2014.08.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-589/14/KO
z 18 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 18 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2014 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe – w zakresie uznania czynności wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych do spółki komandytowo-akcyjnej za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT,
nieprawidłowe – w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla czynności wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych do spółki komandytowo-akcyjnej,
prawidłowe – w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych do spółki komandytowo-akcyjnej.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych do spółki komandytowo-akcyjnej za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, ustalenia podstawy opodatkowania i określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych do spółki komandytowo-akcyjnej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 sierpnia 2014 r. (data wpływu), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 sierpnia 2014 r. znak: IBPP2/443-589/14/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności. Wnioskodawca zajmuje się m.in. produkcją, naprawą, utrzymaniem oraz dzierżawą taboru szynowego.

Wnioskodawca posiada prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego (dalej „znak towarowy”). Rejestracja została dokonana w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante. Dodatkowo Wnioskodawca posiada wartość stanowiącą równowartość informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (dalej „know-how”).

W dalszej części wniosku Wnioskodawca określa łącznie znak towarowy i know how jako „wartości intelektualne”.

W celu uporządkowania sposobu zarządzania wartościami intelektualnymi Wnioskodawca planuje wnieść je w formie wkładu niepieniężnego (aportu) na rzecz spółki komandytowo-akcyjnej (dalej „SKA”). Przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) może być w szczególności wymieniony powyżej znak towarowy i/lub know how.

W zamian za aport Wnioskodawca obejmie akcje w podwyższonym kapitale zakładowym SKA. Cena emisyjna akcji wydanych w zamian za wniesiony aport (cena po której akcje zostaną objęte) będzie równa wartości rynkowej „brutto” wartości intelektualnych (czyli cena ta będzie wartością obejmującą podatek od towarów i usług). Cena emisyjna obejmuje zarówno wartość nominalną akcji jakie SKA wyda w zamian za otrzymany wkład niepieniężny (kwotę przekazaną na kapitał zakładowy) jak i w przypadku gdyby w wyniku aportu powstało tzw. agio - kwotę agio przekazaną na kapitał zapasowy.

Pismem z 22 sierpnia Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

Ad. 1

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy kodeks spółek handlowych dla celów porównania wartości wydanych akcji przez SKA a wartości podwyższenia jego kapitału zakładowego istotne są 3 wartości:

Wartość nominalna akcji jakie wyda SKA w zamian za aport
Cena emisyjna tych akcji (czyli wartość po jakiej akcje zostają objęte)
Wartość podwyższenia kapitału zakładowego.

Stąd jak Wnioskodawca rozumie organ podatkowy przez tak zadane pytanie pragnął wiedzieć nie tylko czy Wnioskodawca otrzyma „akcje o wartości nominalnej" (otrzymane akcje zawsze w istocie są otrzymywane o wartości nominalnej), ale czy wartość nominalna otrzymanych akcji będzie równa ich cenie emisyjnej (wartości po jakiej akcje zostaną objęte) oraz czy w wyniku aportu będzie podwyższany jedynie kapitał zakładowy SKA czy również kapitał zapasowy.

Zgodnie z art. 309 § 1 ustawy kodeks spółek handlowych (dalej „KSH”) akcje nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej.

§ 2. Jeżeli akcje są obejmowane po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżka powinna być uiszczona w całości przed zarejestrowaniem spółki.

Natomiast zgodnie z art. 396 § 2 KSH do kapitału zapasowego należy przelewać nadwyżki, osiągnięte przy emisji akcji powyżej ich wartości nominalnej.

Zgodnie z art. 126 KSH przepisy te stosuje się do spółek komandytowo-akcyjnych.

Stąd, Wnioskodawca wskazuje, iż w zamian za aport Wnioskodawca obejmie akcje w podwyższonym kapitale zakładowym SKA. Cena emisyjna akcji wydanych w zamian za wniesiony aport (cena po której akcje zostaną objęte) będzie równa wartości rynkowej „brutto” wartości intelektualnych (czyli cena ta będzie wartością obejmującą podatek od towarów i usług). Cena emisyjna obejmuje zarówno wartość nominalną akcji jakie SKA wyda w zamian za otrzymany wkład niepieniężny (kwotę przekazaną na kapitał zakładowy) jak i w przypadku gdyby w wyniku aportu powstało tzw. agio - kwotę agio przekazaną na kapitał zapasowy.

