2014.06.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-74/14-6/IR
z 6 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2014 r. (data wpływu 28 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych oraz obowiązku odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 13 maja 2014 r., (doręczonym w dniu 16 maja 2014 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 26 maja 2014 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 22 maja 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca jest publiczną uczelnią wyższą w rozumieniu ustawy o szkolnictwie wyższym. W związku z wykonywanymi przez pracowników Politechniki obowiązkami, stosownie do przepisów m.in. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też ustawy – Prawo własności przemysłowej powstają m.in. utwory, czy prawa do patentów (zwane dalej wynikami prac badawczo-rozwojowych), do których prawa majątkowe nabywa Wnioskodawca. W związku z nabyciem tych wyników prac badawczo-rozwojowych Politechnika dokonuje ich tzw. komercjalizacji, m.in. poprzez przeniesienie praw majątkowych do wyników prac badawczo-rozwojowych, czy udzielenie licencji na korzystanie z tych wyników prac badawczo-rozwojowych. W związku z tym Politechnika uzyskała w 2013 r. i będzie uzyskiwać w kolejnych latach od nabywców tych wyników prac badawczo-rozwojowych lub praw do korzystania z tych prac wynagrodzenie. Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r., poz. 572, z późn.zm.), dochody własne Wnioskodawcy, np. z komercjalizacji, obok dotacji z budżetu państwa, są źródłem finansowana działalności uczelni. Do zadań Wnioskodawcy, stosownie do ww. ustawy o szkolnictwie wyższym i Statutu, należy m.in. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych, kształcenie i promowanie kadr naukowych, kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności, czy też ochrona wyników pracy twórczej i dbałość o interesy Uczelni w zakresie własności intelektualnej.

W celu uregulowania zasad komercjalizacji Politechnika wprowadziła Regulamin komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych i innowacji powstałych w Politechnice i we współpracy Politechniki z innymi podmiotami (zwany dalej Regulamin komercjalizacji). Regulamin komercjalizacji określa zasady i sposób postępowania przy komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych.

W Regulaminie komercjalizacji znalazł się rozdział 9 zatytułowany „Podział środków uzyskanych z tytułu komercjalizacji”. W zakresie przeznaczania przychodów z komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych w Regulaminie komercjalizacji znalazły się następujące zapisy:

wynik

twórca 50%;
Uczelnia 50%.

„2. Osoby, które przyczyniły się do uzyskania dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 mogą być z nich wynagradzane na podstawie Regulaminu wynagradzania Politechniki …”.

wynik

40% przypada podstawowej jednostce organizacyjnej, w której zatrudnieni są twórcy wyników prac B+R. W przypadku wielu twórców pochodzących z różnych podstawowych jednostek organizacyjnych dochód na jednostki dzielony jest proporcjonalnie do wkładu twórczego określonego na podstawie oświadczenia twórców,
20% tworzy pulę środków, tzw. funduszu komercjalizacji i przeznaczane jest na prowadzenie przez DNiTT (Dział Nauki …), a zwłaszcza na pokrycie kosztów działalności promocyjnej, procesów komercjalizacji wyników prac B+R, szkoleń pracowników i członków Zespołu ds. komercjalizacji w zakresie prowadzonej przez DNiTT działalności oraz wypłat na podstawie decyzji rektora dla osób szczególnie zaangażowanych w proces komercjalizacji. Dysponentem środków tzw. funduszu komercjalizacji jest dyrektor DNiTT przy akceptacji rektora;
10% stanowi przychody jednostek centralnych Uczelni;
30% zasila Rezerwę Rektora”.

Politechnika kwoty otrzymywane z tytułu komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych pomniejsza o należny podatek od towarów i usług, a tak ustaloną kwotę traktuje się jako przychód podatkowy Wnioskodawcy. Przychód ten w całości jest przeznaczany na działalność Politechniki (§ 24) i dzieli się w ramach funduszy służących działalności poszczególnych jednostek Politechniki zgodnie z § 25 Regulaminu komercjalizacji.

Kwoty wypłacane twórcom, a także innym pracownikom w 2013 r. i latach następnych są i będą traktowane jako ich wynagrodzenia ze stosunku pracy. Odbywać się to będzie na podstawie polecenia Rektora Politechniki lub innej uprawnionej do tego osoby. Wydatki te będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Politechniki w dniu ich wypłaty i/lub zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne opłacane w związku z tymi wynagrodzeniami (o ile taki obowiązek występuje).

Natomiast wydatki sfinansowane z pozostałych funduszy (§ 26 Regulaminu komercjalizacji) zaliczane są i będą do kosztów uzyskania przychodów Politechniki zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Po zakończeniu roku podatkowego Politechnika przeznacza i będzie przeznaczać w kolejnych latach dochody na działalność statutową Politechniki.

kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej;
wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych;
kształcenie i promowanie kadr naukowych;
upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych, informacyjnych i technicznych;
prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie;
stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych;
stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
propagowanie wolnego od nałogów stylu życia;
działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych;
ochrona wyników pracy twórczej i dbałość o interesy Uczelni w zakresie własności intelektualnej”.

W związku z tym, uzyskane dochody z tytułu komercjalizacji jako przeznaczone na działalność statutową Politechniki są i będą traktowane jako zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Jedynie w przypadku, gdyby z tego dochodu w kolejnych latach sfinansowano wydatek niebędący kosztem uzyskania przychodu w tej części dochód ten będzie podlegał opodatkowaniu za rok podatkowy, w którym go wydatkowano.

Ponadto Politechnika wypłacając stosownie do § 25 Regulaminu komercjalizacji wynagrodzenie pracownikowi (twórcy) jako płatnik będzie rozliczała to jak wynagrodzenie ze stosunku pracy, gdyż pracownik właśnie w związku z umową o pracę otrzyma to dodatkowe wynagrodzenie, a nie za przeniesienie na Politechnikę praw majątkowych do wartości niematerialnych prawnych. Bowiem Politechnika nabyła te prawa przez fakt, że pracownicy wykonywali te prace w ramach stosunku pracy. Przy określaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych będą miały zastosowanie koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także przepisy dotyczące opodatkowania dochodu pracownika według skali podatkowej (18% dochodu, a po przekroczeniu pierwszego przedziału – 32% dochodu pracownika).

W uzupełnieniu z dnia 22 maja 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że we wniosku używa określenia „tzw. komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych”, gdyż nie jest to rodzaj działalności gospodarczej, ale jeden z rodzajów działalności Politechniki … jako uczelni wyższej. W istocie proces komercjalizacji służy temu, aby wyniki prac naukowców (pracowników) Politechniki … były przekazywane podmiotom zewnętrznym. Dopiero te podmioty w oparciu o te wyniki prac badawczo-rozwojowych mogą prowadzić działalność gospodarczą.

W ocenie Wnioskodawcy należy podkreślić, że tylko nieliczne wyniki prac badawczo-rozwojowych podlegają tzw. komercjalizacji, bowiem większość z tych wyników nie nadaje się do zastosowania przez podmioty trzecie i służy wyłącznie pogłębianiu wiedzy pracowników i studentów Politechniki …. Ponadto dochody z tego tytułu to znikoma część dochodów Politechniki ….

Wnioskodawca dodatkowo podkreślił, że obowiązek tzw. komercjalizacji prac badawczo-rozwojowych wynika z przepisów ustawy o finansach publicznych i o szkolnictwie wyższym oraz obowiązującego i zatwierdzonego statutu uczelni. Jeżeli więc efekty prac badawczo-rozwojowych byłyby oddawane innym podmiotom nieodpłatnie to powodowałoby to odpowiedzialność z tytułu dyscypliny finansów publicznych i odpowiedzialność w związku z nieprzestrzeganiem Statutu Politechniki …, ale też spotykałoby się z krytyką pracowników i opinii publicznej z uwagi na niegospodarność. W ocenie Wnioskodawcy w przypadku wyników prac badawczo-rozwojowych i ich tzw. komercjalizacji nie mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, ale z działalnością naukowo-badawczą, która nie jest nastawiona na zysk.

