Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1062/12/14-8/S/MW
z 14 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. III SA/Wa 1260/13 z dnia 31 stycznia 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2012 r. (data wpływu 29 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania darowizny przekazanej na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania darowizny przekazanej na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Y. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej także: Wnioskodawca) jest właścicielem aplikacji Y. Aplikacja Y. to platforma informatyczna prowadzona przez Wnioskodawcę we współpracy z Partnerami Wnioskodawcy służąca do komunikacji pomiędzy Użytkownikami Aplikacji Y. oraz do komunikacji użytkowników Aplikacji Y. z Partnerami Y. Komunikacja użytkowników z partnerami Y. odbywać się będzie w drodze konkursów i gier oraz poprzez udostępnienie kart programów lojalnościowych partnerów Y. w ramach wirtualnego portfela kart lojalnościowych. Partnerami Y. będą przedsiębiorcy, z którymi Y. podpisze umowy współpracy, a których szczegółowe dane będą publikowane z Aplikacji Y. (dalej: Partner Y., Partner). Użytkownikiem Aplikacji Y. może być wyłącznie pełnoletnia osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych i miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Użytkownik). Korzystanie z Aplikacji Y. jest nieodpłatne, z wyłączeniem kosztów jakie ponosi Użytkownik w związku z dostępem do sieci Internet.

Aplikacja będzie wykorzystywana do organizowania różnego rodzaju Akcji, czyli gier i konkursów (dalej: Akcje). Aby Użytkownik mógł wziąć udział w konkursie, musi pobrać aplikację i założyć konto, co poprzedzone jest akceptacją regulaminu.

Konkursy będą realizowane w jednym z sześciu podstawowych niżej opisanych modeli, przy czym Wnioskodawcy przysługuje prawo dodania do Aplikacji Y. nowych, innych niż wskazane modeli przeprowadzenia Akcji. Podstawowe modele są następujące:

1. „Wykonaj czynność w Aplikacji Y.” - zadaniem Użytkowników jest wykonanie określonej czynności w Aplikacji Y. z poziomu smartfonu, na którym jest zainstalowana Aplikacja Y.,
   
2. „Wykonaj czynność w świecie realnym” - zadaniem Użytkowników jest wykonanie czynności w świecie realnym i zweryfikowanie wykonania czynności poprzez Aplikację Y., w sposób określony w opisie danej Akcji,
   
3. „Dokonaj zakupu produktu/skorzystaj z usługi u Partnera Y. w określonym miejscu”- zadaniem Użytkowników jest dokonanie zakupu określonego produktu lub usługi i zweryfikowanie tego faktu poprzez Aplikację Y. w sposób określony w opisie danej Akcji,
4. „Skorzystaj z promocji Partnera Y. na bazie otrzymanej informacji” - zadaniem Użytkowników jest skorzystanie z promocji Partnera Y. i zgłoszenie tego faktu poprzez Aplikację Y.,
   
5. „Przekaż swoje dane osobowe Partnerowi Y.” - zadaniem Użytkowników jest wyrażenie zgody na przekazanie na rzecz konkretnego Partnera Y., zlecającego daną Akcję, wybranych danych osobowych z profilu użytkownika w ramach Aplikacji Y., lub uzupełnienie o inne dane wymagane przez Partnera Y.,
   
6. „Poleć Aplikację Y. swoim znajomym” - zadaniem Użytkowników jest polecanie innym osobom zainstalowania Aplikacji Y. i wzięcia udziału w Akcji przeprowadzanej za pośrednictwem Aplikacji Y..
   
   

Każdorazowo wraz z ogłoszeniem danej Akcji w Aplikacji Y. będzie podawana informacja o wysokości Nagrody dostępnej w danej Akcji, ilości przewidzianych Nagród oraz wskazane będzie kryterium, według którego nastąpi przyznanie Nagród. Nagrody będą przyznawane dla określonych Użytkowników, którzy zgodnie z ograniczeniem ilościowym, czasowym i lokalizacyjnym podanym w opisie danej Akcji dostępnym przed jej rozpoczęciem jako pierwsi prawidłowo wykonają zadanie określone w danej Akcji.

