Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-553/14/AP
z 1 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2014 r. (data wpływu 20 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży gruntów niezabudowanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów niezabudowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z małżonką nabył do wspólności małżeńskiej ustawowej od Skarbu Państwa, na podstawie umowy z dnia 10 marca 2006 r. nieruchomość zabudowaną, położoną w D. o obszarze 8.166,00 m2 oznaczonej jako działka numer 121, dla której Sąd Rejonowy w D. prowadzi księgę wieczystą KW nr …. Działka oznaczona jest w rejestrze gruntów symbolem Bi - inne tereny zabudowane. Według aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego teren, na którym położona jest działka, opisany jest jako adaptowane tereny obsługi komunikacyjnej z możliwością przeznaczenia na funkcje usługowo-produkcyjne nieuciążliwe, na którym to terenie istnieje możliwość rozbudowy i przebudowy zespołu, a dla części działki od strony ul. Z. brak jest obowiązującego miejscowego planu. Nabywając nieruchomość Wnioskodawca nie nosił się z zamiarem jej sprzedaży. W 2012 r. Wnioskodawca rozpoczął na nieruchomości wykonywanie działalności gospodarczej usługowej „Sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach” - symbol 47.79.Z, 49.41.Z. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT a z tytułu prowadzonej działalności rozlicza się w formie ryczałtowej. Do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje wyłącznie znajdujący się na przedmiotowej działce budynek gospodarczy. W 2013 r. do Wnioskodawcy zgłosiła się spółka, zainteresowana zakupem niezabudowanej części przedmiotowej nieruchomości. Spółka sama znalazła Wnioskodawcę, gdyż poszukiwała miejsca na wybudowanie budynku mającego pełnić funkcję supermarketu. Na mocy Decyzji Burmistrza Miasta i Gminy D. z 8 kwietnia 2014 r. ostatecznej z dniem 23 kwietnia 2014 r. przedmiotowa działka nr 121 została podzielona na działki: nr 121/1 o pow. 0,3761 ha oraz nr 121/2 o pow. 0,4405 ha. Wnioskodawca wraz z małżonką zamierza sprzedać ww. Spółce, nieruchomość 121/2 oznaczoną zgodnie z decyzją podziałową, jako teren zurbanizowany niezabudowany, oznaczony w rejestrze gruntów jako „Bp”. Wnioskodawca ani sam ani wraz z żoną nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca nie nosi się z zamiarem sprzedaży żadnej nieruchomości w najbliższym czasie, a w szczególności nie zamierza dzielić, czy sprzedawać w całości nieruchomości nr 121/1, która pozostanie w jego i jego małżonki własności po planowanej sprzedaży działki nr 121/2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, w przypadku planowanej sprzedaży działki nr 121/2, stanie się podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie będzie obowiązany do zapłaty przedmiotowego podatku od ceny uzyskanej z przedmiotowej sprzedaży?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku dokonania sprzedaży opisanej nieruchomości, nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Planowane jednorazowe zbycie nieruchomości będzie bowiem miało charakter wykonania przez niego oraz jego małżonkę prawa własności, nie będzie natomiast w związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Nie będzie również rozpoczęciem ani kontynuacją działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży nieruchomości. Dlatego też nie sposób będzie w przypadku tej transakcji uznać Wnioskodawcę, za dostawcę towaru, w rozumieniu przedmiotowej ustawy. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ust. 2 przedmiotowego przepisu stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W przypadku planowanej transakcji Wnioskodawca wraz z małżonką nie będą działali jako producenci, handlowcy czy usługodawcy, ponadto podjęta czynność będzie miała charakter jednorazowy, a nie ciągły.

Ponadto, nawet w mniej korzystnym dla podatnika brzmieniu art. 15 ust. 2, który obowiązywał od 26 sierpnia 2011 r. do 31 marca 2013 r. (t.j. Dz. U. 2011 Nr 177, poz. 1054): tj. „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”, ustawodawca dopuszczał nawet jednorazowe dokonanie czynności zakwalifikować jako działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy, jednakże pod warunkiem istnienia okoliczności wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy.

W obecnym stanie prawnym, zdaniem Wnioskodawcy; tym bardziej nie może więc być wątpliwości, że jednorazowa sprzedaż nieruchomości, którą planuje wraz z małżonką, nie pozwala zakwalifikować go jako podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu cytowanej ustawy.

Jak wynika w szczególności z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. 1-3013, pkt 32). Jak z kolei wskazał Trybunał w wyroku z dnia 15 września 2011 r. (C-180/10) „Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Takie transakcje nie stanowią zaś same z siebie działalności gospodarczej w rozumieniu dyrektywy (zob. wyroki z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 EDM, Rec. s. 1-4295, pkt 58; z dnia 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 BBL, Zb. Orz. s. 1-10157, pkt 39)”.

Dlatego też, zdaniem podatnika odpowiedź na przedstawione we wniosku pytanie powinna być przecząca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą niezabudowanej nieruchomości. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży tego gruntu działać będzie Pan w charakterze handlowca. Nabycie gruntu - jak wskazano - nie nastąpiło bowiem w celach zarobkowych. W momencie zakupu nie nosił się Pan z zamiarem jej sprzedaży. W roku 2006 rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów używanych, wykorzystując do tego wyłącznie budynek gospodarczy położony na części nieruchomości, nieobjętej planowaną sprzedażą. W konsekwencji sprzedając niezabudowaną nieruchomość, korzystać będzie Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczają działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonywać będzie Pan zbycia części nieruchomości należącej do majątku prywatnego.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe [w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)] - że sprzedaż nieruchomości gruntowej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną) a z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, że mamy do czynienia ze zbiorem takich zorganizowanych działań – sprzedaż nieruchomości gruntowej należącej do Pana majątku prywatnego – nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.