2014.04.01 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-585/13-5/EWW
z 1 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2013 r. (data wpływu 27 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w sytuacji przechowywania w formie elektronicznej listów przewozowych CMR i innych dokumentów potwierdzających dostawę towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w sytuacji przechowywania w formie elektronicznej listów przewozowych CMR i innych dokumentów potwierdzających dostawę towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem z siedzibą na terytorium kraju, prowadzącym działalność gospodarczą w szczególności w zakresie produkcji i dystrybucji sprzętu i akcesoriów AGD oraz członkiem Grupy W.

Spółka jest zarejestrowana jako polski podatnik VAT czynny. W ramach swojej działalności, Spółka sprzedaje towary i usługi na rzecz odbiorców z Polski, innych krajów Unii Europejskiej (dalej: UE) oraz spoza UE (dalej: Odbiorcy), jak również nabywa towary oraz usługi od dostawców mających siedzibę na terytorium Polski lub za granicą (dalej: Dostawcy).

W związku z powyższym, miesięcznie Spółka wystawia i otrzymuje znaczną ilość faktur (w tym faktury i noty korygujące) w formie papierowej i elektronicznej.

Faktury zakupowe (w tym faktury zaliczkowe i faktury korygujące)

Spółka otrzymuje faktury oraz faktury korygujące od Dostawców głównie w formie papierowej. Faktury otrzymywane od Dostawców można zasadniczo podzielić na trzy główne kategorie:

faktury/faktury korygujące wystawione przez Dostawców spoza Grupy W. (podmioty niepowiązane),
faktury/faktury korygujące wystawione przez Spółkę w systemie samofakturowania,
wewnątrzgrupowe faktury/faktury korygujące (Dostawcy z Grupy W.).

W procesie archiwizacji faktur zakupowych Spółka korzysta z Centrów Usług Wspólnych (Shared Service Center; SSC) Grupy W., znajdujących się w Irlandii (dalej: SSC D) oraz Indiach (dalej: SSC X).

Przebieg procesu archiwizacji przedstawia się następująco:

Dostawcy wysyłają faktury/faktury korygujące bezpośrednio na adres SSC D (SSC D posiada upoważnienie Spółki do otrzymywania faktur VAT w imieniu Spółki);
SSC D przeprowadza weryfikację otrzymanych faktur pod kątem poprawności danych (nazwa Spółki, NIP, adres itp.). W razie stwierdzenia, że dane na fakturze nie są poprawne, Spółka wysyła do Dostawcy notę korygującą;
SSC D oznacza każdą otrzymaną fakturę pieczątką z datą otrzymania;
SSC D skanuje poszczególne faktury i faktury korygujące do systemu ERP SAP;
Po zeskanowaniu, system ERP generuje kolejny numer referencyjny dla każdej faktury /faktury korygującej, dla celów kontroli wewnętrznej. Nie ma możliwości usunięcia faktury /faktury korygującej z systemu po ich zeskanowaniu.

Spółka pragnie zaznaczyć, że opisane powyżej punkty l-5 nie mają zastosowania do następujących kategorii faktur zakupowych:

wewnątrzgrupowych faktur zakupowych  w ramach Grupy W. Spółka ma dostęp do faktur zakupowych poprzez system ERP SAP, dzięki czemu nie jest konieczne przesyłanie jej papierowych wersji faktur;
faktur/faktur korygujących wystawionych przez Spółkę w systemie samofakturowania

- w którym to przypadku, to Spółka generuje fakturę w imieniu Dostawcy.

Dalsze kroki w ramach procesu archiwizacji (wspólne dla wszystkich faktur zakupowych) przedstawiają się następująco:

W następnej kolejności dostęp do zeskanowanych faktur w systemie ERP uzyskuje SSC X w celu ich księgowania i dokonania płatności;
W momencie księgowania/płatności generowane są numer/data księgowania (ERP SAP Accounting document number/date), do których automatycznie przyporządkowany jest skan faktury;
Faktury/faktury korygujące są przechowywane w formie elektronicznej w systemie informatycznym, w tym dla celów ewentualnego przeglądu lub kontroli;
Na chwilę obecną, równolegle z procesem archiwizacji elektronicznej Spółka w dalszym ciągu dokonuje archiwizacji faktur otrzymanych w formie papierowej oraz faktur wewnątrzgrupowych i faktur wystawionych przez Spółkę w systemie samofakturowania, które są drukowane z systemu ERP SAP. Po zaksięgowaniu każda faktura opatrywana jest ręcznie numerem dokumentu wygenerowanym przez system ERP, a następnie archiwizowana w formie papierowej według numerów/dat księgowania.

Pozostałe informacje

Serwery, na których przechowywane są dane z systemu ERP SAP, z którego korzysta Spółka, znajdują się częściowo poza granicami Polski. Spółka dysponuje możliwością bezzwłocznego dostępu on-line do faktur przechowywanych w formie elektronicznej, jak również w razie potrzeby udostępnienia takiego dostępu organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej.

W ramach systemu archiwizacji stosowanego przez Spółkę następuje dopasowywanie przechowywanych w formie elektronicznej faktur do dokumentów uzupełniających  takich jak zamówienie, potwierdzenie wydania towaru itp.

Faktury/faktury korygujące oraz dokumenty uzupełniające są przechowywane w systemie informatycznym co najmniej przez okres przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Dzięki funkcjonalnościom systemu informatycznego zapewniona jest:

możliwość łatwego odszukiwania faktur, przetwarzania danych z faktur oraz ich przechowywanie w podziale na okresy rozliczeniowe  w drodze funkcji sortowania faktur według daty księgowania i numeru księgowania (SAP document number), w tym w szczególności dla celów VAT (przyporządkowanie faktur do rejestrów VAT za poszczególne miesiące poprzez numery księgowania, które wyszczególnione są w rejestrach VAT);
możliwość bezzwłocznego poboru faktur przechowywanych w formie elektronicznej oraz zapisywanie ich na nośnikach danych.

Ze względów kosztowych Spółka rozważa dopuszczalność przechowywania faktur dla potrzeb podatkowych wyłącznie w formie elektronicznej w systemie informatycznym; egzemplarze faktur otrzymanych w formie papierowej oraz wydruki faktur otrzymanych drogą elektroniczną mogłyby w takim przypadku zostać zniszczone/nie być przechowywane, tj. czynności opisane w punkcie 9 powyżej nie byłyby już dokonywane.

Oprócz archiwizacji wyłącznie w formie elektronicznej faktur/faktur korygujących, Spółka zamierza przechowywać wyłącznie w takiej formie również inne dokumenty otrzymane razem z fakturami od Dostawców  dotyczy to zwłaszcza listów przewozowych CMR, otrzymanych wraz z fakturami za usługi transportowe, i innych dokumentów potwierdzających dostarczenie towarów, które jak dotąd przechowywane były w formie papierowej. CMR odnoszą się do wszystkich dostaw, których transport dokonywany jest na rzecz Spółki przez Dostawców usług transportowych w związku z dokonywanymi przez Spółkę zakupami oraz sprzedażą towarów (zarówno w Polsce, jak i z/do innych państw z UE oraz spoza UE).

W uzupełnieniu do wniosku Spółka potwierdziła, że dokonuje/będzie dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, o których mowa w art. 13 ust. 1 Ustawy o VAT.

Spółka podkreśliła, że co do zasady dokłada starań, aby dla dokonywanych przez nią wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów spełnione były/zostały warunki wynikające z treści art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, co umożliwia zastosowanie stawki 0% VAT. Natomiast Spółka nie wyklucza, że w przypadku niektórych dokonywanych przez nią wewnątrzwspólnotowych dostaw spełnienie ww. warunków nie było/nie będzie możliwe. Spółka podkreśliła jednak, że przedmiotem jej wniosku o interpretację jest jedynie warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

Spółka podkreśliła, że zadane pytanie z założenia dotyczy jedynie takich wewnątrzwspólnotowych dostaw występujących w ramach działalności Spółki, w których posiada ona w swojej dokumentacji listy przewozowe CMR i inne dokumenty potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Spółka wnosi o potwierdzenie, czy jeżeli takie dokumenty przechowywane są jedynie w formie zapisu elektronicznego stanowią one dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

Spółka doprecyzowała, że w zakresie stanu faktycznego otrzymuje listy przewozowe CMR i inne dokumenty potwierdzające dostarczenie towarów do nabywców w formie papierowej, natomiast w przyszłości, tj. w zakresie zdarzenia przyszłego nie wyklucza ona, że wystąpią obie sytuacje, tj. Spółka będzie otrzymywać listy przewozowe CMR i inne dokumenty potwierdzające dostarczenie towarów do nabywców nie tylko w formie papierowej, ale również w formie elektronicznej.

Spółka podniosła, że w uzasadnieniu swojego stanowiska w odniesieniu do zadanego pytania wskazywała na brak uregulowań podatkowych, zgodnie z którymi ustawodawca odmawiałby ważności dokumentom transportowym przechowywanym w formie elektronicznej.

Ponadto w uzupełnieniu przedstawionej argumentacji, Spółka pomocniczo powołała okoliczność, że przedmiotowe dokumenty transportowe, także przechowywane w formie zapisu elektronicznego, stanowią „dowody księgowe” w rozumieniu ustawy o rachunkowości. W szczególności, zgodnie z art. 73 ust. 2 ustawy o rachunkowości, „z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, powierzenia odpowiedzialności za składniki aktywów, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki, po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego treść dowodów księgowych może być przeniesiona na informatyczne nośniki danych, pozwalające zachować w trwałej postaci zawartość dowodów. Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku, o ile przepisy nie stanowią inaczej”.

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, podobnie jak faktury /faktury korygujące, także dokumenty uzupełniające przechowywane są w systemie informatycznym co najmniej przez okres przedawnienia zobowiązań podatkowych, tj. w sposób trwały z punktu widzenia przepisów podatkowych.

Ponadto, w uzupełnieniu opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka wyjaśniła, że możliwe jest/będzie dokonywanie wydruków przedmiotowych dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej.

W konsekwencji, mając na uwadze, że  w ocenie Spółki  interpretowane regulacje podatkowe „nie stanowią inaczej”, tj. nie występują przepisy prawa podatkowego, na gruncie których ustawodawca odmawiałby, specyficznie dla celów podatkowych, ważności dokumentom transportowym przechowywanym w formie elektronicznej, możliwe jest przechowywanie przez Spółkę przedmiotowych dokumentów w formie elektronicznej, także dla celów VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dopuszczalne jest przechowywanie dla celów VAT wyłącznie w formie elektronicznej listów przewozowych CMR i innych dokumentów potwierdzających dostawę towarów, w tym czy tak przechowywane dokumenty stanowią dokumenty potwierdzające prawo do zastosowania stawki 0% VAT w wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dopuszczalne jest przechowywanie dla celów VAT wyłącznie w formie elektronicznej listów przewozowych CMR i innych dokumentów potwierdzających dostawę towarów, a w szczególności, tak przechowywane dokumenty stanowią dokumenty potwierdzające prawo do zastosowania stawki 0% VAT w wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

Zgodnie z przedstawionym powyżej opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka wykorzystuje listy CMR i inne dokumenty do potwierdzenia okoliczności dokonania dostaw towarów  w szczególności w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Zgodnie z przepisami Ustawy o VAT, okoliczność dokonania dostawy do odbiorcy pełni istotną rolę w prawidłowym określeniu momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych (dostawach i nabyciach), jak również w prawidłowym określeniu momentu odliczenia podatku naliczonego przy nabyciach wewnątrzwspólnotowych, tj. w szczególności:

w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy (art. 20 ust. 1 Ustawy o VAT);
w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy co do zasady powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (art. 20 ust. 5 Ustawy o VAT);
zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c-d Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ponadto, udowodnienie faktu dokonania dostawy pełni również istotną rolę w możliwości zastosowania stawki 0% VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W szczególności zgodnie z art. 41 ust. 3 Ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. Jednym z warunków, który musi zostać spełniony w świetle art. 42 Ustawy o VAT, aby wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlegała opodatkowaniu według stawki podatku 0% jest to, aby podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadał w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 42 ust. 1 pkt 2).

Za dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, uznawane są w szczególności następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, te towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
kopia faktury,
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Art. 42 ust. 1 i 3 Ustawy o VAT należy zatem interpretować w ten sposób, że podatnik, który dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jest uprawniony do zastosowania stawki 0%, o ile posiada w swojej dokumentacji takie dowody, które jednoznacznie tę dostawę potwierdzają, przy czym Ustawa o VAT nie uznaje żadnych dokumentów za wyłączne w tej kwestii (art. 42 ust. 11). Istotne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

W ocenie Spółki, mając na uwadze brak uregulowań, zgodnie z którymi ustawodawca odmawiałby ważności dokumentom transportowym przechowywanym w formie elektronicznej, należy stwierdzić, że przechowywane w ten sposób listy przewozowe CMR oraz inne dokumenty potwierdzające jednoznacznie dostarczenie towarów stanowią dowód uprawniający do zastosowania stawki 0% VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, jak również stanowią one dowód w innych przypadkach, w których dokumenty te są istotne na gruncie Ustawy o VAT z punktu widzenia wykazania okoliczności dokonania określonej transakcji wewnątrzwspólnotowej i momentu jej dokonania.

