Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1432/13/EK
z 10 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 10 marca i 7 kwietnia 2014 r. (daty wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie brak obowiązku opodatkowania sprzedaży działki budowlanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 marca i 7 kwietnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie brak obowiązku opodatkowania sprzedaży działki budowlanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 19 listopada 2012 r. zakupiła Pani prywatnie u dewelopera lokal mieszkalny o powierzchni 103,70 m², w celu jego zasiedlenia. Z uwagi na zmianę planów życiowych, postanowiła Pani wynająć ten lokal. Miejscowość, w której posadowiony jest budynek jest mała, wobec czego nie mogła Pani znaleźć chętnych do wynajmu tak dużego mieszkania, ani do jego zakupu. Lokal jest położony na pierwszej kondygnacji, więc było zainteresowanie nim jako lokalem użytkowym. W związku z tym, w dniu 8 stycznia 2013 r. przekształciła Pani powyższe mieszkanie na lokal użytkowy, w celu najmu lub jego dalszej odsprzedaży. W dniu 9 października 2013 r. zbyła Pani powyższy lokal wraz z przyległą działką niezabudowaną na rzecz osoby prawnej za łączną kwotę 390.000 zł (słownie: trzysta dziewięćdziesiąt tysięcy złotych 00/100). Część kwoty uzyskanej ze zbycia przeznaczyła na cele mieszkaniowe i w dniu 26 listopada 2013 r. nabyła lokal mieszkalny, znajdujący się w budynku mieszkalnym.

Do dnia 11 października 2013 r. poza sprzedażą ww. lokalu usługowego i zakupem ww. mieszkania jedyną transakcją związaną z zakupem i sprzedażą nieruchomości był zakup działki rekreacyjnej w styczniu 2008 r., którą sprzedała Pani w lipcu 2011 r. Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz uzyskuje dochody z prywatnego najmu lokalu użytkowego. Są to jedyne źródła dochodów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani w ramach uzyskiwanych dochodów z tytułu najmu, nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 11 października 2013 r. sprzedała Pani garaż nabyty dnia 1 października 2010 r., który posiadała we współwłasności (50%/50%).

Posiada Pani działkę niezabudowaną, przeznaczoną na teren projektowanej zabudowy mieszkaniowo-usługowej, jako współwłaściciel (50%/50%), którą planuje obecnie sprzedać. Działkę tę nabyła Pani w dniu 6 lipca 2012 r. z myślą o budowie bloków mieszkalno-usługowych, jednak sytuacja finansowa i brak zainteresowania zakupem mieszkań zmusiła Panią do jej sprzedaży. Działka ta została przekształcona z działki rolniczej na budowlaną, przed jej nabyciem. Od chwili nabycia działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy i nie podlegała żadnym innym czynnościom o podobnych charakterze. Jest oferowana na rynku nieruchomości poprzez ogłoszenie w biurze obrotu nieruchomościami i wśród znajomych. Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 25 września 2013 r., która została podjęta na wniosek Pani i współwłaściciela, został zmieniony plan zagospodarowania przestrzennego. W związku z wydaniem tej uchwały nie zostały poniesione żadne koszty. Działka jest przygotowana do sprzedaży w takim stanie technicznym, w jakim została zakupiona.

Posiada Pani we współwłasności (50%/50%): garaż, (co do którego nie ma jeszcze planów) oraz teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wolnostojącą i bliźniaczą z dostępem do drogi publicznej, zakupiony w lipcu 2010 r., o łącznej powierzchni 0,0468 ha (co do którego nie ma Pani jeszcze planów).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. działki budowlanej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. działki budowlanej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stwierdziła Pani, że sprzedaży każdego majątku osobistego (w tym nieruchomości) nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 Dyrektywy „2006/11/WE” z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Wskazała, że stały dochód uzyskuje z innych zarejestrowanych źródeł.