Stąd odpowiadając na pytanie organu podatkowego istnieje możliwość, iż akcje będą objęte powyżej ich wartości nominalnej, wówczas jednoznacznie odpowiadając na pytanie Wnioskodawca pragnie potwierdzić, iż w takim przypadku nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy SKA (uzależnione to będzie m.in. od obowiązków wynikających z regulacji kodeksu spółek handlowych oraz obowiązkowej wyceny wartości aportu - w tym w związku, iż przedstawione zdarzenie jest zdarzeniem przyszłym będzie to podlegało weryfikacji przez sąd rejestrowy). Według Wnioskodawcy dla oceny jaka będzie wartość podstawy opodatkowania nie będzie to jednak miało znaczenia, gdyż ekwiwalentem w zamian za dokonany wkład niepieniężny będzie całkowita wartość akcji SKA otrzymanych przez Wnioskodawcę (a więc ich cena emisyjna). Podstawą opodatkowania w ocenie Wnioskodawcy będzie w analizowanym przypadku cena emisyjna tych akcji (a wiec cena po jakiej akcje zostaną objęte obejmująca kwoty przekazane na kapitał zakładowy jak i ewentualne agio przekazane na kapitał zapasowy) pomniejszona o kwotę podatku VAT, a nie jedynie niższa od tej kwoty wartość podwyższenia kapitału zakładowego odpowiadająca wartości nominalnej akcji jakie wyda SKA na rzecz Wnioskodawcy.

Ad. 2

Wnioskodawca wskazuje, iż w świetle zadanych przez niego pytań we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odpowiedź na powyższe pytanie pozostaje bez znaczenia dla skutków podatkowych analizowanego zdarzenia przyszłego, tj. określenie momentu „wydania” akcji przez Wnioskodawcy w zamian za wniesiony aport nie ma znaczenia dla:

Pytania nr I, w którym Wnioskodawca pyta, czy wniesienie przez niego aportu wartości intelektualnych podlega opodatkowaniu VAT - dla odpowiedzi na to pytanie niezbędne jest określenie, czy taki aport stanowi odpłatne świadczenie usług, tj. konieczne jest tutaj samo istnienie usługi oraz odpłatności za usługi a nie moment otrzymania tej odpłatności;
Pytania nr 2, w którym Wnioskodawca pyta o podstawę opodatkowania VAT aportu - tutaj znaczenie będzie miało jedynie określenie wartości ekwiwalentu, jaki Wnioskodawca otrzyma za wnoszony aport, tj. wartości akcji.
Pytania nr 3, gdzie Wnioskodawca pyta o moment powstania obowiązku podatkowego w VAT - tutaj znaczenie będzie miał moment wykonania usługi, a nie moment otrzymania zapłaty za tą usługę (którą to zapłatą są akcje SKA) - Wnioskodawca pragnie wskazać, iż 1 stycznia 2014 r. nastąpiła zmiana treści regulacji ustawy o VAT (uchylenie art. 19) i obecnie datą powstania obowiązku podatkowego, w analizowanym przypadku jest uzależniona od daty wykonania usługi. Nie obowiązuje już przepis art. 19 ust. 13 pkt 9 uzależniający datę powstania obowiązku m.in. w przypadku sprzedaży praw od daty zapłaty. Stąd w przypadku Wnioskodawcy obowiązek podatkowy, zgodnie z przedstawionym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej powstanie w jego ocenie już w dacie wykonania usługi czyli w dacie przeniesienia praw do znaku towarowego/know-how.

Przy czym odpowiadając na pytanie organu (które w ocenie Wnioskodawcy jest nieistotne dla odpowiedzi na pytania Wnioskodawcy) co do momentu w jakim „Wnioskodawca obejmie akcje SKA” oraz „zostaną wydane papiery wartościowe w postaci akcji” Wnioskodawca wyjaśnia, iż zgodnie z regulacjami ustawy kodeks spółek handlowych:

Art. 126 § 1. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się:

w zakresie stosunku prawnego komplemenlariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy - odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej;
w pozostałych sprawach - odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.

