2014.04.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-14/14-6/MN
z 18 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 30 grudnia 2013 r. (data wpływu 7 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 19 marca 2014 r. (data wpływu 24 marca 2014 r.) oraz pismem z 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia niepieniężnego na rzecz Koncesjonariusza oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia niepieniężnego na rzecz Koncesjonariusza oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono pismem z 19 marca 2014 r. (data wpływu 24 marca 2014 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy i własnego stanowiska w sprawie oraz potwierdzenie uiszczenia dodatkowej, należnej opłaty, a także pismem z 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) o wskazanie przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

1. Gmina (Wnioskodawca) jest właścicielem obiektu zabytkowego - kompleksu zamkowo-parkowego, położonego w granicach administracyjnych miasta (…). Wnioskodawca, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla województwa na lata 2007-2013, otrzymał dofinansowanie projektu pn.: „…” (umowa z 11 maja 2011 r.). Całkowita wartość projektu wyniosła 10.658.147,50 zł, w tym kwota 2.432.693,79 zł wydatkowana była ze środków własnych Gminy. Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie do ww. projektu w wysokości 70% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych, tj. 5.676.285,52 zł. Z tytułu poniesionych wydatków na inwestycję Wnioskodawca dokonywał pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z prowadzona inwestycją. Podatek VAT był wydatkiem niekwalifikowanym i nie podlegał rozliczeniu w ramach otrzymanej dotacji.

2. W okresie realizacji projektu, zgodnie ze studium wykonalności projektu, zakładano, że po modernizacji III piętra Zamku, zostanie ono odpłatnie przekazane przez Gminę w formie umowy dzierżawy (lub innej umowy) operatorowi wyłonionemu w drodze przetargu. Z tytułu dzierżawy miał być pobierany czynsz dzierżawny stanowiący sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT (na etapie realizacji projektu w zamierzeniu efekty inwestycji miały być wykorzystywane w związku z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT).

3. Tymczasem, według obecnej koncepcji, Gmina zawarła umowę koncesji z operatorem zewnętrznym na usługi zarządzania zmodernizowanym obiektem, w oparciu o przepisy ustawy z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane i usługi (Dz.U. z 2009 r. Nr 19, poz. 101 ze zm.).

3.1. Z treści umowy wynika, że przedmiotem koncesji jest świadczenie usług - pełnienie przez Koncesjonariusza funkcji Operatora Centrum Kongresowo-Kulturalnego (które powstało w wyniku realizacji Projektu opisanego w punkcie 1) - § 2 ust. 1 umowy.

Działalność gospodarcza Koncesjonariusza polegać będzie na oferowaniu usług, tj. zarządzanie obiektem, organizowanie kongresów, wystaw, targów, oferowanie powierzchni pod wynajem, usługi parkingowe itp.

3.2. Obszarem wykonywania koncesji jest trzecia kondygnacja budynku głównego o powierzchni użytkowej 2.058,77 m² (ponad 70 pomieszczeń oraz korytarz, klatki schodowe, toalety, balkony, taras).

Koncesjonariuszowi przekazane zostało również do dyspozycji wyposażenie Centrum w postaci systemu multimedialnego oraz mebli - § 2 ust. 2 umowy.

3.3. Od dnia przekazania przez Koncesjonodawcę obiektu, koszty jego utrzymania ponosi Koncesjonariusz - § 1 ust. 2 umowy.

4. Umowę zawarto na okres pięciu lat.

5. W treści umowy zawarto oświadczenia, z których wynika m.in., że:

Gmina posiada prawo własności obiektu objętego umową koncesji - § 5 ust. 1 pkt 1 umowy;
Gmina wyraża zgodę na dysponowanie przez Koncesjonariusza obiektem na cele związane z realizacją zadań operatorskich - § 5 ust. 1 pkt 2 umowy;
Koncesjonariusz będzie wyłącznym podmiotem, który zgodnie z umową będzie posiadał prawo do korzystania z obiektu - § 5 ust. 1 pkt 3 umowy;
Koncesjonariusz zobowiązany będzie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do zagospodarowania, utrzymania, eksploatacji i zarządzania, w tym administrowania zmodernizowanym obiektem i jego wyposażeniem - § 5 ust. 2 pkt 2 umowy.

6. Koncesjonariusz będzie ponosił ryzyko ekonomiczne związane z wykonaniem przedmiotu koncesji, w tym ryzyko rynkowe dotyczące pozyskiwania użytkowników dla świadczonych usług, ryzyko ponoszenia kosztów konserwacji obiektu i wyposażenia, ryzyko finansowania bieżącej działalności - § 8 umowy.

7. Za pełnienie funkcji operatora Koncesjonariusz otrzymuje wynagrodzenie składające się z:

świadczenia niepieniężnego Koncesjonodawcy na rzecz Koncesjonariusza w postaci prawa do wykonania umowy koncesji oraz prawa do pobierania pożytków z przedmiotu koncesji - § 6 ust. 2 umowy,
świadczenia pieniężnego - płatności Koncesjonodawcy za usługi operatorskie - § 6 ust. 3 umowy.

Wyżej wymienione wynagrodzenie ustalone jest zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy o koncesji na roboty budowlane lub usługi.

Wynagrodzenie Koncesjonariusza będzie rozliczane w okresach miesięcznych, na podstawie wystawionych przez Koncesjonariusza faktur, odrębnie na kwotę wynagrodzenia w postaci świadczenia niepieniężnego i odrębnie na kwotę świadczenia pieniężnego.

8. Ponadto, w umowie określono, że:

rozliczenia z tytułu świadczeń niepieniężnych: Koncesjonodawcy i wynagrodzenia Koncesjonariusza w części stanowiącej to świadczenie niepieniężne, będą dokonywane w formie potrąceń - § 6 ust. 7 umowy;
świadczenie niepieniężne Koncesjonodawcy na rzecz Koncesjonariusza udokumentowane będzie fakturą VAT wystawioną przez Koncesjonodawcę - § 6 ust. 6 umowy.

9. Koncesjonariusz z tytułu zawarcia umowy koncesji na usługi zobowiązany będzie do uiszczenia na rzecz Koncesjonodawcy (Gminy) wynagrodzenia w postaci miesięcznej opłaty koncesyjnej, w wysokości odpowiadającej iloczynowi metrów kwadratowych powierzchni użytkowej udostępnionego obiektu i stawki w zł za każdy metr tej powierzchni. Opłata koncesyjna płatna będzie na podstawie wystawionej przez Gminę faktury VAT przez cały okres umowy - 5 lat.

10. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

11. Koncesjonariusz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Gmina (Koncesjonodawca) wykonuje na rzecz Koncesjonariusza w ramach zawartej umowy następujące czynności:

udzielenie prawa do wykonania umowy koncesji, za które pobierana jest przez Koncesjonodawcę opłata koncesyjna;
udostępnienie przedmiotu koncesji (obiektu Centrum Kongresowo-Kulturalnego) wraz z prawem pobierania pożytków - świadczenie rozliczane w formie niepieniężnej (potrącenia).

Koncesjonariusz, w ramach zawartej umowy, wykonuje na rzecz Gminy (Koncesjonodawcy) następujące czynności: pełnienie funkcji Operatora Centrum Kongresowo-Kulturalnego, polegające na zagospodarowaniu, utrzymaniu, eksploatacji i zarządzaniu, w tym administrowaniu obiektem i jego wyposażeniem, zgodnie z warunkami umowy koncesji, z uwzględnieniem wytycznych dla Projektu „Przebudowa i modernizacja na cele wystawiennicze i konferencyjne Centrum Kongresowo-Kulturalnego (…)” - za wynagrodzeniem w postaci prawa do wykonywania umowy koncesji, w tym prawa do pobierania pożytków z przedmiotu koncesji oraz płatności Koncesjonodawcy.

Koncesjonariusz uiszcza na rzecz Gminy wynagrodzenie pieniężne w postaci opłaty koncesyjnej, tytułem opłaty za udzielenie koncesji.

Gmina wypłaca Koncesjonariuszowi wynagrodzenie pieniężne jako część łącznego wynagrodzenia Koncesjonariusza za wykonanie przedmiotu koncesji, tj. czynności opisanych w powyżej, na który łącznie składa się wynagrodzenie w formie pieniężnej (płatność Koncesjonodawcy) oraz wynagrodzenie w formie niepieniężnej, w postaci prawa do wykonania umowy koncesji, w tym prawa do pobierania pożytków w postaci koncesji. Wynagrodzenie pieniężne nie jest przypisane kwotowo do żadnej określonej czynności i stanowi uzupełnienie wynagrodzenia niepieniężnego do wartości określonej w umowie koncesji, jako łączne wynagrodzenie Koncesjonariusza za wykonanie umowy koncesji.

Czynności wykonywane przez Gminę na rzecz Koncesjonariusza wykonywane są w oparciu umowę cywilnoprawną, którą stanowi umowa koncesji z 1 grudnia 2013 r., a nie w ramach zadań własnych Gminy w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Świadczenia nabywane przez Gminę od Koncesjonariusza w ramach zawartej umowy związane są z czynnościami wymienionymi w powyżej, tj. udzieleniem prawa do wykonywania przedmiotu koncesji oraz udostępnieniem przedmiotu koncesji wraz z prawem do pobierania pożytków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Koncesjonariusza z tytułu wynagrodzenia za pełnienie funkcji operatora Centrum?
Czy od 1 stycznia 2014 r. świadczenie niepieniężne Wnioskodawcy, polegające na udzieleniu prawa do wykonywania przedmiotu koncesji (zarządzania obiektem wraz z prawem pobierania pożytków), podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT?
Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest pozytywna, to co stanowi od 1 stycznia 2014 r. podstawę opodatkowania świadczenia niepieniężnego Wnioskodawcy, polegającego na udzieleniu prawa do wykonywania przedmiotu koncesji?
Czy opłata koncesyjna uiszczana przez Koncesjonariusza na rzecz Wnioskodawcy (Gminy) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji, Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia VAT? W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że pytanie to dotyczy zachowania prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją Projektu „…”, poniesionych przez Gminę przed zawarciem umowy koncesji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z ww. przepisu, prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania usługi za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Wynagrodzenie może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego albo mieszaną. Za uznanie czynności za odpłatną wystarczające jest istnienie możliwości określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Koncesjonariusza z tytułu pełnienia funkcji operatora Centrum Kongresowo-Kulturalnego.

Ad. 2. W przedstawionym stanie faktycznym, wynagrodzenie Koncesjonariusza za wykonanie przedmiotu koncesji na usługi, określone zostało zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy o koncesji na roboty budowlane lub usługi. Wynagrodzenie Koncesjonariusza stanowi zatem wyłączne prawo do wykonywania usługi, w tym pobierania pożytków (świadczenia niepieniężne) wraz z płatnością Koncesjonodawcy (świadczenie pieniężne).

Świadczenie niepieniężne Wnioskodawcy, w postaci udzielenia prawa do wyłącznego pełnienia usług operatorskich przez Koncesjonariusza, ma skonkretyzowaną wartość, ekwiwalentną wobec świadczeń Koncesjonariusza. W rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, stanowi ono odpłatne świadczenie usług, a zatem podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 3. Od 1 stycznia 2014 r. nowy przepis art. 29a ustawy o VAT stanowi, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawę towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych prze podatnika.

Zatem, podstawę opodatkowania świadczenia niepieniężnego Wnioskodawcy, polegającego na udzieleniu prawa do wykonywania przedmiotu koncesji, stanowić będzie zapłata odpowiadająca wysokości świadczenia wzajemnego Koncesjonariusza, która daje się określić w pieniądzu.

Ad. 4. Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie Gminy w postawi koncesyjnej od Koncesjonariusza stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jest to opłata za prawo do wykonywania umowy koncesji na usługi przez Koncesjonariusza. Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli opłata koncesyjna podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia towarów i usług związanych z wykonaniem Projektu, polegającego na przebudowie i modernizacji Centrum Kongresowo-Kulturalnego będzie zachowane, poprzez związek tych wydatków z czynnościami opodatkowanymi, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak wynika z powyższych przepisów, pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo uniwersalnie. Usługą jest świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy. Nie ma więc znaczenia osoba odbiorcy świadczenia. Usługami są zarówno świadczenia wykonane na rzecz konsumentów, jak i dla przedsiębiorców, a usługą będzie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Powyższe oznacza, że świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, które powoduje powstanie przysporzenia po stronie odbiorcy na skutek działania wykonawcy świadczenia.

Należy wyjaśnić, że przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. zwrotne świadczenie przez nabywcę, w związku z którym dostawca towarów lub świadczący usługę uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami;
wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu;
związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Z treści wniosku wynika, że Gmina (Koncesjonodawca) wykonuje na rzecz Koncesjonariusza w ramach zawartej umowy następujące czynności: udzielenie prawa do wykonania umowy koncesji, za które pobierana jest przez Koncesjonodawcę opłata koncesyjna oraz udostępnienie przedmiotu koncesji (obiektu Centrum Kongresowo-Kulturalnego) wraz z prawem pobierania pożytków - świadczenie rozliczane w formie niepieniężnej (potrącenia).

Koncesjonariusz, w ramach zawartej umowy, wykonuje na rzecz Gminy (Koncesjonodawcy) następujące czynności: pełnienie funkcji Operatora Centrum Kongresowo-Kulturalnego, polegające na zagospodarowaniu, utrzymaniu, eksploatacji i zarządzaniu, w tym administrowaniu obiektem i jego wyposażeniem, zgodnie z warunkami umowy koncesji, z uwzględnieniem wytycznych dla Projektu, za wynagrodzeniem w postaci prawa do wykonywania umowy koncesji, w tym prawa do pobierania pożytków z przedmiotu koncesji oraz płatności Koncesjonodawcy.

Koncesjonariusz uiszcza na rzecz Gminy wynagrodzenie pieniężne w postaci opłaty koncesyjnej, tytułem opłaty za udzielenie koncesji.

W konsekwencji, świadczenie Wnioskodawcy, polegające na udzieleniu prawa do wykonywania przedmiotu koncesji (zarządzania obiektem wraz z prawem pobierania pożytków) oraz udostępnianie przedmiotu koncesji, a także usługa świadczona przez Koncesjonariusza - pełnienie funkcji Operatora Centrum Kongresowo-Kulturalnego, polegające na zagospodarowaniu, utrzymaniu, eksploatacji i zarządzaniu, w tym administrowaniu obiektem i jego wyposażeniem - stanowią odpłatne świadczenia usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towaru bądź świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od wspomnianej zasady ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ustawa nie definiuje pojęcia „organ władzy publicznej”, należy więc przyjąć, że pojęciem tym objęte są wszelkie organy państwowe, jak również organy samorządu terytorialnego. Należy także przyjąć, że pojęciem tym objęte są wszelkie organy władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Generalnie zatem, wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Z analizy wyżej powołanego art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że ustawodawca w odniesieniu do organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy wyodrębnił dwa rodzaje czynności, które podmioty te wykonują:

czynności w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane oraz
czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W zakresie wykonywania czynności zaliczanych do pierwszej grupy, podmioty te nie są podatnikami VAT. Tak więc, wyłączenie to ma charakter podmiotowo-przedmiotowy (tj. w odniesieniu do części czynności wykonywanych przez wymienione podmioty). Z kolei w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są typowymi podatnikami VAT (tj. ciążą na nich obowiązki w zakresie dokumentowania, ewidencjonowania, zapłaty podatku).

Unormowanie zawarte w art. 15 ust. 6 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), który stanowi, że krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organ władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Należy przy tym zauważyć, że w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy należy więc rozgraniczyć sferę imperium, która wyłączona jest z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Powyższy przepis nie jest samodzielną podstawą do określenia, kiedy organ władzy publicznej bądź obsługujący ten organ urząd jest podatnikiem VAT. Nie można go bowiem interpretować w oderwaniu od wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy definicji podatnika jako podmiotu wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu ust. 2 tego artykułu, przy czym działalność ta musi być wykonywana samodzielnie - we własnym imieniu i na własny rachunek.

Z opisu sprawy wynika, że czynności wykonywane przez Gminę na rzecz Koncesjonariusza wykonywane są w oparciu umowę cywilnoprawną, którą stanowi umowa koncesji, a nie w ramach zadań własnych Gminy w rozumieniu ustawy o samorządzie gminnym.

Tym samym, w związku z wykonywaniem opisanych we wniosku czynności Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem, od 1 stycznia 2014 r. świadczenie Wnioskodawcy, polegające na udzieleniu prawa do wykonywania przedmiotu koncesji (zarządzania obiektem wraz z prawem pobierania pożytków), podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że przepis art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

Zauważyć należy, że ogólna zasada ustalania podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest w pełni zgodna z definicją podstawy opodatkowania zawartą w art. 73 Dyrektywy. Zmiana przepisów dokonana od 1 stycznia 2014 r. miała więc na celu dostosowanie regulacji krajowych do przepisów unijnych.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, opłaty i podobne należności z wyłączeniem podatku od wartości dodanej. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje dodatkowe koszty, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi dostawca obciąża nabywcę lub klienta. Państwa członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania.

Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Z kolei w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu - podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 79 Dyrektywy, podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Należy zauważyć, że w ramach nowelizacji nie wprowadzono do art. 29a odpowiednika przepisu art. 29 ust. 9 ustawy, określającego podstawę opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla czynności, dla których nie ustalono ceny. Przepisy Dyrektywy również nie przewidują w takim przypadku odwołania do wartości rynkowej, ponieważ takie odwołanie nie wpisuje się w cel Dyrektywy. W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie należy zastosować zasadę ogólną ustalania podstawy opodatkowania w oparciu o wszystko, co stanowi zapłatę. Przy czym zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

Wskazać należy, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Z opisu sprawy wynika, że za pełnienie funkcji operatora Koncesjonariusz otrzymuje wynagrodzenie składające się z:

świadczenia niepieniężnego Koncesjonodawcy na rzecz Koncesjonariusza w postaci prawa do wykonania umowy koncesji oraz prawa do pobierania pożytków z przedmiotu koncesji;
świadczenia pieniężnego - płatności Koncesjonodawcy za usługi operatorskie.

Ponadto, w umowie określono, że:

rozliczenia z tytułu świadczeń niepieniężnych: Koncesjonodawcy i wynagrodzenia Koncesjonariusza w części stanowiącej to świadczenie niepieniężne, będą dokonywane w formie potrąceń;
świadczenie niepieniężne Koncesjonodawcy na rzecz Koncesjonariusza udokumentowane będzie fakturą VAT wystawioną przez Koncesjonodawcę.

Koncesjonariusz z tytułu zawarcia umowy koncesji na usługi zobowiązany będzie do uiszczenia na rzecz Koncesjonodawcy (Gminy) wynagrodzenia w postaci miesięcznej opłaty koncesyjnej, w wysokości odpowiadającej iloczynowi metrów kwadratowych powierzchni użytkowej udostępnionego obiektu i stawki w zł za każdy metr tej powierzchni.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania dla świadczenia Wnioskodawcy, polegającego na udzieleniu prawa do wykonywania przedmiotu koncesji jest - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy - wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od Koncesjonariusza z tego tytułu, pomniejszone o kwotę podatku VAT.

Jednocześnie należy zauważyć, że w kompetencji tut. Organu nie leży dokonywanie oceny, czy strony transakcji prawidłowo uzgodniły wartość wykonywanych czynności. Wynika to z faktu, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych, a zwłaszcza kwestia wartości dokonanych transakcji, nie mieści się w ramach postępowania określonego w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym - minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wskazać należy, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121). Na podstawie art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny - strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Odnosząc się do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczenia Wnioskodawcy, polegającego na udzieleniu prawa do wykonywania przedmiotu koncesji, stanowi zapłata odpowiadająca wysokości świadczenia wzajemnego Koncesjonariusza, która daje się określić w pieniądzu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku należnego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo - prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy - zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jednakże, czynności opisane we wniosku nie zostały w tych przepisach wskazane jako korzystające ze stawki preferencyjnej bądź jako zwolnione od podatku.

W konsekwencji, świadczenie Wnioskodawcy, polegające na udzieleniu prawa do wykonywania przedmiotu koncesji (zarządzania obiektem wraz z prawem pobierania pożytków), stanowi odpłatne świadczenia usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług - niekorzystające ze zwolnienia od podatku.

Odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług - niekorzystające ze zwolnienia od podatku - stanowi również świadczenie Koncesjonariusza w postaci pełnienia funkcji Operatora Centrum Kongresowo-Kulturalnego, polegające na zagospodarowaniu, utrzymaniu, eksploatacji i zarządzaniu, w tym administrowaniu obiektem i jego wyposażeniem.

Zatem, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Koncesjonariusza z tytułu wynagrodzenia za pełnienie funkcji operatora Centrum, bowiem czynność ta stanowi świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT, a ponadto ma związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Mając na względzie treść wniosku oraz przywołane regulacje należy również wskazać, że Gmina zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją Projektu „…”, dokonanych przez Gminę przed zawarciem umowy koncesji, ponieważ wydatki w ramach realizacji tego Projektu poniesione zostały w celu wykonywania czynności opodatkowanych (opodatkowana podatkiem VAT dzierżawa III piętra na rzecz operatora wyłonionego w drodze przetargu). Pomimo zmiany koncepcji wykorzystania przedmiotu przebudowy i modernizacji (umowa koncesji z operatorem zewnętrznym) - z punktu widzenia prawa do odliczenia podatku naliczonego - sposób wykorzystania towarów i usług nabytych w związku z realizacją Projektu nie uległ zmianie, bowiem świadczenie Wnioskodawcy, polegające na odpłatnym udzieleniu prawa do wykonywania przedmiotu koncesji (zarządzania obiektem wraz z prawem pobierania pożytków), stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin