INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

wydana po prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w Warszawie z dnia 27 stycznia 2012r. sygn. akt III SA/Wa 2713/11 (otrzymanego w dniu 30.04.2012r.)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15.07.2008r. (data wpływu 18.07.2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 26.09.2009r. (data wpływu 30.09.2009r.) oraz pismem z dnia 31.05.2012r. (data wpływu 04.06.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.07.2008r. (data wpływu do Biura KIP 18.07.2008r.) wpłynął wniosek Pana o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 03 czerwca 1997r. aktem notarialnym rep. A ../97 Wnioskodawca nabył wraz z żoną nieruchomość we wsi B (gm. P, o łącznym obszarze 4ha 40ar 88 m²) składającą się z 19 działek oznaczonych nr od 45/4 do 45/22.

W dniu zakupu ziemi od osoby fizycznej działki miały status działek budowlanych, ale całość nieruchomości wchodziła w skład gospodarstwa rolnego i w związku z tym opłaty skarbowej od nabycia nie pobrano. Nabycia dokonano do majątku wspólnego współmałżonków. Nieruchomość użytkowano rolniczo.

W roku 2004 z mocy prawa obowiązujący dla tego obszaru plan przestrzennego zagospodarowania wygasł, ale w roku ubiegłym - 2007 Gmina uchwaliła nowy plan nadając działkom status budowlanych. W 2008r. geodeta dokonuje nowego podziału nieruchomości dostosowując podział do planu Gminy P w wyniku czego powstanie około 25 działek budowlanych oraz drogi gminne i własne. Wnioskodawca z żoną zamierza część działek sprzedawać teraz i w kolejnych latach oraz kilka (4) podarować/zbyć dzieciom.

Wnioskodawca (wraz z żoną) jest płatnikiem podatku VAT z tytułu działalności z wynajmu oraz posiada spółkę cywilną. Przedmiotowe działki Wnioskodawca posiada 11 lat i nie wchodzą one w skład majątku spółki oraz nie są wynajmowane. Działki były i są użytkowane rolniczo jako majątek osób fizycznych gospodarstwa rolnego i nie są przedmiotem profesjonalnego obrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając w różnych odstępach czasu kolejne działki budowlane z majątku własnego (Wnioskodawcy i żony) sprzedaż (zbycie) będzie opodatkowane podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie działek nie jest opodatkowane podatkiem VAT, gdyż jest w posiadaniu osób fizycznych od 11 lat oraz jest majątkiem osobistym i zbycie nie jest obrotem profesjonalnym (sprzedaż lub darowizna).

W Interpretacji z dnia 9 października 2008r. (data doręczenia: 20 października 2008r.) Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe wskazując, że S w przedmiotowej sprawie będzie zobowiązany do naliczenia kupującemu i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku od towarów i usług z tytułu zbycia niezabudowanej działki (działek) budowlanej. Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT.

W odpowiedzi na interpretację indywidualną z 9 października 2008r. S wezwał Stronę przeciwną do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 9 października 2008r. Dnia 24 listopada 2008r. Strona przeciwna w odpowiedzi na powyższe wezwanie, powtarzając argumentację przedstawioną w interpretacji z 09 października 2008r. odmówiła zmiany zaskarżonej interpretacji.

Na ww. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie S złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Interpretacja wydana w dniu 9 października 2008r. nr IPPP2/443-1140/08-2/AZ została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2009r. sygn. akt, doręczonym w dniu 26 sierpnia 2009r. W wyroku tym Sąd uzasadniając swoje stanowisko uznał, kwestionując stanowisko tut. Organu podatkowego w sprawie opodatkowania sprzedaży działek, iż tut. Organ podatkowy nie poczynił ustaleń niezbędnych dla stwierdzenia, czy Skarżący sprzedając działki budowlane, dokonał sprzedaży części majątku służącego prowadzonej działalności, czy też majątku osobistego. Przede wszystkim tut. Organ podatkowy nie ustalił, czy Skarżący wykonywał działalność rolniczą w rozumieniu ustawy o VAT, tzn. czy wytwarzał produkty rolne celem ich dostawy w rozumieniu ustawy o VAT, czyniąc to na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, czy też wytwarzał on produkty tylko na potrzeby własne i swojej rodziny. Zdaniem Sądu tut. Organ podatkowy jest zobowiązany ponownie rozpatrując sprawę do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w celu ustalenia wszystkich wskazanych przez Sąd okoliczności, które pozwolą na udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy Skarżący dokonał sprzedaży majątku osobistego, czy służącego do prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym pismem z dnia 11 września 2009 r. tut. Organ podatkowy (w związku z nakazem Sądu wyrażonym w wyroku z dnia 28 maja 2009 r., sygn. akt ) wezwał Stronę do uzupełnienia przedstawionego w przedmiotowym wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, co następuje:

• w dniu 3 czerwca 1997 r. aktem notarialnym Rep. A ../97 Podatnik nabył nieruchomość we wsi B gm. P o łącznym obszarze 4 ha 40 ar 88 m² składającą się z 19 działek oznaczonych nr od 45/4 do 45/22. W dniu zakupu, od osoby fizycznej, były to działki budowlane. Całość nieruchomości weszła w skład gospodarstwa rolnego. Nieruchomości były i są użytkowane rolniczo, jako majątek osób fizycznych i nie są przedmiotem profesjonalnego obrotu,

• w 2004 r. wygasł miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W 2007 roku gmina P. uchwaliła nowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym utrzymane zostało przeznaczenie nieruchomości Podatnika na cele budownictwa mieszkaniowego,

• Podatnik wykorzystywał przedmiotową nieruchomość na cele rolne, tj. do prowadzenia pasieki, w tym jako łąka,

• Podatnik jest rolnikiem, jest również podatnikiem podatku rolnego. Podatnik dokonuje dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej,

• przedmiotem działalności rolniczej jest w szczególności bartnictwo prowadzone w rozmiarach poniżej działów specjalnych produkcji rolnej,

• przedmiotem sprzedaży są działki niezabudowane. Podatnik nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, nie dokonuje zakupu i sprzedaży nieruchomości, a w chwili obecnej nie jest w stanie określić, czy sprzedaż będzie dokonywana jednorazowo, wielokrotnie i w jakich odstępach czasu będzie się to odbywało i jakiej części nieruchomości będzie dotyczyło. Podatnik również wskazuje, że ew. zbycie nieruchomości będzie miało charakter wyprzedaży majątku osobistego, również w formie darowizny dla dzieci. Aktualnie Podatnik zamierza sprzedać gminie P. działki konieczne do wykorzystania pod drogi.
  
  

W Interpretacji z dnia 22 października 2009r. (data doręczenia: 30 października 2009r.) Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zakupione przez Wnioskodawcę grunty rolne służą dostawom produktów rolnych, a zatem służą prowadzeniu działalności gospodarczej — w świetle definicji działalności gospodarczej, działalność rolnika jest działalnością gospodarczą. Wyodrębnione działki budowlane stanowią element gospodarstwa rolnego.

W rezultacie Wnioskodawca dokonując zbycia przedmiotowych działek, dokona w istocie zbycia elementu majątku jego przedsiębiorstwa (za które w tym przypadku uznawane jest prowadzone gospodarstwo rolne). Powyższe powoduje, iż dostawa przedmiotowych działek mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, a przedmiot tych dostaw (grunt) jest towarem w pojęciu ustawy o VAT, co powoduje, że sprzedaż przedmiotowych działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

W odpowiedzi na interpretację indywidualną z 22 października 2009r. Skarżący wezwał Stronę przeciwną do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 22 października 2009r. Dnia 15 grudnia 2009r. Strona przeciwna w odpowiedzi na powyższe wezwanie, stwierdziła brak podstaw do zmiany w/w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Na ww. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Skarżący złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2012r. sygn. akt III SA/Wa 2713/11 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną. W wyroku tym Sąd stanął na stanowisku, że o tym, czy dokonujący sprzedaży gruntu budowlanego działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym wykonując prawo własności decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej (…). Jak wynika z zaskarżonej interpretacji przyczyną uznania Skarżącego za podatnika podatku od towarów i usług był fakt wykorzystywania przedmiotowych gruntów do działalności rolnej. Jednak jak wynika z wyroku ETS oraz wcześniej zapadłych orzeczeń NSA kryterium przesądzającym o uznaniu osoby za podatnika podatku od towarów i usług nie jest okoliczność wykorzystywania gruntów do działalności rolniczej, lecz działania podatnika wskazujące, że działa jak handlowiec.

Nie można się zatem zgodzić z organem podatkowym, który swoje stanowisko uznające sprzedaż gruntów przez Skarżącego za działalność gospodarczą, oparł na tezie, że rolnik sprzedający działki budowlane wykorzystywane w działalności rolniczej nie sprzedaje majątku osobistego, ale składniki gospodarstwa rolnego.

W opinii Sądu wydając ponowną interpretację organ jest obowiązany ustalić, czy w świetle przedstawionego we wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji zdarzenia przyszłego Skarżący w celu dokonania spornej sprzedaży gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u., co skutkuje koniecznością uznania za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W wykonaniu zarządzenia Sądu tut. Organ podatkowy pismem z dnia 18 maja 2012r. znak IPPP2/443-1140/08/12-9/S/MM wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że w celu dokonania sprzedaży gruntów, o których mowa we wniosku Zainteresowany nie podjął aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie zaangażował środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Powyższe oznacza też, że Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań polegających na uzbrojeniu terenu, ani działań marketingowych w celu zwiększenia atrakcyjności tych działek, a sprzedaż nastąpiła (nastąpi) w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2012r. sygn. akt III SA/Wa 2713/11 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Grunt jest zatem towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych ( art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo wskazać należy, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w czerwcu 1997r. nabył wraz z żoną nieruchomość składającą się z 19 działek. W dniu zakupu ziemi od osoby fizycznej działki miały status działek budowlanych, ale całość nieruchomości wchodziła w skład gospodarstwa rolnego i w związku z tym opłaty skarbowej od nabycia nie pobrano. Nabycia dokonano do majątku wspólnego współmałżonków. Nieruchomość użytkowano rolniczo. W roku 2007 Gmina uchwaliła plan zagospodarowania przestrzennego nadając działkom status budowlanych.

W 2008r. geodeta dokonał nowego podziału nieruchomości dostosowując podział do planu gminy w wyniku czego powstało około 25 działek budowlanych oraz drogi gminne i własne. Wnioskodawca z żoną zamierza część działek sprzedawać teraz i w kolejnych latach oraz kilka podarować / zbyć dzieciom. Wnioskodawca (wraz z żoną) jest płatnikiem podatku VAT z tytułu działalności z wynajmu oraz posiada spółkę cywilną. Przedmiotowe działki Wnioskodawca posiada 11 lat i nie wchodzą one w skład majątku spółki oraz nie są wynajmowane. Działki były i są użytkowane rolniczo jako majątek osób fizycznych gospodarstwa rolnego i nie są przedmiotem profesjonalnego obrotu.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 26 września 2009r. Wnioskodawca wskazał, że Zainteresowany wykorzystywał przedmiotową nieruchomość na cele rolne, tj. do prowadzenia pasieki, w tym jako łąka; Podatnik jest rolnikiem, jest również podatnikiem podatku rolnego; Wnioskodawca dokonuje dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej; przedmiotem działalności rolniczej jest w szczególności bartnictwo prowadzone w rozmiarach poniżej działów specjalnych produkcji rolnej; przedmiotem sprzedaży są działki niezabudowane; Podatnik nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, nie dokonuje zakupu i sprzedaży nieruchomości, a w chwili obecnej nie jest w stanie określić, czy sprzedaż będzie dokonywana jednorazowo, wielokrotnie i w jakich odstępach czasu będzie się to odbywało i jakiej części nieruchomości będzie dotyczyło; Podatnik również wskazuje, że ew. zbycie nieruchomości będzie miało charakter wyprzedaży majątku osobistego, również w formie darowizny dla dzieci.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku z dnia 31 maja 2012r. Wnioskodawca wskazał, że w celu dokonania sprzedaży gruntów, o których mowa we wniosku Zainteresowany nie podjął aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie zaangażował środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Powyższe oznacza też, że Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań polegających na uzbrojeniu terenu, ani działań marketingowych w celu zwiększenia atrakcyjności tych działek, a sprzedaż nastąpiła (nastąpi) w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowić miała sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił również uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem jak wynika z powyższego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki budowlanej, powstałej z podziału gruntu rolnego nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionych okoliczności nie wynika, aby Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Przedmiotowe działki były i są użytkowane rolniczo jako majątek osób fizycznych gospodarstwa rolnego. Ponadto wskazane przez Wnioskodawcę okoliczności faktyczne nie wskazują, by podejmował jakiekolwiek aktywne działania odnoszące się do sprzedaży, które można uznać za charakterystyczne do profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Uwzględniając treść przytoczonych przepisów oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie nieruchomości podzielonej na kilkanaście działek, nabytej na cele rolne nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży kolejnych działek w różnych odstępach czasu składających na przedmiotową nieruchomość będzie rozporządzał majątkiem prywatnym, nie będzie zatem działał w charakterze handlowca, podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż przez Zainteresowanego opisanej we wniosku nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.