Art. 430 § 1. Zmiana statutu wymaga uchwały walnego zgromadzenia i wpisu do rejestru.

Art. 431 § 1. Podwyższenie kapitału zakładowego wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

Art. 432 § 1. Uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego powinna zawierać:

sumę, o jaką kapitał zakładowy ma być podwyższony;
oznaczenie, czy akcje nowej emisji są na okaziciela, czy imienne:
szczególne uprawnienia, jeżeli uchwała przewiduje przyznanie takich uprawnień akcjom nowej emisji;
cenę emisyjną nowych akcji lub upoważnienie zarządu albo rady nadzorczej do oznaczenia ceny emisyjnej;
datę, od której nowe akcje mają uczestniczyć w dywidendzie;
terminy otwarcia i zamknięcia subskrypcji albo upoważnienie udzielone zarządowi lub radzie nadzorczej do określenia tych terminów albo termin zawarcia przez spółkę umowy o objęciu akcji w trybie art. 431 § 2 pkt 1;
przedmiot wkładów niepieniężnych i ich wycenę oraz osoby, które mają objąć akcje za takie wkłady, łącznie z podaniem liczby akcji, które mają przypaść każdej z nich, jeżeli akcje mają być objęte za wkłady niepieniężne.

Art. 431 § 1. Podwyższenie kapitału zakładowego wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji. § 2. Objęcie nowych akcji może nastąpić w drodze:

złożenia oferty przez spółkę i jej przyjęcia przez oznaczonego adresata; przyjęcie oferty następuje na piśmie pod rygorem nieważności (subskrypcja prywatna);
zaoferowania akcji wyłącznie akcjonariuszom, którym służy prawo poboru (subskrypcja zamknięta);
zaoferowania akcji w drodze ogłoszenia zgodnie z art. 440 § 1, skierowanego do osób, którym nie służy prawo poboru (subskrypcja otwarta).

Art. 441 § 1. Podwyższenie kapitału zakładowego zarząd zgłasza do sądu rejestrowego. § 2. Do zgłoszenia należy dołączyć:

uchwalę walnego zgromadzenia o podwyższeniu kapitału zakładowego bądź uchwałę zarządu, o której mowa w art. 446 § 1:
ogłoszenie i wzór zapisu, jeżeli podwyższenie kapitału nastąpiło w drodze subskrypcji zamkniętej albo otwartej:
spis nabywców akcji z uwidocznieniem liczby akcji, przypadających na każdego z nich, oraz wysokości uiszczonych wpłat;
dowód zatwierdzenia zmiany statutu przez właściwy organ władzy publicznej, jeżeli do zmiany statutu takie zatwierdzenie jest wymagane;
oświadczenie wszystkich członków zarządu, że wkłady na akcje zostały wniesione, a w przypadku gdy wniesienie wkładów niepieniężnych ma nastąpić po zarejestrowaniu podwyższenia kapitału, że przejście tych wkładów na spółkę jest zapewnione w terminie określonym w uchwale o podwyższeniu kapitału zakładowego;
jeżeli objęcie akcji nastąpiło w trybie subskrypcji prywatnej - umowę objęcia akcji albo, w przypadku subskrypcji akcji w ramach oferty publicznej objętej prospektem emisyjnym albo memorandum informacyjnym na podstawie przepisów określonych w art. 431 § 4 - formularz zapisu na akcje wypełniony przez subskrybenta;
oświadczenie zarządu, o którym mowa w art. 310 § 2 w związku z art. 431 § 7, jeśli zarząd złożył takie oświadczenie.

Art. 328 § 5. Akcjonariusz nabywa roszczenie o wydanie dokumentu akcji w terminie miesiąca od dnia rejestracji spółki. Zarząd zobowiązany jest wydać dokumenty akcji w terminie tygodnia od dnia zgłoszenia roszczenia przez akcjonariusza - przepis ten stosuje się odpowiednio do podwyższenia kapitału zakładowego (art. 431 § 7).

Stąd, kolejność działań wynikająca z regulacji kodeksu spółek handlowych jest następująca:

Podjęcie uchwały o podwyższeniu kapitału spółki komandytowo-akcyjnej;
Objęcie akcji w podwyższonym kapitale zakładowym przez wspólników na podstawie umowy lub zapisu;
Zawarcie umowy aportowej przenoszącej prawa do wartości intelektualnych (znaku towarowego/know-how);
Zgłoszenie podwyższenia kapitału do sądu rejestrowego;
Rejestracja podwyższenia kapitału przez sąd rejestrowy;
Wydanie akcji na rzecz Spółki.

Stąd odnosząc się do czynności, o które pytał organ w pierwszej kolejności wspólnik (akcjonariusz) podpisze dokumenty stanowiące podstawę objęcia akcji oraz przeniesie prawa do wartości intelektualnych. Kolejno dokonane zostaną czynności techniczne przez sąd rejestrowy w postaci rejestracji podwyższenia po których nastąpi wydanie akcji (przy czym jak Wnioskodawca wskazywał oświadczenie o objęciu akcji jest podpisywane wcześniej).

Spółka pragnie wskazać, iż opisany we Wniosku moment rejestracji nowego uprawnionego ze znaku (organ użył sformułowania „rejestracja znaku” - znak jest już zarejestrowany zgodnie z przedstawionym wnioskiem o interpretację) pozostaje bez znaczenia dla podwyższania kapitału i wydania/obejmowania akcji (jest to jedynie czynność techniczna dokonywana po przeniesieniu praw do znaku na podstawie umowy aportowej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych na rzecz spółki komandytowo akcyjnej stanowi czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podstawę opodatkowania VAT z tytułu dokonania aportu?
Jaka będzie data powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dla czynności wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego (aportu) na rzecz SKA w warunkach opisanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy,

Czynność wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych na rzecz Spółki komandytowo akcyjnej stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako czynność odpłatnego świadczenia usług.
Podstawą opodatkowania z tytułu dokonanego aportu będzie cena emisyjna akcji (cena po której zostaną objęte akcje) SKA pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług. Wartość ta będzie zbieżna z przyjętą dla celów aportu wartością rynkową netto wartości intelektualnych.
Obowiązek podatkowy w VAT związany z dokonaniem przez Wnioskodawcę aportu do SKA powstanie w momencie wykonania usługi, przez co w analizowanym przypadku należy rozumieć moment zawarcia umowy aportowej, na podstawie której na SKA zostaną przeniesione prawa do wartości intelektualnych (prawo do znaku towarowego i/lub know-how).

Uzasadnienie

Ad. 1

Ustawodawca w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej jako: „ustawa o VAT”) wskazuje, iż przez podatnika VAT należy rozumieć osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 tej ustawy stanowi z kolei, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicja towarów została zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, według którego, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle tej definicji należy stwierdzić, iż opisane wartości intelektualne (znak towarowy i know-how) na gruncie ustawy o VAT nie mogą zostać zaklasyfikowane jako towar. Nie stanowią ono bowiem ani rzeczy, ani również żadnej postaci energii. Wobec powyższego ich aport nie może być na gruncie ustawy o VAT rozumiany jako dostawa towarów.

Oprócz odpłatnej dostawy towarów, opodatkowaniu VAT podlega także odpłatne świadczenie usług, które zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przy użyciu definicji negatywnej, zgodnie z którą, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemające osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Ustawodawca w przepisach ustawy o VAT nie wprowadza zastrzeżenia, iż odpłatność za świadczenie usług musi przybrać formę pieniężną. W konsekwencji, o odpłatności świadczenia można mówić wówczas, gdy dany podmiot za swoje świadczenie otrzymuje jego ekwiwalent, np. w postaci rzeczowej.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca dokona wkładu niepieniężnego wartości intelektualnych na rzecz SKA w zamian za co otrzyma od tej spółki jej akcje. W ocenie Wnioskodawcy otrzymane akcje będą stanowiły zapłatę za wniesiony aport.

W świetle powyższego, czynność ta będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT. Stąd, wniesienie w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych na rzecz SKA będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2

Art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o VAT wskazuje na czynności podlegające opodatkowaniu VAT, wśród których ustawodawca wymienia m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Wniesienie aportem wartości intelektualnych na gruncie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumiane będzie jako odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Do dnia 1 stycznia 2014 r. Minister Finansów potwierdzał (np. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 kwietnia 2013 r. sygn. IBPP2/443-77/13/IK czy interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 marca 2013 r. sygn. IPPP3/443-1267/12-2/KB), iż dla określenia podstawy opodatkowania VAT aportu zastosowanie znajdzie uprzednio obowiązujący art. 29 ust. 9 ustawy VAT zgodnie z którym, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Regulacja ta została uchylona i zgodnie z obecnym brzmieniem art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania VAT „z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.” Jednocześnie zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje „podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku”.

W istocie więc na gruncie obecnie obowiązujących regulacji podstawą opodatkowania będzie „to co otrzyma Wnioskodawca” w zamian za dokonany aport.

W przedstawionym przypadku Wnioskodawca w zamian za dokonany wkład niepieniężny otrzyma akcje w SKA (wartość nominalna i cena emisyjna akcji zostaną ustalone po dokonaniu wyceny przedmiotu aportu).

Ekwiwalentem w zamian za dokonany wkład będą więc akcje SKA otrzymane przez Wnioskodawcę. Podstawą opodatkowania w ocenie Wnioskodawcy będzie w analizowanym przypadku cena emisyjna tych akcji (a wiec cena po jakiej akcje zostaną objęte obejmująca kwoty przekazane na kapitał zakładowy jak i ewentualne agio przekazane na kapitał zapasowy) pomniejszona o kwotę podatku VAT. Wartość ta będzie w istocie zbieżna z wartością rynkową netto wartości intelektualnych (wartość znaku towarowego/know-how bez kwoty podatku).

W ocenie Wnioskodawcy żaden przepis ustawy VAT ani również przepis rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy nie przewiduje możliwości zastosowania do czynności przeniesienia w drodze aportu prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy/know-how obniżonej stawki podatku VAT. Nie występuje również możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania dla takiej czynności.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, dla opodatkowania VAT czynności wniesienia aportem wspomnianych wartości intelektualnych zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT określona w przepisie art. 146a pkt 1 ustaw VAT, tj. 23%. Stąd przykładowo jeżeli wartość rynkowa „netto” wartości intelektualnych wyniesie 100 jednostek pieniężnych, wartość rynkowa „brutto” 123 jednostki pieniężne, a cena emisyjna akcji wydanych na rzecz Wnioskodawcy 123 jednostki pieniężne, to podstawa opodatkowania wyniesie 100 jednostek pieniężnych a należny podatek VAT 23 jednostki pieniężne. Jak więc zaznaczono powyżej podstawą opodatkowania będzie w istocie wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę ekwiwalentu za aport tj. cena emisyjna akcji w SKA pomniejszona o kwotę podatku VAT. Wartość ta będzie zbieżna z wartością rynkową netto znaku towarowego.

Ad. 3

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostaw towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-1 1, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z powyższym przepisem, obowiązek podatkowy w VAT w przypadku aportu powstaje z chwilą, w której usługa ta zostaje wykonana (na gruncie przepisów o VAT opisany aport powinien zostać zaklasyfikowany jako usługa).

W konsekwencji, niezbędne jest określenie, co należy rozumieć pod pojęciem wykonania usługi w przypadku aportu prawa ochronnego do znaku towarowego/know how.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonanie usługi aportu prawa ochronnego do znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante i/lub know-how polega na przeniesieniu prawa do wykorzystywania takiego prawa ochronnego/know how. W konsekwencji, usługę taką będzie można uznać za wykonaną w momencie, w którym nastąpi przejście przedmiotowego prawa na SKA, do której Wnioskodawca będzie dokonywał aportu.

Jeżeli chodzi o moment przeniesienia praw do know-how to w ocenie Wnioskodawcy nie powinno ulegać wątpliwości, iż przeniesienie to nastąpi z momentem zawarcia umowy aportowej, na mocy której przedmiotowe prawo przejdzie na SKA (o ile umowa aportowa nie przewiduje przejścia prawa w innej dacie).

Analogiczne stanowisko należy zająć dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla wkładu jako usługa. W konsekwencji, niezbędne jest określenie, co należy rozumieć pod pojęciem wykonania usługi w przypadku aportu prawa ochronnego do znaku towarowego/know how.

Analogiczne stanowisko należy zająć dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla wkładu niepieniężnego w postaci znaku towarowego. Przepisy związane ze wspólnotowym znakiem towarowym zostały umieszczone m.in. w Rozporządzeniu Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U. UE L z dnia 24 marca 2009 r., dalej: „Rozporządzenie”), którego art. 17 reguluje kwestie związane z przejściem prawa ochronnego do znaku towarowego.

Przepis art. 17 Rozporządzenia wskazuje jedynie, iż, na podstawie ust. 1 „wspólnotowy znak towarowy może być przeniesiony (...)” oraz na podstawie z ust. 3: „(...) przeniesienie wspólnotowego znaku towarowego wymaga formy pisemnej i podpisu stron umowy, z wyjątkiem przypadku gdy przeniesienie wynika z orzeczenia; w przeciwnym razie przeniesienie jest nieważne.” W związku z faktem, iż prawodawca unijny nie wskazał kiedy przeniesienie znaku towarowego jest prawnie skuteczne, w celu ustalenia tego należy odnieść się do przepisów krajowych, regulujących tą kwestię.

Regulacje krajowe w tym zakresie zawarte są m.in. w przepisach ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, ze zm., dalej: „Prawo WP”). Ustawa ta również dopuszcza zbywanie prawa ochronnego do znaku towarowego wskazując, iż w celu zbycia tego prawa wymagana jest forma pisemna pod rygorem nieważności (art. 162 ust. 1 w zw. z art. 67 ust. 2 Prawa WP).

W zakresie momentu przeniesienia prawa do ochrony znaku towarowego w doktrynie wskazuje się: „Niewątpliwie do takiej umowy (sprzedaży/aportu prawa ochronnego - przyp. Spółki) należy stosować zasadę podwójnego skutku umowy zobowiązującej, która jest zasadą naczelną polskiego prawa cywilnego w kwestii przejścia prawa (art. 155 § 1 KC). Strony mogą oczywiście przesunąć skutek przeniesienia prawa ochronnego na inny moment i postanowić, że przeniesienie prawo ochronnego nastąpi w innym momencie niż zawarcie umowy obligacyjnej.” (Komentarz do art. 17 Rozporządzenia w: Prawo własności przemysłowej. System Prawa Prywatnego tom I4B, prof, dr hab. Ryszard Skubisz, 2012 r. System Informacji Prawnej Legalis).

Z powyższego wynika więc, iż w związku z brakiem regulacji szczegółowych dotyczących momentu przeniesienia prawa ochronnego do znaku towarowego, należy stosować ogólne zasady prawa cywilnego/prawa handlowego, co w tym przypadku oznacza, iż przejście prawa ochronnego do znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante nastąpi z momentem zawarcia umowy aportowej, na mocy której przedmiotowe prawo ochronne przejdzie na SKA (o ile umowa nie przewiduje innej daty przeniesienia prawa).

Należy również zauważyć, iż po wniesieniu aportu i rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego może dojść do formalnej rejestracji nowego uprawnionego ze znaku towarowego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (Ol HM) w Alicante. Należy jednak wskazać, iż data ta pozostaje bez znaczenia dla momentu przejścia praw ze znaku, gdyż stosowny wpis ma jedynie charakter deklaratoryjny i determinuje powoływanie się na dane z wpisu wobec osób trzecich. Zasady takie obowiązują na gruncie krajowym, gdzie zgodnie z art. 67 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej. Przeniesienie patentu staje się skuteczne wobec osób trzecich z chwilą wpisu tego przeniesienia do rejestru patentowego” jak i unijnego - art. 17 ust. 6 Rozporządzenia. Jak podkreśla orzecznictwo „Rejestracja umowy dotyczącej przeniesienia prawa ochronnego na znak towarowy wywołuje jej skuteczność wobec osób trzecich, ale nie stanowi przedmiotowo istotnej przesłanki przeniesienia praw” (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19 listopada 2008 r., sygn. VIII SA/Wa 373/08). Analogicznie jak podnosi się w doktrynie zgodnie z ustawą - Prawo własności przemysłowej do przeniesienia prawa ochronnego na znak towarowy ze skutkiem miedzy stronami dochodzi z chwilą zawarcia umowy w formie pisemnej. Jest oczywiste, że skoro udzielone prawo ochronne zostało wpisane w rejestrze znaków towarowych, to nabywca tego prawa ma uzasadniony interes w tym, aby również wpisać się w rejestrze jako następca prawny zbywcy. Wpis ten w związku z art. 67 ust. 3 PrWłPrzem nie ma charakteru konstytutywnego, lecz legitymacyjny względem osób trzecich. Przejście prawa ochronnego, które następuje skutkiem umowy przeniesienia tego prawa, jest nieskuteczne wobec osób trzecich tak długo, jak wpis tego przeniesienia nie zostanie dokonany w rejestrze znaków towarowych (Prawo własności przemysłowej. System Prawa Prywatnego. Ryszard Skubisz, Edyta Całka, Andrzej Jakubecki - § 246, uwaga nr 51).

Takie same uwagi zawarte są w wyjaśnieniach Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego, gdzie Urząd wskazuje, iż na podstawie art. 17 Rozporządzenia rejestracja przeniesienia znaku towarowego nie jest warunkiem jego skuteczności. Przy czym w przypadku braku takiej rejestracji m.in. nowy uprawniony nie będzie otrzymywał zawiadomień z Urzędu (The manual concerning proceedings before the office for harmonization in the internal market (trade marks and designs); Part E Register Operations Section 3; str. 4; źródło: …); str. 4.

Podsumowując, obowiązek podatkowy w VAT związany z dokonaniem przez Wnioskodawcę aportu do SKA powstanie w momencie wykonania usługi, przez co w analizowanym przypadku należy rozumieć moment zawarcia umowy aportowej, na podstawie której na SKA zostaną przeniesione prawa do wartości intelektualnych (prawo do znaku towarowego i/lub know-how). Dodatkowo, dla powyższego nie będzie miał znaczenia moment dokonania podwyższenia kapitału zakładowego w SKA w związku z planowanym aportem i rejestracja tego faktu w KRS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

prawidłowe – w zakresie uznania czynności wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych do spółki komandytowo-akcyjnej za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT,
nieprawidłowe – w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla czynności wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych do spółki komandytowo-akcyjnej,
prawidłowe – w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych do spółki komandytowo-akcyjnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportem wartości intelektualnych (tj. prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego i know how) prowadzić będzie do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych na rzecz spółki komandytowo akcyjnej, a zatem stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu.

Z odpłatnością za dane świadczenie mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ świadczenie usług odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie akcji) a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot praw do wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym, wniesienie aportu w postaci wartości intelektualnych (tj. prawa ochronnego do wspólnotowego znaku towarowego i know how) do spółki komandytowo akcyjnej spełnia powyższe warunki posiadając wspomniany przymiot odpłatności.

W szczególności, w przypadku aportu:

mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym wspólnika ze spółką, do której wnoszony jest aport,
istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie m.in. akcji), będącym świadczeniem wzajemnym,
wynagrodzenie otrzymywane w zamian za wniesienie aportu w postaci m.in. akcji posiada określoną wartość ekonomiczną.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiada prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego i wartość stanowiącą równowartość informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej. Wnioskodawca określa łącznie znak towarowy i know how jako „wartości intelektualne”.

W celu uporządkowania sposobu zarządzania wartościami intelektualnymi Wnioskodawca planuje wnieść je w formie wkładu niepieniężnego (aportu) na rzecz spółki komandytowo-akcyjnej. Przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) może być w szczególności wymieniony powyżej znak towarowy i/lub know how. Wnioskodawca wskazuje, że w zamian za aport Wnioskodawca obejmie akcje w podwyższonym kapitale zakładowym SKA.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż czynność wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartości intelektualnych do spółki komandytowo-akcyjnej będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług. Zatem świadczenie usługi w postaci wniesienia w formie wkładu niepieniężnego wartości intelektualnych będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii podstawy opodatkowania dla planowanej transakcji wniesienia do spółki komandytowo-akcyjnej wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci wartości intelektualnych tj. znaku towarowego i know how.

Wnioskodawca w opisie zdarzenia wskazuje, że w zamian za aport obejmie akcje w podwyższonym kapitale zakładowym SKA. Cena emisyjna akcji wydanych w zamian za wniesiony aport (cena po której akcje zostaną objęte) będzie równa wartości rynkowej „brutto” wartości intelektualnych (czyli cena ta będzie wartością obejmującą podatek od towarów i usług). Cena emisyjna obejmuje zarówno wartość nominalną akcji jakie SKA wyda w zamian za otrzymany wkład niepieniężny (kwotę przekazaną na kapitał zakładowy) jak i w przypadku gdyby w wyniku aportu powstało tzw. agio - kwotę agio przekazaną na kapitał zapasowy.

Istnieje możliwość, iż akcje będą objęte powyżej ich wartości nominalnej, wówczas w takim przypadku nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy SKA (uzależnione to będzie m.in. od obowiązków wynikających z regulacji kodeksu spółek handlowych oraz obowiązkowej wyceny wartości aportu - w tym w związku, iż przedstawione zdarzenie jest zdarzeniem przyszłym będzie to podlegało weryfikacji przez sąd rejestrowy).

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania mających wpływ na jej wielkość.

Należy zauważyć, że w ramach nowelizacji nie wprowadzono do art. 29a przepisu art. 29 ust. 9 ustawy określającego podstawę opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla czynności, dla których nie ustalono ceny. Przepisy Dyrektywy, nie przewidują w takim przypadku odwołania do wartości rynkowej. W związku z powyższym, do określonej powyższej sytuacji należy zastosować zasadę ogólną ustalania podstawy opodatkowania w oparciu o wszystko, co stanowi zapłatę. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

Podkreślić należy, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem do spółki komandytowo-akcyjnej wartości intelektualnych w zamian za akcje – będzie zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy – wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od nabywcy, tj. spółki komandytowo-akcyjnej, z tytułu dokonania aportu, pomniejszone o kwotę podatku VAT, przy czym zapłatę będzie stanowić wartość nominalna obejmowanych akcji w zamian za wniesiony wkład niepieniężny.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że podstawą opodatkowania będzie cena emisyjna akcji (cena po której zostaną objęte akcje) należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także kwestii powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do planowanej transakcji wniesienia do spółki komandytowo-akcyjnej wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci praw do wartości intelektualnych tj. znaku towarowego i know how.

Kwestię obowiązku podatkowego od dnia 1 stycznia 2014 r. reguluje art. 19a ust. 1. Zgodnie z tym artykułem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Dla opisanej we wniosku transakcji zbycia praw do wartości intelektualnych (tj. prawa do znaku towarowego i know how) nie przewidziano szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego.

Regulacje krajowe w zakresie praw do znaku towarowego zawarte są m.in. w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1410). Art. 162 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej stanowi, że prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepisy art. 67 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. Z kolei art. 67 ust. 2 tej ustawy mówi, że umowa o przeniesienie patentu wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej.

Z powyższego wynika zatem, że ustawa dopuszcza zbywanie prawa ochronnego do znaku towarowego przy zachowaniu formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Natomiast przepisy dotyczące wspólnotowego znaku towarowego zostały zawarte m.in. w rozporządzeniu Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.Urz.UE.L 2009 Nr 78, str. 1 ze zm.). Na podstawie art. 17 ust. 1 i 3 ww. rozporządzenia wspólnotowy znak towarowy może być przeniesiony, niezależnie od przeniesienia przedsiębiorstwa, w odniesieniu do niektórych lub wszystkich towarów lub usług, dla których jest on zarejestrowany. (…) przeniesienie wspólnotowego znaku towarowego wymaga formy pisemnej i podpisu stron umowy, z wyjątkiem przypadku gdy przeniesienie wynika z orzeczenia; w przeciwnym razie przeniesienie jest nieważne.

Mając na uwadze, że dla zbycia wartości intelektualnych (tj. znaków towarowych i know how) nie przewidziano szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego to dla opisanej transakcji wniesienia aportu obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wykonania usługi, przez co w analizowanym przypadku należy rozumieć moment zawarcia umowy aportowej, na podstawie której na kupującego zostaną przeniesione prawa do wartości intelektualnych (prawa do znaku towarowego i know how).

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin