INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dniu 24 listopada 2011 r. (data wpływu 29 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismami z dnia 9 grudnia 2011 r. (data wpływu 13 grudnia 2011 r.) i 18 lutego 2012 r. (data wpływu 23 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie wydobycia kopalin, opodatkowaną podatkiem liniowym wg stawki 19%, zarejestrowaną jako podatnik podatku VAT czynny. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W roku 2009 nabyła poza działalnością gospodarczą niezabudowaną nieruchomość gruntową nr ewidencyjny 237. Nabycie nieruchomości nastąpiło aktem notarialnym z dnia 28 stycznia 2009 r. - umowa przeniesienia prawa własności (w wykonaniu umowy warunkowej zawartej dnia 29 października 2008 r. zapisanej aktem notarialnym).

Po zakupie nieruchomości, Wnioskodawczyni wystąpiła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej o wydanie koncesji na wydobywanie kruszywa naturalnego na ww. nieruchomości. Decyzja o przyznaniu koncesji została wydana 23 sierpnia 2010 r. przez Marszałka Województwa. Działka 237 została podzielona na działki o nr ewidencyjnych 237/1 i 237/2. W dniu 19 września 2011 r. Marszałek Województwa, na wniosek Wnioskodawczyni, zmienił wcześniej wydaną decyzję, obejmując koncesją na wydobycie kruszywa – działkę 237/2. Działkę tę Wnioskodawczyni wykorzystywała w działalności gospodarczej.

Urząd Wojewódzki, zawiadomieniem z dnia 4 stycznia 2010 r. poinformował Wnioskodawczynię o wszczęciu postępowania i zawiadomił, że na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 16 grudnia 2009 r., zostało wszczęte postępowanie o wydanie decyzji - zezwolenia na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie obwodnicy, między innymi na działce o nr 237/1 o powierzchni 0.6160 ha, której Wnioskodawczyni była właścicielem jako osoba fizyczna, powstałej z podziału działki 237.

Decyzją z dnia 14 kwietnia 2010 r. Wojewoda zezwolił na realizację inwestycji drogowej z nadanym rygorem natychmiastowej wykonalności dla zadania - budowa obwodnicy. Decyzja ta wydana została na podstawie art. 11a ust. 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1-4, 4c, 4d, 4e i 6, art. 16 ust. 2, art. 17 ust. 1, 3, 4, 4a, 4b, art. 20 ust. 3, art. 23 oraz art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm. ), art. 95 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 oraz art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. t.j. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), w związku z art. 88 ust. 4 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 16 grudnia 2009 r., udzielającej zezwolenia na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie obwodnicy.

Decyzja ta stała się ostateczna w dniu 19 maja 2010 r. W trakcie postępowania organ zlecił rzeczoznawcy majątkowemu wykonanie operatu szacunkowego, określającego wartość prawa własności wyżej wymienionej działki zgodnie z brzmieniem art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania. Rzeczoznawca majątkowy w operacie szacunkowym określił wartość odtworzeniową prawa własności przedmiotowej nieruchomości, czyli wartość rynkową gruntu oraz koszt odtworzenia części składowych - złoża kruszywa naturalnego, uwzględniając jej stan na dzień wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, tj. na dzień 14 kwietnia 2010 r.

Decyzją z dnia 5 października 2011 r. zostało ustalone odszkodowanie za prawo własności nieruchomości, oznaczonej w rejestrze gruntów jako działka nr 237/1 o powierzchni 0,6160 ha, przejętej z mocy prawa przez Skarb Państwa od Wnioskodawczyni na podstawie ostatecznej decyzji Wojewody z dnia 14 kwietnia 2010 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie obwodnicy i zobowiązano Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do wypłaty odszkodowania na rzecz Wnioskodawczyni w terminie 14 dni od dnia, w którym niniejsza decyzja stanie się ostateczna. Odszkodowanie zostało wpłacone w dniu 14 października 2011 r. na rachunek bankowy.

Podstawą prawną do odszkodowania wypłaconego przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad ustalonego decyzją z dnia 5 października 2011 r., jest art. 12 ust. 4a, w związku z art. 18 ust. 1 i ust. 1c ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. z 2008 r. Dz. U. Nr 193, poz. 1194 ze zm.), art. 132 ust. 1 i la, art. 134 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. z 2010 r. Dz. U. Nr 102, poz. 651 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000r Nr 98, poz. 1071 ze zm.).

Wnioskodawczyni nadmienia, że grunty - które zostały wywłaszczone o powierzchni 0.6160 ha - kupiła za 96.000 złotych, a odszkodowanie oszacowano na wartość 438.342 złotych .

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacone odszkodowanie za wywłaszczenie (przymusowe) nieruchomości - grunty pod budowę drogi, dokonane na podstawie decyzji Wojewody podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane odszkodowanie z GDDKiA za wywłaszczenie przymusowe nieruchomości - gruntu pod budowę drogi na podstawie decyzji Wojewody podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg stawki 19%. Zatem przepis art. 21 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wskazać należy, że zamknięty katalog zwolnień podatkowych wymieniony został w treści art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest, uzyskanie przychodu między innymi z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że 4 stycznia 2010 r. wszczęto postępowanie administracyjne w sprawie przejęcia z mocy prawa części gruntu należącego do Wnioskodawczyni na rzecz Województwa, w celu realizacji inwestycji drogowej. Natomiast decyzją z dnia 14 kwietnia 2010 r. Wojewoda, zezwolił na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie obwodnicy. Decyzja ta stała się ostateczna w dniu 19 maja 2010 r.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.) Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z treścią art. 11f ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl natomiast art. 12 ust. 4 wskazanej ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

• własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
• własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych,

z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Natomiast decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej - art. 12 ust. 4a powyższej ustawy. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe - art. 12 ust. 4f tejże ustawy.

Istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania ww. odszkodowania ma treść art. 12 ust. 5 ww. ustawy, który stanowi, iż do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

W myśl postanowień art. 23 ww. ustawy – w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale (tj. rozdziale zawierającym ww. przepisy) stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Z treści wniosku wynika, iż omawiane odszkodowanie zostało wypłacone w drodze decyzji Wojewody na podstawie m.in. art. 132 ust. 1 i 1a oraz art. 134 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

W świetle zacytowanych wyżej przepisów należy uznać, iż opisane we wniosku odszkodowanie ustalone zostało i wypłacone stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy mieć jednak na względzie, że zwolnienie przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostają następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

W analizowanym stanie faktycznym postępowanie wywłaszczeniowe dotyczące przedmiotowej działki zostało wszczęte przed upływem 2 lat od nabycia tej nieruchomości (które miało miejsce w dniu 28 stycznia 2009 r). Bowiem 4 stycznia 2010 r. Urząd Wojewódzki, zawiadomieniem z dnia 4 stycznia 2010 r. powiadomił Wnioskodawczynię, że na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 16 grudnia 2009 r., zostało wszczęte postępowanie o wydanie decyzji - zezwolenia na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie obwodnicy. Postępowanie to zakończone zostało wydaniem decyzji z dnia 14 kwietnia 2010 r., w której to Wojewoda zezwolił na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie obwodnicy. Ponadto, przedmiotowa działka została nabyta za kwotę 96.000 zł, a odszkodowanie oszacowano na wartość 438.342 zł.

Zatem w przedmiotowym stanie faktycznym wystąpiły przesłanki wyłączające zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten podlega więc opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotowa nieruchomość stała się własnością Skarbu Państwa z mocy prawa z dniem uprawomocnienia się decyzji Wojewody z 14 kwietnia 2010 r. Odszkodowanie to ustalone zostało na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.). Przejście z mocy prawa własności nieruchomości z dniem, z którym decyzja o lokalizacji drogi (obwodnicy) wydanej w trybie wskazanej powyżej ustawy stała się ostateczna, nie jest tożsame z odpłatnym zbyciem nieruchomości, a otrzymane odszkodowanie nie stanowi przychodu z odpłatnego zbycia o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”. Stosownie do art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zatem, skoro przychód z tytułu odszkodowania za przejęcie prawa własności przedmiotowej działki na rzecz Skarbu Państwa, nie stanowi przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i skoro, nie można tego przychodu zakwalifikować do innych źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8, należy uznać , że jest to przychód z innych źródeł, o których mowa w treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód z tego źródła, tj. dochód z innych źródeł, opodatkowany jest w myśl art. 27 ust. 1 ustawy, według którego podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e, pobiera się od podstawy jego obliczenia według skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym.

Nieprawidłowość stanowiska Wnioskodawczyni polega na błędnym wskazaniu, że otrzymane odszkodowanie z GDDKiA za wywłaszczenie przymusowe nieruchomości, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg stawki 19%. Nie jest to bowiem dochód z działalności gospodarczej, opodatkowany „podatkiem liniowym”, natomiast w brzmieniu obowiązującym w 2011 r. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy opodatkowaniu dochodów zgodnie z art. 27 ust. 1, nie przewiduje takiej stawki podatku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.