Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-276/14-4/AJ
z 11 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2014 r. (data wpływu 5 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2014 r. (6 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 30 maja 2014 r. nr ILPB2/415-276/14-2/AJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Ponadto, pouczono Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku przez Zainteresowaną nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 30 maja 2014 r. W dniu 6 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego 5 czerwca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Mąż Wnioskodawczyni w 2007 roku (będąc wówczas stanu wolnego) zakupił mieszkanie w całości sfinansowane kredytem hipotecznym we franku szwajcarskim za kwotę 97.000 zł. W 2008 roku Wnioskodawczyni wstąpiła w związek małżeński. Małżonkowie nie zawierali rozdzielności majątkowej.

W roku 2009 mąż - umową darowizny - przekazał Wnioskodawczyni część mieszkania. Małżonkowie zostali jego współwłaścicielami w równej części. Po tym okresie małżonkowie nie dokonywali już żadnych remontów. W grudniu 2013 roku mieszkanie zostało sprzedane za kwotę 147.000 zł. Część kwoty, tj. 128.000 zł zostało przelane na konto banku na spłatę kredytu hipotecznego, natomiast 19.000 zł na wspólne konto małżonków. Natomiast w lipcu 2013 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupili wspólnie nowe mieszkanie w całości sfinansowane kredytem. W związku z tym, że mieszkanie zostało sprzedane przed upływem 5 lat od umowy darowizny, od połowy wartości Wnioskodawczyni powinna odprowadzić podatek dochodowy
i złożyć PIT 39.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że kredyt hipoteczny na zakup nowego mieszkania został zaciągnięty w banku, mającym siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej. Umowa została zawarta z (…) Bank Z umowy kredytowej (Regulaminu Kredytowego dla Konsumentów banku, który stanowi integralny załącznik do Umowy Kredytu) dotyczącej kredytu zaciągniętego na nowe mieszkanie, wynika, że w przypadku, gdy kredyt zaciąga wielu Kredytobiorców (co w niniejszej sytuacji ma miejsce, bo kredyt jest na Zainteresowaną i na męża) za zobowiązania powstające na podstawie i w związku z zawarciem Umowy Kredytu Kredytobiorcy odpowiedzialni są solidarnie. A zatem małżonkowie odpowiadają solidarnie za zadłużenie wynikające z umowy.

Wnioskodawczyni wskazała również, że nowe mieszkanie jest położone w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Od jakiej kwoty Wnioskodawczyni powinna odprowadzić podatek? Czy od kwoty 73.500 zł czy 9.500 zł (1/2 z otrzymanych 19.000 zł)?
2. Jeżeli Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać z ulgi mieszkaniowej, na jaką kwotę powinna posiadać faktury, rachunki itp. czy na 73.500 zł skoro tych pieniędzy w takiej kwocie nie otrzymała, a jedynie 19.000 zł?
3. Jeżeli Wnioskodawczyni będzie korzystała z ulgi mieszkaniowej i będzie chciała w tej kwocie rozliczyć spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup nowego mieszkania, czy może odliczyć całość kwoty wydatkowanej przez okres 2 lat, czy w połowie wysokości (kredyt zaciągnięty przez obydwoje małżonków)?
4. Czy do wydatków na cele mieszkaniowe mogę zaliczyć również połowę kwoty wpłaconej na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na sprzedawane mieszkanie? A może wysokość odsetek od tego kredytu? (kredyt był jedynie na męża, Wnioskodawczyni była współwłaścicielem i razem spłacali kredyt)?
5. Aby pomniejszyć kwotę przychodu Wnioskodawczyni mogłaby odliczyć kwoty wydatkowane na remont mieszkania (niestety po umowie darowizny już remontów nie było) Czy można również odliczyć kwoty opłat administracyjnych np. czynsz do spółdzielni mieszkaniowej? Jeżeli tak czy w całej wysokości (poczynając od 2009 roku) czy w 1/2 części?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania nr 1, podatek powinna odprowadzić od kwoty faktycznie otrzymanej, tj. połowy kwoty z 19.000 zł. W zakresie pytania nr 2 Wnioskodawczyni uważa, że powinna posiadać faktury na kwotę 9.500 zł (taką kwotą faktycznie dysponuje).

Zdaniem Zainteresowanej w odniesieniu do pytania nr 3 dotyczącego możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej w odniesieniu do spłaty kredytu, tylko połowa kwoty wydatkowana na spłatę kredytu hipotecznego może skorzystać ze zwolnienia.

Odpowiadając na pytanie nr 4 Zainteresowana wskazała, że uważa, że może zaliczyć połowę kwoty wpłaconej na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na sprzedawane mieszkanie (gdzie kredytobiorcą był mąż) do wydatków na cele mieszkaniowe. Od 2008 roku małżonkowie prowadzą jedno gospodarstwo domowe (bez rozdzielności majątkowej) i ze wspólnych dochodów opłacają i opłacali wszystkie wierzytelności (w tym też wspomniany kredyt). Ponadto po umowie darowizny Zainteresowana musiała złożyć na rzecz banku (banku z którym mąż podpisał kredyt hipoteczny) deklarację do weksla in blanco, w którym poręczyła solidarnie za zobowiązania wynikające z tytułu Umowy kredytu i w związku z tym na złożonym przez wystawcę wekslu złożyła podpis jako solidarny poręczyciel za wystawcę. A zatem ponosiła comiesięczne koszty spłaty kredytu hipotecznego, jak również spłaciła wspólnie z mężem kredyt hipoteczny w momencie sprzedaży mieszkania. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, jak na wstępie.

Odnosząc się natomiast do pytania nr 5 Wnioskodawczyni uważa, że można odliczyć 1/2 części kwoty opłat administracyjnych (w tym czynszu do spółdzielni), by móc pomniejszyć kwotę przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, w 2009 roku mąż przekazał Wnioskodawczyni - w drodze darowizny – część mieszkania stanowiący wcześniej Jego majątek odrębny. Małżonkowie zostali współwłaścicielami ww. lokalu w równych częściach. W grudniu 2013 r. mieszkanie zostało sprzedane.

Zatem dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym w nabytego w 2009 roku - należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku.

Podsumowując, stwierdzić zatem należy, że w rozpatrywanym przypadku przychodem Zainteresowanej z tytułu zbycia przysługującego Jej udziału w mieszkaniu jest połowa uzyskanej kwoty ze sprzedaży mieszkania (pomniejszona o ewentualne koszty odpłatnego zbycia przypadające w stosownej proporcji na Wnioskodawczynię).

Zatem za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni, że powinna odprowadzić podatek od kwoty faktycznie otrzymanej tj. połowy kwoty z 19.000 zł.

Przychodem Zainteresowanej jest kwota, która przypada na Nią z tytułu odpłatnego zbycia. Fakt późniejszego rozdysponowania środków na spłatę kredytu zaciągniętego przez Jej męża nie ma wpływu na wysokość uzyskanego przychodu.

Odnosząc się natomiast do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia mieszkania wskazać należy, że stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto – zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy – wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Ustosunkowując się zatem do możliwości pomniejszenia kwoty przychodu o kwotę opłat administracyjnych, a więc możliwości zaliczenia tych opłat jako koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia należy wskazać, co następuje.

Z uwagi na fakt, że Zainteresowana udział w mieszkaniu, które sprzedała wraz z mężem w 2013 r., nabyła w drodze darowizny, przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów ma zastosowanie ww. art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis ten w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości nabytej nieodpłatnie mogą być wyłącznie:

• udokumentowane nakłady na nieruchomość zwiększające jej wartość, poczynione w czasie jej posiadania,
• kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na tę nieruchomość.
  
  

Tak więc poniesione przez Wnioskodawczynię kwoty opłat administracyjnych (np. czynszu) nie stanowią kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, albowiem nie mieszczą się w katalogu kosztów uzyskania przychodu zawartym w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to katalog precyzyjnie wskazuje, jakie wydatki zbywający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze darowizny. Nie można bowiem opłat administracyjnych (czynszu) utożsamiać z nakładami zwiększającymi wartość nieruchomości w dniu jej posiadania. Są to jedynie opłaty, do których ponoszenia Zainteresowana jest zobowiązana w związku z posiadaniem i użytkowaniem mieszkania.

Podsumowując, brak jest podstaw prawnych, aby kwotę opłat administracyjnych (np. czynszu) zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży udziału w mieszkaniu, nabytego w drodze darowizny od męża.

Przechodząc do określenia w przedmiotowej sprawie wysokości dochodu, od którego Zainteresowana będzie zobowiązana zapłacić podatek stwierdzić, należy co następuje.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się m. in.:

1. wydatki poniesione na:
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   – położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
   
2. wydatki poniesione na:
   
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   
   – w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   
   

Stosownie do art. 21 ust. 26 ww. ustawy, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić zatem należy, że okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości wyłącznie na cele i w terminach określonych w tym przepisie. Przy tym, enumeratywne wyliczenie wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania kwot dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że część kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania została przelana na spłatę kredytu zaciągniętego – przez męża Zainteresowanej - na nabycie mieszkania, natomiast pozostałą część wpłacono na wspólne konto małżonków. W 2013 roku Wnioskodawczyni i Jej mąż zakupili nowe mieszkanie w całości sfinansowane środkami pochodzącymi ze wspólnie zaciągniętego kredytu.

W niniejszej sprawie kwestią budzącą wątpliwość Wnioskodawczyni jest możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego w sytuacji przeznaczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w mieszkaniu nabytego w drodze darowizny na spłatę kredytu zaciągniętego przez małżonka Wnioskodawcy, tj. przed zawarciem związku małżeńskiego na zakup przez niego mieszkania.

W niniejszej sprawie istotnym jest fakt, że nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło przez męża Zainteresowanej przed zawarciem związku małżeńskiego. Kredyt na jego nabycie nie został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię. To oznacza, że przedmiotowy lokal mieszkalny nabył wyłącznie małżonek Wnioskodawczyni i zaciągnięty przez niego kredyt służył nabyciu lokalu mieszkalnego do jego majątku odrębnego. Tym samym oczywistym jest, że w chwili zaciągania kredytu był on zaciągany na realizację cudzych potrzeb mieszkaniowych, a nie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni.

Zwrócić też należy uwagę na brzmienie art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który jasno mówi o kredycie zaciągniętym przed dniem uzyskania przychodu przez podatnika, a więc musi zachodzić tożsamość podmiotów - tj. podatnika i osoby zaciągającej kredyt aby można było skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania. Tymczasem z wniosku jasno wynika, że Wnioskodawczyni spłaciła kredyt, którego nie zaciągnęła. W przedmiotowej sprawie podatnikiem jest Zainteresowana, natomiast osobą zaciągającą kredyt był małżonek Zainteresowanej. Zatem nie zachodzi ww. tożsamość podmiotów. Nie zmienia powyższego fakt późniejszego złożenia poręczenia przez Wnioskodawczynię za zobowiązania wynikające z umowy kredytowej.

Stwierdzić zatem należy, że kwota uzyskana przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży udziału w mieszkaniu przeznaczona na spłatę kredytu (czy też odsetek) zaciągniętego przez Jej męża – przed zawarciem związku małżeńskiego - nie może być uznana za wydatek na cele mieszkaniowe uwzględniany przy obliczeniu dochodu zwolnionego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy bowiem podkreślić, że wydatki aby były zwolnione z opodatkowania, powinny być poniesione na własne cele mieszkaniowe przez podatnika, z czym w niniejszej sprawie ( w tym zakresie) nie mamy do czynienia.

Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup nowego mieszkania wskazać należy, co następuje.

Z wykładni językowej przedstawionych wyżej przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: „(…) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości (…), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (…)” wynika, że podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na cele mieszkaniowe.

Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży nieruchomości.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, że przychód uzyskany ze sprzedaży w 2013 r. udziału mieszkaniu, nabytego w drodze darowizny od męża Wnioskodawczyni zamierza wydatkować na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego z mężem na nabycie wspólnie w 2013 roku nowego lokalu mieszkalnego.

Tak więc kwota uzyskana przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży udziału w mieszkaniu (pozostała po spłacie kredytu hipotecznego) przeznaczona na spłatę kredytu zaciągniętego przez małżonków na nabycie nowego mieszkania może być uznana za wydatek na cele mieszkaniowe uwzględniany przy obliczeniu dochodu zwolnionego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć należy, że za ww. wydatek może być uznana cała kwota pozostałego Wnioskodawczyni przychodu, tj. 9.500 zł, a nie jedynie – jak wskazuje Zainteresowana – jej połowa.

Przechodząc natomiast do kwestii, na jaką kwotę Zainteresowana powinna posiadać faktury lub rachunki w sytuacji gdyby chciała skorzystać z ulgi mieszkaniowej określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, co następuje.

Kwestia wydatkowania środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości (udziału w niej) powinna być dla celów podatkowych udokumentowana rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami. Jednakże ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania poniesionego wydatku.

W przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, również wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Natomiast organ podatkowy weryfikujący możliwość skorzystania ze zwolnienia, uprawniony jest żądać od podatników przedłożenia dokumentów z których będzie wynikało, kiedy i przez kogo wydatki zostały poniesione.

Aby więc skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki muszą być udokumentowane fakturami lub innymi dowodami wystawionymi na Jej imię i nazwisko. Nie można jednak zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanej, że powinna posiadać faktury na kwotę która dysponuje, tj. 9.500 zł, gdyż prawidłowe stanowisko w tej kwestii jest takie, że dokumenty (niekoniecznie faktury czy rachunki) powinna posiadać na taką kwotę, w odniesieniu do której chce skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.