Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-170/14-2/AG
z 25 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2014 r. (data wpływu 25 marca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wskazania podmiotu, na którym ciążą obowiązki płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni do dnia 26 sierpnia 2013 r. prowadziła działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie działalności opiekuńczej, leczniczej i rehabilitacyjnej pod firmą „N….. Niepubliczny Zakład Opiekuńczo Leczniczy” Spółka cywilna. Niepubliczny Zakład Opiekuńczo Leczniczy powstał w 2000 r. i od początku prowadzony był w formie spółki cywilnej. Od 2005 r. wspólnikami Spółki cywilnej była Wnioskodawczyni – M...i A…. W dniu 26 sierpnia 2013 r. odbyło się spotkanie wspólników Spółki, na którym Wnioskodawczyni złożyła A…oświadczenie o wypowiedzeniu udziału w Spółce, które zostało przez nią przyjęte. Z uwagi na fakt, że Spółka ta była dwuosobową spółką cywilną, wypowiedzenie udziału skutkowało automatycznie rozwiązaniem Spółki cywilnej. W związku z tym Wnioskodawczyni złożyła w dniu 16 września 2013 r. wniosek do Sądu Rejonowego …. z siedzibą w …., VIII Wydziału Gospodarczego, o udzielenie zabezpieczenia roszczenia o podział majątku wspólnego. Postanowieniem z dnia 4 października 2013 r. Sąd Rejonowy udzielił zabezpieczenia roszczenia o podział majątku wspólnego służącego do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach Spółki cywilnej Niepubliczny Zakład Opiekuńczo Leczniczy po jej rozwiązaniu w dniu 26 sierpnia 2013 r. poprzez ustanowienie zarządu przymusowego nad przedsiębiorstwem wchodzącym w skład majątku wspólnego na czas trwania postępowania o podział tego majątku i powierzenie zarządu nad przedsiębiorstwem Wnioskodawczyni oraz wyznaczył termin dwóch tygodni do złożenia wniosku o podział majątku wspólnego Spółki cywilnej N…..

Głównym celem wniosku o zabezpieczenie było uregulowanie spraw prowadzenia przedsiębiorstwa na czas trwania postępowania o podział majątku wspólników, gdyż jedynie w ten sposób można zapewnić jego dalsze funkcjonowanie. Intencją wspólników było bowiem dokonanie podziału w taki sposób, że jednemu z nich zostanie przyznane funkcjonujące przedsiębiorstwo, a drugi otrzyma odpowiednie spłaty. Zarówno Wnioskodawczyni jak i wspólniczka zdawały sobie sprawę z konieczności zachowania ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstwa, ze względu na przebywających w Zakładzie pacjentów oraz zatrudnionych pracowników. Trzeba bowiem mieć na uwadze, że w Zakładzie tym przebywa 63 pacjentów a 56 oczekuje w kolejce. Pacjenci ZOL-u wymagają stałej pomocy, z którą często wiąże się konieczność podejmowania nagłych decyzji oraz szybkich działań. Są to osoby leżące, niesamodzielne, wymagające profesjonalnej pielęgnacji. Wielu z nich dla prawidłowego funkcjonowania potrzebuje stałego wspomagania przez specjalistyczną aparaturę medyczną (respirator, żywienie dojelitowe).

W Zakładzie zatrudnionych jest 50 pracowników na podstawie umów o pracę. Dodatkowo Zakład współpracuje z 20 osobami w oparciu o umowy zlecenie. W okresie od dnia rozwiązania Spółki cywilnej, tj. 26 sierpnia 2013 r. do dnia udzielenia zabezpieczenia, tj. dnia 4 listopada 2013 r. pracownicy otrzymywali wynagrodzenie, były opłacane ich składki ZUS oraz odprowadzany podatek do Urzędu Skarbowego. Wszystkie te czynności dokonywane były w imieniu i z rachunku bankowego Spółki cywilnej, która teoretycznie nie istniała, lecz przyjmowano fikcję jej istnienia. Wynika to z faktu, że kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, na którym opiera się funkcjonowanie NZOL, podpisany był przez Spółkę i zarówno byli wspólnicy, jak i NFZ realizowali ten kontrakt - przyjmowali bowiem, że zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest odrębnym bytem prawnym stanowiącym zorganizowany zespół składników majątkowych i niemajątkowych i rozwiązanie Spółki nie powoduje automatycznie utraty bytu prawnego przez przedsiębiorstwo.

Ponadto na uwadze należy mieć okoliczność, że wspólnicy, którzy zamierzają zakończyć wspólną działalność i dokonać podziału majątku wspólnego powinni wywiązać się ze wszystkich zobowiązań, zaciągniętych przez Spółkę cywilną - co wynika wprost z art. 875 § 2 k.c. Tym samym NFZ za konieczne uznawał niejako „przedłużenie bytu prawnego Spółki” po jej rozwiązaniu.

Do dnia wydania postanowienia o zabezpieczeniu, tj. dnia 4 listopada 2013 r., kontrakt zawarty ze Spółką cywilną w taki sposób był realizowany. W dniu 5 listopada 2013 r. Urząd Wojewódzki w …. wpisał do rejestru NZOL jako przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę fizyczną - Wnioskodawczynię (wpis podmiotu leczniczego w tym rejestrze jest niezbędny do podpisania umowy z NFZ). Pozwoliło to na dalsze wypełnianie umowy z NFZ, lecz już w ramach indywidualnej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię w postaci zakładu opiekuńczo-leczniczego na podstawie postanowienia o zabezpieczeniu, zgodnie z którym Wnioskodawczyni została zarządcą przymusowym przedsiębiorstwa.

W zakreślonym przez Sąd terminie został złożony wniosek o podział majątku wspólnego wspólników Spółki cywilnej po jej rozwiązaniu poprzez przyznanie Wnioskodawczyni przedsiębiorstwa wraz z jego wszystkimi zobowiązaniami. Intencją byłych wspólników było zachowanie bytu przedsiębiorstwa, a jakikolwiek podział Zakładu nie wchodził w grę. Był on poza tym niemożliwy, gdyż oznaczał by likwidację funkcjonującego przedsiębiorstwa, a co więcej podział obowiązków związanych z zatrudnieniem pomiędzy byłych wspólników byłby bezcelowy, a także niedopuszczalny z uwagi na wymogi bezpieczeństwa i higieny pracy oraz instytucji, od których decyzji uzależnione było istnienie Zakładu.

Ponadto wskazuje, że Zakład ustala podatek dochodowy na zasadach ogólnych na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów i nie jest płatnikiem VAT. Wobec Spółki nie jest prowadzona kontrola podatkowa, kontrola skarbowa, ani postępowanie podatkowe, jak również wobec Wnioskodawczyni -jako prowadzącej działalność gospodarczą jednoosobowo.

Od dnia 27 sierpnia 2013 r., tj. po rozwiązaniu Spółki cywilnej do dnia 5 listopada 2013 r. określony stan faktyczny przedstawiony we wniosku rodzący określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego wystąpił po rozwiązaniu Spółki cywilnej. Pomimo rozwiązania Spółki cywilnej funkcjonowało nadal przedsiębiorstwo będące współwłasnością wspólników Spółki cywilnej i kontynuowało zatrudnienie pracowników oraz realizowało zaciągnięte zobowiązania. W związku z tym podmiot, który nim zarządzał zobowiązany był pełnić obowiązki płatnika.

Wobec zatrudnionych pracowników Wnioskodawczyni jest podmiotem obowiązanym na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania podatku oraz wpłacenia go we właściwym terminie do organu podatkowego a także sporządzenia stosownych informacji podatkowych. Przed dniem 27 sierpnia 2013 r. Wnioskodawczyni była płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w ramach Spółki cywilnej, natomiast z dniem 5 listopada 2013 r. wszyscy pracownicy zatrudnieni przez Spółkę cywilną na mocy art. 231 Kodeksu pracy zostali przejęci przez Nią jako prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o postanowienie o ustanowieniu przymusowego zarządu.

Wnioskodawczyni działalność gospodarczą prowadzi od dnia 1 stycznia 2005 r., natomiast jednoosobowo kieruje przedsiębiorstwem w ramach sprawowania zarządu od 5 listopada 2013 r.

Wnioskodawczyni jest osobą zainteresowaną w swojej konkretnej, indywidualnej sprawie ponieważ:

• jest współwłaścicielem przedsiębiorstwa,
  

• przez cały okres funkcjonowania Spółki cywilnej zarządzała przedsiębiorstwem, pełniąc funkcję kierownika Zakładu i ponosiła pełną odpowiedzialność za funkcjonowanie Zakładu,
  

• została ustanowiona przez Sąd Rejonowy …. zarządcą przymusowym nad przedsiębiorstwem wchodzącym w skład majątku wspólnego na czas trwania postępowania o podział tego majątku.
  
  

Jako były wspólnik w Spółce cywilnej, współwłaściciel i obecnie zarządca przymusowy odpowiadała i nadal odpowiada za funkcjonowanie Zakładu, zaciągnięte zobowiązania i wierzytelności. Tym samym istotne jest, aby wszelkie naliczenia podatkowe były dokonywane właściwie, zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi.

W związku z powyższy stanem faktycznym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób Wnioskodawczyni powinna dokonywać wpłat do Urzędu Skarbowego i jak powinna wystawić informacje o dochodach PIT-4R i PIT-11 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia pracowników od dnia 26 sierpnia 2013 r., tj. od momentu rozwiązania Spółki, do dnia 5 listopada 2013 r., tj. rozpoczęcia prowadzenia Zakładu w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej jako przymusowy zarządca przedsiębiorstwa?
2. Czy w okresie od 27 sierpnia 2013 r. do 5 listopada 2013 r., należy przyjmować zgodnie z przepisami prawa podatkowego fikcję dalszego istnienia Spółki cywilnej i w ramach „Spółki cywilnej” dokonywać rozliczeń podatkowych?
3. Czy płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w czasie od rozwiązania Spółki do dnia wydania postanowienia o zabezpieczeniu, tj. 5 listopada 2013 r. powinna być rozwiązana już Spółka, co do której przyjmuje się fikcję jej istnienia, czy też osoba fizyczna, która następnie w wyniku postanowienia o zabezpieczeniu została zarządcą przedsiębiorstwa?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 1 i Nr 3. W zakresie pytania Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania Nr 1, w okresie od 27 marca 2013 r., tj. od dnia rozwiązania Spółki cywilnej do dnia5 listopada 2013 r. wpłaty do Urzędu Skarbowego na poczet zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od łącznej kwoty wynagrodzeń pracowników były naliczone, pobrane i wpłacone do Urzędu Skarbowego w ….. w obowiązujących terminach. Jako płatnik wskazywana była Spółka cywilna. Czynność ta została dokonana w oparciu o art. 31, art. 32, art. 38 pkt 1 i pkt la, art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W rozumieniu powyższego artykułu rozwiązana spółka cywilna dla zatrudnionych pracowników nadal była "zakładem pracy".

W związku z powyższym za ten okres informacje o odprowadzonych zaliczkach PIT-4R i informacja o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 zostały wystawione również przez Spółkę cywilną (zgodnie z art. 38 pkt 1 i pkt 1a, art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Spółka kontynuowała bowiem zatrudnienie pracowników, gdyż nie było podstaw, aby pracownicy ci przeszli w jakikolwiek sposób do działalności prowadzonej przez jednego tylko wspólnika Spółki cywilnej.

W odniesieniu do pytania Nr 3 Wnioskodawczyni uważa, że w okresie przejściowym, tj. od 27 sierpnia 2013 r. do 5 listopada 2013 r., kiedy to w oparciu o postanowienie Sądu, Wnioskodawczyni mogła stać się osobą, która formalnie zarządza przedsiębiorstwem jednoosobowo, płatnikiem podatku dochodowego powinna być nieistniejąca Spółka cywilna - takie postępowanie wspólnicy przyjęli w oparciu o art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż do momentu uzyskania prawnej możliwości przejęcia pracowników przez Wnioskodawczynię jako osobę prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą to rozwiązana Spółka cywilna pełniła dla pracowników funkcję zakładu pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W świetle powyższego przepisu płatnikiem może być podmiot wyznaczony przez ustawę. Także zwolnienie z obowiązków płatnika może nastąpić tylko w drodze ustawy.

Płatnikami w podatku dochodowym od osób fizycznych są między innymi:

• zakłady pracy - od przychodów pracowników tych zakładów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - od wypłat z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej;
  

• osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, wymienieni w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj. obliczenie, pobranie oraz wpłacenie: podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał ww. obowiązków, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Czynności podejmowane przez płatnika mają jedynie charakter czynności materialno-technicznych, nie wszczynają postępowania podatkowego.

Przepis art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) stanowi, iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Według art. 38 ust. 1a powyższej ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Stosownie do art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż do dnia 26 sierpnia 2013 r. wspólnie z A….prowadziła działalność gospodarczą w zakresie działalności opiekuńczej, leczniczej i rehabilitacyjnej pod firmą „N…. Niepubliczny Zakład Opiekuńczo Leczniczy” Spółka cywilna. W dniu 26 sierpnia 2013 r. Wnioskodawczyni złożyła oświadczenie o wypowiedzeniu udziału w ww. Spółce, które zostało przyjęte, co w efekcie skutkowało automatycznym rozwiązaniem Spółki cywilnej. Intencją wspólników było dokonanie podziału majątku Spółki cywilnej w taki sposób, że jednemu zostanie przyznane funkcjonujące przedsiębiorstwo, a drugi otrzyma odpowiednie spłaty. Na wniosek Wnioskodawczyni z dnia 16 września 2013 r., Sąd Rejonowy …. z siedzibą w ….. postanowieniem z dnia 4 października 2013 r. udzielił zabezpieczenia roszczenia o podział majątku wspólnego służącego do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach Spółki cywilnej „Niepubliczny Zakład Opiekuńczo Leczniczy” po jej rozwiązaniu w dniu 26 sierpnia 2013 r. poprzez ustanowienie zarządu przymusowego nad przedsiębiorstwem wchodzącym w skład majątku wspólnego. Na czas trwania postępowania o podział tego majątku zarząd nad przedsiębiorstwem powierzył Wnioskodawczyni oraz wyznaczył termin dwóch tygodni do złożenia wniosku o podział majątku wspólnego Spółki cywilnej NZOL. W zakreślonym przez Sąd terminie został złożony wniosek o podział majątku wspólnego wspólników Spółki cywilnej po jej rozwiązaniu poprzez przyznanie Wnioskodawczyni przedsiębiorstwa wraz z jego wszystkimi zobowiązaniami.

W okresie od 26 sierpnia 2013 r. do 4 października 2014 r., tj. od dnia rozwiązania Spółki cywilnej, do dnia udzielenia zabezpieczenia, przedsiębiorstwo pod nazwą „Niepubliczny Zakład Opiekuńczo Leczniczy” Spółka cywilna działało. Zachowanie ciągłości funkcjonowania tego przedsiębiorstwa było konieczne ze względu na przebywających w Zakładzie pacjentów oraz zatrudnianych pracowników. W Zakładzie tym przebywało 63 pacjentów a 56 oczekiwało w kolejce. Pacjenci wymagali stałej pomocy, z którą często wiąże się konieczność podejmowania nagłych decyzji oraz szybkich działań. Są to osoby leżące, niesamodzielne, wymagające profesjonalnej pielęgnacji. W tym okresie w Zakładzie zatrudnionych było 50 pracowników na podstawie umów o pracę, którzy otrzymywali wynagrodzenie, były opłacane ich składki ZUS oraz odprowadzany podatek do Urzędu Skarbowego. Wszystkie te czynności dokonywane były w imieniu i z rachunku bankowego Spółki cywilnej. Powyższe wynikało z faktu, że kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, na którym opiera się funkcjonowanie NZOL, podpisany był przez Spółkę cywilną i zarówno byli wspólnicy, jaki NFZ realizowali ten kontrakt. Z uwagi na konieczność wywiązania się ze wszystkich zobowiązań, zaciągniętych przez Spółkę cywilną NFZ za konieczne uznawał „przedłużenie bytu prawnego Spółki” na okres po jej rozwiązaniu, tj. do dnia wydania postanowienia o zabezpieczeniu, czyli do 4 listopada 2013 r.

W dniu 5 listopada 2013 r. Urząd Wojewódzki wpisał do rejestru przedsiębiorstwo jakim był NZOL, ale prowadzone przez Wnioskodawczynię, co było warunkiem niezbędnym do podpisania umowy z NFZ przez Wnioskodawczynię.

Z wniosku wynika, że przez cały okres funkcjonowania Spółki cywilnej funkcję kierownika NZOL pełniła Wnioskodawczyni.

Zauważyć należy, że Spółka cywilna, której Wnioskodawczyni była jednym ze wspólników, mimo jej rozwiązania, nie zniknęła automatycznie z otaczającego ją świata powiązań prawnych i gospodarczych. Przedsiębiorstwo, w ramach którego Spółka prowadziła działalność gospodarczą, istniało i realizowało cele, dla których została powołana Spółka cywilna, tj. świadczyło usługi opiekuńcze, lecznicze i rehabilitacyjne. W tym zakresie realizowało kontrakt zawarty przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze Spółką cywilną. Stąd - mimo, że według art. 875 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz.121), od chwili rozwiązania spółki stosuje się odpowiednio do wspólnego majątku wspólników przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów poniższych, a w myśl art. 875 § 2 ww. ustawy, z majątku pozostałego po zapłaceniu długów spółki zwraca się wspólnikom ich wkłady, stosując odpowiednio przepisy o zwrocie wkładów w razie wystąpienia wspólnika ze spółki - przyjąć trzeba, że spółka istnieje nadal. W tym przypadku celem spółki nie było wyłącznie osiągnięcie wspólnego celu gospodarczego, dla którego została stworzona, lecz również zakończenie bieżących interesów i podział pozostałego majątku między wspólników. Przy czym po rozwiązaniu Spółki zasady podejmowania decyzji dotyczących majątku wspólnego wynikają ze stosowania przepisów o współwłasności w częściach ułamkowych. Oznacza to, że każdy ze współuprawnionych, czyli wspólników (w istocie byłych), jest obowiązany do współdziałania w zarządzie majątkiem wspólnym, co wynika z art. 200 Kodeksu cywilnego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego uznać należy, że skoro Spółka cywilna „N…. Niepubliczny Zakład Opiekuńczo Leczniczy” funkcjonowała w obrocie gospodarczym, w tym dokonywała zatrudnionym pracownikom wypłat wynagrodzeń ze stosunku pracy, to ciążyły na niej obowiązki płatnika (jako płatnik obowiązana była do obliczenia i pobrania od tych wynagrodzeń zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy oraz wpłacenia ich na konto właściwego urzędu skarbowego). Powyższe rodzi po stronie „rozwiązanej” Spółki cywilnej obowiązek wystawienia deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy - PIT-4R oraz informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy - PIT-11 z tytułu zatrudnienia pracowników od dnia 26 sierpnia 2013 r. do dnia 5 listopada 2013 r., stosownie do art. 31, art. 38 ust. 1 i art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji ww. obowiązki nie będą ciążyły na Wnioskodawczyni jako osobie fizycznej, która następnie w wyniku postanowienia o zabezpieczeniu została zarządcą przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.