Pani zdaniem, sprzedaż majątku osobistego osoby fizycznej, który nie jest związany z działalnością gospodarczą prowadzoną w zorganizowanej formie, nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od wartość transakcji. Wskazała, że jako osoba prywatna nie jestem podatnikiem podatku od towarów i usług i nie może podlegać pod przepisy ustawy dotyczące tego podatku (art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do regulacji art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi ust. 2 powyższego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosowanie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jak stanowi art. 2 pkt 33 tej ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:




1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   
3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;


3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Według regulacji ust. 13 pkt 1 tego artykułu, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw:

1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

• energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  
• wyrobów tytoniowych,
  
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

e. nowych środków transportu.

Z treści wniosku wynika, że jest Pani współwłaścicielką działki niezabudowanej, przeznaczonej na teren projektowanej zabudowy mieszkaniowo-usługowej, którą planuje sprzedać. Działkę tę nabyła Pani w dniu 6 lipca 2012 r. z myślą o budowie bloków mieszkalno-usługowych, jednak sytuacja finansowa i „brak zainteresowania zakupem mieszkań” zmusza Panią do jej sprzedaży. Działka, jeszcze przed nabyciem, została przekształcona z rolniczej na budowlaną. Nie była przedmiotem najmu, dzierżawy i nie podlegała żadnym innym czynnościom o podobnych charakterze. Jest oferowana na rynku nieruchomości poprzez ogłoszenie w biurze obrotu nieruchomościami i wśród znajomych. Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 25 września 2013 r., która została podjęta na wniosek Pani i współwłaściciela, został zmieniony plan zagospodarowania przestrzennego. W związku z wydaniem tej uchwały nie zostały poniesione żadne koszty. Działka jest przygotowana do sprzedaży w takim stanie technicznym, w jakim została zakupiona. W dniu 9 października 2013 r. zbyła Pani lokal użytkowy (który powstał z przekształcenia mieszkania) wraz z przyległą niezabudowaną działką, na rzecz osoby prawnej za łączną kwotę 390.000 zł. Część kwoty uzyskanej ze zbycia przeznaczyła na cele mieszkaniowe i w dniu 26 listopada 2013 r. nabyła Pani lokal mieszkalny. Do dnia 11 października 2013 r. poza sprzedażą ww. lokalu usługowego i zakupem ww. mieszkania jedyną transakcją związaną z zakupem i sprzedażą nieruchomości był zakup działki rekreacyjnej w styczniu 2008 r., którą sprzedała Pani w lipcu 2011 r. W dniu 11 października 2013 r. sprzedała Pani garaż nabyty dnia 1 października 2010 r., który posiadała we współwłasności. Posiada Pani we współwłasności (50%/50%): garaż, (co do którego nie ma jeszcze planów) oraz teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wolnostojącą i bliźniaczą z dostępem do drogi publicznej, zakupiony w lipcu 2010 r., o łącznej powierzchni 0,0468 ha (co do którego nie ma jeszcze planów). Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz uzyskuje dochody z prywatnego najmu lokalu użytkowego. Są to jedyne źródła Pani dochodów. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, ani z tytułu dochodów uzyskiwanych z najmu, „nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług”.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa, jak również aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), prowadzi do wniosku, że sprzedaż udziału w niezabudowanej działce budowlanej, o której mowa we wniosku, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż dokonując tej czynności wystąpi Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro ww. działkę nabyła Pani w celu budowy bloków mieszkalno-usługowych, to – niezależnie od rodzaju okoliczności, które obecnie skłaniają Panią do jej sprzedaży – trudno uznać, że działka ta stanowi Pani majątek przeznaczony do realizacji celów osobistych. Ponadto na wniosek Pani i współwłaściciela została podjęta uchwała Rady Miejskiej zmieniająca plan zagospodarowania przestrzennego, a działka jest oferowana do sprzedaży przez ogłoszenie w biurze obrotu nieruchomościami i wśród znajomych. Całokształt tych okoliczności – niezależnie od faktu, że działka jest przygotowana do sprzedaży w takim stanie, w jakim została zakupiona – prowadzi do wniosku, że dokonując tej czynności będzie Pani działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, sprzedaż ta, jak już wcześniej wskazano, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, lecz będzie opodatkowana wg stawki 23%, gdyż jej przedmiotem będzie działka „przeznaczona na teren projektowanej zabudowy mieszkaniowo-usługowej”.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.