Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-289/14/WN
z 23 czerwca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 marca 2014r. (data wpływu 21 marca 2014r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii czy przekazanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny znaku towarowego na rzecz SKA będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2014r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii czy przekazanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny znaku towarowego na rzecz SKA będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca zajmuje się m.in. udostępnianiem za wynagrodzeniem domen internetowych.

Historycznie Wnioskodawca prowadził w formie jednoosobowej działalności gospodarczej również działalność w zakresie handlu sprzętem komputerowym. Na pewnym etapie działalność w zakresie handlu sprzętem komputerowym była prowadzona razem ze wspólnikiem w formie spółki jawnej, a obecnie jest prowadzona w formie sp. z o.o. (powstałej w wyniku przekształcenia przedmiotowej spółki jawnej).

Poprzez dokonanie odpowiednich procedur rejestracyjnych Wnioskodawca uzyskał prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego (dalej „znak towarowy").

W celu uporządkowania sposobu zarządzania znakiem towarowym Wnioskodawca ma zamiar przekazać znak towarowy do spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: „SKA”). Przekazanie nastąpi w formie darowizny dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz SKA. Przeniesienie znaku towarowego do SKA umożliwi Wnioskodawcy zwiększenie efektywności zarządzania znakiem towarowym, w tym ustrukturyzowania zarządzania znakiem wewnątrz grupy spółek. Wnioskodawca będzie bowiem udziałowcem spółki kapitałowej, która będzie akcjonariuszem SKA. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w przyszłości SKA może dokonać wkładu niepieniężnego na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, którego przedmiotem będzie opisany znak towarowy. W zamian za przedmiotowy wkład, SKA otrzyma udziały spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W takim przypadku, planowane jest, iż opisana spółka z o.o. będzie pobierać opłaty z tytułu udostępniania tego znaku towarowego (na podstawie odrębnych umów).

Wnioskodawca poniesie w stosunku do znaku różnego rodzaju wydatki związane z rejestracją/obsługą formalną procesu rejestracji, obejmujące w szczególności opłaty za zgłoszenie rejestracyjne, koszty usług prawnych/patentowych oraz rejestracyjnych, ponoszonych w tym zakresie oraz inne podobne koszty. W związku z planowanym przekazaniem poniesie także określone koszty towarzyszące przekazaniu znaku do SKA (np. koszty usług doradczych, aktu notarialnego, opłat sądowych etc).

Wnioskodawca zaznacza, iż w wydanej dla niego indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 31 października 2013 r., sygn. IBPP2/443-706/13/AMP, działający z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził, iż przekazanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny znaku towarowego na rzecz SKA nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT. Niniejszym wnioskiem Wnioskodawca pragnie potwierdzić, iż skutki podatkowe będą analogiczne w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym (gdzie darowizna jest przekazywana do SKA, której akcjonariuszem będzie spółka kapitałowa, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem). Wnioskodawca zwraca się z niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej również w związku ze zmianą części uregulowań ustawy o VAT od 1 stycznia 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, przekazanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny znaku towarowego na rzecz SKA będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?
  2. W przypadku uznania, iż przekazanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny znaku towarowego na rzecz SKA będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jaka powinna być podstawa opodatkowania takiej czynności?

Stanowisko Wnioskodawcy:

  1. Przekazanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny znaku towarowego na rzecz SKA nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.
  2. W przypadku uznania, iż przekazanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny znaku towarowego na rzecz SKA będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to podstawę opodatkowania usługi polegającej na przekazaniu w formie darowizny znaku towarowego, będą stanowić zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, koszty świadczenia tej usługi poniesione przez podatnika, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego.

Uzasadnienie

Ad. 1

Ustawodawca w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej jako: „ustawa o VAT") wskazuje, iż przez podatnika VAT należy rozumieć osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 tej ustawy stanowi z kolei, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

  1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
  2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
  3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
  4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
  5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
  6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.


Definicja towarów została zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, według którego, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle tej definicji należy stwierdzić, iż prawo ochronne do znaku towarowego na gruncie ustawy o VAT nie może zostać zaklasyfikowane jako towar. Nie stanowi ono bowiem ani rzeczy, ani również żadnej postaci energii. Wobec powyższego, darowizna prawa ochronnego do znaku towarowego nie może być na gruncie ustawy o VAT rozumiana jako dostawa towarów.

Uwzględniając powyższe, należy uznać, że jeżeli przeniesienia prawa ochronnego do znaku towarowego nie można zakwalifikować, jako dostawy towarów, to zgodnie z definicją negatywną zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przeniesienie prawa ochronnego powinno zostać uznane za świadczenie usług. Zgodnie z nią, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT (znak towarowy mieści się w kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1). Zasadą pozostanie jednak opodatkowanie jedynie takiego świadczenia usług, które ma charakter odpłatny - co jednak nie będzie miało miejsca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym

Tym niemniej w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT znalazły się regulacje szczególne w myśl, których opodatkowaniu może podlegać również w pewnych przypadkach świadczenie usług o charakterze nieodpłatnym.


W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.


Z ww. powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

  • w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
  • w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.


Jak wyżej wskazano, znak towarowy nie jest towarem, stąd kwalifikacja powinna nastąpić w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, jako świadczenie usług.

Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, przeniesienie znaku towarowego do SKA umożliwi Wnioskodawcy zwiększenie efektywności zarządzania znakiem towarowym, w tym ustrukturyzowania zarządzania znakiem wewnątrz grupy spółek.

Celem planowanej darowizny jest więc efektywna ochrona, zarządzanie i promocja znaku towarowego, który nadal będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Dokonanie darowizny i przeniesienie znaku towarowego powinno się przełożyć na zwiększenie efektywności gospodarowania Wnioskodawcy, wzmocnienie jego pozycji rynkowej i pozytywnego wizerunku wśród klientów oraz kontrahentów, a w konsekwencji także wzrost obrotów. Dodatkowo SKA może rozporządzić znakiem w wykonaniu czynności opodatkowanej VAT (wkład niepieniężny do spółki z o.o.).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż znak towarowy będzie nieodpłatnie przekazany nie na cele osobiste, ale na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc przekazanie będzie związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i będzie służyło celom spółki, w tym również Wnioskodawcy, czynność ta nie będzie stanowić czynności zrównanej z odpłatnym świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy VAT. W związku z powyższym, przedmiotowa darowizna nie będzie podlegała opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, literalna interpretacja powyższych przepisów prowadzi do wniosku, iż nieodpłatne świadczenie usług (którym będzie dokonanie darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego) na cele prowadzonej działalności gospodarczej, jako niewymienionej w zamkniętym katalogu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nie może zostać uznane za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W konsekwencji, w związku z faktem, iż darowizna prawa ochronnego do znaku towarowego nie może również zostać zaklasyfikowana na gruncie ustawy o VAT jako dostawa towarów, świadczenie takie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Stanowisko to powszechnie prezentuje również Minister Finansów w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, np. w:

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania, iż przekazanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy na rzecz SKA będzie podlegać opodatkowaniu VAT, to podstawę tego opodatkowania będą stanowić, zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, koszty świadczenia tej usługi poniesione przez podatnika, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Zgodnie z zacytowanym powyżej przepisem, podstawą opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług - na mocy przepisu szczególnego traktowanego jak odpłatne świadczenie usług - jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem kosztu świadczenia usługi poniesionego przez podatnika. Posiłkując się wykładnią celowościową omawianego przepisu, należy uznać, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia (por. Jerzy Martini. Przemysław Skorupa. Marek Wojda, VAT 2010. Komentarz, wyd. CH Beck. Warszawa 2010).

Podobne stanowisko można odnaleźć w pismach wydawanych przez organy podatkowe, np. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. ITPP1/443-354/10/KM (wydany na gruncie obowiązującego wówczas art. 29 ust. 12 ustawy o VAT, brzmiącego tożsamo z przepisem art. 29a ust. 5 obecnej wersji ustawy o VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe stanowiska doktryny oraz organów podatkowych, wydaje się uzasadnione wyróżnienie dwóch podstawowych cech charakterystycznych dla ustalania podstawy opodatkowania w przypadku świadczenia usług objętych normą art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a mianowicie istotny jest faktycznie poniesiony koszt świadczenia usług, natomiast nie jest istotna cena rynkowa danej usługi, lecz koszt świadczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Wnioskodawcy, ustalając podstawę opodatkowania usługi polegającej na przekazaniu w formie darowizny prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy, należy wziąć pod uwagę koszty faktycznie poniesione przez niego w celu wytworzenia i przekazania prawa ochronnego do znaku, będącego przedmiotem darowizny.

W konsekwencji podstawą opodatkowania będzie kwota stanowiąca sumę kosztów poniesionych w związku z ustanowieniem prawa ochronnego (np. koszty rejestracji znaku i inne koszty wskazane w przedstawionym zdarzeniu przyszłym), kosztów utrzymywania praw ochronnych oraz kosztów towarzyszących dokonaniu darowizny (np. koszty usług doradczych, koszty aktu notarialnego, koszty opłat sądowych i inne koszty wskazane w przedstawionym zdarzeniu przyszłym).

Natomiast do kosztów świadczenia powyższej usługi Wnioskodawca nie powinien wliczać jakichkolwiek wydatków związanych z całokształtem działalności gospodarczej jak i kosztów badawczych związanych z prowadzeniem działalności handlowej, w której używany jest znak.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania planowanej darowizny za nieodpłatną usługę objętą opodatkowaniem na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania powyższej czynności stanowić będą zgodnie z art. 29a ust. 5 tej ustawy, koszty świadczenia tej usługi poniesione przez podatnika, przedstawione powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w kwestiach objętych pytaniem nr 1 uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołane wyżej unormowanie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych m. in. w art. 8 ust. 2 ustawy.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.


Z ww. powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

  • w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie),
  • w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.


Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca zajmuje się m.in. udostępnianiem za wynagrodzeniem domen internetowych.

Historycznie Wnioskodawca prowadził w formie jednoosobowej działalności gospodarczej również działalność w zakresie handlu sprzętem komputerowym. Na pewnym etapie działalność w zakresie handlu sprzętem komputerowym była prowadzona razem ze wspólnikiem w formie spółki jawnej, a obecnie jest prowadzona w formie sp. z o.o. (powstałej w wyniku przekształcenia przedmiotowej spółki jawnej).

Poprzez dokonanie odpowiednich procedur rejestracyjnych Wnioskodawca uzyskał prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego (dalej „znak towarowy").

W celu uporządkowania sposobu zarządzania znakiem towarowym Wnioskodawca ma zamiar przekazać znak towarowy do spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: „SKA”). Przekazanie nastąpi w formie darowizny dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz SKA. Przeniesienie znaku towarowego do SKA umożliwi Wnioskodawcy zwiększenie efektywności zarządzania znakiem towarowym, w tym ustrukturyzowania zarządzania znakiem wewnątrz grupy spółek. Wnioskodawca będzie bowiem udziałowcem spółki kapitałowej, która będzie akcjonariuszem SKA. W przyszłości SKA może dokonać wkładu niepieniężnego na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, którego przedmiotem będzie opisany znak towarowy. W zamian za przedmiotowy wkład, SKA otrzyma udziały spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W takim przypadku, planowane jest, iż opisana spółka z o.o. będzie pobierać opłaty z tytułu udostępniania tego znaku towarowego (na podstawie odrębnych umów).

Wnioskodawca poniesie w stosunku do znaku różnego rodzaju wydatki związane z rejestracją/obsługą formalną procesu rejestracji, obejmujące w szczególności opłaty za zgłoszenie rejestracyjne, koszty usług prawnych/patentowych oraz rejestracyjnych, ponoszonych w tym zakresie oraz inne podobne koszty. W związku z planowanym przekazaniem poniesie także określone koszty towarzyszące przekazaniu znaku do SKA (np. koszty usług doradczych, aktu notarialnego, opłat sądowych etc).

Z opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie (darowizna) prawa do znaku towarowego do SKA, której akcjonariuszem będzie spółka kapitałowa, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Należy zauważyć, że wartość znaków towarowych mieści się w kategorii „wartości niematerialnych i prawnych”, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie tych wartości znaków towarowych i praw zalicza się do świadczenia usług.

Jak stanowi cyt. wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika – należy traktować jako odpłatne świadczenie usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokona darowizny znaku towarowego na rzecz SKA, na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przeniesienie znaku towarowego do SKA umożliwi Wnioskodawcy zwiększenie efektywności zarządzania znakiem towarowym, w tym ustrukturyzowania zarządzania znakiem wewnątrz grupy spółek.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż z uwagi na brak odpłatności i jednocześnie niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, przekazanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny znaku towarowego do SKA nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytanie nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem tut. organu, że stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 jest prawidłowe, pytanie nr 2 w analizowanej sytuacji stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj