INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 11 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w odniesieniu do części wydatków na objęcie udziału sfinansowanych ze środków własnych Spółka powinna, ustalając koszt objęcia jednego udziału w dacie ich sprzedaży, zastosować kurs sprzedaży banku, z którego usług korzystała, z dnia płatności z tytułu objęcia udziałów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w odniesieniu do części wydatków na objęcie udziału sfinansowanych ze środków własnych Spółka powinna, ustalając koszt objęcia jednego udziału w dacie ich sprzedaży, zastosować kurs sprzedaży banku, z którego usług korzystała, z dnia płatności z tytułu objęcia udziałów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W listopadzie 2006 r. Spółka objęła udziały w spółce kapitałowej z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej „spółka kapitałowa”). Udziały zostały objęte tego samego dnia w dwóch transzach i zostały pokryte wkładami pieniężnymi. Pierwsza transza udziałów została objęta po cenie odpowiadającej wartości nominalnej udziałów - łącznie objęto udziały za kwotę „X" (dalej: „kwota X") wyrażoną w funtach szterlingach (dalej: „GBP"), natomiast druga transza udziałów została objęta po cenie wyższej od wartości nominalnej udziałów z tzw. premią emisyjną - łącznie objęto te udziały za kwotę „Y" w GBP (dalej: „kwota Y"). Udziały miały równą wartość nominalną oraz inkorporują takie same prawa. Objęcie udziałów w ramach pierwszej transzy nastąpiło ze środków własnych Spółki (kwota X), natomiast objęcie udziałów w ramach drugiej transzy (kwota Y) zostało sfinansowane pożyczką wyrażoną w PLN zaciągniętą przez Spółkę od podmiotu powiązanego w 2006 r.

Ponieważ wartość udziałów spółki kapitałowej została określona w GBP, a zatem Spółka była zobowiązana do wniesienia środków pieniężnych w tej walucie, Spółka i pożyczkodawca ustalili, że kwota pożyczki w części przeznaczonej na objęcie udziałów w spółce kapitałowej zostanie wypłacona w GBP po kursie ustalonym przez strony umowy pożyczki. W ten sposób Spółka oraz pożyczkodawca uniknęli poniesienia kosztów związanych z koniecznością zamiany PLN na GBP. W odniesieniu natomiast do udziałów objętych w ramach pierwszej transzy, z uwagi na fakt, że kwota należna tytułem ich objęcia (kwota X) została uiszczona w sierpniu 2007 r. (to jest już po ich objęciu), dla celów księgowych Spółka przeliczyła tę kwotę według kursu sprzedaży GBP obowiązującego w banku, z którego usług Spółka korzystała w dacie uiszczenia tej kwoty. Płatność z tytułu objęcia udziałów nastąpiła z rachunku walutowego Spółki. Począwszy od lutego 2008 r. spółka kapitałowa wypłaca na rzecz Spółki dywidendy pochodzące z zysków bieżących oraz zysków niepodzielonych w latach ubiegłych, do których zgodnie z przepisami angielskiego prawa handlowego i podatkowego zaliczają się także kwoty wynikające z objęcia udziałów po cenie wyższej od ich wartości nominalnej (po odpowiednim ujęciu w księgach spółki kapitałowej). Spółka kapitałowa zamierza dokonywać wypłat takich dywidend również w przyszłości. Ponadto, w 2008 r. spółka kapitałowa dokonała obniżenia wartości nominalnej udziałów, a następnie umorzyła część udziałów. Spółka nie otrzymała wynagrodzenia z tytułu zmniejszenia wartości nominalnej udziałów. Natomiast z tytułu otrzymanego wynagrodzenia za umorzone udziały Spółka rozpoznała dochód do opodatkowania. Z uwagi na fakt, że objęte przez Spółkę udziały w spółce kapitałowej nie posiadają żadnych znaków identyfikujących co do tożsamości (np. numery seryjne), w dacie umorzenia (jak również obecnie) nie było możliwe określenie czy umarzane udziały zaliczają się do pierwszej czy do drugiej transzy udziałów. Z tego względu Spółka - określając dochód podatkowy w 2008 r. proporcjonalnie określiła koszt nabycia przypadający na umarzane udziały.

Dodatkowo, Spółka wyjaśnia, iż z racji przedłużonego roku podatkowego (trwającego od 1 kwietnia 2006 do 29 lutego 2008 r.) Spółka w roku 2007 i w styczniu/lutym 2008 stosowała przepisy ustawy o PDOP, w tym przepisy dotyczące ustalania różnic kursowych, obowiązujące w roku 2006. Aktualnie Spółka planuje sprzedaż udziałów w spółce kapitałowej. Sprzedaż może dotyczyć wszystkich lub części udziałów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do części wydatków na objęcie udziałów w spółce kapitałowej sfinansowanych ze środków własnych Spółka powinna, ustalając koszt objęcia jednego udziału w spółce kapitałowej w dacie sprzedaży udziałów, zastosować kurs sprzedaży banku, z którego usług korzystała, z dnia płatności z tytułu objęcia udziałów...

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do części wydatków na objęcie udziałów sfinansowanych ze środków własnych Wnioskodawca powinien, ustalając koszt objęcia jednego udziału w spółce kapitałowej w dacie sprzedaży udziałów, zastosować kurs sprzedaży banku, z którego Wnioskodawca korzystał, z dnia płatności z tytułu objęcia udziałów.

Zgodnie z ogólną zasadą potrącalności kosztów zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. Jednocześnie, w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOP, jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu zostały wymienione wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów lub akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki te są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e, który to przepis na gruncie przedmiotowego stanu faktycznego nie znajduje zastosowania.

Przepis ten statuuje zasadę odroczenia rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu nabycia lub objęcia udziałów do dnia ich odpłatnego zbycia.

Przechodząc do uzasadnienia stanowiska Spółki należy zwrócić uwagę, iż objęcie udziałów miało miejsce w listopadzie 2006 r., a płatność z tytułu ich objęcia w sierpniu 2007 r. Obydwa zdarzenia miały miejsce w roku podatkowym Spółki rozpoczętym z dniem 1 kwietnia 2006 r. a zakończonym w dniu 29 lutego 2008 r. Zatem, ocena jaki kurs Spółka powinna zastosować ustalając koszt objęcia jednego udziału w spółce kapitałowej w dacie sprzedaży udziałów, winna być dokonana w oparciu o brzmienie przepisów ustawy o PDOP obowiązujących w 2006 r.

Zgodnie bowiem z treścią art. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589) „Podatnicy, których rok podatkowy rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2007 r. i zakończy się po tym dniu, stosują do przyjętego przez siebie roku podatkowego ustawę, o której mowa w art. 1 , w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006r." Ponadto, jak wynika z uzasadnienia projektu powyższej ustawy, celem wprowadzenia do ustawy nowelizującej przepisów intertemporalnych było zagwarantowanie ochrony praw słusznie nabytych dla podatników, których rok podatkowy rozpoczął się przed 1 stycznia 2007 r., a zakończył po tym dniu. Prawo do rozpoznania kosztu podatkowego w określonej wysokości w ocenie Spółki stanowiło jej prawo nabyte, a w konsekwencji koszt ten powinien być ustalony w oparciu o regulację obowiązująca w roku 2006.

Podsumowując tę część rozważań, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż rok podatkowy Spółki rozpoczął się w dniu 1 kwietnia 2006 r., a zakończył w dniu 29 lutego 2008 r., do oceny przedmiotowego stanu faktycznego w zakresie kursu, po którym należy ustalić wartość wydatków na objęcie udziałów stanowiących koszt uzyskania przychodów dacie ich zbycia, zastosowanie winny znaleźć przepisy ustawy o PDOP obowiązujące w 2006 r.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 zd. 3 ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym w 2006 r. „Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów."

W opisie stanu faktycznego Spółka wskazała, że objęcie udziałów pochodzących z pierwszej transzy miało miejsce tego samego dnia, w którym miało miejsce objęcie udziałów pochodzących z drugiej transzy. Jednakże, pokrycie gotówką objętych w ramach pierwszej transzy udziałów miało miejsce w terminie późniejszym tj. w sierpniu 2007 r. Uwzględniając zatem treść art. 15 ust. 1 zd. 3 ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., zdaniem Spółki należy przyjąć, że kursem właściwym do ustalenia kosztu objęcia jednego udziału w spółce kapitałowej jest kurs sprzedaży GBP ustalony przez bank, z którego usług korzystała Spółka, w dniu pokrycia gotówką objętych udziałów. Należy także podkreślić, iż na gruncie regulacji obowiązujących w 2006 r. nie występowały wątpliwości, czy różnice kursowe powstające pomiędzy datą nabycia (objęcia) udziałów wpływają na wysokość kosztu objęcia udziałów czy też są rozpoznane bezpośrednio w rachunku podatkowym. W tym okresie bowiem przepisy o różnicach kursowych były tak skonstruowane, iż różnice kursowe realizujące się na zapłacie zobowiązań nie były samodzielną kategorią podatkową, a jedynie korygowały w górę lub w dół wysokość kosztu podatkowego, z którym były związane. Stąd do wysokości ustalenia ostatecznej wartości kosztu podatkowego miarodajny był każdorazowo kurs z dnia płatności zobowiązania. Niezależnie od powyższego Spółka pragnie zauważyć, że nawet w przypadku uznania, że w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie mają przepisy ustawy o PDOP w ich aktualnym brzmieniu, to należy stwierdzić, że obecna treść art. 15a ust. 4 ustawy o PDOP dotyczącego różnic kursowych również prowadzi do wniosku, że przy ustalaniu kosztów objęcia jednego udziału w spółce kapitałowej, pod uwagę powinien zostać wzięty kurs sprzedaży GBP ustalony przez bank, z którego usług korzystała Spółka, z dnia płatności z tytułu objęcia udziałów. Zgodnie bowiem z treścią art. 15a ust. 4 „Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust 2 i 3 uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań." Spółka pragnie zauważyć, że pojęcie „kursu faktycznie zastosowanego" spowodowało szereg wątpliwości w odniesieniu do rozliczania różnic kursowych w sytuacji, gdy podatnicy w transakcjach z podmiotami zagranicznymi nie wymieniają waluty, lecz korzystają z rachunków walutowych.

Według jednej z linii interpretacyjnych sformułowano pogląd, iż kurs faktycznie zastosowany to kurs waluty z określonego dnia, który rzeczywiście został użyty, a więc którym się posłużono, wykorzystując go w danej operacji finansowej. Z powyższego wywodzi się, że w sytuacji, gdy podatnicy korzystają z rachunków walutowych, to otrzymanie należności lub zapłata zobowiązania nie wiążą się z faktycznym zastosowaniem jakiegokolwiek kursu waluty, ponieważ realizacji płatności następuje w określonej walucie bez zamiany wyrażonej w niej wartości na inną walutę. Z tego względu w takich przypadkach przy obliczaniu różnic kursowych zasadne jest odniesienie się do kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, w którym różnice kursowe wystąpiły. Taki pogląd wyraził np. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 4 grudnia 2009 r. (sygn. III SA/Wa 1190/09).

Zgodnie z drugą linią interpretacyjną kursem faktycznie zastosowanym jest kurs, który należy zastosować w celu dokonania wyceny danej transakcji na określony dzień, natomiast zastosowanie kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dokonanie operacji na rachunku walutowym możliwe jest tylko w sytuacji, gdy nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, ponieważ nie został on ustalony, np. w sytuacji gdy podatnik korzysta z rachunku walutowego w banku zagranicznym, w którym nie jest ogłaszany kurs waluty stosowany do przeliczenia złotego (wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 lipca 2009 r., sygn. I SA/Gd 338/09). W podobnym duchu wypowiadają się organy podatkowe np. Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu interpretacyjnym z dnia 9 maja 2007 r. (sygn. ŁUS-II-2-423/37/07/JB) stwierdził, iż „przy obliczaniu różnic wartości różnic kursowych powstałych w wyniku zapłaty na rachunek walutowy podatnika należności za sprzedane towary wyrażonej w walucie obcej, podatnik powinien przyjąć kurs kupna banku, z którego usług korzysta, mimo, że nie dochodzi w tym przypadku do odsprzedania waluty do banku. Pogląd ten należy uznać za ugruntowany w praktyce orzeczniczej organów podatkowych, a jego potwierdzeniem jest niedawna interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1102/11/AP), w której dokonując analizy art. 15a ust. 4 ustawy o PDOP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wyraził pogląd, że „W świetle wykładni językowej, faktycznie zastosowany kurs waluty nie jest tylko kursem zrealizowanym, dlatego nie należy go wiązać wyłącznie z sytuacjami związanymi z nabyciem i zbyciem (wymianą) walut. Kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej). Przy operacjach bankowych, w celu ustalenia różnic kursowych, dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie bankowym, a więc kursie faktycznie zastosowanym. Literalne brzmienie mającego obowiązywać od 1 stycznia 2012 r. art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie wskazuje, iż przy obliczaniu różnic kursowych kurs faktyczny ma zastosowanie, oprócz sytuacji gdzie dochodzi do zbycia/nabycia waluty również w przypadku otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. A zatem do wyceny wartości wpływu (wypływu) należności (zobowiązań) w walucie obcej na rachunek walutowy (z rachunku walutowego) w banku należy przyjmować kurs bankowy, tj. kurs faktycznie zastosowany."

Również w ocenie Spółki, za prawidłowe należy uznać stanowisko, iż kursem faktycznie zastosowanym jest kurs, który należy zastosować w celu dokonania wyceny danej transakcji na określony dzień. Natomiast, zastosowanie kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dokonanie transakcji jest uzasadnione jedynie, gdy ten pierwszy kurs jest niemożliwy do ustalenia. Za zasadnością takiego stanowiska przemawia literalna wykładnia art. 15a ust. 4 ustawy o PDOP w jego aktualnym brzmieniu, poparta ugruntowaną linią interpretacyjną organów podatkowych.

Mając powyższe na uwadze, zasadnym jest pogląd Spółki, że również aktualne brzmienie ustawy o PDOP prowadzi do wniosku, że na gruncie przedmiotowego stanu faktycznego, ustalając koszt objęcia jednego udziału w spółce kapitałowej w dacie sprzedaży udziałów, Spółka powinna zastosować kurs sprzedaży GBP banku, z którego usług korzystała, z dnia płatności z tytułu objęcia udziałów.

Podsumowując, należy uznać za prawidłowe stanowisko Spółki, iż ustalając koszt objęcia jednego udziału w spółce kapitałowej w dacie sprzedaży udziałów, Spółka powinna zastosować kurs sprzedaży GBP banku, z którego usług Spółka korzystała, w dacie płatności z tytułu objęcia udziałów. Za zasadnością stanowiska Spółki przemawia treść art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym w roku 2006, jak również treść art. 15a ust. 4 ustawy o PDOP w jej aktualnym brzmieniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, że istotą zagadnienia będącego przedmiotem interpretacji jest ustalenie kosztu objęcia jednego udziału w spółce kapitałowej. Taka kwestia prawna została bowiem jasno zakreślona w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1. Z opisu zdarzenia przyszłego ujętego we wniosku wynika, że w listopadzie 2006 r. Spółka objęła za wkład pieniężny udziały w spółce kapitałowej z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Zdarzenie to miało miejsce w roku podatkowym, który rozpoczął się w Spółce 1 kwietnia 2006 r. a zakończył 29 lutego 2008 r.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. dokonano zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, którą wprowadzono ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589), jednakże zgodnie z art. 2 tej ustawy podatnicy, których rok podatkowy rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2007 r. i zakończy się po tym dniu, stosują do przyjętego przez siebie roku podatkowego ustawę, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. W związku z powyższym Spółka, pomimo zmiany dokonanej ww. ustawą w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 29 lutego 2008 r. była zobowiązania do stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zatem w odniesieniu do zdarzenia jakim było objęcie udziałów w spółce kapitałowej (które miało miejsce w listopadzie 2006 r.) zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Okoliczność ta ma znaczenie dla sprawy, gdyż przedmiotem niniejszej interpretacji, o czym pisano na wstępie, jest ustalenie sposobu obliczenia kosztu jednego udziału objętego w spółce kapitałowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot „w celu” oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Przepis art. 15 ust. 1 updop wprowadza także zasadę, że:

• koszty wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote wg kursów średnich NBP,
• koryguje o różnice kursowe.
  
  

Co do zasady według tych zasad, winno się ustalać także koszt objętych przez Spółkę udziałów, których sprzedaż w przyszłości Spółka rozważa.

W tym miejscu należy jednak zwrócić szczególną uwagę na okoliczność, że brzmienie powołanego wcześniej art. 15 ust. 1 updop, w kwestii prawnej będącej przedmiotem interpretacji, doznaje ograniczenia ze względu na brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 8 updop. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że ww. przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 „odracza” ujęcie w rachunku podatkowym obliczonych na dzień poniesienia kosztu, na podstawie art. 15 ust. 1 updop, kosztów uzyskania przychodów do momentu odpłatnego zbycia objętych udziałów.

Przeliczenie wartości kosztu objęcia udziałów powinno zatem nastąpić zgodnie z przepisami obowiązującymi w momencie poniesienia kosztu z tytułu objęcia udziałów, tj. w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Oznacza to, że koszt objęcia udziałów powinien być, zgodnie z cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 updop skorygowany o różnice kursowe obliczone z zastosowaniem kursu sprzedaży banku z którego usług Spółka korzystała.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.