Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-345/14-2/AK
z 28 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni nabyła w dniu 18 sierpnia 2005 r., na podstawie aktu notarialnego rep. …. prawo użytkowania wieczystego … części udziałów w nieruchomości gruntowej i 495/15480 części udziałów we własności budynku wielorodzinnego znajdującym się na tej nieruchomości gruntowej.

W dniu 20 stycznia 2009 r. na podstawie aktu notarialnego rep. A nr …. Wnioskodawczyni nabyła od gminy 495/15480 udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości (gruntu). Tym samym Wnioskodawczyni stała się w dniu 20 stycznia 2009 r. właścicielem 495/15480 części udziałów w nieruchomości. Pozostałe udziały w prawie wieczystego użytkowania tego gruntu zostały wówczas wykupione na własność przez inne osoby.

Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego I Wydział Cywilny doszło do zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości, wskutek czego Wnioskodawczyni uzyskała odrębną własność lokalu mieszkalnego oraz udział w nieruchomości wspólnej gruntu i budynku wynoszący 5434/170197 części. W tym postępowaniu nie było żadnych spłat ani dopłat obejmujących Wnioskodawczynię.

W dniu 26 marca 2013 r. na podstawie aktu notarialnego rep. A nr … Wnioskodawczyni zbyła lokal oraz związany z nim udział w nieruchomości wspólnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu dla Wnioskodawczyni jest odpłatne zbycie nieruchomości w dniu 26 marca 2013 r., tj. lokalu mieszkalnego wraz z udziałami w nieruchomości wspólnej?
2. Czy cena z tytułu zbycia nieruchomości w dniu 26 marca 2013 r., tj. lokalu mieszkalnego wraz z udziałami w nieruchomości wspólnej, stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości w rozumieniu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Wnioskodawczyni, stoi na stanowisku, że odpłatne zbycie nieruchomości - lokalu mieszkalnego wraz z udziałami w nieruchomości wspólnej, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie cena z tego tytułu uzyskana nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 19 ust. 1 ww. ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji nieruchomości, jak również nie reguluje kwestii ich nabycia, zatem aby ustalić moment, od którego w przedmiotowej sprawie należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014, poz. 121) - nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności - sytuację taką przewidują przepisy o użytkowaniu wieczystym. Natomiast budynki trwale związane z gruntem stanowią część składową gruntu, na mocy art. 47 § 1 ww. Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnymi podmiotami własności. Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności, niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto, na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i art. 237 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio przepisy o własności. Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Użytkownik wieczysty może więc rozporządzać swoim prawem zarówno w drodze czynności prawnej inter vivos, jak i mortis causa. Nie można być natomiast jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym gruntu, ponieważ nabycie prawa własności, przez użytkownika wieczystego gruntu prowadzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego.

W omawianej sprawie Wnioskodawczyni nabyła prawo użytkowania wieczystego gruntu w zakresie 495/15480 części udziałów dniu 18 sierpnia 2005 r. oraz takie same udziały we własności budynku zlokalizowanego na tej nieruchomości. W styczniu 2009 r. prawo użytkowania wieczystego gruntu w zakresie 495/15480 części udziałów Wnioskodawczyni nabyła na własność w drodze wykupu od gminy. W opinii Wnioskodawczyni nabycie takie jest zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości, więc nie powinno być traktowane jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wielkość udziałów nabywanych na własność nie uległa zmianie, w stosunku do udziałów, do których Wnioskodawczyni posiadała prawo użytkowania wieczystego.

Brzmienie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na „nabycie”, nie precyzując o jakie nabycie chodzi. Wykładnia wskazanego przepisu zmierzająca do wniosku, że dotyczy to wyłącznie prawa własności a nie przysługującego wcześniej prawa użytkowania wieczystego, byłaby zbyt wąska. Prawo użytkowana wieczystego, które Wnioskodawczyni nabyła w 2005 r. stało się jej własnością w 2009 r. Wskutek czynności prawnej w 2009 r. doszło jedynie do zmiany użytkowania wieczystego we własność. Wielkość posiadanych udziałów nie uległa zmianie, wobec czego nie można mówić o nabyciu, a jedynie o zmianie samego prawa do nieruchomości.

Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 28 stycznia 2011 r. sygn. IBPBII/2/415-1160/10/MMa. W przypadku przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności, za datę nabycia nieruchomości, o której mowa w powołanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można uznać momentu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności na podstawie aktu administracyjnego jakim jest decyzja administracyjna. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwi1i zawarcia umowy o ustanowieniu (nabyciu) prawa wieczystego użytkowania.

W wyniku zniesienia współwłasności i nabycia odrębnej własności lokalu mieszkalnego na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego I Wydział Cywilny, sygn. akt I Ns 1148/10, udział Wnioskodawczyni w nieruchomości nie uległ powiększeniu ani zmniejszeniu w stosunku do pierwotnego jaki posiadała w 2005 r. W toku postępowania o zniesienie współwłasności nieruchomości, Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych dopłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli, ani na Jej rzecz nie dokonywano żadnych spłat. W wyniku zniesienia współwłasności wartość odrębnej własności lokalu oraz związanego z nim udziału w częściach wspólnych gruntu i budynku odpowiadała udziałowi jaki przysługiwał Wnioskodawczyni przed zniesieniem współwłasności. Wobec powyższego, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że zniesienie współwłasności nie stanowi w Jej przypadku nabycia rzeczy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby nie ulega powiększeniu, zniesienie współwłasności nie może być traktowane w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób nie uległ powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 kwietnia 2013 r., Nr IPTPB2/415-61/13-4/AP. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej.

Fakt zniesienia współwłasności nie nosił cech nabycia nieruchomości w rozumieniu w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, biorąc pod uwagę, że wartość powstałego lokalu wraz z udziałami w nieruchomości wspólnej powstałego w wyniku czynności znoszenia współwłasności odpowiadała wartości udziału jaki Wnioskodawczyni posiadała w nieruchomości (grunt i budynek) w dacie zniesienia współwłasności w 2010 r. Nabycie lokalu sprzedanego w dniu 26 marca 2013 r. nastąpiło zatem w dacie nabycia udziału w nieruchomości, tj. 18 sierpnia 2005 r.

W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródło przychodu stanowi odpłatne zbycie nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. W opisywanej sytuacji nie doszło do spełnienia powyższej przesłanki, ze względu na zaistnienie faktu nabycia w dacie 18 sierpnia 2005 r.

Zatem, odpłatne zbycie w dniu 26 marca 2013 r. przez Wnioskodawczynię nie może być uznane za źródło przychodu, a cena uzyskana ze zbycia za przychód na podstawie art. 19 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.