Analogiczne stanowisko prezentują również organy podatkowe w wydanych interpretacjach. Spółka pragnie dla przykładu powołać następujące rozstrzygnięcia:

interpretacja z dnia 19 marca 2013 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/443-1260/12-4/KC, w świetle której do zastosowania stawki 0% VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów „dopuszczalna będzie każda forma dokumentu, byle uprawdopodabniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenia na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np.: w formie elektronicznej, skanem czy faxem”;
interpretacja z dnia 30 sierpnia 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/443-724/12-2/KC (w odniesieniu do stawki 0% VAT dla usług transportu międzynarodowego, natomiast w ocenie Spółki argumentacja ta znajduje zastosowanie w całej rozciągłości również do mocy dowodowej przedmiotowych dokumentów na gruncie transakcji wewnątrzwspólnotowych); organ w całości potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „w świetle aktualnego brzmienia przepisów w zakresie VAT należy uznać, że dokumenty przewozowe w formie elektronicznej mają taką samą moc dowodową jak tradycyjne, papierowe dokumenty przewozowe dla celów stosowania stawki 0% VAT do usług transportu międzynarodowego i tych, o których mowa w § 9 rozporządzenia wykonawczego”.

W ocenie Spółki, przytoczone powyżej argumenty oraz rozstrzygnięcia organów podatkowych potwierdzają prawidłowość jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu  przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na mocy art. 13 ust. 6 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (…).

W myśl art. 5 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35 ze zm.) – w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ust. 6 ustawy zmienionej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy zmienionej w art. 1, niekorzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 tej ustawy.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 13 ust. 6 ustawy obowiązuje w brzmieniu – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w szczególności w zakresie produkcji i dystrybucji sprzętu i akcesoriów AGD. Dokonuje ona wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Spółka otrzymuje listy przewozowe CMR i inne dokumenty potwierdzające dostarczenie towarów do nabywców w formie papierowej, natomiast w przyszłości, tj. w zakresie zdarzenia przyszłego nie wyklucza ona, że wystąpią obie sytuacje, tj. będzie otrzymywać listy przewozowe CMR i inne dokumenty potwierdzające dostarczenie towarów do nabywców nie tylko w formie papierowej, ale również w formie elektronicznej.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy  stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy  w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 1608) w cyt. wyżej art. 146a ustawy wprowadzenie do wyliczenia – z dniem 31 grudnia 2013 r. – otrzymało następujące brzmienie: „W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:”.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 (art. 41 ust. 3 ustawy).

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy  wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składający deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2  zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy  są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju  w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
(uchylony)

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy  w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji – jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków  o którym mowa wyżej  od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest zatem w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych skutki podatkowe.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie Spółka powzięła wątpliwość, czy przechowywane przez nią w formie elektronicznej listy przewozowe CMR i inne dokumenty potwierdzające dostawę towarów do nabywcy znajdującego się w innym niż Polska państwie członkowskim, dają podstawę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonywanych przez nią wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Wskazać należy, że przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, zatem można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów zostanie uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentom przechowywanym w formie elektronicznej. Jeżeli są to dokumenty przechowywane w formie elektronicznej, nie budzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody, o których mowa w powołanych przepisach ustawy.

Zasadniczo dopuszczalna jest zatem każda forma przechowywania dokumentów, byle uprawdopodobniały one wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Wobec powyższego, dla zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów nie jest konieczne posiadanie/przechowywanie dokumentów przewozowych w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że przechowywane przez Spółkę listy przewozowe CMR oraz inne dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów do nabywców w innych państwach członkowskich otrzymane przez nią zarówno w formie papierowej, jak i w formie elektronicznej  stanowią/będą stanowić dowody (dokumenty), o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Podsumowując, przechowywanie listów przewozowych CMR i innych dokumentów potwierdzających dostawę towarów do nabywcy w innym państwie członkowskim wyłącznie w formie elektronicznej, nie wyklucza ich jako dowodów dla celów podatku od towarów i usług dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonywanych przez Spółkę wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Spółki. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być − zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej − rozpatrzone.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że są one rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w sytuacji przechowywania w formie elektronicznej listów przewozowych CMR i innych dokumentów potwierdzających dostawę towarów. Natomiast w części dotyczącej uznania procedury przechowywania faktur w formie elektronicznej za zgodny z przepisami prawa podatkowego oraz prawa Spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikające z ww. faktur, wydane zostało w dniu 1 kwietnia 2014 r. postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPP4/443-585/13-4/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin