Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1068/13/LSz
z 14 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2013 r. (data wpływu 7 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z 23 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania udzielanych bonusów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania udzielanych bonusów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 stycznia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 20 stycznia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Spółka A. (Wnioskodawca) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje na rzecz kontrahentów (odbiorców) dostaw towarów. Podstawę współpracy między Wnioskodawcą, a Odbiorcami stanowi umowa o współpracy handlowej. Określa ona warunki współpracy, przewidując m. in. udzielanie bonusów mających na celu intensyfikację obrotów między stronami umowy. Zgodnie z umową, Wnioskodawca zobowiązuje się do przyznawania bonusów (premii pieniężnych) z tytułu i pod warunkiem dokonania przez Odbiorcę, w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, rok kalendarzowy) określonej ilości zakupów towarów od Wnioskodawcy. Wielkość udzielonego bonusu uzależniona jest nie tylko od przekroczenia określonego umową progu obrotów, ale również od terminowej płatności, jaką cechował się Odbiorca w danym okresie rozliczeniowym. Dodać należy, iż bonusy, o których mowa w niniejszym wniosku, dotyczą wszystkich dostaw (obejmujących produkty Wnioskodawcy określone wspólnym mianem EPS - z wyłączeniem pozostałych produktów i towarów oferowanych do sprzedaży przez Wnioskodawcę) dokonanych przez Odbiorcę w danym okresie rozliczeniowym, których płatność (każdej faktury) została terminowo uregulowana. W tym miejscu Wnioskodawca dodaje, że ilość faktur, jakie Wnioskodawca uwzględnia przy wyliczaniu bonusów, dla większości Odbiorców (zarówno w skali kwartału, a z uwagi na gradację ilości sprzedaży, także narastająco w skali dwóch, trzech oraz czterech kwartałów) jest ogromna - i wynosi od kilkudziesięciu do kilkuset. Bonus obliczany jest nie, jako stały procent, lecz poprzez gradację ilości sprzedanych produktów EPS. Umowa nie przewiduje innych warunków udzielenia bonusów poza dokonaniem określonych (umowami) poziomów odbiorów i terminowej ich zapłaty. Do chwili obecnej, dla celów rozliczeń VAT wskazanych powyżej zdarzeń, Odbiorcy (w oparciu o pisemne informacje Wnioskodawcy) wystawiali Wnioskodawcy faktury VAT na kwotę netto równą wartości przyznanych bonusów. Bonusy te nie są wypłacane Odbiorcom w formie pieniężnej, lecz kompensowane z kolejnymi zakupami dokonywanymi przez Odbiorców. Jest to jedyna forma rozliczenia przyznawanych bonusów, jaką przewiduje umowa o współpracy handlowej. Taki stan faktyczny występuje z uwagi na posiadaną przez Wnioskodawcę (wydaną na jego wniosek) Interpretację Indywidualną, wydaną w dniu 9 grudnia 2008r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej) - numer IBPP2/443-889/08/ASz. Interpretacja ta nigdy nie została (zgodnie z art. 14e Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa) zmieniona, jak również mając na uwadze art. 14 k Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja Podatkowa, nie została uchylona orzeczeniem sądu administracyjnego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że zarówno Wnioskodawca, jak i jego kontrahenci (odbiorcy) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT,

Z umowy wynika, iż zakup (i terminowa płatność) za wyłącznie produkty EPS jest podstawą do udzielenia bonusu. W umowie użyte jest określenie ogólne (EPS), bez szczegółowego rozróżnienia na poszczególne produkty, jakie wchodzą w tą właśnie grupę. Wynika to z tego, iż produkty EPS, to po prostu wszystkie białe i grafitowe płyty styropianowe, które w zależności, od przeznaczenia i zakresu stosowania mają różne nazewnictwo (…), a co wszystkim kontrahentom jest znane.

