Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-359/14-5/AW
z 29 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2014 r. (data wpływu 17 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe – w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania pojazdów samochodowych w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ograniczone do 60% (raty leasingowe i pozostałe wydatki) oraz w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT, a po dniu 1 kwietnia 2014 r. przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia VAT od rat leasingowych i pozostałych wydatków,
• nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania pojazdów samochodowych w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT, a po dniu 1 kwietnia 2014 r. przysługuje również pełne prawo do odliczenia VAT od rat leasingowych, a od pozostałych wydatków ograniczone prawo do odliczenia.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania pojazdów samochodowych na rzecz pracowników Spółki. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 lipca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: Spółka) zajmuje się na rynku polskim sprzedażą elementów hydrauliki siłowej oraz świadczeniem szeroko rozumianych usług doradztwa klientom, serwisowania w zakresie hydrauliki siłowej i komponentów hydrauliki siłowej.

Spółka do świadczenia swoich usług posiada samochody zaklasyfikowane do następujących grup:

1. Grupa 1 – obejmuje pojazdy techniczne, nieprzekraczające dopuszczalnej masy całkowitej 3,5 tony, posiadające badania techniczne potwierdzające wymagania konstrukcyjne dla pojazdów samochodowych, sklasyfikowane na podstawie ustawy Prawo o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van. Pojazdy te posiadają zaświadczenia VAT 1 z pieczątką w dowodzie rejestracyjnym. Wszystkie posiadają jeden rząd siedzeń. Grupa ta podzielona jest na następujące podgrupy:
   1. mobilne samochody serwisowe wyposażone w towar (podręczny magazyn), sprzęt i maszyny umożliwiające wykonanie usługi na miejscu u klienta;
   2. samochody techniczne małe bez wyposażenia w maszyny, ale możliwość łatwego, szybkiego dojazdu do klienta;
2. Grupa 2 – samochody, które nie posiadają zaświadczenia VAT 1, sklasyfikowane jako samochody osobowe. Od nabycia samochodów, zaliczonych do Grupy 2, Spółce przysługiwało odliczenie 60% podatku VAT, nie więcej niż 6000 zł podatku VAT oraz 100% VAT.
   
   

Planowane jest wprowadzenie regulaminu korzystania z samochodów w Spółce, który przewidywać będzie, że samochody Grupy 1 mogą być używane jedynie w celach służbowych, a pracownicy odpowiedzialni są za powierzone im mienie, tj. samochody i ich wyposażenie.

Pracownicy zobowiązani są do korzystania z takich pojazdów wyłącznie w celu wykonywania obowiązków pracowniczych i świadczenia między innymi usług ciągłych i serwisów. Specyfika pracy w ruchu ciągłym, umożliwienie wypełniania obowiązków pracowniczych wymagają dla tych pojazdów ustanowienia miejsca postoju w pobliżu miejsca zamieszkania pracownika odpowiedzialnego za powierzone mu mienie, tj. samochód i sprzęt, maszyny i towar w nim znajdujący się.

Natomiast samochody Grupy 2 mogą być wykorzystywane przez pracowników do celów prywatnych jako pozapłacowy element wynagrodzenia. Na potrzeby ustalenia przychodu pracownika w podatku dochodowym od osób fizycznych, w umowie z pracownikiem o użytkowanie samochodu służbowego, wskazana będzie wartość na jaką wyceniane jest udostępnienie samochodu służbowego pracownikowi z możliwością wykorzystania w celach prywatnych. Od tej wartości obliczany będzie podatek dochodowy należny w związku z umożliwieniem pracownikowi użytkowania samochodu służbowego w celach prywatnych oraz potrącane będą składki ZUS. Obliczona kwota podatku dochodowego oraz składek ZUS będzie potrącana z wynagrodzenia pracownika.

W uzupełnieniu z dnia 15 lipca 2014 r. Wnioskodawca potwierdził, że pojazdy z Grupy 1 to pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Spełnienie wymagań dla wszystkich pojazdów z Grupy 1 zostało potwierdzone dodatkowym badaniem technicznym przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzonym zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją o spełnieniu tych wymagań w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.

