Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-122/14-4/AO
z 6 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 7 lutego 2014 r.) uzupełnionym poprzez uiszczenie opłaty 25 kwietnia 2014 r. na wezwanie Organu z 17 kwietnia 2014 r. znak sprawy IPPP2/443-122/14-2/AO o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla usługi najmu lokali użytkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2014 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla usługi najmu lokali użytkowych. Przedmiotowy wniosek uzupełniony został poprzez uiszczenie opłaty 25 kwietnia 2014 r. na wezwanie Organu z 17 kwietnia 2014 r. znak sprawy IPPP2/443-122/14-2/AO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik - Tomasz B. jest wyłącznym i jedynym właścicielem dwóch lokali użytkowych, dla których prowadzone są księgi wieczyste.

W dniu 30 kwietnia 2013 r. podatnik podpisał umowę z P. S.A. , której przedmiotem jest najem ww. lokali użytkowych.

W dniu 30 grudnia 2013 r. Pan Tomasz B. zawarł ze swoją matką - Elżbietą B. umowę bezpłatnego użytkowania i pobierania pożytków. Zgodnie z tą umową podatnik przekazał w bezpłatne użytkowanie 1/2 ww. lokali. Zgodnie z treścią ww. umowy Pani Elżbieta B. , jako biorący w użytkowanie, ponosi zwykłe koszty utrzymania swojej części lokalu i przysługuje jej prawo do wszelkich pożytków, w tym do 1/2 czynszu płaconego przez najemcę - P.

Następnie, podatnik zawarł z P. S.A. aneks do umowy najmu, w którym m.in. zlecił w formie przekazu zapłatę 50% czynszu na konto Pani Elżbiety B. , z uwagi na zawartą w dniu 30 grudnia 2013 roku przez podatnika z Panią Elżbietą B. ą umowę bezpłatnego użytkowania i pobierania pożytków.

Zarówno Tomasz B. jak i Elżbieta B. zawiadomili Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego, że w 2014 roku będą osiągać przychody z tytułu najmu przedmiotowej nieruchomości wskazanej powyżej i oboje wybrali opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaka jest właściwa wysokość podstawy opodatkowania podatkiem od usług zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), czy jest to wysokość całego należnego czynszu wynikająca z przepisów umowy najmu czy jest to wysokość jedynie faktycznie otrzymywanej przez podatnika kwoty w wysokości 50% wysokości czynszu?

Stanowisko Wnioskodawcy,

Zdaniem podatnika, podstawą opodatkowania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535), sprzedażą liczoną do limitu, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, jest należne i otrzymywane przez podatnika 50% kwoty należnego zgodnie z umową czynszu.

Wnioskodawca wskazuje dalej, iż najem nieruchomości na cele inne niż mieszkaniowe, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy. Zgodnie z art. 29a ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez podatnika. Przepis art. 113 ust. 1 ww. ustawy z kolei stanowi, iż zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. W związku z powyższym, podstawą opodatkowania zgodnie z ww. ustawą, a zatem sprzedażą liczoną do limitu 150 000 zł jest wyłącznie należna i otrzymana przez podatnika kwota w wysokości 50% kwoty czynszu wynikającego z umowy najmu zawartej z P. S.A, a pozostała kwota w wysokości 50% kwoty czynszu będzie stanowiła podstawę opodatkowania zgodnie z przepisami ww. ustawy - Pani Elżbiety B. .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ww. ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. W świetle powyższych przepisów należy uznać, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywana w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe). W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca dla usług najmu lokali użytkowych nie przewidział preferencyjnej stawki podatku ani zwolnienia. Zatem najem lokali użytkowych przez Wnioskodawcę będzie opodatkowany stawką podstawową w wysokości 23%.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawa opodatkowania obejmuje w myśl przywołanego art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy.

Stosownie do treści art. 113 ust. 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przez sprzedaż – w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ww. ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Mocą art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   
3. jubilerskie.
   
   

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wyłącznym i jedynym właścicielem dwóch lokali użytkowych. W dniu 30 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca podpisał umowę z P. S.A., której przedmiotem jest najem ww. lokali użytkowych. W dniu 30 grudnia 2013 r. Pan Tomasz B. zawarł ze swoją matką - Elżbietą B. umowę bezpłatnego użytkowania i pobierania pożytków. Zgodnie z tą umową podatnik przekazał w bezpłatne użytkowanie 1/2 ww. lokali. Zgodnie z treścią ww. umowy Pani Elżbieta B. , jako biorący w użytkowanie, ponosi zwykłe koszty utrzymania swojej części lokalu i przysługuje jej prawo do wszelkich pożytków, w tym do ½ czynszu płaconego przez najemcę - P.. Następnie podatnik zawarł z P. S.A. aneks do umowy najmu, w którym m.in. zlecił w formie przekazu zapłatę 50% czynszu na konto Pani Elżbiety B. , z uwagi na zawartą w dniu 30 grudnia 2013 roku przez podatnika z Panią Elżbietą B. ą umowę bezpłatnego użytkowania i pobierania pożytków.

Należy zaznaczyć, że strony stosunku cywilnoprawnego - wynajmujący i najemca określają co jest przedmiotem sprzedaży i jaka z tytułu tej sprzedaży należna jest zapłata. Ponadto w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych strony mogą zawrzeć w umowie postanowienia co do zmian pierwotnie uzgodnionych warunków umownych, gdyż strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, przy czym postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane. Obrotem dla podatnika z tytułu świadczonej usługi najmu jest uzgodniona kwota zapłaty, umówionego czynszu, za wykonanie określonej umową usługi.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zawarł umowę najmu dwóch lokali użytkowych z P. S.A. Następnie po zawarciu umowy bezpłatnego użytkowania i pobierania pożytków ze swoją matką Wnioskodawca podpisał aneks do umowy najmu, w którym m.in. zlecił w formie przekazu zapłatę 50% czynszu na konto Pani Elżbiety B. . Na mocy tychże ustaleń najemca lokali ( S.A.) zobowiązany jest do uiszczania należnego czynszu w 50% wysokości czynszu na rzecz Wnioskodawcy oraz przekazania 50% czynszu na rzecz Pani Elżbiety B.

W niniejszych okolicznościach umowa najmu zawarta została pomiędzy Wnioskodawcą a P. S.A. W umowie tej Wnioskodawca zobowiązał się do wynajmu dwóch lokali użytkowych na rzecz najemcy. Natomiast S.A. (najemca) zobowiązała się do zapłaty umówionego czynszu. Podmiotem świadczącym usługę najmu lokali użytkowych jest więc wyłącznie Wnioskodawca. To Wnioskodawca zawarł umowę najmu, zatem uzgodniony czynsz w całości należny jest Wnioskodawcy. Wnioskodawca jako podmiot dysponujący należną kwotą czynszu, na podstawie zawartego z P. S. A. aneksu do umowy najmu, zlecił przekazanie zapłaty 50% czynszu na konto Pani Elżbiety B. . Z przedstawionych okoliczności wynika, że matka Wnioskodawcy nie jest współwynajmującym przedmiotowe lokale użytkowe. Kwotę 50% wartości czynszu najmu otrzyma na swoje konto na podstawie przekazu zleconego przez Wnioskodawcę świadczącego usługę najmu i dysponującego należną kwotą czynszu.

W świetle przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi najmu będzie - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od najemcy z tytułu świadczenia przedmiotowej usługi. Podstawą opodatkowania jest więc kwota otrzymana przez Wnioskodawcę od najemcy z tytułu dokonanej sprzedaży tj. pełna kwota czynszu wynikającego z umowy najmu zawartej z P. S.A. Czynsz w całości należny jest Wnioskodawcy. Wnioskodawca jako podmiot dysponujący należną kwotą czynszu zlecił zapłatę umówionego czynszu w 50% na rzecz swojej matki. Zgodnie z zawartym aneksem do umowy najmu najemca dokona zapłaty umówionego czynszu w 50% na rzecz Wnioskodawcy i 50% kwoty czynszu przekaże na rzecz matki Wnioskodawcy. Tym samym, skoro czynsz w całości należny jest Wnioskodawcy i najemca dokona zapłaty umówionego czynszu (zgodnie ze wskazanym przez Wnioskodawcę podziałem) uznać należy, że Wnioskodawca otrzymał czynsz w pełnej wysokości. Zatem podstawą opodatkowania jest pełna kwota uzgodnionego czynszu. Nie sposób więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że podstawą opodatkowania jest wyłącznie 50% kwoty czynszu wynikającego z umowy najmu zawartej z P. S.A. otrzymywanej faktycznie na konto Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca od najemcy otrzymuje całą kwotę czynszu, której część zleca przekazać na konto matki.

Ww. artykuł 113 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza wyjątek od powszechności opodatkowania podatkiem VAT, a mianowicie zwolnienie sprzedaży dokonywanej przez podatnika. Zwolnieniem tym objęta jest cała sprzedaż podatnika (czynności przez niego wykonywane) związana z wielkością jego obrotów, poza wyjątkami wymienionymi w przepisach. Zatem na mocy zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy świadczący usługi wynajmu nieruchomości nie zawsze muszą opodatkowywać świadczone usługi najmu podatkiem VAT. Dopiero przekroczenie limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT skutkuje obowiązkiem opodatkowania wykonywanych czynności.

Z uwagi na przywołane uregulowania na tle przedstawionej treści wniosku należy stwierdzić, że przy ustalaniu wartości sprzedaży opodatkowanej dla celów limitu, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług należy uwzględnić pełną kwotę czynszu wynikającego z zawartej umowy najmu. Po ewentualnym przekroczeniu kwoty, o której mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca będzie zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo Organ zauważa, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie. W konsekwencji, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy. Natomiast matka Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem.

Ponadto Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art.53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.