Inne grupy produktów bądź też towarów, które znajdują się w ofercie handlowej Wnioskodawcy, a z tytułu zakupów których, bonusów kwartalnych wnioskodawca nie udziela, nie są białymi lub grafitowymi płytami styropianowymi. Stanowią je płyty styropianowe w innych kolorach, także pokryte płytą MDF, płyty z polistyrenu ekstrudowanego oraz przestrzenne elementy dekoracyjne - profile. Wszystkie produkty, za których zakup (i terminową płatność) Wnioskodawca udziela bonusy, objęte są tą samą stawką VAT - 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy czynność polegająca na udzielaniu bonusów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy z uwagi na zmianę przepisów Ustawy z dnia 11 marca 2004 r., jaka nastąpi z dniem 1 stycznia 2014r., obecny sposób, w jaki Wnioskodawca dokumentuje fakt udzielania przez niego bonusów jest prawidłowy i nie musi ulec zmianie?
3. W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie numer 2 będzie negatywna, w jakiej formie powinien być udokumentowany fakt udzielenia Odbiorcom przez Wnioskodawcę bonusów i czy może to nastąpić począwszy od bonusów udzielanych za I kwartał 2014 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 23 stycznia 2014 r.):

Ad. 1 Czynność polegająca na udzielaniu bonusów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2 Sposób obecny (kontrahenci na podstawie pisemnej informacji otrzymanej od Wnioskodawcy, wystawiają fakturę VAT ze stawką 23%, gdzie kwotą netto na fakturze jest kwota otrzymanego bonusu), w jaki Wnioskodawca dokumentuje fakt udzielania przez niego bonusów jest prawidłowy i nie powinien ulec zmianie, zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji wydanej dla wnioskodawcy (Sygnatura IBPP2/443-889/08/ASz).

Ad. 3 Wnioskodawca, uważa, iż w sytuacji, gdy odpowiedź na pytanie numer 2 będzie negatywna, właściwą formą udokumentowania faktu udzielenia kontrahentom (odbiorcom) przez Wnioskodawcę bonusów, będzie faktura korekta zbiorcza na kwotę (do zwrotu na rzecz kontrahenta przez Wnioskodawcę) wyliczonego bonusu, zawierająca numery wszystkich faktur VAT, których kwoty netto stanowią podstawę do wyliczenia wartości (danej kwoty) bonusu.

Rozwiązanie takie, zdaniem Wnioskodawcy, winno wejść w życie począwszy od bonusów udzielanych za zakupy (i terminową płatność) dokonane przez kontrahentów (odbiorców) w I kwartale 2014 r.

Bonusy, jakie będą udzielane przez Wnioskodawcę za IV kwartał 2013 r. w miesiącu lutym 2014 r. (terminy płatności niektórych faktur zawierających EPS, przypadają na miesiąc luty 2014 r. - umowa przewiduje 2-miesięczny okres po zakończeniu każdego z kwartałów kalendarzowych na wyliczenie bonusów), ponieważ dotyczą zakupów dokonanych jeszcze przed wejściem w życie zmian przepisów Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, powinny być dokumentowane w sposób dotychczasowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się w za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Stosownie do art. 29 ust. 4a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika przede wszystkim, że obrotem (podstawą opodatkowania) jest kwota należna z tytułu sprzedaży (pomniejszona o kwotę należnego podatku), która obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, a także, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty rabatów (udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji subwencji i innych dopłat.

W tym miejscu wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2014 r. weszły w życie przepisy dotyczące m.in. podstawy opodatkowania wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35). Art. 1 pkt 23 ww. ustawy zmieniającej, z dniem 1 stycznia 2014 r. uchyla art. 29 ustawy i art. 1 pkt 24 wprowadza do ustawy art. 29a.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 6 ww. ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Podstawa opodatkowania – na mocy art. 29a ust. 7 ww. ustawy, nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Jak stanowi art. 29a ust. 10 ww. ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29a ust. 13 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie których, wypłacane są tzw. premie pieniężne.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT a od 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 7 pkt 1 i ust. 10 pkt 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „bonifikata” ani „rabat” czy „opust”, w związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996r., „bonifikata” – to „ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy”. Przez bonifikatę należy więc rozumieć pomniejszenie ustalonej uprzednio ceny towaru lub usługi.

Natomiast „opust” to rabat a „rabat” to „obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę”. Zatem, rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu.

Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Natomiast, jeżeli udzielenie rabatu ma miejsce po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wówczas czynność ta wymaga wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość towarów, zgodnie z § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.

Stosownie do § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.kwotę zmniejszenia podatku należnego.

W myśl § 13 ust. 3 powyższego rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 3 i 4;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Ponadto, na podstawie § 13 ust. 4 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Ponadto jak wynika z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Z brzmienia przedstawionych regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz kwoty podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Powyższy przepis umożliwia wystawienie faktury korygującej – w zależności od przypadku – zarówno dla jednej lub więcej dostaw (§ 13 ust. 2 rozporządzenia), bądź też do wszystkich dostaw dla jednego odbiorcy (§ 13 ust. 3 rozporządzenia). Przepis ten określa dane, jakie powinna zawierać faktura. Należy zauważyć, iż regulacja zawarta w § 13 rozporządzenia, przewiduje możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać. A zatem, podatnicy mogą wystawić fakturę korygującą do jednej, bądź wielu faktur sprzedaży lub też do wszystkich faktur wystawionych na rzecz jednego odbiorcy (kontrahenta) w danym okresie rozliczeniowym.

Tym samym z uregulowań dotyczących wystawiana faktur korygujących wynika, że jeżeli podatnik udziela rabatu do większej ilości dostaw do jednego odbiorcy ale nie do wszystkich to może wystawić fakturę korygującą zawierającą co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6 ww. rozporządzenia;
3. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem
4. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu.
   
   

W związku ze zmianami wprowadzonymi ww. ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, na mocy art. 1 pkt 49 ww. ustawy uchylono art. 106 ustawy o VAT. Wprowadzono natomiast blok przepisów dotyczących fakturowania, w tym wystawiania faktur korygujących, w dodanych do ustawy o VAT art. 106a – 106q oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz.U. poz. 1485). Tym samym rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r., wydane m.in. na podstawie art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, z dniem 1 stycznia 2014 r. utraciło moc w zakresie dotyczącym szczegółowych zasad wystawiania faktur.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

W art. 106e ust. 1 ustawy o VAT obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., wymienione zostały elementy jakie faktura powinna zawierać.

W punktach 1-6 tego przepisu wskazano, że faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 106j ust. 1 ww. ustawy obowiązującej od 1 stycznia 2014 r., w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca, stosownie do art. 106j ust. 2 ww. ustawy obowiązującej od 1 stycznia 2014 r., powinna zawierać:

1.wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;

2.numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3.dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4.przyczynę korekty;

5.jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6.w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Natomiast w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2 stosownie do art. 106j ust. 3 ww. ustawy obowiązującej od 1 stycznia 2014 r.:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
   
   

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 ww. ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, do dokumentowania czynności dokonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r. stosuje się przepisy art. 106 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem, oraz przepisy wydane na jego podstawie, z zastrzeżeniem ust. 2.

Do wystawiania faktur korygujących faktury wystawione przed dniem 1 stycznia 2014 r. i faktury wystawione zgodnie z ust. 1 oraz do wystawiania faktur będących duplikatami takich faktur stosuje się odpowiednio przepisy art. 106j-106l ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje na rzecz kontrahentów (odbiorców) dostaw towarów. Podstawę współpracy między Wnioskodawcą, a Odbiorcami stanowi umowa o współpracy handlowej, która określa warunki współpracy, przewidując m.in. udzielanie bonusów mających na celu intensyfikację obrotów między stronami umowy. Zgodnie z umową, Wnioskodawca zobowiązuje się do przyznawania bonusów (premii pieniężnych) z tytułu i pod warunkiem dokonania przez Odbiorcę, w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, rok kalendarzowy) określonej ilości zakupów towarów od Wnioskodawcy oraz od terminowej płatności Odbiorcy w danym okresie rozliczeniowym. Bonusy dotyczą wszystkich dostaw (obejmujących produkty Wnioskodawcy określone wspólnym mianem EPS - z wyłączeniem pozostałych produktów i towarów oferowanych do sprzedaży przez Wnioskodawcę) dokonanych przez Odbiorcę w danym okresie rozliczeniowym, których płatność (każdej faktury) została terminowo uregulowana. Bonus obliczany jest nie, jako stały procent, lecz poprzez gradację ilości sprzedanych produktów EPS. Umowa nie przewiduje innych warunków udzielenia bonusów poza dokonaniem określonych (umowami) poziomów odbiorów i terminowej ich zapłaty. Bonusy te nie są wypłacane Odbiorcom w formie pieniężnej, lecz kompensowane z kolejnymi zakupami dokonywanymi przez Odbiorców. Jest to jedyna forma rozliczenia przyznawanych bonusów, jaką przewiduje umowa o współpracy handlowej. Wszystkie produkty, za których zakup (i terminową płatność) Wnioskodawca udziela bonusy, objęte są tą samą stawką VAT - 23%. Wnioskodawca oraz jego kontrahenci są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

W przedmiotowej sprawie wypłata premii pieniężnych (bonusów) uzależnionych od nabycia przez Odbiorców Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, rok kalendarzowy) określonej ilości towarów (określonych wspólnym mianem EPS) od Wnioskodawcy oraz regulowania płatności w określonym terminie, nie jest związana z jakimkolwiek świadczeniem usług przez kontrahentów (Odbiorców) na rzecz Wnioskodawcy.

Z wniosku wynika bowiem, że kontrahenci nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy żadnych usług związanych ze zwiększeniem intensyfikacji poziomu sprzedaży towarów ani nie podejmują dodatkowych czynności, od których uzależniona byłaby wypłata przedmiotowej premii, bowiem pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami jest podpisana umowa, z której wynika, że otrzymanie przez kontrahentów (Odbiorców) premii pieniężnej uzależnione jest wyłącznie od następującego działania: nabycia przez kontrahentów Wnioskodawcy określonej ilości towarów w danym okresie rozliczeniowym oraz regulowania płatności w określonym terminie. Umowa nie przewiduje bowiem żadnych innych warunków udzielania bonusów.

Jak zatem wynika z wniosku, oprócz dokonywania przez kontrahentów (Odbiorców) zakupu określonej ilości towarów w danym okresie rozliczeniowym oraz regulowania płatności w określonym terminie Wnioskodawca nie oczekuje od kontrahentów żadnych dodatkowych czynności, od których uzależniona byłaby wypłata przedmiotowej premii pieniężnej (bonusów).

Tym samym należy uznać, że kontrahenci (Odbiorcy) otrzymujący premię pieniężną nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że czynność polegająca na udzielaniu bonusów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie kwestii sposobu dokumentowania udzielanych przez Wnioskodawcę premii pieniężnych (bonusów) należy stwierdzić, że opisana przez Wnioskodawcę „premia pieniężna” wypłacana kontrahentom (Odbiorcom) stanowi w istocie rabat (obniżkę ceny) obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami – zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT a od 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 10. – zmniejszający podstawę opodatkowania. Zatem na podstawie powołanego wyżej przepisu § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. obowiązującego do 31 grudnia 2013 r. oraz obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, rabat (obniżka ceny) podlega dokumentowaniu poprzez wystawienie – przez udzielającego premii – faktury korygującej.

Jak podano we wniosku, w przypadku zakupu przez kontrahentów (Odbiorców) określonej ilości konkretnych towarów w danym okresie rozliczeniowym oraz regulowania płatności w określonym terminie, otrzymują oni od Wnioskodawcy premie pieniężne (bonusy), które nie są wypłacane Odbiorcom w formie pieniężnej, lecz są kompensowane z kolejnymi zakupami dokonywanymi przez Odbiorców.

Ustalenie wysokości obrotów (przekroczenie określonego umową progu obrotów) uprawniających do otrzymania premii następuje poprzez gradację ilości sprzedanych produktów EPS na podstawie faktur (zarówno w skali kwartału, a z uwagi na gradację ilości sprzedaży, także narastająco w skali dwóch, trzech oraz czterech kwartałów) oraz regulowania płatności w określonym terminie zgodnie z podpisaną umową.

Wynika zatem z tego, że premia pieniężna obniża wartość kolejnych dostaw zrealizowanych pomiędzy Wnioskodawcą i kontrahentami (Odbiorcami) w danym okresie rozliczeniowym.

W związku z tym konieczne jest wystawienie faktur korygujących do faktur dokumentujących sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę w danym okresie rozliczeniowym. Cena sprzedaży dokonanej w okresie rozliczeniowym podlega bowiem obniżeniu o wartość wypłaconej premii pieniężnej.

Ponieważ przedmiotowe premie pieniężne należy uznać – jak wskazano powyżej za obniżkę wartości poszczególnych dostaw, należy dokumentować je fakturami korygującymi wystawianymi zgodnie z ww. uregulowaniami zawartymi w cytowanym powyżej rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. oraz obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że sposób obecny (kontrahenci na podstawie pisemnej informacji otrzymanej od Wnioskodawcy, wystawiają fakturę VAT ze stawką 23%, gdzie kwotą netto na fakturze jest kwota otrzymanego bonusu), w jaki Wnioskodawca dokumentuje fakt udzielania przez niego bonusów jest prawidłowy i nie powinien ulec zmianie a gdyby miał ulec zmianie to dopiero od I kwartału 2014 r., tj. po wejściu w życie zmian przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy wyjaśnić, że zmiana przepisów ustawy o VAT jaka miała miejsce od dnia 1 stycznia 2014 r. pozostaje bez wpływu na sposób rozliczania i dokumentowania udzielanych bonusów będących w istocie obniżką ceny (rabatem), zmieniono bowiem jedynie redakcję przepisów oraz ich umiejscowienie w aktach prawnych lecz nie zmieniła się ich wykładnia.

Należy zauważyć, że zgodnie z interpretacją ogólną wydaną przez Ministra Finansów 27 listopada 2012 r. znak: PT3/033/10/423/AEW/12/PT-618, premie pieniężne (bonusy) przyznawane wyłącznie za osiągnięcie określonego pułapu obrotów lub terminową płatność należy kwalifikować jako obniżenie ceny (rabat) co powinno być udokumentowane poprzez wystawienie faktury korygującej.

Jednocześnie w tej interpretacji ogólnej stwierdzono, że wobec uznania przedstawionej w tej interpretacji wykładni za dominującą zasadne stało się wskazanie, że wyjaśnienia zawarte w piśmie Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. Nr PP3-812-1222/2004/AP/4026 (Dz. Urz. Ministra Finansów z 2005 r. Nr 2, poz. 22), utraciły swoją aktualność.

W odniesieniu do powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 14k § 2 Ordynacji podatkowej zastosowanie się do interpretacji ogólnej przed jej zmianą nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. Stosowanie natomiast do § 3 ww. przepisu w zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę. Ponadto zastosowanie się do interpretacji ogólnej, która następnie została zmieniona powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku na warunkach szczegółowo określonych w art. 14m Ordynacji podatkowej.

Z regulacji tych wynika zatem, że podatnicy którzy zastosowali się po dniu 1 lipca 2007 r. do treści wyjaśnienia Ministra Finansów z 2004 r. korzystają z ochrony prawnej na zasadach określonych w obecnie obowiązujących przepisach art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

Uwzględniając powyższe oraz mając na uwadze konieczność działania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych zauważa się, że rozliczenia u podatników, którzy zastosowali się do wyjaśnień zawartych w ww. piśmie z 30 grudnia 2004 r. i opodatkowywali czynności wypłacania premii pieniężnych nabywcom lub dokonywali odliczeń z faktur dokumentujących czynności, o których mowa w piśmie z 30 grudnia 2004 r. (jeżeli były one wystawiane w związku z otrzymywanymi premiami pieniężnymi), objęte są ochroną prawną na mocy ww. przepisów, przez co ich kwestionowanie jest niecelowe.

Reasumując, zastosowanie się przez Wnioskodawcę do interpretacji indywidualnej czy też interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego nie może mu szkodzić, co w powyższej sytuacji faktycznej oznacza, że jeśli Odbiorcy (w oparciu o pisemne informacje Wnioskodawcy) wystawiali Wnioskodawcy faktury VAT na kwotę netto równą wartości przyznanych bonusów jako faktury za świadczenie przez nich usług, zgodnie z uregulowaniami wynikającymi z interpretacji indywidualnej czy ogólnej to Wnioskodawca uzyskał ochronę prawną przewidzianą ww. przepisami w art. 14k -14m Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy w którym stwierdza, że dokumentowanie rabatów poprzez wystawienie faktury korygującej winno wejść w życie począwszy od bonusów udzielanych za zakupy (i terminową płatność) dokonane przez kontrahentów (odbiorców) w I kwartale 2014 r. a bonusy, jakie będą udzielane przez Wnioskodawcę za IV kwartał 2013 r. w miesiącu lutym 2014 r. powinny być dokumentowane w sposób dotychczasowy ponieważ dotyczą zakupów dokonanych jeszcze przed wejściem w życie zmian przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe, gdyż jak wskazano wyżej od dnia 1 stycznia 2014 r. nie uległa zmianie wykładnia prawa podatkowego będąca przedmiotem niniejszej interpretacji. Zmiana sposobu rozliczeń powinna nastąpić od dnia publikacji interpretacji ogólnej w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów z 7 grudnia 2012r. poz. 54, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 14l i 14m Ordynacji podatkowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, dla kontrahentów Wnioskodawcy otrzymujących premie pieniężne.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.