Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-199/14/AK
z 14 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2014 r. (data wpływu 27 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 1 marca 1995 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą: Prywatny Gabinet Lekarski i do 31 grudnia 2013 r. rozliczał się podatkowo na zasadach ogólnych. Od 1 lutego1997 r. był zatrudniony jako lekarz w oparciu o umowę o pracę w wymiarze pełny etat w Samodzielnym Publicznym Specjalistycznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej. Od dnia 1 stycznia 2000 r. został przejęty przez X Sp. z o.o. zgodnie z art. 23 Kodeksu Pracy. Od dnia 29 września 2009 r. został przejęty przez Y Sp. z o.o. zgodnie z art. 23 Kodeksu Pracy. Zgodnie z zarządzeniem Zarządu Y Sp. z o.o. z dnia 14 grudnia 2009 r. w sprawie zmiany regulaminu pracy od stycznia 2010 r.: "Zakład wypłaca pracownikowi wynagrodzenie na jego rachunek bankowy wskazany przez pracownika w 10 dniu następnego miesiąca kalendarzowego po miesiącu, w którym świadczona była praca, a jeśli dniem tym będzie niedziela lub święto to w dniu poprzedzającym." Z dniem 31 grudnia 2013 r. stosunek pracy został rozwiązany za wypowiedzeniem przez zakład pracy art. 30 § 1 pkt 2 Kodeksu Pracy w związku z art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844 ze zm.) – przyczyny ekonomiczne związane z koniecznością ograniczenia kosztów pracodawcy. Od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca prowadzi wyłącznie pozarolniczą działalność gospodarczą, której nigdy nie zawieszał. W jej ramach świadczy również usługi medyczne na rzecz byłego pracodawcy (w zakresie odpowiadającym czynnościom, które w poprzednim roku podatkowym wykonywał u tego pracodawcy w oparciu o stosunek pracy) jako Prywatny Gabinet Lekarski. Wynagrodzenie za grudzień 2013 r. i odprawę pieniężną z tytułu rozwiązania umowy o pracę otrzymał w styczniu 2014 r. zgodnie z regulaminem pracy obowiązującym u byłego pracodawcy.

W styczniu 2014 r. (do dnia 20 stycznia) Wnioskodawca złożył Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenie o wyborze opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie opisanego wyżej stanu faktycznego Wnioskodawca ma możliwość od 1 stycznia 2014 r. opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem liniowym 19%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zastrzeżenie zawarte w art. 9a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dotyczy Wnioskodawcy, ponieważ mówi ono o osobach fizycznych, które jednocześnie prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą i wykonują lub wykonywały w roku podatkowym czynności w ramach stosunku pracy. Ze względu na fakt, że umowa o pracę z byłym pracodawcą (Y Sp. z o.o.) została rozwiązana z dniem 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawca uważa, że w nowym roku podatkowym 2014 może świadczyć usługi na rzecz byłego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i rozliczać się podatkiem liniowym 19%, gdyż w tym roku podatkowym Wnioskodawca nie pozostaje w stosunku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
  

• działalność wykonywana osobiście;
  

• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei zgodnie z przepisem art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej;
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

• z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Na podstawie art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Deklarując wybór 19% podatku liniowego podatnik musi uwzględnić przesłanki określone w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od 1 marca 1995 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą: Prywatny Gabinet Lekarski i do 31 grudnia 2013 r. rozliczał się podatkowo na zasadach ogólnych. Od 1 lutego1997 r. był zatrudniony jako lekarz w oparciu o umowę o pracę w wymiarze pełny etat w Samodzielnym Publicznym Specjalistycznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej. Od dnia 29 września 2009 r. był zatrudniony przez Y Sp. z o.o. na podstawie kodeksu pracy. Z dniem 31 grudnia 2013 r. stosunek pracy został rozwiązany za wypowiedzeniem przez zakład pracy art. 30 § 1 pkt 2 Kodeksu Pracy w związku z art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844 ze zm.) – przyczyny ekonomiczne związane z koniecznością ograniczenia kosztów pracodawcy. Od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca prowadzi wyłącznie pozarolniczą działalność gospodarczą, której nigdy nie zawieszał. W jej ramach świadczy również usługi medyczne na rzecz byłego pracodawcy (w zakresie odpowiadającym czynnościom, które w poprzednim roku podatkowym wykonywał u tego pracodawcy w oparciu o stosunek pracy) jako Prywatny Gabinet Lekarski. Wynagrodzenie za grudzień 2013 r. i odprawę pieniężną z tytułu rozwiązania umowy o pracę otrzymał w styczniu 2014 r. zgodnie z regulaminem pracy obowiązującym u byłego pracodawcy. W styczniu 2014 r. (do dnia 20 stycznia) Wnioskodawca złożył Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenie o wyborze opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wynika z przytoczonych przepisów – co do zasady – możliwość opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychody z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, jeżeli usługi te odpowiadają czynnościom, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników, wykonywał na rzecz tegoż pracodawcy w roku podatkowym (w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy).

Zatem stwierdzić należy, że w przypadku, gdy Wnioskodawca w 2014 r. nie wykonywał i nie będzie wykonywał czynności na rzecz Szpitala, w ramach stosunku pracy, to w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nie będą zachodziły okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A tym samym Wnioskodawca nie utraci w 2014 r. prawa do opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie zobowiązany do wpłacania zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Reasumując, fakt zawarcia w 2014 r. umowy na udzielanie usług medycznych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z podmiotem, z którym Wnioskodawca związany był w poprzednich latach umową o pracę, nie wyklucza możliwości opodatkowania przychodów uzyskiwanych w 2014 r. w ramach tej działalności 19% podatkiem liniowym. Na opodatkowanie w tej formie nie ma również wpływu fakt otrzymania w danym roku wynagrodzenia za pracę wykonywaną w roku poprzednim.

Wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-563 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.