2014.07.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-359/14-4/AW
z 29 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2014 r. (data wpływu 17 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie, zakup paliwa i części, usługi naprawy, koszty eksploatacyjne samochodu wielozadaniowego, van – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie, zakup paliwa i części, usługi naprawy, koszty eksploatacyjne samochodu wielozadaniowego, van. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 lipca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o (dalej: Spółka) zajmuje się na rynku polskim sprzedażą elementów hydrauliki siłowej oraz świadczeniem szeroko rozumianych usług doradztwa klientom, serwisowania w zakresie hydrauliki siłowej i komponentów hydrauliki siłowej.

Spółka do świadczenia swoich usług posiada samochody zaklasyfikowane do następujących grup:

Grupa 1 – obejmuje pojazdy techniczne, nieprzekraczające dopuszczalnej masy całkowitej 3,5 tony, posiadające badania techniczne potwierdzające wymagania konstrukcyjne dla pojazdów samochodowych, sklasyfikowane na podstawie ustawy Prawo o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van. Pojazdy te posiadają zaświadczenia VAT 1 z pieczątką w dowodzie rejestracyjnym. Wszystkie posiadają jeden rząd siedzeń. Grupa ta podzielona jest na następujące podgrupy:
1. mobilne samochody serwisowe wyposażone w towar (podręczny magazyn), sprzęt i maszyny umożliwiające wykonanie usługi na miejscu u klienta;
2. samochody techniczne małe bez wyposażenia w maszyny, ale możliwość łatwego, szybkiego dojazdu do klienta;
Grupa 2 – samochody, które nie posiadają zaświadczenia VAT 1, sklasyfikowane jako samochody osobowe. Od nabycia samochodów, zaliczonych do Grupy 2, Spółce przysługiwało odliczenie 60% podatku VAT, nie więcej niż 6000 zł podatku VAT oraz 100% VAT.

Planowane jest wprowadzenie regulaminu korzystania z samochodów w Spółce, który przewidywać będzie, że samochody Grupy 1 mogą być używane jedynie w celach służbowych, a pracownicy odpowiedzialni są za powierzone im mienie, tj. samochody i ich wyposażenie.

Pracownicy zobowiązani są do korzystania z takich pojazdów wyłącznie w celu wykonywania obowiązków pracowniczych i świadczenia między innymi usług ciągłych i serwisów. Specyfika pracy w ruchu ciągłym, umożliwienie wypełniania obowiązków pracowniczych wymagają dla tych pojazdów ustanowienia miejsca postoju w pobliżu miejsca zamieszkania pracownika odpowiedzialnego za powierzone mu mienie, tj. samochód i sprzęt, maszyny i towar w nim znajdujący się.

Natomiast samochody Grupy 2 mogą być wykorzystywane przez pracowników do celów prywatnych jako pozapłacowy element wynagrodzenia. Na potrzeby ustalenia przychodu pracownika w podatku dochodowym od osób fizycznych, w umowie z pracownikiem o użytkowanie samochodu służbowego, wskazana będzie wartość na jaką wyceniane jest udostępnienie samochodu służbowego pracownikowi z możliwością wykorzystania w celach prywatnych. Od tej wartości obliczany będzie podatek dochodowy należny w związku z umożliwieniem pracownikowi użytkowania samochodu służbowego w celach prywatnych oraz potrącane będą składki ZUS. Obliczona kwota podatku dochodowego oraz składek ZUS będzie potrącana z wynagrodzenia pracownika.

W uzupełnieniu z dnia 15 lipca 2014 r. Wnioskodawca potwierdził, że pojazdy z Grupy 1 to pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Spełnienie wymagań dla wszystkich pojazdów z Grupy 1 zostało potwierdzone dodatkowym badaniem technicznym przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonym zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją o spełnieniu tych wymagań w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że na podstawie art. 13 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od umowy leasingu dla 4 pojazdów zaliczanych do Grupy 2. W pozostałym zakresie dla wydatków związanych z tymi pojazdami przysługuje jedynie ograniczone prawo do odliczenia (50%) z wyłączeniem odliczenia VAT od paliwa, gdzie brak prawa do odliczenia.

W zakresie pozostałych 2 pojazdów zaliczonych do Grupy 2 przysługuje Spółce w odniesieniu do wszystkich wydatków ograniczone prawo do odliczenia 50% VAT, z wyłączeniem odliczenia VAT od paliwa, gdzie brak prawa do odliczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy samochody w Spółce zaliczone do Grupy 1, posiadające zaświadczenia ze stacji kontroli pojazdów: wielozadaniowy, van oraz pieczątkę VAT 1 w dowodzie rejestracyjnym, jeden rząd siedzeń, są pojazdami samochodowymi, dla których przy nabyciu, zakupie paliwa, zakupie części, napraw, kosztach eksploatacyjnych przysługuje 100% odliczenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji przysługuje jej prawo do odliczenia 100% VAT przy nabyciu, zakupie paliwa, zakupie części, naprawach, kosztach eksploatacyjnych pojazdów samochodowych zaliczonych do Grupy 1.

Zgodnie z art. 86a ustawy VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4, podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Z kolei, zgodnie z art. 86a ust. 3, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Powyższe przepisy ustanawiają zasadę, zgodnie z którą generalną regułą jest, że odliczenie VAT od nabycia pojazdu samochodowego o dopuszczalnej ładowności poniżej 3,5 tony, paliwa do jego napędu czy wydatków eksploatacyjnych z nim związanych wynosi 50%. Reguły tej nie stosuje się jednak do samochodów, które są uznawane za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej. Od pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do takiej działalności, przysługuje pełne odliczenie VAT od wszystkich wydatków związanych z takimi pojazdami. Podatnik ma zatem prawo odliczyć 100% VAT od nabycia (leasingu, najmu), paliwa i wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodami wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że ustawodawca wskazuje wprost kiedy można mówić o samochodach wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jednocześnie, jak wynika z art. 86a ust. 9 ustawy VAT, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne o określonych przeznaczeniach (m.in. koparka, ładowarka, żuraw samochodowy)
- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w pkt 1 i pkt 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Brzmienie przytoczonych powyżej przepisów implikuje wniosek, że za samochody wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej należy zaliczyć samochody, których konstrukcja powoduje, że wykorzystanie ich poza działalnością jest niemożliwe bądź takie wykorzystanie jest jedynie marginalne. Jednocześnie ustawodawca wprost wskazuje, że do tego typu samochodów (których konstrukcja wyklucza lub ogranicza ich wykorzystanie do celów prywatnych) zalicza się samochody, o których mowa w ust. 9 art. 86a ustawy VAT. Przepis ten odnosi się zaś do pojazdów samochodowych z jednym rzędem siedzeń, klasyfikowanych jako wielozadaniowe, van. Oznacza to, że z uwagi na fakt, że ustawodawca uznaje je za wykorzystywane jedynie dla potrzeb działalności gospodarczej, podatnikom od wydatków związanych z takimi samochodami przysługuje pełne odliczenie VAT. 100% odliczenia VAT przysługuje zatem zarówno od nabycia (leasingu, najmu) takich pojazdów, jak i od wszelkiego rodzaju innych wydatków z nimi związanych, w tym również paliwa. Warunkiem jest jednak, aby samochody te posiadały zaświadczenie ze stacji kontroli pojazdów oraz pieczątkę w dowodzie rejestracyjnym, potwierdzającym, że spełniają one wymagania konstrukcyjne wskazane w art. 86a ust. 9 ustawy VAT.

Dla pełnego odliczenia VAT od danego pojazdu samochodowego konieczne jest zatem aby:

pojazd samochodowy spełniał warunki określone w art. 86a ust. 9 ustawy VAT,
spełnienie tych warunków było potwierdzone zaświadczeniem ze stacji kontroli pojazdów oraz wpisem odpowiedniej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym.

W odniesieniu do powyższego Spółka zauważa, że w jej ocenie, w przedstawionym przypadku wskazane powyżej przesłanki, kwalifikujące dane pojazdy jako pojazdy wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej, uprawniające do skorzystania z pełnego odliczenia VAT w odniesieniu do pojazdów z Grupy 1 są spełnione. Przedmiotowe pojazdy należy uznać za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej. Spełniają one bowiem wymagania konstrukcyjne wskazane w art. 86a ust. 9 ustawy VAT – są to pojazdy samochodowe typu wielozadaniowe, van, posiadające jeden rząd siedzeń. Ponadto, spełnienie tych wymagań zostało potwierdzone poprzez dokonanie stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym, zaś Spółka dysponuje odpowiednim zaświadczeniem ze stacji kontroli pojazdów.

Podsumowując, w ocenie Spółki, samochody zaliczone do Grupy 1, posiadające zaświadczenia ze stacji kontroli pojazdów: wielozadaniowy, van oraz pieczątkę VAT 1 w dowodzie rejestracyjnym, z jednym rzędem siedzeń, są pojazdami samochodowymi, dla których przy nabyciu, zakupie paliwa, zakupie części, napraw, kosztów eksploatacyjnych przysługuje Spółce 100% odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Natomiast na mocy art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Należy zaznaczyć, że od dnia 1 kwietnia 2014 r., kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z tymi pojazdami zostały uregulowane w przepisach art. 86a ust. 1-10 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
4. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Mocą art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy).

W art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, wskazano, że dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy nowelizującej, jeżeli przed terminem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy pojazd, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest przedmiotem dostawy, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania dostawy.

Stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy nowelizującej, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r., paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka z o.o. zajmuje się na rynku polskim sprzedażą elementów hydrauliki siłowej oraz świadczeniem szeroko rozumianych usług doradztwa klientom, serwisowania w zakresie hydrauliki siłowej i komponentów hydrauliki siłowej.

Spółka do świadczenia swoich usług posiada samochody zaklasyfikowane do Grupy 1, która obejmuje pojazdy techniczne, nieprzekraczające dopuszczalnej masy całkowitej 3,5 tony, posiadające badania techniczne potwierdzające wymagania konstrukcyjne dla pojazdów samochodowych, sklasyfikowane na podstawie ustawy Prawo o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van. Pojazdy te posiadają zaświadczenia VAT 1 z pieczątką w dowodzie rejestracyjnym. Wszystkie posiadają jeden rząd siedzeń. Grupa ta podzielona jest na następujące podgrupy:

mobilne samochody serwisowe wyposażone w towar (podręczny magazyn), sprzęt i maszyny umożliwiające wykonanie usługi na miejscu u klienta;
samochody techniczne małe bez wyposażenia w maszyny, ale możliwość łatwego, szybkiego dojazdu do klienta.

Wnioskodawca wskazał, że pojazdy z Grupy 1 to pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Spełnienie wymagań dla wszystkich pojazdów z Grupy 1 zostało potwierdzone dodatkowym badaniem technicznym przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzonym zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją o spełnieniu tych wymagań w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.

Na tle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do pełnego (100%) odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie, zakup paliwa i części, napraw, kosztów eksploatacyjnych samochodu wielozadaniowego, van.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy. Z treści ww. przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzania regulaminów, zasad używania tych pojazdów. Posiadanie takiej dokumentacji nie determinuje pełnego prawa do odliczenia, a elementem decydującym jest rodzaj pojazdu określony w art. 86a ust. 4 ustawy. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Zgodnie z powołanym w niniejszej interpretacji art. 9 ust. 3 ustawy nowelizującej, zaświadczenia wydane przed dniem 1 kwietnia 2014 r. dla pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van, zachowują swoją ważność dla potrzeb stosowania nowych przepisów, o ile w pojazdach tych nie zostały wprowadzone zmiany skutkujące niespełnieniem warunków technicznych uprawniających do pełnego odliczenia podatku VAT.

Z uwagi na powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie posiadał pełne prawo do odliczenia w wysokości 100% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie samochodów, o których mowa we wniosku, zakup części, usługi naprawy oraz koszty eksploatacyjne, zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 1 i pkt 3 ustawy.

Ponadto, w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do napędu wskazanych pojazdów wykorzystywanych wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej, art. 12 ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa do samochodów wskazanych we wniosku (tj. innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van). W świetle art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, samochody te (takie jak posiadane przez Wnioskodawcę), są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, a ich ewentualny użytek do celów prywatnych jest niewielki i nieistotny.

Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej (100%) kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie, zakup paliwa, zakup części, usługi naprawy, koszty eksploatacyjne samochodów zaliczanych do Grupy 1, posiadających zaświadczenia ze stacji kontroli pojazdów: wielozadaniowy, van oraz pieczątkę VAT 1 w dowodzie rejestracyjnym, jeden rząd siedzeń.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie, zakup paliwa i części, usługi naprawy, koszty eksploatacyjne samochodu wielozadaniowego, van. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania pojazdów samochodowych na rzecz pracowników Spółki została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 29 lipca 2014 r. nr ILPP1/443-359/14-5/AW.

Z kolei w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin