2014.05.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-228/14-2/AKr
z 8 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczona odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 25 lutego 2014 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zespołu składników mających być przedmiotem sprzedaży i wyłączenia od podatku VAT tej sprzedaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zespołu składników mających być przedmiotem sprzedaży i wyłączenia od podatku VAT tej sprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest przede wszystkim świadczenie usług z zakresu zbiorowego żywienia (np. szpitale, przedszkola) oraz usług kompleksowego sprzątania. Spółka posiada wyodrębnioną organizacyjnie jednostkę „M”, na którą składa się odrębny zespół składników majątku, tj. nieruchomości i ruchomości. Jednostka ta posiada również odrębną nazwę własną (logo) oraz odrębny adres (inny niż adres siedziby Spółki), odrębną stronę internetową, inną grupę klientów, inną grupę pracowników obsługującą ten podmiot. Wszystkie te okoliczności powodują, że jednostka ta nie jest identyfikowana ze Spółką. Jednostka „M” prowadzi przede wszystkim odrębną działalność, inną niż główna działalność Spółki, a mianowicie organizuje, obsługuje różnego rodzaju imprezy okolicznościowe np. wesela, komunie, studniówki, różnego rodzaju bale itp. dla szerokiego kręgu odbiorców indywidualnych (odrębna kasa fiskalna). Do zarządzania wyodrębnioną jednostką zatrudniony jest manager, który samodzielnie ustala plany strategiczne dla jednostki „M”, pozyskuje zlecenia i realizuje je samodzielnie.

Spółka prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych dotyczących jednostki „M” na odrębnych kontach księgowych zespołu „5”, dzięki temu możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań dotyczących tej jednostki. Ostateczne rozliczenie księgowo-podatkowe uzyskanego przez jednostkę „M” wyniku finansowego za dany okres rozliczeniowy następuje w siedzibie Spółki. Jednostka „M” nie ustala samodzielnie wyniku i nie sporządza samodzielnie bilansu, gdyż nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym w całej strukturze organizacyjnej Spółki, lecz wyodrębnioną organizacyjnie, majątkowo, funkcjonalnie i finansowo jednostką gospodarczą Spółki.

Spółka planuje dokonać sprzedaży ww. jednostki „M” na rzecz innego polskiego przedsiębiorcy. Celem sprzedaży jest przeniesienie całej zorganizowanej i wyodrębnionej w postaci zakładu „M” działalności na rzecz nabywcy. W związku z tym, przedmiotem sprzedaży będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych Spółki przeznaczonych do prowadzenia wyodrębnionej działalności ww. jednostki i tylko jej służących. W ramach planowanej transakcji sprzedaży na rzecz Nabywcy przeniesione mają być w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące wyodrębnioną część – jednostkę „M”,
własność nieruchomości – prawo wieczystego użytkowania gruntu, budynek, ogrodzenie, plac, infrastruktura,
własność wszelkich ruchomości związanych organizacyjnie i finansowo z tą jednostką w tym: maszyny i urządzenia, instalacje, narzędzia, wyposażenie meble, zapasy przechowywane w magazynie, przeznaczone na działalność tej jednostki,
prawa przynależne do tych nieruchomości i ruchomości, w tym wierzytelności,
wszelkie inne przynależności związane z prowadzeniem działalności przez jednostkę „M”, wszelkie zezwolenia, know-how, tajemnice przedsiębiorstwa, prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z tą działalnością (w tym umowy o usługi, umowy z dostawcami i odbiorcami, itp.),
posiadana baza klientów, relacje z odbiorcami i dostawcami oraz harmonogram przyjętych do realizacji imprez na bieżący rok obrotowy oraz pierwsze miesiące następnego roku.

Wszystkie zobowiązania dotyczące funkcjonowania jednostki „M” są to opłaty medialne np. za energię elektryczną, wodę, wywóz odpadów itd., zakupy art. spożywczych (odbywają się w marketach – obowiązek zapłaty gotówką), a pozostałe płatności wobec dostawców regulowane są na bieżąco. Zatem stany zobowiązań też nie są wysokie. Spółka nie posiada przeterminowanych zobowiązań i należności dotyczących działalności jednostki „M”. Spółka nie wyklucza scenariusza, że przy bieżącym regulowaniu zobowiązań i należności na moment (dzień) dokonywania sprzedaży wyodrębnionej jednostki „M” ich stany mogą być zerowe lub wykazywać pojedyncze minimalne salda.

Za organizacyjnym wyodrębnieniem przemawia również fakt, iż w dniu sprzedaży dojdzie do przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę w rozumieniu art. 23 Kodeksu Pracy. Z tym dniem pracownicy Spółki zatrudnieni w jednostce i wykonujący zadania w ramach jej działalności, przeniesieni zostaną do struktur nabywcy. Nabywca wstąpi w prawa i obowiązki oraz przejmie wierzytelności i zobowiązania Spółki wobec pracowników zatrudnionych w ww. zakładzie.

Powyższy zakres przedmiotu sprzedaży pozwoli Nabywcy na płynne kontynuowanie działalności usługowej od momentu zakupu bez konieczności podejmowania jakichkolwiek istotnych zmian i dodatkowych działań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka może uznać, że zbywany przedmiot sprzedaży, a w tym składniki materialne i niematerialne tworzące jednostkę „M” stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji ich zbycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, ważne jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa była elementem spójnym, wydzielonym finansowo, funkcjonalnie i organizacyjnie, aby mogła samodzielnie wykonywać zadania gospodarcze, a zarazem stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Zdaniem Spółki, jednostka „M” spełnia warunki art. 2 pkt 27e ustawy o zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, zbycie jej, a w tym składników materialnych i niematerialnych ww. jednostki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednym z głównych czynników świadczących o wyodrębnieniu organizacyjnym jednostki jest jej spójna wewnętrzna organizacja, jej wyodrębnione miejsce w strukturze organizacyjnej całej spółki i realizowane przez nią zadania oraz funkcjonalność przypisanych do niej miejsc pracy – zatrudnieni wyspecjalizowani pracownicy wykonują zadania wyłącznie dla celów działalności tej jednostki, posiadający odpowiednią wiedzę oraz doświadczenie w zakresie realizowania przez nią działań. W związku z planowaną transakcją dojdzie do przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę w rozumieniu art. 23 Kodeksu Pracy. Z tym dniem pracownicy Spółki zatrudnieni w jednostce i wykonujący zadania w ramach jej działalności, przeniesieni zostaną do struktur nabywcy. Nabywca wstąpi w prawa i obowiązki oraz przejmie wierzytelności i zobowiązania Spółki wobec pracowników zatrudnionych w ww. zakładzie.

Jednostka „M” posiada także swoją własną nazwę (własne logo) pod którymi prowadzi swoją wyodrębnioną działalność (niekojarzoną w ogóle z firmą Spółki oraz przedmiotem jej działania), posiada odrębny adres niż siedziba Spółki, a także własną stronę internetową. Kolejnym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu naszej jednostki jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest fakt, iż budynek jest odpowiednio wyposażony i przystosowany do realizacji zadań usługowo-gastronomicznych, takich jak m.in. obsługa imprez okolicznościowych np. wesel, komunii, wynajmu sali na różne imprezy pracownicze, pokazy itp. Wszystkie składniki materialne niematerialne przeznaczane są do realizacji określonych zadań gospodarczych tylko w tej jednostce. Jednostka „M” posiada również własne odrębne od pozostałej działalności Spółki NIRO źródło przychodów (przychody ze sprzedaży imprez okolicznościowych, wynajmu sali). Jednocześnie w oparciu o zasoby ludzkie know-how przypisane do tej jednostki, a także w oparciu o przypisane aktywa i pasywa nabywca będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w takim samym zakresie od momentu zakupu bez konieczności jakichkolwiek zmian, gdyż w związku z przejęciem tej jednostki Nabywca przejmie plan imprez, który możliwy jest do realizacji tylko w tej jednostce.

Uzasadniając wyodrębnienie finansowe zakładu Spółka stwierdza, że pomimo iż ostateczne rozliczenie księgowo-podatkowe wyniku finansowego uzyskanego przez ww. jednostkę następuje w siedzibie spółki, to jednak poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych prowadzone jest wyodrębnione przyporządkowanie wszystkich przychodów i kosztów do jednostki „M”. Ponadto istnieje wyodrębniony inwentarz składników majątkowych (środków trwałych oraz wyposażenia), w tym również zobowiązań i należności (tak, aby można było przenieść i realizować funkcje gospodarcze). W przypadku wystąpienia scenariusza „zerowego stanu” zobowiązań i/lub należności argumentowanych jak powyżej wyodrębnienie finansowe według spółki istnieje. Wyodrębnienie funkcjonalne z kolei oznacza przeznaczenie zespołu składników materialnych i niematerialnych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Jednostka jest wyodrębniona i powołana do wykonywania usług innych niż żywienie zbiorowe i prace porządkowe. Jest powołana do świadczenia usług w zakresie organizacji imprez okolicznościowych dla klientów indywidualnych np. wesela, komunie, studniówki itp. W tym też celu zostały do niej alokowane wszystkie składniki konieczne do świadczenia tych usług. Wyodrębniona jednostka „M” jest w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku.

Reasumując, Spółka stwierdza, iż zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących odrębny zakład, który zostanie zbyty na rzecz nabywcy, ze względu na jego organizacyjne, finansowe i funkcjonalne wyodrębnienie w stopniu umożliwiającym samodzielne realizowanie zadań gospodarczych, pozwała na uznanie naszej jednostki „M” za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji planowane zbycie całego zespołu składników materialnych i niematerialnych tworzących tą jednostkę nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Stosownie do zapisu zawartego w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że regulacja zawarta w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.06.347.1), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112 w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa określone zostało w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, który stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Zatem wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem, wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Podkreślić należy, że interpretacji pojęcia „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług z zakresu zbiorowego żywienia (np. szpitale, przedszkola) oraz usług kompleksowego sprzątania. Spółka posiada wyodrębnioną organizacyjnie jednostkę „M”, na którą składa się odrębny zespół składników majątku, tj. nieruchomości i ruchomości. Jednostka ta posiada również odrębną nazwę własną (logo) oraz odrębny adres (inny niż adres siedziby Spółki), odrębną stronę internetową, inną grupę klientów, inną grupę pracowników obsługującą ten podmiot. Wszystkie te okoliczności powodują, że jednostka ta nie jest identyfikowana ze Spółką. Jednostka „M” prowadzi przede wszystkim odrębną działalność, inną niż główna działalność Spółki, a mianowicie organizuje, obsługuje różnego rodzaju imprezy okolicznościowe np. wesela, komunie, studniówki, różnego rodzaju bale itp. dla szerokiego kręgu odbiorców indywidualnych (odrębna kasa fiskalna). Do zarządzania wyodrębnioną jednostką zatrudniony jest manager, który samodzielnie ustala plany strategiczne dla jednostki „M”, pozyskuje zlecenia i realizuje je samodzielnie. Spółka prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych dotyczących jednostki „M” na odrębnych kontach księgowych zespołu „5”, dzięki temu możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań dotyczących tej jednostki. Ostateczne rozliczenie księgowo-podatkowe uzyskanego przez jednostkę „M” wyniku finansowego za dany okres rozliczeniowy następuje w siedzibie Spółki. Jednostka „M” nie ustala samodzielnie wyniku i nie sporządza samodzielnie bilansu, gdyż nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym w całej strukturze organizacyjnej Spółki, lecz wyodrębnioną organizacyjnie, majątkowo, funkcjonalnie i finansowo jednostką gospodarczą Spółki.

oznaczenie indywidualizujące wyodrębnioną część – jednostkę „M”,
własność nieruchomości – prawo wieczystego użytkowania gruntu, budynek, ogrodzenie, plac, infrastruktura,
własność wszelkich ruchomości związanych organizacyjnie i finansowo z tą jednostką w tym: maszyny i urządzenia, instalacje, narzędzia, wyposażenie meble, zapasy przechowywane w magazynie, przeznaczone na działalność tej jednostki,
prawa przynależne do tych nieruchomości i ruchomości, w tym wierzytelności,
wszelkie inne przynależności związane z prowadzeniem działalności przez jednostkę „M”, wszelkie zezwolenia, know-how, tajemnice przedsiębiorstwa, prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z tą działalnością (w tym umowy o usługi, umowy z dostawcami i odbiorcami, itp.),
posiadana baza klientów, relacje z odbiorcami i dostawcami oraz harmonogram przyjętych do realizacji imprez na bieżący rok obrotowy oraz pierwsze miesiące następnego roku.

Z chwilą zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Zbywca przeniesie na nabywcę również zobowiązania, należności handlowe, które dotyczą działalności Jednostki. Generalnie stan należności utrzymuje się na poziomie zerowym, ponieważ większość usług świadczonych na rzecz osób fizycznych (ewidencjonowanych za pomocą kasy fiskalnej) regulowany jest na bieżąco gotówką, bezpośrednio po zakończeniu usługi. Pozostałe należności za organizację imprez dla podmiotów gospodarczych, uiszczane są w formie zaliczki lub przedpłaty, a rozliczenia końcowe posiadają krótkie terminy płatności. Zatem należności i zobowiązania regulowane są na bieżąco, nie wykazują więc wysokich stanów a często są to wręcz stany zerowe. Wszystkie zobowiązania dotyczące funkcjonowania jednostki „M” są to opłaty medialne np. za energię elektryczną, wodę, wywóz odpadów itd., zakupy art. spożywczych (odbywają się w marketach – obowiązek zapłaty gotówką), a pozostałe płatności wobec dostawców regulowane są na bieżąco. Zatem stany zobowiązań też nie są wysokie. Spółka nie posiada przeterminowanych zobowiązań i należności dotyczących działalności jednostki „M”. Spółka nie wyklucza scenariusza, że przy bieżącym regulowaniu zobowiązań i należności na moment (dzień) dokonywania sprzedaży wyodrębnionej jednostki „M” ich stany mogą być zerowe lub wykazywać pojedyncze minimalne salda. Za organizacyjnym wyodrębnieniem przemawia również fakt, że w dniu sprzedaży dojdzie do przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę w rozumieniu art. 23 Kodeksu Pracy. Z tym dniem pracownicy Spółki zatrudnieni w jednostce i wykonujący zadania w ramach jej działalności, przeniesieni zostaną do struktur nabywcy. Nabywca wstąpi w prawa i obowiązki oraz przejmie wierzytelności i zobowiązania Spółki wobec pracowników zatrudnionych w ww. zakładzie. Powyższy zakres przedmiotu sprzedaży pozwoli Nabywcy na płynne kontynuowanie działalności usługowej od momentu zakupu bez konieczności podejmowania jakichkolwiek istotnych zmian i dodatkowych działań.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że jednostka „M” będąca przedmiotem sprzedaży, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin