Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-64/14-2/TW
z 7 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 10 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zużycia wyrobów gazowych przez Spółdzielnię – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zużycia wyrobów gazowych przez Spółdzielnię.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółdzielnia) posiada dwie kotłownie gazowe opalane gazem ziemnym o kodzie CN 2711 21 00, gaz ziemny zaazotowany grupy Lw.

Kotłownia nr 1 o zużyciu 40 m3/h i rocznym ok 80 000 m³ przeznaczona jest tylko do ogrzewania budynku mieszkalnego złożonego z 50 mieszkań, wraz 5 klatkami schodowymi oraz do podgrzania wody do tych mieszkań. W budynku nie ma żadnych lokali użytkowych. Kotłownia nr 2 o zużyciu 65 m³/h i rocznym ok 230 000 m³ przeznaczona jest do ogrzewania dwóch budynków mieszkalnych razem 160 mieszkań o powierzchni 9 573,5 m², wraz z 16 klatkami schodowymi oraz do podgrzania wody do tych mieszkań.

Z tej kotłowni ogrzewane jest również biuro Spółdzielni o powierzchni 41,6 m². Biuro stanowi odrębną nieruchomość.

Opłaty za gaz naliczane są według urządzeń pomiarowych odrębnie dla każdej kotłowni. Opomiarowane jest zużycie ciepła na ogrzanie mieszkań - brak opomiarowania zużycia ciepła na potrzeby ciepłej wody.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy powyższy stan faktyczny wypełnia kryteria do zwolnienia od podatku akcyzowego bowiem składając oświadczenie o przeznaczeniu paliwa gazowego na potrzeby naliczania podatku akcyzowego (załącznik do umowy dostarczania paliwa gazowego) Spółdzielnia nabrała wątpliwości czy jako podmiot „prowadzi gospodarstwa domowe” - cześć mieszkań posiada prawo odrębnej własności a część stanowi własność spółdzielni?
2. Czy ogrzewanie klatek schodowych, suszarni i pralni zlokalizowanych w budynku mieszkalnym też spełnia kryteria do zwolnienia?
3. Czy prowadzenie biura Spółdzielni - tylko do obsługi mieszkań - jest działalnością gospodarczą i w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym i podlega zwolnieniu i czy Wnioskodawca może żądać od dostawcy gazu - mimo posiadanego jednego gazomierza w kotłowni nr 2 - różnych stawek opłat za gaz na podstawie jego oświadczenia o szacunkowej ilości zużytego ciepła w zależności od jego wykorzystania w sposób proporcjonalny do powierzchni nieruchomości?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, całość zużytego gazu w kotłowni nr 1 powinna być zwolniona od podatku akcyzowego na podstawie oświadczenia o którym mowa w art. 31b ust. 6 pkt 3 ustawy. Gaz zużyty w kotłowni nr 2 na potrzeby ogrzania pomieszczeń wyliczany ze zużycia ciepła w jednostkach ciepła w proporcji 41,6 m2 do sumy (41,6 plus 9 573,5) powinien być objęty akcyzą na cele opałowe zgodnie z art. 89 ust. l pkt 13 ustawy na podstawie oświadczenia złożonego przez Spółdzielnię.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 752) - zwanej dalej ustawą - użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, określenie „wyroby gazowe” oznacza - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Z kolei zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu - w tym przypadku Spółdzielni, zaś użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego jest przedmiotem opodatkowania jedynie w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółdzielnia) posiada dwie kotłownie gazowe opalane gazem ziemnym o kodzie CN 2711 21 00 (gaz ziemny zaazotowany grupy Lw).

Kotłownia nr 1 o zużyciu 40 m³/h i rocznym ok 80 000 m³ przeznaczona jest tylko do ogrzewania budynku mieszkalnego złożonego z 50 mieszkań wraz 5 klatkami schodowymi oraz do podgrzania wody do tych mieszkań. W budynku nie ma żadnych lokali użytkowych. Kotłownia nr 2 o zużyciu 65 m³/h i rocznym ok 230 000 m³ przeznaczona jest do ogrzewania dwóch budynków mieszkalnych razem 160 mieszkań o powierzchni 9 573,5 m² wraz 16 klatkami schodowymi oraz do podgrzania wody do tych mieszkań.

Z tej kotłowni ogrzewane jest również biuro Spółdzielni o powierzchni 41,6 m². Biuro stanowi odrębną nieruchomość.

Opłaty za gaz naliczane są według urządzeń pomiarowych odrębnie dla każdej kotłowni.

Z powyższych przepisów wynika, że w zakresie obrotu wyrobami gazowymi podstawową zasadą jest ich opodatkowanie. Tym niemniej ustawa przewiduje określone wyłączenia od ww. zasady.

Na mocy art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Przy czym zgodnie z art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:

1. 10 m³/h - gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż 8.000 metrów sześciennych rocznie, albo
2. 25 m³/h - gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln albo grupy Lm, nie więcej niż 10.650 metrów sześciennych rocznie.
   
   

Zatem w zależności od rodzaju i grupy gazu ziemnego, sprzedaż gazu finalnemu nabywcy gazowemu w ilościach nieprzekraczających powyższych limitów, jest zwolniona od akcyzy.

Kwestia oświadczenia pojawia się dopiero po przekroczeniu ww. ilości sprzedawanego gazu. Zgodnie bowiem z art. 31b ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Natomiast przeznaczenie - w tym przypadku wyrobów gazowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe - wynikająca z uregulowań art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy koresponduje dodatkowo z przepisem art. 31b ust. 8 ustawy. Stanowi on, że na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach.

Przeznaczenie wyrobów gazowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe uprawnia zatem do zwolnienia od podatku. W opisanym przypadku należy zbadać czy gaz przeznaczany jest do celów opałowych przez gospodarstwo (gospodarstwa) domowe.

W świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1222), celem spółdzielni mieszkaniowej (…) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zauważyć należy, że Spółdzielnie mieszkaniowe są celowymi jednostkami organizacyjnymi. Są to podmioty powołane do działania w ww. zakresie na rzecz swoich członków (np. gospodarstw domowych).

Fakt ten odróżnia zatem Spółdzielnie od podmiotów gospodarczych wytwarzających ciepło w celach gospodarczych. Jednocześnie - w odróżnieniu od tych podmiotów - pozwala on na zachowanie warunku przeznaczenia nabywanych wyrobów gazowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Istotą każdego z tych zużyć jest bowiem albo zużycie bezpośrednie (w gospodarstwach domowych) albo pośrednie, tj. w podmiocie upoważnionym do działania na rzecz mieszkańców (w kotłowniach Spółdzielni). Ów stosunek prawny łączący mieszkańców ze Spółdzielnią pozwala więc na przyjęcie, że przeznaczenie nabywanego gazu zostaje w tym przypadku dochowane.

Przy czym warunkiem ww. zwolnienia jest złożenie przez podmiot dokonujący nabyć wyrobów gazowych stosownego oświadczenia.

Zgodnie bowiem z art. 31b ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1 - uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Powyższy przepis jednoznacznie wskazuje, że warunkiem zwolnienia od podatku jest uzyskanie oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe - jedynie przykładowo przepis wskazuje tu np. na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Reasumując, powyższy stan faktyczny wypełnia kryteria do zwolnienia od podatku akcyzowego bez względu na fakt, że część mieszkań posiada prawo odrębnej własności a część stanowi własność Spółdzielni i że gaz zużywany jest również do ogrzewania klatek schodowych, suszarni i pralni zlokalizowanych w budynku mieszkalnym.

Zużycie gazu do ogrzewania prowadzenia biura Spółdzielni nie podlega natomiast zwolnieniu od podatku (ustawa nie zawiera przy tym definicji legalnej prowadzenia działalności gospodarczej). Pomimo posiadanego jednego gazomierza w kotłowni nr 2 Spółdzielnia powinna złożyć oświadczenie o szacunkowej ilości gazu podlegającego opodatkowaniu (zużytego na inne potrzeby niż gospodarstw domowych) określając jego ilość proporcjonalnie do wykorzystania na potrzeby biura z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.