Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-42/14-2/AG
z 16 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi telekomunikacyjne, głównie w zakresie telefonii komórkowej oraz usługi dostępu do sieci Internet. Wnioskodawca ma siedzibę w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym, opodatkowanym w Polsce od całości swoich dochodów.

Wnioskodawca jest 100% udziałowcem spółki kapitałowej z siedzibą na Cyprze (dalej: „Spółka”).

Wnioskodawca zamierza dokonać połączenia transgranicznego ze Spółką przez przejęcie, w ramach którego Wnioskodawca będzie spółką przejmującą, a Spółka spółką przejmowaną. W konsekwencji, z dniem ww. połączenia Wnioskodawca wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Spółki, w tym m. in. z tytułu pożyczek, posiadanych obligacji/weksli oraz lub należności handlowych.

W szczególności, Wnioskodawca może wejść w prawa i obowiązki pożyczkodawcy (jako wierzyciel) z tytułu pożyczki udzielonej przez Spółkę na rzecz spółki komandytowej z siedzibą w Polsce, której Wnioskodawca jest również wspólnikiem (dalej: Spółka Komandytowa”). W związku z powyższym, Wnioskodawca wstąpi w rolę pożyczkodawcy wobec Spółki Komandytowej i wszelkie spłaty pożyczki po połączeniu będą dokonywane przez Spółkę Komandytową na rzecz Wnioskodawcy. Przedmiotowa pożyczka może być oprocentowana lub nie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym objęcie (i posiadanie) przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia ze Spółką wierzytelności (należności) z tytułu nieoprocentowanej pożyczki udzielonej przez spółkę przejmowaną (tj. Spółkę) na rzecz Spółki Komandytowej, nie będzie skutkowało powstaniem dla Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki Komandytowej, jakiegokolwiek przychodu na gruncie ustawy o CIT, w tym z tytułu nieodpłatnych świadczeń ?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, objęcie (i posiadanie) przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia wierzytelności (należności) z tytułu nieoprocentowanej pożyczki udzielonej przez spółkę przejmowaną (tj. Spółkę) na rzecz Spółki Komandytowej, nie będzie skutkowało powstaniem dla Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki Komandytowej, jakiegokolwiek przychodu na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.; dalej: ustawy o CIT), w tym z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 8 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, ze zm.) spółka osobowa tj. m. in. spółka komandytowa — może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Jednocześnie, spółki komandytowe, jako spółki osobowe nieposiadające osobowości prawnej, nie są podatnikami podatku dochodowego. W takim przypadku, podatnikami w zakresie dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej przez spółki komandytowe są odpowiednio wspólnicy tych spółek.

Zgodnie bowiem z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawy o CIT przychodu z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Jednocześnie, zgodnie z art. 5 ust 2 ustawy o CIT, wskazane powyżej zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przychodami są m.in. otrzymano pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Nieodpłatne świadczenie, o których mowa powyżej, obejmują to zdarzenia, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Przez umowę pożyczki w świetle art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia l964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki może być udzielona nieodpłatnie lub odpłatnie, tj. za wynagrodzeniem w formie odsetek.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że umowa nieodpłatnej pożyczki zawarta pomiędzy spółką osobową a jej wspólnikiem, jako odrębnymi podmiotami prawa cywilnego, jest prawnie dopuszczalna.

Równocześnie, ze względu na fakt, iż spółki komandytowe są transparentne podatkowo na gruncie ustawy o CIT, wzajemne świadczenia spółki komandytowej i jej wspólnika stanowią zasadniczo świadczenia wykonywane przez tego wspólnika na rzecz samego siebie w zakresie, w jakim uczestniczy on w zyskach takiej spółki. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, nieoprocentowana pożyczka posiadana przez wspólnika (tutaj: Wnioskodawca) wobec spółki komandytowej (tutaj: Spółki Komandytowej) nie będzie skutkować powstaniem dla wspólnika przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia na gruncie ustawy o CIT. W przeciwnym bowiem wypadku, ze względu na transparentność podatkową Spółki Komandytowej w zakresie opodatkowania podatkiem CIT, należałoby uznać, że opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie na rzecz samego siebie. Takie zaś rozumowanie jest sprzeczne z ideą opodatkowania nieodpłatności świadczenia (w rozważanej sytuacji takie świadczenie bowiem nie istnieje), co jest w oczywisty sposób sprzeczne z założeniem o racjonalności ustawodawcy.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy, objęcie (i posiadanie) przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia ze Spółką wierzytelności (należności) z tytułu nieoprocentowanej pożyczki udzielonej przez Spółkę na rzecz Spółki Komandytowej, nie będzie skutkowało powstaniem dla Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki Komandytowej, jakiegokolwiek przychodu na gruncie ustawy o CIT, w tym z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w interpretacjach indywidualnych wydawanych w zbliżonych do Wnioskodawcy stanach faktycznych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w tym m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2013 r. sygn. IPPB3/423-266/13-5/PK1) oraz na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym m. in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2012 r. sygn. ILPB1/415-492/12-4/AG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.