Ponadto Zainteresowany został wezwany do udzielenia odpowiedzi na następujące pytanie: „Czy Wnioskodawca w stosunku do samochodów z Grupy 2, od których przysługiwało mu 100% prawo do odliczenia podatku VAT, po dniu 1 kwietnia 2014 r. ma w dalszym ciągu pełne (100%) prawo do odliczenia podatku VAT czy prawo to zostało ograniczone?”.

W odpowiedzi na ww. pytanie Wnioskodawca wskazał, że na podstawie art. 13 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od umowy leasingu dla 4 pojazdów zaliczanych do Grupy 2. W pozostałym zakresie dla wydatków związanych z tymi pojazdami przysługuje jedynie ograniczone prawo do odliczenia (50%) z wyłączeniem odliczenia VAT od paliwa, gdzie brak prawa do odliczenia.

W zakresie pozostałych 2 pojazdów zaliczonych do Grupy 2 przysługuje Spółce w zakresie wszystkich wydatków ograniczone prawo do odliczenia 50% VAT, z wyłączeniem odliczenia VAT od paliwa, gdzie brak prawa do odliczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy pracownikom korzystającym z pojazdów samochodowych zaliczonych do Grupy 2, dla których w regulaminie pracy zawarto możliwość wykorzystywania tych pojazdów dla celów prywatnych jako formy motywowania pracownika, mający charakter bonifikaty jako pozapłacowego elementu wynagrodzenia korzystanie z tych pojazdów, generuje tytuł do nieodpłatnego wykorzystania w celach prywatnych, będzie traktowane jak nieodpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji umożliwienie pracownikom użytkowania pojazdów samochodowych do celów prywatnych nie będzie stanowić nieodpłatnego świadczenia usług, w związku z którym zaistnieje konieczność rozliczenia podatku VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 8 ust. 5 ustawy VAT, przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów lub
2. nabycia, importu lub wytworzenia części składowych do tych pojazdów, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich w używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze (art. 8 ust. 6 ustawy VAT).

Jak wynika z powyższego, w przypadku pojazdów samochodowych użytkowanych w celach innych niż działalność gospodarcza podatnika (czyli np. w celach prywatnych przez pracowników podatnika), nie stosuje się zasady nakazującej opodatkowanie podatkiem VAT użycia majątku podatnika do celów innych niż prowadzona działalność. Innymi słowy, użytkowanie pojazdów samochodowych do celów prywatnych nie jest uznawane za nieodpłatne świadczenie usług rodzące obowiązek rozliczenia VAT. Zasada ta odnosi się do pojazdów samochodowych użytkowanych na podstawie umów leasingu. Warunkiem jest przy tym, aby podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy VAT.

Jak już wspomniano, art. 86a ustawy VAT wprowadza regułę ogólną, zgodnie z którą od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, odliczenie VAT wynosi 50% kwoty wykazanej m.in. na fakturze czy dokumencie celnym.

Od przepisu art. 86a ust. 1 ustawy VAT ustawodawca w ustawie nowelizującej przewidział przepis szczególny (art. 13), zgodnie z którym w przypadku umów leasingowych dotyczących samochodów, którym przed 1 kwietnia 2014 r. przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT, można odliczyć pełen VAT z raty leasingowej, pod warunkiem że:

1. pojazdy samochodowe będące przedmiotem umowy leasingowej zostały wydane podatnikowi przed dniem wejścia w życie ustawy (przed dniem 1 kwietnia 2014 r.);
2. umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, czyli do dnia 2 maja 2014 r.
   
   

W takim kontekście Spółka zauważa, że w jej ocenie fakt, iż zamierza skorzystać z możliwości przewidzianej przez ustawodawcę, uprawniającej podatnika do pełnego odliczenia VAT od rat leasingowych pod warunkiem rejestracji umowy leasingowej w urzędzie skarbowym pozostaje bez znaczenia dla możliwości zastosowania zasady wynikającej z art. 8 ust. 5 ustawy VAT.

Ust. 5 art. 8 ustawy VAT, wyłącza konieczność rozliczania podatku VAT w przypadku wykorzystywania przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (np. na cele prywatne podatnika lub jego pracowników) pojazdów samochodowych, co do których stosuje się zasadę odliczenia VAT w wysokości 50%. W myśl przywołanej regulacji w powyżej opisanej sytuacji podatnik nie będzie miał obowiązku rozliczania podatku VAT, jeżeli ww. pojazd będzie wykorzystywany przez niego na cele inne niż działalność gospodarcza.

W ocenie Spółki, zasada ustanowiona w art. 8 ust. 5 ustawy VAT odnosi się do wszystkich pojazdów samochodowych które mają być rozliczane na zasadzie wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy VAT, czyli do wszystkich pojazdów samochodowych, które są uznawane za wykorzystywane do tzw. działalności mieszanej, czyli zarówno do działalności opodatkowanej VAT, jak i do celów prywatnych.

Zdaniem Spółki, odwołanie do art. 86a ust. 1 zawarte w treści art. 8 ust. 5 ustawy VAT należy interpretować w ten sposób, że zezwala ono na brak opodatkowania VAT w sytuacji, gdy pojazd samochodowy jest wykorzystywany w działalności mieszanej. Art. 8 ust. 5 w związku z art. 86a ust. 1 ustawy VAT odnosi się zatem do wszystkich pojazdów samochodowych, dla których zakres odliczenia VAT jest ustalony na poziomie 50% z uwagi na ich wykorzystanie w działalności mieszanej.

Według Spółki, odnosi się to zatem również do pojazdów samochodowych, które na mocy przepisu szczególnego będą korzystać z pełnego odliczenia VAT od rat leasingowych. Są to bowiem pojazdy, które są wykorzystywane do działalności mieszanej w stosunku do których przysługuje odliczenie w wymiarze 50% i tylko na mocy przepisu szczególnego podatnik będzie miał prawo do rozliczania całego VAT od raty leasingowej. Przy czym, należy zwrócić uwagę, że możliwość pełnego odliczenia VAT będzie dotyczyć jedynie rat leasingowych, w stosunku do pozostałych wydatków związanych z takim pojazdem samochodowym (m.in. wydatki na paliwo czy części samochodowe), będzie przysługiwać odliczenie w wymiarze 50%. Co do zasady zatem tego typu pojazdy samochodowe, jako wykorzystywane w działalności mieszanej, są rozliczane na zasadzie ogólnej, przewidującej ograniczone do 50% prawo do odliczenia VAT od wydatków z nimi związanych. Tylko na mocy przepisu szczególnego (art. 13 ustawy nowelizującej), pełnemu odliczeniu może podlegać VAT jedynie od wydatku w postaci raty leasingowej, o ile umowa leasingowa zostanie w odpowiednim terminie zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym. Skorzystanie z możliwości przewidzianej w art. 13 ustawy nowelizującej nie wyłącza – w ocenie Spółki – zastosowania art. 8 ust. 5 i ust. 6 przewidującego brak opodatkowania użycia pojazdów samochodowych przedsiębiorcy w celach prywatnych.

Abstrahując od powyższego, Spółka zwróciła uwagę, że zgodnie z treścią art. 8 ust. 5 ustawy VAT, przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1. Należy zauważyć, że omawiana regulacja wskazuje na brak opodatkowania prywatnego użycia pojazdu samochodowego w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1. Posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem „w całości lub w części” sugeruje, że wyłączone z opodatkowania powinno być także prywatne użycie pojazdów samochodowych w przedmiotowej sytuacji, tzn. gdy od wydatków na pojazdy samochodowe jest co do zasady odliczane 50% VAT i tylko na podstawie regulacji szczególnej podatnik ma prawo do odliczania całej kwoty VAT od raty leasingowej dotyczącej tych pojazdów samochodowych.

Podsumowując, w przedmiotowej sytuacji – w ocenie Spółki – zastosowanie znajdzie reguła przewidziana w art. 8 ust. 5 i ust. 6 ustawy VAT, w związku z czym umożliwienie pracownikom użytkowania przedmiotowych pojazdów samochodowych do celów prywatnych nie będzie uznawane za nieodpłatne świadczenie usług, rodzące obowiązek rozliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania pojazdów samochodowych w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ograniczone do 60% (raty leasingowe i pozostałe wydatki) oraz w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT, a po dniu 1 kwietnia 2014 r. przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia VAT od rat leasingowych i pozostałych wydatków,
• nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania pojazdów samochodowych w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT, a po dniu 1 kwietnia 2014 r. przysługuje również pełne prawo do odliczenia VAT od rat leasingowych, a od pozostałych wydatków ograniczone prawo do odliczenia.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, na mocy art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, takie nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu.

Analizując natomiast treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Podkreślić należy przy tym, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to, czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Nie ma zatem podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do treści art. 8 ust. 5 ustawy, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r., przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów lub
2. nabycia, importu lub wytworzenia części składowych do tych pojazdów, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Na mocy art. 8 ust. 6 ustawy, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r., w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 5, za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich w używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Powyższe przepisy wyłączają konieczność rozliczenia podatku VAT w przypadku wykorzystania przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza pojazdów samochodowych objętym 50% ograniczeniem w odliczeniu podatku naliczonego.

Zgodnie z przepisem art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
   4. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
3. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

Na podstawie art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Ponadto na mocy art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, w przypadku użycia przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza pojazdów samochodowych nabytych, importowanych lub wytworzonych przez podatnika przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przy których nabyciu, imporcie lub wytworzeniu kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy zmienianej w art. 1 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy zmienianej w art. 1;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b ustawy zmienianej w art. 1, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 tej ustawy

− nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł, nie stosuje się przepisu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, na potrzeby ust. 1 przepis art. 8 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 ustawy nowelizującej, w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze, nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w odniesieniu do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Jak wynika z treści art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umów, o których mowa w tym przepisie:

1. bez uwzględnienia zmian umowy dokonywanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oraz
2. pod warunkiem że:
   1. pojazdy samochodowe będące przedmiotem tych umów zostały wydane podatnikowi przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy,
   2. umowa została zarejestrowana przez podatnika dokonującego odliczenia u właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
   
   

Mając na uwadze treść przywołanych powyżej przepisów należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatne wykorzystanie dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika samochodów nabytych przed dniem 1 kwietnia 2014 r., w odniesieniu do których podatnikowi przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia podatku.

Brak obowiązku opodatkowania nieodpłatnego wykorzystywania pojazdów samochodowych dla celów innych niż działalność gospodarcza nie dotyczy jednak pojazdów zakupionych przed dniem 1 kwietnia 2014 r. z pełnym prawem do odliczenia podatku.

Zatem należy wskazać, że zasada wyłączenia z opodatkowania użytku prywatnego nie jest stosowana w następujących sytuacjach:

• podatnik posiadał pełne prawo do odliczenia podatku zarówno przy nabyciu pojazdu, jak i zakupionych do niego części składowych,
• podatnik posiadał pełne prawo do odliczenia podatku przy nabyciu pojazdu, natomiast przy nabyciu części składowych do tego pojazdu prawo to zostało ograniczone do 50%,
• podatnik nie posiadał prawa do odliczenia podatku przy nabyciu pojazdu, natomiast przy nabyciu części składowych do niego posiadał prawo do odliczenia pełnego.
  
  

Ponadto należy zaznaczyć, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. wyłączono obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług użytku prywatnego pojazdów zakupionych przed dniem 1 kwietnia 2014 r. objętych dotychczasowym ograniczonym (do 50% lub 60% kwoty podatku naliczonego, nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł) prawem do odliczenia podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka z o.o. zajmuje się na rynku polskim sprzedażą elementów hydrauliki siłowej oraz świadczeniem szeroko rozumianych usług doradztwa klientom, serwisowania w zakresie hydrauliki siłowej i komponentów hydrauliki siłowej.

Spółka do świadczenia swoich usług posiada samochody zaklasyfikowane do Grupy 2, która obejmuje samochody nieposiadające zaświadczenia VAT 1, sklasyfikowane jako samochody osobowe. Od nabycia samochodów, zaliczonych do Grupy 2, Spółce przysługiwało odliczenie 60% podatku VAT nie więcej niż 6000 zł podatku VAT oraz 100% VAT.

Ww. samochody Grupy 2 mogą być wykorzystywane przez pracowników do celów prywatnych jako pozapłacowy element wynagrodzenia.

Wnioskodawca poinformował, że na podstawie art. 13 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw Spółce w stosunku do samochodów z Grupy 2, od których przysługiwało mu 100% prawo do odliczenia podatku VAT, po dniu 1 kwietnia 2014 r., przysługuje mu pełne prawo do odliczenia VAT od umowy leasingu dla 4 pojazdów zaliczanych do Grupy 2. W pozostałym zakresie dla wydatków związanych z tymi pojazdami przysługuje jedynie ograniczone prawo do odliczenia (50%) z wyłączeniem odliczenia VAT od paliwa, gdzie brak prawa do odliczenia.

W zakresie pozostałych 2 pojazdów zaliczonych do Grupy 2 w stosunku do których Spółce przysługiwało 100% prawo do odliczenia podatku VAT, po dniu 1 kwietnia 2014 r., przysługuje jej w zakresie wszystkich wydatków (również od rat leasingowych) ograniczone prawo do odliczenie 50% VAT, z wyłączeniem odliczenia VAT od paliwa, gdzie brak prawa do odliczenia.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania pojazdów samochodowych na rzecz pracowników Spółki.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie pojazdów samochodowych, zaliczonych do Grupy 2, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ograniczone do 60% nie więcej niż 6000 zł, będzie stanowiło nieodpłatne świadczenie usług niepodlegające opodatkowaniu podatkiem, VAT.

Jednocześnie w odniesieniu do 2 pojazdów samochodowych z Grupy 2, od których Wnioskodawcy przysługiwało 100% prawo do odliczenia podatku VAT, a po dniu 1 kwietnia 2014 r. Spółce przysługuje ograniczone (również od rat leasingowych) prawo do odliczenia 50% VAT, z wyłączeniem odliczenia podatku od paliwa, należy uznać, że w tej sytuacji nieodpłatne przekazanie ww. pojazdów samochodowych będzie również stanowiło nieodpłatne świadczenie usług niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Natomiast w odniesieniu do 4 pojazdów samochodowych z Grupy 2, od których Wnioskodawcy przysługiwało 100% prawo do odliczenia podatku VAT, a po dniu 1 kwietnia 2014 r. Spółce przysługuje nadal pełne prawo do odliczenia VAT od umowy leasingu, natomiast od pozostałych wydatków ograniczone prawo do odliczenia, należy stwierdzić, że w tym przypadku nieodpłatne przekazanie na rzecz pracowników Spółki ww. pojazdów samochodowych będzie stanowiło nieodpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, korzystanie do celów prywatnych przez pracowników z pojazdów samochodowych zaliczonych do Grupy 2 nie będzie traktowane jak nieodpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT, w odniesieniu do pojazdów samochodowych, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ograniczone do 60% nie więcej niż 6000 zł oraz w odniesieniu do 2 pojazdów samochodowych, od których Wnioskodawcy przysługiwało 100% prawo do odliczenia podatku VAT, a po dniu 1 kwietnia 2014 r. przysługuje ograniczone do 50% (również od rat leasingowych) prawo do odliczenia podatku VAT. Zatem ww. przekazanie pojazdów samochodowych na rzecz pracowników Spółki będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 5 w zw. z ust. 6 ustawy oraz art. 7 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy nowelizującej.

Natomiast korzystanie do celów prywatnych przez pracowników z pojazdów samochodowych zaliczonych do Grupy 2 będzie traktowane jak nieodpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT, w odniesieniu do 4 pojazdów samochodowych, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, a po dniu 1 kwietnia 2014 r. przysługuje również pełne prawo do odliczenia VAT od umowy leasingu, natomiast od pozostałych wydatków przysługuje ograniczone prawo do odliczenia.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania pojazdów samochodowych na rzecz pracowników Spółki. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie, zakup paliwa i części, usługi naprawy, koszty eksploatacyjne samochodu wielozadaniowego, van została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 29 lipca 2014 r. nr ILPP1/443-359/14-4/AW.

Z kolei w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.