Wnioskodawca dodał, że Politechnika … nie prowadzi działalności gospodarczej, jest publiczną szkołą wyższą, a tzw. komercjalizacja (opisana szerzej powyżej) nie jest działalnością nastawioną na zysk, ale jest dokonywana w ramach działalności statutowej, tak jak zostało to szczegółowo opisane we wniosku. Przychody uzyskiwane z tego tytułu mają znikome znaczenie w wysokości przychodów Politechniki ….

Tzw. komercjalizacja odbywa się w sposób wskazany we wniosku, tj. poprzez zawieranie umów dotyczących przeniesienia prawa do wyników prac badawczo-rozwojowych albo poprzez umowy licencyjne dotyczące tych praw, w zależności od woli nabywcy i przedmiotu umowy.

W związku z tym, że przychody z tytułu tzw. komercjalizacji mieszczą się w działalności statutowej Politechniki …, a także z uwagi na to, że działalność naukowo-badawcza i ewentualnie tzw. komercjalizacja na Politechnice … nie ma na celu osiągania zysku, a ponadto z uwagi na to, że tzw. komercjalizacja wyników prac badawczo-rozwojowych służy realizacji celów statutowych, m.in. w postaci ochrony wyników pracy twórczej i dbałości o interesy uczelni w zakresie ochrony własności intelektualnej, dlatego przychody z tego tytułu są rozpoznawane w momencie otrzymania zapłaty.

Wnioskodawca dodał, że nie zdarzył się jeszcze przypadek, aby wyniki prac badawczo-rozwojowych, które były sfinansowane ze środków UE, były poddane procesowi tzw. komercjalizacji. W przyszłości Politechnika … dopuszcza możliwość komercjalizacji takich wyników prac badawczo-rozwojowych, jeżeli pojawi się podmiot zainteresowany ich nabyciem.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że cała działalność statutowa jaką prowadzi Politechnika … mieści się w celach wymieniowych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przede wszystkim chodzi o: działalność naukową, naukowo-techniczną, oświatową, w tym również polegającą na kształceniu studentów, kulturalną, w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz ochrony środowiska.

Dochody z tytułu tzw. komercjalizacji przeznaczane są na cele statutowe w ogólności, bez precyzowania, którego celu statutowego mają one dotyczyć.

Wnioskodawca wyjaśnił też, że pracownicy – twórcy Politechniki … nie przenoszą w odrębnej umowie praw do wyników prac badawczo-rozwojowych na Politechnikę …, gdyż następuje to na podstawie przepisów ustawy (vide: przede wszystkim art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej oraz art. 12 ust. 1 i art. 74 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Pracownicy – twórcy otrzymują wynagrodzenie z tytułu stosunku pracy, natomiast jeżeli wynik ich pracy naukowej będzie podlegał tzw. komercjalizacji otrzymują oni dodatkowe wynagrodzenie. Wynagrodzenie to wypłacane jest na podstawie polecenia właściwych władz Politechniki … w oparciu o Regulamin komercjalizacji (opisany we wniosku). Z uwagi na to, że tzw. komercjalizacje zdarzają się rzadko, dlatego kwestia ta nie jest uregulowana w umowach o pracę poszczególnych pracowników, a jedynie w ww. Regulaminie. Ww. Regulamin czyni zadość wymaganiom określonym w ustawie – Prawo własności przemysłowej oraz w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak wskazano powyżej, umowy o pracę w ogóle nie odnoszą się do wynagrodzenia należnego pracownikom – twórcom z tytułu omawianego zagadnienia. Wyniki prac badawczo-rozwojowych powstają w ramach stosunku pracy, jednakże wynagradzanie pracowników w związku z ich tzw. komercjalizacją odbywa się na podstawie przepisów ww. ustaw i ww. Regulaminu. Nie prowadzi się ewidencji czasu pracy twórczej pracowników, bowiem jest to nieodłączny element wykonywanych przez nich obowiązków pracowniczych i prowadzonej przez nich pracy badawczo-naukowej. Nie ma to też sensu praktycznego, bowiem wyniki prac badawczo-rozwojowych podlegają komercjalizacji tylko w nielicznych przypadkach.

Wynagrodzenie pracownika – twórcy związane z tzw. komercjalizacją wyników prac badawczo-rozwojowych ma charakter wynagrodzenia dodatkowego, które jest związane ze stosunkiem pracy, wynika jednak z ustaw szczególnych, czyli wymienionej powyżej ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej oraz ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a także z ww. Regulaminu.

Inne osoby przyczyniające się do komercjalizacji to pracownicy różnych jednostek organizacyjnych Politechniki …, którzy są ewentualnie wynagradzani za przyczynienie się do tzw. komercjalizacji. Wynagrodzenia te są rozliczane w ramach stosunków pracy tych osób. Zapytanie Politechniki … nie dotyczy tych osób. Kwestia ta pojawiła się w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłych z uwagi na obowiązek Wnioskodawcy wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, dochody Wnioskodawcy uzyskane z tytułu komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych jako przeznaczone na jego cele statutowe podlegają stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych?
Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, wynagrodzenie wypłacone pracownikowi Wnioskodawcy (twórcy) wyniku prac badawczo-rozwojowych pomniejsza przychody Wnioskodawcy za dany rok podatkowy (koszt bezpośredni) i nie przeznacza się go na cele działalności statutowej wymienionej w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
W którym momencie w przedstawionym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym przychód z tytułu komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych jest lub będzie przychodem podatkowym Wnioskodawcy i czy Wnioskodawca ma obowiązek w związku z otrzymaniem wynagrodzenia odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych?
Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Politechnika jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z wypłatą pracownikowi będącemu twórcą wynagrodzenia związanego z komercjalizacją wyniku prac badawczo-rozwojowych, a wobec tego czy powinna wyliczyć zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych jak od wynagrodzeń ze stosunku pracy z uwzględnieniem stawek progresywnych podatku (18% i 32%) i kosztów uzyskania przychodu przewidzianych dla wynagrodzenia ze stosunku pracy?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast wniosek Politechniki w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako publiczna uczelnia wyższa został On powołany do realizacji celów określonych w ustawie o szkolnictwie wyższym. Do celów statutowych Wnioskodawcy należy m.in. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych, ochrona wyników pracy twórczej i dbałość o interesy Wnioskodawcy w zakresie własności intelektualnej itd. W ramach tych celów statutowych w 2012 r. Politechnika przyjęła Regulamin komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych i innowacji. W wyniku tego w 2013 r. doszło do pierwszych komercjalizacji poprzez sprzedaż praw do tych wartości niematerialnych i prawnych lub przez odpłatne ich udostępnienie (licencje).

Według Wnioskodawcy, otrzymane z tytułu komercjalizacji prac badawczo-rozwojowych kwoty, po pomniejszeniu o podatek od towarów i usług, stanową przychód Politechniki. Z uwagi na to, że zbywanie tych praw i wartości niematerialnych i prawnych jest realizacją celów statutowych i stanowi działalność statutową wymienioną w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wobec tego, przychód z tego tytułu należny uwzględnić dla celów podatkowych w dacie otrzymania wynagrodzenia, a nie w dacie w której stał się on przychodem należnym w rozumieniu art. 12 ust. 3 i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie ma wobec tego konieczności, aby odprowadzać w związku z tym przychodem zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 1-2 powołanej ustawy). Na podstawie art. 12 ust. 1 omawianej ustawy można stwierdzić, że zasadniczo przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Co do zasady przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Wyjątek od powyższej reguły wprowadza art. 12 ust. 3 powołanej ustawy, w myśl którego, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przepis ten normuje ujmowanie dla celów podatkowych przychodów, które jeszcze nie zostały otrzymane przez podatnika, ale są mu należne, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń. Możliwość ta dotyczy jednak wyłącznie przychodów związanych z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej.

W treści art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca wskazał rodzaje działalności zaliczane do działów specjalnych produkcji rolnej. Nie wprowadził natomiast do omawianej ustawy definicji działalności gospodarczej.

Znaczenie tego pojęcia na gruncie prawa podatkowego zostało jednak wyjaśnione w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców. W myśl natomiast art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Jak wynika z powołanych unormowań, konstytutywną cechą działalności gospodarczej jest jej zarobkowy charakter. Zarobkowy oznacza przy tym nakierowany na osiągnięcie zysku, mający na celu uzyskanie dochodu. Brak tej cechy przesądza o braku możliwości uznania danej działalności za działalność gospodarczą w rozumieniu prawa podatkowego.

Wobec powyższego, rozstrzygnięcie, czy przychody Wnioskodawcy z tytułu wykonywania działalności statutowej powinny być rozpoznawane dla celów podatkowych:

jako przychody otrzymane, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tzw. zasada kasowa) czy

jako przychody należne, na podstawie szczególnej regulacji zawartej w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymaga rozważania charakteru działalności Wnioskodawcy, stanowiącej źródło tych przychodów. W szczególności, konieczne jest ustalenie, czy jest ona działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 12 ust. 3 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest publiczną uczelnią wyższą w rozumieniu ustawy o szkolnictwie wyższym. W związku z wykonywanymi przez pracowników Politechniki obowiązkami, stosownie do przepisów m.in. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też ustawy – Prawo własności przemysłowej powstają m.in. utwory, czy prawa do patentów (zwane dalej: wynikami prac badawczo-rozwojowych), do których prawa majątkowe nabywa Wnioskodawca. W związku z nabyciem tych wyników prac badawczo-rozwojowych Politechnika dokonuje ich tzw. komercjalizacji, m.in. poprzez przeniesienie praw majątkowych do wyników prac badawczo-rozwojowych, czy udzielenie licencji na korzystanie z tych wyników prac badawczo-rozwojowych. W związku z tym Politechnika uzyskała w 2013 r. i będzie uzyskiwać w kolejnych latach od nabywców tych wyników prac badawczo-rozwojowych lub praw do korzystania z tych prac wynagrodzenie. Po zakończeniu roku podatkowego Politechnika przeznacza i będzie przeznaczać w kolejnych latach dochody na działalność statutową Politechniki. Do podstawowych zadań Uczelni należy: kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej, wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka, prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych, kształcenie i promowanie kadr naukowych, upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych, informacyjnych i technicznych, prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie, stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych, stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów, propagowanie wolnego od nałogów stylu życia, działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych, ochrona wyników pracy twórczej i dbałość o interesy Uczelni w zakresie własności intelektualnej. W związku z tym, uzyskane dochody z tytułu komercjalizacji jako przeznaczone na działalność statutową Politechniki są i będą traktowane jako zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Jedynie w przypadku, gdyby z tego dochodu w kolejnych latach sfinansowano wydatek niebędący kosztem uzyskania przychodu w tej części dochód ten będzie podlegał opodatkowaniu za rok podatkowy, w którym go wydatkowano. Cała działalność statutowa jaką prowadzi Politechnika … mieści się w celach wymieniowych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przede wszystkim chodzi o: działalność naukową, naukowo-techniczną, oświatową, w tym również polegającą na kształceniu studentów, kulturalną, w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz ochrony środowiska. Dochody z tytułu tzw. komercjalizacji przeznaczane są na cele statutowe w ogólności, bez precyzowania, którego celu statutowego mają one dotyczyć. Kwoty wypłacane twórcom, a także innym pracownikom w 2013 r. i latach następnych są i będą traktowane jako ich wynagrodzenia ze stosunku pracy. Wydatki te będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Politechniki w dniu ich wypłaty i/lub zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne opłacane w związku z tymi wynagrodzeniami (o ile taki obowiązek występuje).Natomiast wydatki sfinansowane z pozostałych funduszy (§ 26 Regulaminu komercjalizacji) zaliczane są i będą do kosztów uzyskania przychodów Politechniki zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Po zakończeniu roku podatkowego Politechnika przeznacza i będzie przeznaczać w kolejnych latach dochody na działalność statutową Politechniki.

Mając na uwadze, iż Wnioskodawca określił we wniosku, że nie prowadzi działalności gospodarczej, jest publiczną szkołą wyższą, a tzw. komercjalizacja nie jest działalnością nastawioną na zysk, ale jest dokonywana w ramach działalności statutowej wskazuje, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

Wobec powyższego, przychody Wnioskodawcy, uzyskiwane z tytułu komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych, nie mogą być wykazywane jako przychody należne na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oznacza to, że przedmiotowe przychody będą rozpoznawane dla celów podatkowych w dacie otrzymania w oparciu o tzw. zasadę kasową, wynikającą z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 ww. ustawy wynika z kolei, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Z powołanej regulacji art. 7 ust. 2 ww. ustawy wynika więc, że dochód podatkowy stanowi różnicę pomiędzy osiągniętym przychodem a kosztami jego uzyskania. Co istotne, dochód podatkowy ustalany jest wyłącznie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Wpływ na wysokość dochodu podatkowego mają bowiem tylko wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody i koszty uzyskania przychodów, zasady przypisywania ich do danego roku podatkowego oraz przewidziane w tej ustawie zwolnienia i ulgi podatkowe.

Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł, z których dochód jest wolny od podatku oraz kosztów uzyskania tych przychodów (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy). Oznacza to, że dochody wolne od podatku nie są uwzględniane przy wyliczeniu podstawy opodatkowania (straty).

Ustalony w powyższy sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów (przychodów) wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Zwolnienie ujęte w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zwolnieniem warunkowym i zależy od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

celem statutowym podatnika musi być działalność wymieniona w tym przepisie,
uzyskane przez niego dochody muszą być przeznaczone i bez względu na termin wydatkowane na ten cel.

Powyższe oznacza, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od faktycznego wydatkowania go na te cele. Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli Wnioskodawca przeznaczy środki na realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania.

Odnosząc się z kolei do kwestii obowiązku zapłaty zaliczki, o której mowa w art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z otrzymaniem wynagrodzenia z tytułu komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych wskazać należy, że:

Zgodnie z treścią art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 (art. 25 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Przepis ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3a, nie ma zastosowania do podatników, których dochody w całości są wolne od podatku, z wyjątkiem podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1, przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne określone w tym przepisie.

W myśl art. 25 ust. 1a ww. ustawy, zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego podatnik uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni miesiąc jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok.

W myśl art. 25 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po terminie w nich określonym – podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku lub w którym upłynął termin do dokonania wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 5a.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa i przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych będą rozpoznawane dla celów podatkowych w oparciu o tzw. zasadę kasową, wynikającą z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w dacie otrzymania przychodu, jakim jest wynagrodzenie z tytułu komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych nie wystąpi obowiązek zapłaty przez Wnioskodawcę zaliczki, o której mowa w art. 25 ust. 1 ww. ustawy. Podstawę deklarowania zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych stanowi dochód, tj. różnica pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania przychodów.

Zatem, w przypadku przeznaczenia i wydatkowania dochodu na cele statutowe wymienione w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin