Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/436-110/14/DSZ
z 29 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2014 r. (data wpływu 30 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie warunków zastosowania ulgi mieszkaniowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie warunków zastosowania ulgi mieszkaniowej.

We wniosku tym przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem lokalu mieszkalnego położonego w O. Wnioskodawca posiada 1/4 ww. mieszkania, natomiast pozostałą część, tj. 3/4 posiada Jego ojciec. Swoją część Wnioskodawca nabył w drodze dziedziczenia ustawowego po zmarłej matce, co zostało stwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego w O. z dnia 6 grudnia 2004 r.

Wnioskodawca oświadcza jednocześnie, że nie jest właścicielem innego budynku lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oraz nie jest właścicielem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych praw do domu jednorodzinnego, prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, ani najemcą lokalu lub budynku.

Na podstawie testamentu notarialnego sporządzonego dnia 4 maja 2012 r., Wnioskodawca został powołany do całości spadku po siostrze babci (II grupa podatkowa, tj. zstępny rodzeństwa), która zmarła w dniu 10 lutego 2014 r.

W skład masy spadkowej wchodzi przede wszystkim lokal mieszkalny położony w W. oraz związany z nim garaż, których łączna powierzchnia nie przekracza 110 m2 powierzchni użytkowej. Wnioskodawca zamierza wystąpić do sądu o stwierdzenie nabycia spadku po siostrze babci i złożyć oświadczenie o przyjęciu po niej spadku, co w konsekwencji będzie prowadziło do powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Do chwili obecnej Wnioskodawca nie złożył do sądu wniosku o stwierdzenie nabycia spadku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będąc współwłaścicielem lokalu mieszkalnego, w przypadku nabycia w drodze spadku (dziedziczenie testamentowe) od osoby zaliczonej do II grupy podatkowej innego lokalu mieszkalnego, może skorzystać z ulgi na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, przy spełnieniu warunków określonych w art. 16 ust. 2 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na postawione pytanie jest pozytywna.

Zauważa, że zgodnie z art. 16 ust. 2 powołanej ustawy ulga, o której mowa w art. 16 ust. 1 przysługuje osobom, które spełniają określone w art. 16 ust. 2 pkt 1-5 ustawy warunki, w szczególności osoby te nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na zstępnych, Skarb Państwa lub gminę w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego (art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy).

Z powołanego przepisu, zdaniem Wnioskodawcy, nie wynika, aby prawa do ulgi pozbawieni byli ci, którzy są współwłaścicielami lokalu mieszkalnego. W doktrynie oraz w praktyce orzeczniczej powszechnie przyjmuje się, iż punktem wykładni jest tekst prawny. Poprzez tekst ustawodawca przekazuje bowiem do wiadomości zainteresowanych podatników określone normy postępowania i oddziałuje na zachowanie adresatów tych norm. Aby więc zrozumieć tekst prawny należy w pierwszym rzędzie odwołać się do reguł języka polskiego. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z dnia 26 stycznia 2004 r., (sygn.. akt I SA/Lu 1176/99): „wśród wszystkich rodzajów wykładni – na pierwszym miejscu stawiać należy wykładnię językową. Wszystkie inne są dopuszczalne jedynie wówczas, gdy ta pierwsza nie wystarcza.” Wnioskodawca zauważa, że wykładnia językowa jako podstawowy rodzaj wykładni prawa podatkowego umożliwia prawidłowe odczytanie treści normy prawnej w niej zawartej. Stosując zasady znaczeniowe języka polskiego, w tym zasady interpunkcji, ustala się wolę prawodawcy. Z założenia językowej racjonalności prawodawcy wyprowadza się w doktrynie prawniczej i praktyce stosowania regułę, iż jeżeli przepis jednoznacznie w danym języku formułuje normę postępowania, to tak właśnie należy rozumieć przepis.

Wnioskodawca zauważa ponadto, że współwłasność jest odrębną od własności instytucją prawa cywilnego i w związku z tym została odrębnie uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Inne są też uprawnienia osoby będącej właścicielem, a inne współwłaściciela rzeczy. Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro ustawodawca pozbawił prawa do ulgi podatkowej z art. 16 ust. 1 ustawy jedynie właścicieli innych lokali mieszkalnych, to fakt bycia współwłaścicielem innego lokalu nie ma wpływu na zastosowanie ulgi mieszkaniowej wynikającej z przepisu art. 16 ust. 1 w sytuacji łącznego spełnienia przesłanek z ust. 2 cytowanego art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stwierdza, że w zaistniałym stanie faktycznym spełnia warunki do skorzystania z ww. ulgi.

Dla potwierdzenia swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje wcześniej wydane interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2009 r. znak ILPB2/435-43/09/MK;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 grudnia 2012 r., znak ITPB2/436-175/12/MM;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 czerwca 2012 r., znak IBPBII/1/436-77/12/MCZ;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 lutego 2012 r., znak IPTPB2/436-72/11-2/KK;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 kwietnia 2008 r., znak IPBP2/436-16/08/AA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie – w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.

W myśl art. 16 ust. 2 tej ustawy z omawianej ulgi mogą skorzystać nabywcy, którzy łącznie spełniają następujące warunki:

1. spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4;
   
2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
3. nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
5. będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:



1. od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego - jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,
   
2. od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.

Z powołanego zapisu ustawy wynika, że powyższe warunki zastosowania ulgi z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn odnoszą się wyłącznie do osób, które są właścicielami lokalu lub budynku mieszkalnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Nie dotyczą natomiast osób, które są współwłaścicielami tych lokali lub budynków.

W treści wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem lokalu mieszkalnego położonego w O. Wnioskodawca nie jest właścicielem innego budynku lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oraz nie jest właścicielem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych praw do domu jednorodzinnego, prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, ani najemcą lokalu lub budynku. Na podstawie testamentu notarialnego sporządzonego dnia 4 maja 2012 r., Wnioskodawca został powołany do całości spadku po siostrze babci (II grupa podatkowa, tj. zstępny rodzeństwa), która zmarła w dniu 10 lutego 2014 r. W skład masy spadkowej wchodzi przede wszystkim lokal mieszkalny położony w W. oraz związany z nim garaż, których łączna powierzchnia nie przekracza 110 m2 powierzchni użytkowej. Wnioskodawca zamierza wystąpić do sądu o stwierdzenie nabycia spadku po siostrze babci i złożyć oświadczenie o przyjęciu po niej spadku, co w konsekwencji będzie prowadziło do powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Mając zatem na uwadze zacytowane przepisy prawa, jak również przedstawiony w niniejszej sprawie opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że fakt bycia współwłaścicielem innego lokalu mieszkalnego, nie stanowi przeszkody uniemożliwiającej Wnioskodawcy skorzystanie z preferencji podatkowej określonej w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Jednakże, tut. organ pragnie zwrócić uwagę na fakt, że do skorzystania z omawianej ulgi niezbędnym jest łączne spełnienie wszystkich warunków zawartych w art. 16 ust. 2 ww. ustawy. Niespełnienie chociażby jednego z nich skutkowało będzie bowiem utratą prawa do skorzystania z określonej w omawianym przepisie ulgi.

Tym samym uznać należy, że Wnioskodawca – będący współwłaścicielem innego lokalu mieszkalnego – w sytuacji, w której spełni również wszystkie pozostałe warunki o których mowa w przepisie art. 16 ust. 2 ww. ustawy, będzie mógł skorzystać z ulgi na podstawie art. 16 ust. 1 tej ustawy, w związku z nabyciem w spadku po zmarłej w dniu 10 lutego 2014 r. siostrze babci lokalu mieszkalnego.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że wszystkie ulgi i zwolnienia podatkowe są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Z tego względu oceniając, czy w danej sytuacji przysługuje do niej prawo, należy przepisy stosować w sposób ścisły tj. nie należy dokonywać ich wykładni rozszerzającej, ani też zawężającej.

Ponadto, to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia, że spełnia warunki do uzyskania ulgi określonej w art. 16 cytowanej ustawy. Okoliczność ta w każdej sytuacji, jako indywidualny przypadek, podlega ocenie organów podatkowych.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega natomiast regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.