Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-237/14-4/AP
z 1 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej 16 kwietnia 2014 r.; data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim 28 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 18 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 26 czerwca 2014 r., Nr IPTPB1/415-237/14-2/AP, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 26 czerwca 2014 r. (data doręczenia 14 lipca 2014 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 18 lipca 2014 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 17 lipca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki cywilnej … z siedzibą w K. przy ul. …

W marcu 2008 r. w ramach Spółki cywilnej wspólnicy Spółki cywilnej zakupili nieruchomość mieszkalną (kamienicę tylko z lokalami mieszkalnymi). Nieruchomość ta jest położona w K. przy ul. M. Do dnia 25 marca 2014 r. Spółka ponosiła koszty remontów bieżących i modernizacji budynku (bez prawa odliczenia VAT) oraz otrzymywała przychody z tytułu wynajmu mieszkań.

Obecnie wspólnicy Spółki zamierzają sprzedać nieruchomość mieszkalną.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 lipca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że jest opodatkowany podatkiem liniowym 19% oraz prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów. Ponadto dodał, że przedmiotowa nieruchomość stanowi jeden składnik majątku oraz, że jest środkiem trwałym, natomiast lokale były wynajmowane na cele mieszkalne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż powyższej nieruchomości mieszkalnej należy rozliczyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy też rozliczyć jako sprzedaż poza działalnością gospodarczą (sprzedaż nieruchomości osoby prywatnej)?
2. Czy w przypadku, gdy sprzedaż nieruchomości mieszkalnej nie będzie stanowiła przychodu z działalności gospodarczej, będzie ona zwolniona z podatku dochodowego z uwagi na fakt posiadania tej nieruchomości mieszkalnej ponad pięć lat licząc od końca roku, w którym Wnioskodawca nabył tą nieruchomość?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa sprzedaż nieruchomości mieszkalnej nie będzie przychodem z działalności gospodarczej, tylko będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A w związku z faktem, że przedmiotową nieruchomość mieszkalną Wnioskodawca posiadał (wraz z drugim współwłaścicielem) ponad 5 lat licząc od końca roku w którym ją zakupili, powyższy dochód ze sprzedaży nieruchomości będzie zwolniony z opodatkowania.

Tego rodzaju przychody – ze zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – zwykle są przychodami z działalności gospodarczej, zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm. - dalej u.p.d.o.f.). Nie dotyczy to wszakże przychodów ze zbycia nieruchomości (części nieruchomości) „mieszkalnych”. W tym przypadku przychody te (a raczej dochody z nich pochodzące) są opodatkowane na szczególnych zasadach określonych w art. 30e u.p.d.o.f. Przepis art. 14 ust. 2c u.p.d.o.f. stanowi bowiem, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e u.p.d.o.f. stosuje się odpowiednio.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza;
  

• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  • nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
    
  • spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
    
  • prawa wieczystego użytkowania gruntów,
    
  • innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Tut. Organ zauważa, że stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 3 cyt. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, mających charakter mieszkalny, zastosowanie znajduje przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że powyższa kwalifikacja jest niezależna od faktu wykorzystywania tych składników majątku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, czy też faktu ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych.

W odniesieniu do przychodów ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że stosownie do treści art. 14 ust. 1 tej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Jeżeli zatem przedmiotem odpłatnego zbycia jest budynek mieszkalny, jego część lub udział w takim budynku, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, grunt lub udział w gruncie albo prawo użytkowania wieczystego gruntu lub udział w takim prawie, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie, to wówczas przychody uzyskane z tej umowy nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, że przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym zawsze będą kwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki cywilnej. W marcu 2008 r. w ramach Spółki cywilnej wspólnicy zakupili nieruchomość mieszkalną (kamienicę tylko z lokalami mieszkalnymi). Do dnia 25 marca 2014 r. Spółka ponosiła koszty remontów bieżących i modernizacji budynku (bez prawa odliczenia VAT) oraz otrzymywała przychody z tytułu wynajmu mieszkań. Lokale były wynajmowane na cele mieszkaniowe. Przedmiotowa nieruchomość stanowi jeden składnik majątku wpisany jako środek trwały do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Obecnie wspólnicy Spółki zamierzają sprzedać nieruchomość mieszkalną.

Mając na uwadze przytoczone regulacje prawne wskazać należy, że co do zasady, przychód ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wyjątek od tej zasady stanowi będąca środkiem trwałym nieruchomość mieszkalna. W świetle bowiem cyt. wyżej przepisów, przychód z jej sprzedaży stanowi zawsze przychód ze źródła wskazanego w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przy czym, przychód ten powstaje jedynie w przypadku, gdy odpłatne zbycie takiej nieruchomości mieszkalnej nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

Określając skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości należy w szczególności mieć na uwadze fakt, że przedmiotem sprzedaży była kamienica z lokalami mieszkalnymi, a więc budynek o charakterze mieszkalnym. Co istotne, sprzedaż ta nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione zdarzenie przyszłe oraz jego uzupełnienie, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie udziału w nieruchomości mieszkalnej nabytej w 2008 r. przez Wnioskodawcę jako wspólnika Spółki cywilnej stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w cyt. przepisie, przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zaznaczyć należy, że stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, przedstawionego we wniosku uznano za prawidłowe, ponieważ Wnioskodawca jako podstawę prawną wskazał treść art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarte w tym stanowisku stwierdzenie Wnioskodawcy, że „dochód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie zwolniony z opodatkowania” uznano za oczywistą omyłkę, gdyż w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, odpłatne zbycie udziału w ww. nieruchomości mieszkalnej nabytej w 2008 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a nie zwolnieniu od podatku.

Nadmienić należy, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki cywilnej.

Podkreślić jednakże należy, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli więc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest postępowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanym w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej, czy postępowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację indywidualną nie może więc zbadać w sensie merytorycznym „sprawy podatkowej” wynikającej z przytoczonego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.