponad ustalone limity stanowi przychód Menadżerów, który Spółka powinna uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Należy także zgodzić się ze Spółka, że w sytuacji, gdy Menadżerowie zapłacą w imieniu Spółki, używając jej karty kredytowej, oraz z wykorzystanie własnych środków pieniężnych, za zakupione w imieniu i na rzecz Spółki towary lub usługi związane z organizacją i obsługą kontaktów (spotkań) Menadżerów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami Spółki, Menadżerowie nie uzyskują przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu.

Ponadto, jak słusznie twierdzi Spółka, bez znaczenia dla kwalifikacji poszczególnych wydatków pozostaje forma płatności, w jakiej dokonuje się wydatków związanych z podróżami służbowymi Menadżerów, tj. gotówką (zaliczka), kartą płatniczą, czy procedury wzajemnych rozliczeń obowiązujące w tym zakresie w Spółce (zwrot Menadżerowi poniesionych kosztów).

Reasumując, stwierdzić należy, iż:

• po stronie Menedżerów, świadczących na rzecz Spółki usługi zarządzania, z wykorzystaniem narzędzi pracy oraz wszelkich innych zasobów i składników majątku przedsiębiorstwa Spółki, a których mowa w pkt a)-e) pytania nr 1, fakt korzystania z tych narządzi, zasobów i majątku wyłącznie dla celów wykonywania umów, nie stanowi źródła przychodu, który Spółka powinna uwzględniać przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W przypadku takiego udostępnienia i wykorzystywania składników majątkowych nie sposób uznać, iż Menedżer uzyskuje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy do obliczania, poboru i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy z powyższych tytułów;

• wartość towarów i usług nabywanych przez Spółkę, w związku z podróżami Menedżerów oraz organizacją spotkań z ich udziałem, także tych poza siedzibą Spółki, takich jak: noclegi, usługi gastronomiczne, paliwo do samochodu służbowego, opłaty parkingowe, opłaty za przejazd płatnymi autostradami, bilety lotnicze, kolejowe, co potwierdzone jest wystawionymi na Spółkę fakturami, jak również zwrot powyższych wydatków Menadżerom, w sytuacji, gdy Spółka nie zapewni środków transportu, noclegu i wyżywienia Menadżerom stanowią przychód Menedżerów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ustawy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania do wysokości określonych w stosownych rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Zatem Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy do obliczania, poboru i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu. Jeżeli nabywane lub zwracane przez Spółkę ww. koszty są wyższe od limitów określonych w przedmiotowych rozporządzeniach, to nadwyżka ponad te limity podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym;

• zarówno w sytuacji, gdy Spółka nabywa na rzecz Menadżerów towary lub usługi związane z podróżami i spotkaniami odbywanymi przez Menadżerów, a także Menadżerowie zapłacą kartą płatniczą lub kredytową należącą do Spółki, powiązaną z rachunkiem bankowym Spółki lub Menadżerowie zapłacą z własnych środków m.in. opłaty za płatne autostrady, usługi gastronomiczne, parkowanie samochodu, a następnie otrzymają zwrot od Spółki - Menadżerowie uzyskują przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ustawy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania - do wysokości określonych w przywołanych wyżej rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Zatem Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy do obliczania, poboru i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu. Natomiast kwota nabywanych przez Spółkę lub zwracanych Menadżerom ww. kosztów ponad ustalone limity stanowi przychód Menadżerów, który Spółka powinna uwzględnić przy obliczaniu i pobieraniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych;

• w sytuacji, gdy Menadżerowie zapłacą w imieniu Spółki, używając jej karty kredytowej, oraz z wykorzystanie własnych środków pieniężnych, za zakupione w imieniu i na rzecz Spółki towary lub usługi związane z organizacją i obsługą kontaktów (spotkań) Menadżerów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami Spółki, Menadżerowie nie uzyskują przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu;

• bez znaczenia dla kwalifikacji poszczególnych wydatków pozostaje forma płatności, w jakiej dokonuje się rozliczenia wydatków związanych z podróżami służbowymi Menadżerów, tj. gotówką (zaliczka), kartą płatniczą, czy procedury wzajemnych rozliczeń obowiązujące w tym zakresie w Spółce (zwrot Menadżerowi poniesionych kosztów).
  
  

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Spółkę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, iż orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami – nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.