Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-377/14/KO
z 16 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 kwietnia 2014 r. (data wpływu 15 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 25 czerwca 2014 r. (data wpływu 30 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu roweru – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu roweru.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 czerwca 2014 r. (data wpływu 30 czerwca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 20 czerwca 2014 r. znak: IBPBI/1/415-490/14/ŚS, IBPP2/443-377/14/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą w ramach Kancelarii radcy prawnego, z uwagi na znaczne utrudnienia komunikacyjne w ruchu miejskim, związane z czasochłonnymi dojazdami do klientów i instytucji w mieście a równocześnie stworzeniem w mieście specjalnych szlaków rowerowych umożliwiających bezkolizyjne poruszanie się rowerem i wręcz zamontowaniem przed urzędami, instytucjami i sądami specjalnych stojaków rowerowych, zamierza kupić do celów służbowych odpowiedni rower pozwalający na znaczne oszczędności czasowe w poruszaniu się po mieście w szczególności na krótkich odcinkach, z równoczesnym zaliczeniem go do środków trwałych jednorazowo amortyzowanych z pełnym odliczeniem podatku od towarów i usług.

Zdarzeniem przyszłym jest możliwość zakupu roweru z zaliczeniem do środków trwałych, zaliczeniem ceny zakupu w poczet kosztów działalności i równoczesną jednorazową amortyzacją.

Pismem z 25 czerwca 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zakupiony rower wykorzystywany będzie przez Wnioskodawcę do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 25 czerwca 2014 r.):

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty VAT wynikającej z faktury dokumentującej zakup roweru?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 25 czerwca 2014 r.):

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku VAT zawartego w fakturze zakupu roweru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z ww. art. 86 ust. 1 ustawy VAT, tj. m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza kupić do celów służbowych odpowiedni rower pozwalający na znaczne oszczędności czasowe w poruszaniu się po mieście na krótkich odcinkach. Zakupiony rower wykorzystywany będzie przez Wnioskodawcę do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie zawierają regulacji, które wprost rozstrzygałyby kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu roweru, jak to ma miejsce w odniesieniu do pojazdów samochodowych, gdzie takie regulacje zawiera art. 86a ustawy o VAT. Jednocześnie też pojęcie „rower”, w odróżnieniu do pojęcia „pojazd samochodowy”, nie zostało zdefiniowane w przepisach z zakresu podatku od towarów i usług.

Natomiast pojazd samochodowy, zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy o VAT to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Trzeba tutaj wskazać, że ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.) pod pojęciem pojazd samochodowy rozumie pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego (art. 2 pkt 33). Skoro jak wynika z powyższego ustawodawca, dla zdefiniowania, dla potrzeb podatku od towarów i usług, pojęcia pojazdu samochodowego, odwołał się do przepisów o ruchu drogowym, zatem uzasadnionym jest zdefiniowanie pojęcia rower przy wykorzystaniu przepisów o ruchu drogowym. I tak, zgodnie z art. 2 pkt 47 ustawy Prawo o ruchu drogowym rower to pojazd o szerokości nieprzekraczającej 0,9 m poruszany siłą mięśni osoby jadącej tym pojazdem; rower może być wyposażony w uruchamiany naciskiem na pedały pomocniczy napęd elektryczny zasilany prądem o napięciu nie wyższym niż 48 V o znamionowej mocy ciągłej nie większej niż 250 W, którego moc wyjściowa zmniejsza się stopniowo i spada do zera po przekroczeniu prędkości 25 km/h.

Analiza wskazanych wyżej definicji prowadzi do wniosku, że rower nie jest pojazdem samochodowym, a tym samym nie mają do niego zastosowania uregulowania prawne art. 86a ustawy o VAT. Rozstrzygając zatem kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu roweru, należy mieć przede wszystkim na względzie przepisy przywołanego wcześniej art. 86 ustawy o VAT.

Ponieważ jak wskazał Wnioskodawca jest on czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zakupiony rower będzie wykorzystywany przez niego do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zatem na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia całej kwoty VAT wynikającej z faktury dokumentującej zakup roweru, oczywiście przy założeniu, że nie zaistnieją przesłanki ograniczające prawo do odliczenia podatku naliczonego przewidziane przepisem art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem wskazać, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono przy założeniu, że zakupiony rower będzie wykorzystywany do wykonania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT (tj. generujących podatek należny dla Wnioskodawcy).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, a w szczególności, gdy zakupiony rower nie będzie wykorzystywany do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.