Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-110/14-2/MW
z 23 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2014 r. (data wpływu 10 luty 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy opisany sposób ustanawiania przez podwykonawcę umownego zabezpieczenia, pierwszego lub drugiego typu, tj. w drodze potrącania kwot potrzebnych na ustanowienie tegoż zabezpieczenia, można w świetle art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznać za uregulowanie części faktury wystawionej przez podwykonawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy opisany sposób ustanawiania przez podwykonawcę umownego zabezpieczenia, pierwszego lub drugiego typu, tj. w drodze potrącania kwot potrzebnych na ustanowienie tegoż zabezpieczenia, można w świetle art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznać za uregulowanie części faktury wystawionej przez podwykonawcę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

B. S.A. (dalej „Spółka”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pozyskuje w drodze przetargów publicznych oraz niepublicznych zamówienia na wykonanie szeroko pojętych robót budowlanych. W procesie wykonywania przedmiotu zamówienia B. S.A. korzysta z pomocy podwykonawców.

Standardowe zapisy umów zawartych z podwykonawcami zawierają zapisy dotyczące zabezpieczenia należytego wykonania umowy.

1. Celem zabezpieczenia ewentualnych roszczeń Spółki z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy podwykonawca powinien dostarczyć Spółce gwarancję bankową lub gwarancję wiarygodnego towarzystwa ubezpieczeniowego zaakceptowaną uprzednio przez B., na kwotę stanowiącą uzgodniony procent wartości wynagrodzenia umownego brutto. W przypadku niedostarczenia gwarancji w ustalonym terminie Spółka ma prawo m.in. odstąpić od umowy lub zatrzymać z należności podwykonawcy kwotę równą wartości niedostarczonej gwarancji. Zatrzymana kwota, jest w takim przypadku potrącona z pierwszej płatności na rzecz podwykonawcy (lub także z kolejnych płatności, jeśli wysokość pierwszej należności nie będzie wystarczająca). Zatrzymana kwota będzie zwrócona po przedłożeniu przez Wykonawcę wymaganej gwarancji, bądź po upływie okresu, na jaki miała być wystawiona gwarancja.
   
2. Ponadto, na zabezpieczenie ewentualnych roszczeń Spółki w stosunku do podwykonawcy związanych z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem przez podwykonawcę umowy, w tym roszczeń z tytułu gwarancji i/lub rękojmi do przedmiotu umowy, a także roszczeń osób trzecich w stosunku do Spółki z powodu stwierdzonych wad wykonawczych, podwykonawca ustanawia na rzecz Spółki zabezpieczenie w wysokości stanowiącej 10% wynagrodzenia podwykonawcy brutto. Podwykonawca upoważnia spółkę do potrącania z każdej kolejnej faktury podwykonawcy kwot potrzebnych na ustanowienie zabezpieczenia. Potrącenie takie będzie równoznaczne z zapłatą odpowiedniej części wynagrodzenia (10%) przez Zamawiającego (niezależnie od pozostałej części przelanej na rachunek Wykonawcy) oraz wpłatą środków pieniężnych dokonaną przez Wykonawcę na rzecz Zamawiającego tytułem Zabezpieczenia.
   
   

Zgodnie ze standardowymi warunkami umowy kwota zabezpieczenia zostanie zwrócona podwykonawcy (o ile uprzednio spółka nie zaspokoi z niej przysługujących mu roszczeń) w następujący sposób:

1. 50 % kwoty po dokonaniu bezusterkowego odbioru końcowego robót, w terminie 30 dni od daty doręczenia Spółce pisemnego wniosku podwykonawcy,
   
2. 50 % kwoty zostanie zwrócone po upływie okresu rękojmi i gwarancji i usunięciu ewentualnych wad i usterek, w terminie 30 dni od daty doręczenia spółce pisemnego wniosku podwykonawcy.
   
   

Wniosek podwykonawcy o zwrot kwoty zabezpieczenia powinien zawierać następujące dane: pełną nazwę podwykonawcy oraz aktualny adres jego siedziby, numer NIP, aktualny numer konta bankowego, na który ma być przelana zatrzymana kwota, oznaczenie budowy wraz z jej nazwą, której zabezpieczenie dotyczy, wykaz faktur i wartości kwot zabezpieczenia potrąconych z każdej faktury oraz w przypadku, o którym mowa w pkt 1) – kopię bezusterkowego protokołu odbioru końcowego, a w przypadku, o którym mowa w pkt 2) – kopię protokołu stwierdzającego usunięcie wad po okresie gwarancji i rękojmi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisany sposób ustanawiania przez podwykonawcę umownego zabezpieczenia, pierwszego lub drugiego typu, tj. w drodze potrącania kwot potrzebnych na ustanowienie tegoż zabezpieczenia, można w świetle art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznać za uregulowanie części faktury wystawionej przez podwykonawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, potrącania kwot potrzebnych na ustanowienie obu typów zabezpieczenia, należy w świetle art. 15b ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 21, poz. 86 ze zm.) uznać za uregulowanie części faktury wystawionej przez podwykonawcę.