W przypadku Akcji realizowanej według modelu „Poleć Aplikację Y. swoim znajomym” Użytkownik, który poleci innej osobie skorzystanie z Aplikacji Y., a osoba, którą polecił Użytkownik zainstaluje Aplikację Y., dokona rejestracji w Aplikacji Y., potwierdzi wskazanie i uzyska prawo do Nagrody z tytułu prawidłowej realizacji Akcji, to Użytkownik, który polecił taką osobę uzyska prawo do Nagrody w wysokości 5% wartości Nagrody, którą uzyskała osoba przez niego polecona z tytułu samodzielnego wykonania Akcji.

W przypadku gdy, Użytkownik uzyska prawo do Nagrody, stosowna informacja zostanie umieszczona w jego Profilu w Aplikacji Y., tj. wirtualne konto Użytkownika w Profilu powiększy się o wartość Nagrody, do której prawo uzyskał Użytkownik. Środki pieniężne z wygranych zostaną postawione do dyspozycji Użytkownika, na ostatni dzień kolejnego miesiąca, po dacie zweryfikowania poprawności wykonania Akcji co oznacza, że od tej daty Użytkownik może zdecydować czy korzysta z prawa do Nagrody. Użytkownik, który uzyskał w ramach Akcji prawo do Nagrody i środki wirtualne zasiliły jego konto na Profilu ma prawo do przyjęcia Nagrody i złożenia dyspozycji przelania tych środków na swój rachunek bankowy lub też ma prawo zrzeczenia się prawa do Nagrody z jednoczesnym poleceniem Y., aby przekazała te środki w imieniu własnym na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego. W przypadku przyjęcia Nagrody i wydania dyspozycji przelania środków stanowiących Nagrodę na rachunek Użytkownika, do każdej Nagrody dodane będzie świadczenie pieniężne stanowiące 11,11 % kwoty Nagrody (tzw. Świadczenie Dodatkowe).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 12 grudnia 2012 r. Nr IPPB2/415-948/12-2/AK, Nr IPPB5/423-1062/12-2/MW (data doręczenia 18 grudnia 2012 r.) na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosku.

W odpowiedzi na wezwanie Organu, Wnioskodawca pismem z dnia 21 grudnia 2012 r. (data nadania 21 grudnia 2012 r., data wpływu 24 grudnia 2012 r.) przesłał pełnomocnictwo udzielone Panu R., potwierdzenie dokonania dodatkowej opłaty w wysokości 40 zł oraz uzupełnił przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe wskazując, iż konkursy będą organizowane w zakresie szeroko pojętej tematyki dotyczącej marek i ich celów komunikacyjnych, marketingowych lub sprzedażowych. Raczej nie będą to konkursy z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu.

W odniesieniu do regulaminu konkursu, Wnioskodawca poinformował, że podczas instalacji aplikacji Y. użytkownik musi zaakceptować regulamin aplikacji, który szczegółowo określa sposoby przeprowadzania gier i konkursów. Zawiera on jakby zasady ogólne, które dotyczą wszystkich konkursów organizowanych przez Y. sp. z o.o. za pośrednictwem aplikacji Y.. Każdy konkurs zorganizowany na zlecenie Partnera Y. może mieć dodatkowy, bardziej szczegółowy regulamin, co podyktowane będzie charakterystyką firmy, tematyką gry i konkursu oraz indywidualnymi wytycznymi firmy czy przepisami prawa. Taki dodatkowy regulamin poszczególnego konkursu nie jest jednak konieczny, ponieważ regulamin samej aplikacji Y. szczegółowo określa sposoby przeprowadzania gier i konkursów.

Rywalizacja gry i konkursu będzie polegała na tym, że nie każdy z jej uczestników będzie mógł otrzymać nagrodę, a tylko określona w regulaminie liczba osób. Nagrodę będzie mogła uzyskać osoba lub grupa osób (w zależności od postanowień regulaminu gry albo konkursu), która udzieli prawidłowej odpowiedzi lub podejmie określone w opisie akcji konkretne działania, przy czym muszą być one dokonane w określonym czasie lub ilości. Rywalizacja polega zatem na odpowiednim wykonaniu zadania lub udzieleniu poprawnej odpowiedzi na pytania, przy czym znaczenie będzie miało także to, kto pierwszy wykona prawidłowo zadanie czy udzieli poprawnej odpowiedzi na pytania. Rywalizacja może się nieco różnić w zależności od tego, jakie konkretne zasady przyjmie dany Partner Y., zatem nie można dokładnie opisać zasad rywalizacji, ponieważ nie będą one jednakowe, choć będą zbliżone do siebie.

Konkurs będzie dostępny dla szerokiego grona odbiorców. W celu korzystania z aplikacji Y. potrzebny będzie telefon typu smartfon z dostępem do Internetu. Wymóg ten we współczesnych czasach nie może być uznany za ograniczenie dostępności dla szerokiego grona odbiorców. Aplikacja Y. jest bezpłatna i dostępna na ogólnodostępnych serwisach. Podobnie takim ograniczeniem nie będzie wymóg, aby w konkursie i grze mogły brać udział wyłącznie osoby pełnoletnie. Zostało to szerzej omówione we wniosku na stronie 5.

Organizatorem konkursów i gier będzie Y. sp. z o.o., która to spółka nie należy do środków masowego przekazu.

Konkursy i gry nie będą organizowane i ogłoszone przez środek masowego przekazu.

Aplikacja Y. umożliwia udział i zbieranie punktów w programach lojalnościowych prowadzonych przez Partnerów Y. na zasadach określonych w odrębnych regulaminach Partnerów Y., bez konieczności okazywania przez użytkownika fizycznej karty programu lojalnościowego, wydanej przez Partnera Y. w punktach handlowo-usługowych. Użytkownik uprawniony jest do podłączenia do Aplikacji Y. karty programu lojalnościowego wskazanego w Aplikacji Y.. Aplikacja Y. będzie działała jako integrator kart lojalnościowych, czyli niejako elektroniczny portfel, który zastępuje dotychczas znane karty plastikowe programów lojalnościowych zapisami w programie. W aplikacji będzie można zainstalować możliwość korzystania jednocześnie z kilku programów lojalnościowych. Jest dopuszczalne, aby Partner Y. zadecydował, że karty programów lojalnościowych będą stanowiły nagrody w konkursie.

Większość nagród będzie przyznawanych w kwotach od 1 do 200 złotych, jednak pojedyncze akcje lub najlepsi użytkownicy mogą być motywowani wyższymi nagrodami, także takimi przekraczającymi kwotę 760 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wygrane w konkursach i grach organizowanych w ramach opisanych Akcji będą podlegały opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 10% kwoty Nagrody, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.f.)?
   
2. Czy płatnikiem zryczałtowanego podatku będzie Wnioskodawca?
   
3. Czy podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w przypadku wydania dyspozycji przelania środków stanowiących Nagrodę na rachunek Użytkownika, będzie wartość Nagrody powiększona o wartość Świadczenia Dodatkowego?
   
4. Czy Nagroda wygrana przez Uczestnika, który polecił Aplikację innej osobie, w wysokości 5% wartości Nagrody, którą uzyskała osoba przez niego polecona z tytułu samodzielnego wykonania Akcji będzie uznana za wygraną w konkursie Uczestnika polecającego i opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych z zastosowaniem stawki 10%?
   
5. Czy obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wygranej Nagrody przez Uczestnika Akcji powstanie w momencie otrzymania Nagrody, czyli w momencie, gdy środki pieniężne zostaną przelane na konto bankowe Uczestnika?
   
6. Czy obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wygranej Nagrody przez Uczestnika Akcji z tytułu polecenia Aplikacji innej osobie (nagroda w wysokości 5 % wartości Nagrody, którą uzyskała osoba polecona przez Uczestnika) powstanie w momencie otrzymania nagrody przez Uczestnika polecającego, czyli w momencie, gdy środki pieniężne zostaną przelane na konto bankowe Uczestnika polecającego?
   
7. Czy w przypadku, gdy Uczestnik zrezygnuje z odbioru przysługującej mu Nagrody i jednocześnie upoważni Wnioskodawcę do przekazania w imieniu własnym kwoty pieniężnej na rzecz określonej organizacji pożytku publicznego, to przekazana kwota będzie darowizną Wnioskodawcy na rzecz OPP, którą Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej były zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie nr 7.

W części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych tj. pytań nr od 1 do 6 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Uczestnik zrezygnuje z odbioru przysługującej mu Nagrody i jednocześnie upoważni Wnioskodawcę do przekazania w imieniu Wnioskodawcy kwoty pieniężnej na rzecz określonej organizacji pożytku publicznego, to przekazana kwota będzie darowizną Wnioskodawcy na rzecz OPP, którą Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Opisana darowizna na rzecz OPP będzie darowizną Wnioskodawcy, a nie Uczestnika, ponieważ bezpłatne świadczenie na rzecz określonej OPP nastąpi kosztem majątku Y., a nie Uczestnika. Uczestnik wprawdzie ma prawo do zadecydowania o sposobie przeznaczenia środków, które jako wirtualne zapisy znajdują się na jego profilu, ale zarówno wypłata Nagrody na rzecz Uczestnika, jak i przekazanie darowizny na rzecz OPP będzie wiązało się z uszczupleniem majątku Wnioskodawcy. Trzeba mówić o darowiźnie Wnioskodawcy tym bardziej, że przekazuje on środki w imieniu własnym, a nie w imieniu Uczestnika, co wyraźnie wynika z regulaminu Aplikacji Y..

W związku z powyższym, na mocy art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania darowizn przekazanych na rzecz OPP łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu i z uwzględnieniem ograniczeń i restrykcji przewidzianych w art. 18 ust. 1 pkt 1, art. 18 ust. 1a oraz art. 18 ust. 1c wskazanej ustawy.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku Organ podatkowy wydał w dniu 29 stycznia 2013 r. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego Nr IPPB5/423-1062/12-4/MW, dotyczą podatku dochodowego od osób prawnych, uznającą stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania darowizny przekazanej na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego, za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu zajętego stanowiska Organ podatkowy wskazał:

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji darowizny. Darowizna została uregulowana w art. 888-902 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Pod pojęciem darowizny należy, zgodnie z art. 888 § 1 cyt. ustawy, rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zatem umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) - do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli – i jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Nie stanowią natomiast darowizny bezpłatne przysporzenia w wypadkach, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu Cywilnego np.: użyczenie, nieodpłatne zniesienie współwłasności, nieodpłatne zlecenie, nieodpłatne przechowanie. W tych bowiem sprawach nawiązuje się miedzy stronami stosunek trwały, co nie jest właściwe umowie darowizny (art. 889 Kodeksu Cywilnego).

„Wola darmego przysporzenia korzyści obdarowanemu powinna być wyrażona w sposób jednoznaczny, a równocześnie powinna być dokonana w sposób eliminujący jakiekolwiek wątpliwości, które pozwalają odróżnić ostateczną decyzję darczyńcy od niezobowiązujących obietnic. Równocześnie wymagania formalne w odniesieniu do umowy darowizny powinny być usytuowane na takim poziomie, żeby zainteresowani mogli legitymować się w przyszłości niebudzącymi wątpliwości dowodami na fakt dokonania czynności prawnej. Z tych przyczyn ważność oświadczenia woli darczyńcy jest uzależniona od jego złożenia w formie aktu notarialnego. Wymagana dla ważności omawianej umowy forma oświadczenia woli darczyńcy daje darczyńcy niezbędny czas na przemyślenie dokonywanej decyzji, a przez udział notariusza daje podstawę złożenia oświadczenia w sposób niebudzący wątpliwości. Wspomniany rygor nie obejmuje oświadczenia woli obdarowanego, który nie zaciąga żadnych zobowiązań. Umowa darowizny może zatem dojść do skutku w taki sposób, że obie strony składają swoje oświadczenia w formie aktu notarialnego, w jednym lub w osobnych aktach notarialnych, albo też w taki sposób, że jedynie darczyńca składa swoje oświadczenie woli w formie aktu notarialnego, natomiast obdarowany przyjmuje to oświadczenie ustnie lub w sposób dorozumiany. Ograniczenia co do wymagań formalnych wobec oświadczenia woli obdarowanego mogą wynikać z przepisów szczególnych, które ze względu na przedmiot umowy wymagają określonej formy. (…) Wymagania formalne stawiane wobec oświadczenia woli darczyńcy łagodzi wykonanie świadczenia. Spełnienie przez darczyńcę świadczenia równocześnie z zawarciem umowy eliminuje niepewność co do zamiaru dokonania czynności, która mogłaby pojawić się w sytuacji wystąpienia upływu czasu pomiędzy zawarciem umowy a jej wykonaniem. Wykonanie umowy w takiej sytuacji oznacza, że strony rezygnują z konieczności dokonywania zabiegów formalnych związanych z zawarciem umowy, a także redukują koszty, jakie towarzyszą składaniu oświadczenia w formie aktu notarialnego. Samo natomiast spełnienie świadczenia jest wykonaniem istniejącego zobowiązania, a nie może być uznane za drugi, alternatywny sposób zawarcia umowy. Umowa bez zachowania aktu notarialnego jest zawarta w chwili złożenia zgodnych oświadczeń woli, a spełnienie świadczenia w tych okolicznościach stanowi jedynie jej konwalidację. (A. Kidyba (red.) Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania – część szczególna).

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem Aplikacji Y.. Aplikacja będzie wykorzystywana do organizowania różnego rodzaju Akcji, czyli gier i konkursów. Każdorazowo wraz z ogłoszeniem danej Akcji w Aplikacji Y. będzie podawana informacja o wysokości Nagrody dostępnej w danej Akcji, ilości przewidzianych Nagród oraz wskazane będzie kryterium, według którego nastąpi przyznanie Nagród. Nagrody będą przyznawane dla określonych Użytkowników, którzy zgodnie z ograniczeniem ilościowym, czasowym i lokalizacyjnym podanym w opisie danej Akcji dostępnym przed jej rozpoczęciem jako pierwsi prawidłowo wykonają zadanie określone w danej Akcji. W przypadku gdy, Użytkownik uzyska prawo do Nagrody, stosowna informacja zostanie umieszczona w jego Profilu w Aplikacji Y., tj. wirtualne konto Użytkownika w Profilu powiększy się o wartość Nagrody, do której prawo uzyskał Użytkownik. Środki pieniężne z wygranych zostaną postawione do dyspozycji Użytkownika, na ostatni dzień kolejnego miesiąca, po dacie zweryfikowania poprawności wykonania Akcji co oznacza, że od tej daty Użytkownik może zdecydować czy korzysta z prawa do Nagrody. Użytkownik, który uzyskał w ramach Akcji prawo do Nagrody i środki wirtualne zasiliły jego konto na Profilu ma prawo do przyjęcia Nagrody i złożenia dyspozycji przelania tych środków na swój rachunek bankowy lub też ma prawo zrzeczenia się prawa do Nagrody z jednoczesnym poleceniem Y., aby przekazała te środki w imieniu własnym na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy iż w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione wszystkie przesłanki zawarte w definicji darowizny.

Należy zauważyć, iż najistotniejszymi cechami darowizny jako czynności są jej dobrowolność oraz fakt, by otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Jak wynika z komentarza do Kodeksu cywilnego (red. A. Kidyba), wola darmego przysporzenia korzyści obdarowanemu powinna być wyrażona w sposób jednoznaczny, a równocześnie powinna być dokonana w sposób eliminujący jakiekolwiek wątpliwości, które pozwalają odróżnić ostateczną decyzję darczyńcy od niezobowiązujących obietnic.

Z treści wniosku jednoznacznie wynika, iż uczestnikowi Akcji przysługuje prawo do przyjęcia nagrody jak również prawo zrzeczenia się prawa do nagrody z jednoczesnym poleceniem Wnioskodawcy, aby przekazała te środki w imieniu własnym na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego. Wobec powyższego Wnioskodawca w sposób jednoznaczny wskazuje sposób rozdysponowania nagrody przez Uczestnika w sytuacji z jej rezygnacji, nie zachowując tym samym cechy dobrowolności darowizny przez darczyńcę.

W związku z powyższym zajęte przez Wnioskodawcę stanowisko, iż na mocy art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania darowizn przekazanych na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu i z uwzględnieniem ograniczeń i restrykcji przewidzianych w art. 18 ust. 1 pkt 1, art. 18 ust. 1a oraz art. 18 ust. 1c wskazanej ustawy, uznano za nieprawidłowe.

Interpretację indywidualną z dnia 29 stycznia 2013 r. Nr IPPB5/423-1062/12-4/MW doręczono w dniu 5 lutego 2013 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Spółka wezwała Organ podatkowy, pismem z dnia 19 lutego 2013 r. (data stempla pocztowego 19 luty 2013 r., data wpływu 22 luty 2013 r.) do usunięcia naruszenia prawa.

W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa Strona zarzuciła tut. Organowi naruszenie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poprzez uznanie, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania darowizn przekazanych na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego łącznie do wysokości nie przekraczającej 10% dochodu i z uwzględnieniem ograniczeń i restrykcji przewidzianych w art. 18 ust. 1 pkt 1, art. 18 ust. 1a oraz art. 18 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Po dokonaniu analizy uzasadnienia powyższych zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie z dnia 21 marca 2013 r., Nr IPPB5/423-1062/12-6/MW.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono w dniu 25 marca 2013 r.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z dnia 29 stycznia 2013 r. Nr IPPB5/423-1062/12-4/MW Strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

W dniu 31 stycznia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie sygn. akt III SA/Wa 1260/13 po rozpoznaniu sprawy ze skargi Y. Sp. z o.o. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 29 stycznia 2013 r. Nr IPPB5/423-1062/12-4/MW w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, że skargę należało uwzględnić, i – w konsekwencji – uchylić zaskarżoną interpretację, jako że stanowisko organu w niej zawarte jest nieprawidłowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Rozważania w tej sprawie należy rozpocząć od ogólnej konstatacji o wykładni prawa podatkowego.

I tak, przedmiot prawa podatkowego związany jest z reguły ze zjawiskami ze sfery obrotu prawnego, co stanowi główną przyczynę powiązań tej gałęzi prawa z prawem cywilnym. Obrót prawny jak wiadomo odbywa się poprzez wykorzystywanie instytucji cywilnoprawnych. Można w pewnym uproszczeniu przyjąć, że skutkiem realizacji norm prawa cywilnego jest najczęściej powstanie stanów faktycznych rodzących obowiązek podatkowy. W doktrynie zaś podkreśla się, że zasady zupełności i spójności prawa winny być brane pod uwagę w procesie stosowania prawa. Żaden bowiem przepis prawa nie funkcjonuje w oderwaniu od innych przepisów, lecz tworząc akt normatywny, pozostaje składową całego obowiązującego porządku prawnego. Przepisy innych – niż ustawa podatkowa – ustaw stanowią więc kontekst systemowy dla wykładni przepisów ustaw podatkowych. Należy je uwzględnić w ramach wykładni systemowej zewnętrznej.

Tak więc, aby dokonać prawidłowej wykładni właściwych w sprawie przepisów prawa podatkowego, należy najpierw przeprowadzić analizę rzeczywistości gospodarczej z punktu widzenia zawartych w niej elementów prywatnoprawnych. Zdarzenia te są bowiem częścią stanu faktycznego sprawy.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „umowy darowizny”. Wszędzie zaś tam, gdzie prawodawca nie tworzy instytucji i pojęć swoistych dla tego prawa, należy posługiwać się pojęciami i zasadami ukształtowanymi w prawie prywatnym.

Według art. 888 § 1 kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Nie dezawuując wywodu organu o istotności cechy dobrowolności w działaniu darczyńcy, zdaniem Sądu, stosunki prawne, w których uczestniczy Skarżąca należy oceniać wyłącznie (ściśle) przez pryzmat ww. przepisu. Według zaś koncepcji kodeksu cywilnego darowizna dochodzi do skutku w drodze jednostronnie zobowiązującej umowy, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz obdarowanego, przy równoczesnym braku nałożenia na niego obowiązku świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Korzyść osiągana przez jedną stronę umowy nie znajduje odpowiednika po drugiej stronie (S. Grzybowski (w:) System prawa cywilnego, t. III, cz. 2, s. 223).

Tak więc zasadniczą cechą darowizny jest jej nieodpłatność, rozumiana jako brak ekwiwalentu ekonomicznego stanowiącego odpowiednik świadczenia darczyńcy. Nie ma zaś znaczenia dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny konkretny, zindywidualizowany motyw dokonanego nieodpłatnie przysporzenia. (podkreślenie Sądu). Przyczyna prawna (causa donandi) jest bowiem stypizowana i identyczna dla wszystkich wchodzących w grę przypadków. Motywy indywidualne dokonywanego przysporzenia bywają natomiast mocno zróżnicowane (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu, z dnia 21 lutego 2013 r., sygn. akt I ACa 39/13, LEX nr 1292728). Niekiedy bowiem przyczyną dokonania czynności prawnej jest wyświadczenie komuś dobrodziejstwa, własne zadowolenie z uczynionej drugiemu przyjemności, dowód wdzięczności, chęć udzielenia wsparcia osobie znajdującej się w potrzebie, pobudki altruistyczne, realizacja celów charytatywnych czy sposób okazania przyjaźni, uznania czy nawet działanie powodowane potrzebą chwili (E. TilI, R. Longchamps de Berier, Polskie prawo zobowiązań (część szczegółowa), projekt wstępny z motywami, Lwów 1928, s. 125).

Jeśli więc czyniąc darowiznę, darczyńca realizuje zamiar przysporzenia obdarowanemu korzyści kosztem własnego majątku to mamy do czynienia z umową, o której mowa w art. 888 kodeksu cywilnego.

Skoro zaś w okolicznościach faktycznych rozpoznawanej sprawy celem skarżącej Spółki dokonującej darowizny jest wzbogacenie obdarowanego kosztem jej własnego majątku (bo uprawniony do nagrody zrzekł się jej na rzecz Skarżącej) to jest to wystarczające do przyznania jej – w związku z przepisem art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – uprawnienia do odliczenia od podstawy opodatkowania wysokości tak dokonanej darowizny na zasadach określonych w ustawie. Inne okoliczności sprawy, np. działanie Skarżącej zgodnie z poleceniem uczestnika akcji zrzekającego się prawa do nagrody, nie zmieniają zasadniczego charakteru jej świadczenia, właśnie jako umowy darowizny.

W tym stanie rzeczy Sąd uchylił zaskarżoną interpretację na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej „p.p.s.a.”.

Na wniosek Skarżącej, Sąd zasądził na jej rzecz koszty postępowania sądowego zgodnie z art. 200 p.p.s.a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku z dnia 23 października 2012 r., po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) sygn. akt III SA/Wa 1260/13, w sprawie oceny prawnej przedstawionego w nim zdarzenia przyszłego, uznaje się w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania darowizny przekazanej na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego – za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.