INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2012 r. (data wpływu 31 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2012 r. (data wpływu 20 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania na druku ORD-OG (interpretacja ogólna) zamiast na druku ORD-IN (interpretacja indywidualna).

Ponadto wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749). Pismem z dnia 11 czerwca 2012 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie wraz z formularzem ORD-IN wysłano w dniu 11 czerwca 2012 r. (skutecznie doręczono 14 czerwca 2012 r.), natomiast w dniu 20 czerwca 2012 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 18 czerwca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 20 maja 2011 r. brygada Rejonu Energetycznego przeprowadziła wymianę przyłącza energetycznego sieci niskiego napięcia 3 fazowego plus zero, zasilającego instalację elektryczną do mieszkania Wnioskodawcy na 1 piętrze. Elektryk z ww. brygady dokonał błędnego podłączenia WLZ-tu (wewnętrznej linii zasilającej) instalacji elektrycznej w Jego mieszkaniu. Przewód zerowy w instalacji Wnioskodawcy podłączony został pomyłkowo zamiast do przewodu zerowego w sieci zasilającej to podłączył do przewodu fazowego przeznaczonego dla oświetlenia ulicznego. Dlatego wieczorem tego dnia tj. 20 maja 2011 r. około godz. 20³⁰ po automatycznym włączeniu w mieście oświetlenia ulicznego, na przewód zerowy instalacji Wnioskodawcy włączona została faza oświetlenia ulicznego co spowodowało podanie za wysokiego napięcia – zamiast 230 V co najmniej 400 V i popalenie urządzeń elektrycznych w Jego mieszkaniu.

Po zgłoszeniu reklamacji do Rejonu Energetycznego w dniu 21 maja 2011 r. Pogotowie Energetyczne tego Rejonu dokonało naprawy w układzie zasilania WLZ-tu instalacji elektrycznej Wnioskodawcy.

Na dowód złego wykonania, przez brygadę Rejonu Energetycznego, podłączenia przyłącza energetycznego zostawiono Wnioskodawcy zlecenie OT z dnia 21 maja 2011 r., w którym napisano, że „przewód zerowy na słupie podpięty do oświetlenia ulicznego".

Po przeprowadzeniu naprawy uszkodzonych urządzeń elektrycznych Wnioskodawca wystąpił pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. poprzez Rejon Energetyczny do Zakładu Energetycznego S.A. o zwrot poniesionych kosztów na kwotę xxx zł. Powyższe zostało potwierdzone pismem S.A. z dnia 11 lipca 2011 r.

Wnioskodawca poniósł następujące koszty naprawy urządzeń:

1. naprawa pieca gazowego; faktura z dnia 25 maja 2011 r. kwota xx zł,
2. naprawa alarmu; faktura z dnia 3 czerwca 2011 r. kwota xx zł,
3. naprawa dekodera telewizji, faktura z dnia 3 czerwca 2011 r. kwota xx zł,
4. magnetowid + CD ekspertyza xx zł, wartość magnetowidu xx zł. Urządzenia nadają się do kasacji.
5. strata w postaci popalonych żarówek oświetleniowych w całym mieszkaniu, a w kuchni gazowej uszkodzony iskrownik do zapalania gazu.
   
   

W związku z powyższymi szkodami i poniesionymi kosztami ich naprawy, Wnioskodawca wystąpił do S.A. o zwrot kwoty xxx zł tytułem zwrotu poniesionych szkód. Kwota ta została uznana przez S.A. i wypłacona na konto bankowe. S.A. w 2012 r. przysłało Wnioskodawcy i do Urzędu Skarbowego PIT-8C, który zawierał rzekome wynagrodzenie Wnioskodawcy w kwocie 2.400 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota wykazana przez S.A. winna być ujęta w zeznaniu podatkowym Wnioskodawcy za 2011 r. i doliczona do innych Jego dochodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, deklaracja PIT-8C została wystawiona niesłusznie, ponieważ kwota xxx zł nie stanowiła Jego dochodu, a tylko zwrot poniesionych strat z tytułu wadliwego podłączenia instalacji do sieci energetycznej. W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymane odszkodowanie wolne jest od podatku dochodowego.

Wnioskodawca uważa, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 otrzymana kwota jest zwolniona od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się o interpretację indywidualną w sprawie prawidłowości rozliczenia podatku dochodowego od otrzymanego odszkodowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłami przychodów są inne źródła. W myśl art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i należy do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Z literalnego brzmienia powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że nie wszystkie odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ze zwolnienia przedmiotowego korzystają bowiem jedynie te odszkodowania i zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy. Wyłączone ze zwolnienia są m.in. odszkodowania wypłacane według ww. uregulowań, ale wynikające z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Przy interpretacji przepisów dotyczących zwolnień podatkowych stosuje się wykładnię literalną, która ma pierwszeństwo przed wykładnią celowościową, co oznacza, że katalog zwolnień przedmiotowych zawarty w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym i nie można interpretować go rozszerzająco.

Z treści wniosku wynika, iż w dniu 20 maja 2011 r. brygada Rejonu Energetycznego przeprowadziła wymianę przyłącza energetycznego sieci niskiego napięcia 3 fazowego plus zero, zasilającego instalację elektryczną do mieszkania Wnioskodawcy na 1 piętrze. Elektryk z ww. brygady dokonał błędnego podłączenia WLZ-tu (wewnętrznej linii zasilającej) instalacji elektrycznej, co spowodowało uszkodzenie urządzeń elektrycznych w mieszkaniu Wnioskodawcy.

Po przeprowadzeniu naprawy uszkodzonych urządzeń elektrycznych Wnioskodawca wystąpił pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. poprzez Rejon Energetyczny do Zakładu Energetycznego S.A. Oddział o zwrot poniesionych kosztów na kwotę xxx zł.

Kwota ta została uznana przez S.A. i wypłacona na konto bankowe Wnioskodawcy. S.A. w 2012 r. przysłało do Wnioskodawcy i do Urzędu Skarbowego PIT-8C, który zawierał wynagrodzenie Wnioskodawcy w kwocie xxx zł.

Istotne dla rozpatrywanej sprawy jest zatem ustalenie, czy do kategorii odszkodowań, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw można zaliczyć odszkodowanie przyznane dla Wnioskodawcy.

Analiza wniosku wskazuje, iż przyznane środki finansowe dla Wnioskodawcy wynikają jedynie z ustaleń zawartych pomiędzy stronami, które mają charakter czysto umowny. W związku z tym należy uznać, iż przedmiotowa wypłata nie będzie odszkodowaniem, którego wysokość lub zasady ustalania wynikają z przepisów odrębnych ustaw, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Cytowany art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, iż ze zwolnienia nie korzystają te odszkodowania, które wynikają z zawartych umów lub ugód innych niż sądowe, nawet jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zatem, ze względu na brak możliwości zakwalifikowania środków finansowych, przyznanych dla Wnioskodawcy od podmiotu odpowiedzialnego, do któregokolwiek ze zwolnień przewidzianych w art. 21 ust. 1, art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że kwota ta stanowić będzie przychód w rozumieniu ww. art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jako otrzymane pieniądze. Przychód ten należy potraktować jako przychód z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w powołanym powyżej art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze okoliczności opisane we wniosku oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż podmiot, który wypłacił ugodowe odszkodowanie powinien wystawić dla Wnioskodawcy informację PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym wykazana byłaby kwota wypłaconych środków finansowych, a Wnioskodawca zaś winien tę kwotę wykazać w zeznaniu rocznym za dany rok podatkowy jako przychód z innych źródeł. Nadmienić należy, że obowiązek wykazania przychodu w zeznaniu rocznym istnieje bez względu na to czy podmiot, który wypłacił środki finansowe wystawi Wnioskodawcy odpowiednią informację – PIT czy też nie. Jeżeli podmiot wypłacający tego nie zrobi, to na Wnioskodawcy i tak spoczywał będzie obowiązek złożenia zeznania rocznego w odpowiednim urzędzie skarbowym, w którym wykazane winny być te przychody wraz z innymi przychodami i dochodami uzyskanymi w roku podatkowym, podlegającymi opodatkowaniu według progresywnej skali podatkowej.

Reasumując, w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż środki pieniężne jakie Wnioskodawca otrzymał w związku ze szkodą poniesioną w Jego mieszkaniu związaną z uszkodzeniami i naprawą urządzeń elektrycznych stanowić będą przychód z innych źródeł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy)

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.