W odniesieniu do dokonywanych potrąceń opisanych w stanie faktycznym, art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania, tym samym nie trzeba będzie pomniejszać kosztów uzyskania przychodów w części proporcjonalnej do wartości dokonanych potrąceń. W tym przypadku nie dochodzi bowiem do sytuacji, w której Spółka nie wywiązywałaby się z obowiązku uregulowania kwoty wynikającej z faktury. Zgodnie z umową uregulowanie dokonane zostaje poprzez potrącenie. Instytucja potrącenia wykorzystywana jest przez strony umowy aby zapewnić zabezpieczenie prawidłowego wykonania umowy przez podwykonawcę. Ekonomiczny wynik takiego działania jest identyczny jak w przypadku, gdyby B. S.A. zapłacił 100% należnego podwykonawcy wynagrodzenia, a podwykonawca wpłacił stosowną kwotę zabezpieczenia. Zdaniem Spółki nie ma istotnego znaczenia fakt, że od strony księgowej poprzez odpowiednie zapisy na kontach rachunkowych Spółka kompensuje kwoty potrzebne na ustanowienie zabezpieczenia z wynagrodzeniem należnym podwykonawcy, bowiem jest to zabieg czysto techniczny, ułatwiający sposób prezentowania rozliczeń między stronami, zmniejszający koszty transakcji finansowych oraz ryzyko niewywiązania się podwykonawcy z konieczności dokonania wpłaty kwoty zabezpieczania. Ustalenie takiego sposobu dokonywania zabezpieczenia wykonania umowy jest powszechną praktyką stosowaną na rynku robót budowlanych.

Spółka pragnie również zauważyć, iż za powyższym stanowiskiem przemawia treść uzasadnienia do ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. poz. 1342) zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiąca, że wprowadzone przez ustawodawcę zmiany mają na celu zmniejszenie zatorów płatniczych, jak również przeciwdziałanie wykorzystywaniu przez duże podmioty swojej dominującej pozycji i narzucaniu długich terminów płatności, co negatywnie może wpływać na inne podmioty gospodarki.

Zgodnie z uzasadnieniem: „Wprowadzenie konstrukcji obligatoryjnego wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów, a tym samym podwyższenia przez dłużnika podstawy opodatkowania o kwoty niezapłaconych zobowiązań, ma na celu zmotywowanie dłużników do terminowego regulowania swoich zobowiązań i zwiększenie dyscypliny płatniczej, a tym samym ograniczenie problemu tzw. zatorów płatniczych.”

Zdaniem Spółki interpretacja art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinna być dokonywana z poszanowaniem celu jaki przyświecał ustawodawcy przy tworzeniu ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. poz. 1342) tzn. wyeliminowaniu negatywnego zjawiska jakim jest powstawanie zatorów płatniczych poprzez wykorzystywanie przez duże podmioty swojej dominującej pozycji rynkowej w celu narzucenia długich terminów płatności. Spółka pragnie zauważyć, że dokonanie przedmiotowych potrąceń jest korzystne zarówno dla niej jak i dla podwykonawcy robót, który nie musi szukać innych form zabezpieczenia np. w postaci gwarancji bankowej czy ubezpieczeniowej, które są bardziej kosztowne i trudniejsze, a często wręcz niemożliwe do uzyskania dla większości podwykonawców. Brak możności ustanowienia przedmiotowego zabezpieczenia mógłby się przyczynić do zmniejszenia ilości otrzymywanych przez podwykonawców zleceń, co z pewnością nie było celem ustawodawcy przy wprowadzeniu przedmiotowej nowelizacji.

Należy również zaznaczyć, że zwrot podwykonawcy kwoty zabezpieczenia, jako pozostający poza regulacją art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest dla Spółki neutralny podatkowo.

Na koniec należy podkreślić, że w analogicznym stanie faktycznym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lipca 2013 r. o sygnaturze IPPB5/423-445/13-2/MW uznał stanowisko podatnika za prawidłowe w pełnym zakresie, odstępując od uzasadnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa, wiąże strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartego w niej stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na marginesie sprawy podnieść należy, że Wnioskodawca wskazał błędny Dziennik Ustaw zawierający ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Tekst ustawy ze zmianami znajduje się w Dzienniku Ustaw z 2011 r. Nr 74, poz. 397. Tut. Organ uznał to za omyłkę nie mającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedstawionej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.