Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-88/11-2/TK
z 24 stycznia 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP3/443-88/11-2/TK
Data
2012.01.24
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek akcyzowy (ustawa z dnia 6.12.2008r.) --> Organizacja obrotu wyrobami akcyzowymi --> Składy podatkowe --> Obowiązek prowadzenia produkcji niektórych wyrobów akcyzowych w składach podatkowych
Podatek akcyzowy (ustawa z dnia 6.12.2008r.) --> Wyroby akcyzowe-przepisy szczegółowe. Podstawa opodatkowania i stawki akcyzy. --> Wyroby energetyczne i energia elektryczna --> Produkcja wyrobów energetycznych - definicja
Słowa kluczowe
akcyza
paliwo opałowe
produkcja
stawka
Istota interpretacji
1. Czy mieszanie wyrobów akcyzowych nabytych przez Zainteresowanego z zapłaconą akcyzą może odbywać się poza składem podatkowym?
2. Czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę wyrobów akcyzowych, poddawanych mieszaniu ich dalszej sprzedaży z przeznaczeniem dla celów opałowych może zostać zastosowana stawka, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie ustawy akcyzowej? 3. Czy Zainteresowany będzie zobowiązany do składania deklaracji podatkowych, wpłacania akcyzy oraz przedpłat akcyzy z tytułu produkcji mieszaniny? 4. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystąpienia do właściwego naczelnika urzędu celnego o ustalenie norm ubytków powstałych podczas produkcji wyrobu akcyzowego oraz czy dla produkcji wyrobu akcyzowego powinny zostać ustalone normy zużycia wyrobów akcyzowych? Czy ewentualne ubytki będą podlegały opodatkowaniu? Wniosek ORD-IN 696 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 24 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji i obrotu wyrobami akcyzowymi – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 24 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji i obrotu wyrobami akcyzowymi. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca planuje rozszerzenie dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej.
Zarówno wyroby akcyzowe nabywane przez Zainteresowanego, jaki wytworzona mieszanina, stanowią wyroby energetyczne w rozumieniu art. 86 ustawy akcyzowej, nie wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej ani w art. 89 ust. 1 pkt 1-14 ustawy akcyzowej. Wnioskodawca planuje dokonanie rejestracji dla potrzeb podatku akcyzowego i nie prowadzi składu podatkowego. W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy: Ad. 1 Mieszanie nabytych wyrobów akcyzowych może odbywać się poza składem podatkowym. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) zwanej dalej ustawą, wyrobami akcyzowymi są, wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. produkcja wyrobów akcyzowych. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych. Powyższe oznacza, że w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym mieszanie wyrobów akcyzowych nabytych przez Zainteresowanego będzie stanowić produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy akcyzowej. Zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych, niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie. Wyrób akcyzowy (mieszanina) produkowany przez Wnioskodawcę w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, będzie wyrobem akcyzowym innym niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętym stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, przeznaczonym dla celów opałowych. Do jego produkcji zostaną wykorzystane wyłącznie wyroby akcyzowe, od których akcyza zostanie zapłacona w wysokości równej kwocie akcyzy przypadającej do zapłaty od gotowego wyrobu akcyzowego (mieszaniny), to jest według stawki określonej w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie ustawy akcyzowej. W świetle powyższego, zdaniem Zainteresowanego, produkcja przedmiotowego wyrobu akcyzowego może odbywać się poza składem podatkowym. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe, m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 26 lipca 2011 r. sygn. ITPP3/443-126a/11/ZG, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 czerwca 2009 r. sygn. IPPP3/443-232/09-2/SM. Ad. 2 Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przy nabyciu wyrobów akcyzowych służących do produkcji mieszaniny przeznaczonej do celów opałowych uprawnione jest stosowanie stawki, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie ustawy akcyzowej. Ostatecznym przeznaczeniem mieszaniny powstałej w wyniku zmieszania nabytych przez Zainteresowanego wyrobów akcyzowych są cele opałowe. Fakt mieszania wyrobów akcyzowych nabytych przez Wnioskodawcę, a następnie sprzedaży mieszaniny z przeznaczeniem na cele opałowe pozostaje bez wpływu na stawkę podatku akcyzowego stosowaną przy ich nabyciu. Zdaniem Zainteresowanego, w przypadku nabycia wyrobów akcyzowych przeznaczonych do produkcji paliwa opałowego należy je traktować jako paliwo opałowe, czego konsekwencją jest zastosowanie w tym przypadku stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie ustawy akcyzowej. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe, m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 czerwca 2010 r. sygn. IBPP3/443 -160/10/BWo, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 listopada 2009 r. sygn. IBPP3/443-642/09/PK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 kwietnia 2010 r. sygn. IBPP3/443-191/10/BWo, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 września 2009 r. sygn. IPPP3/443-573/09-2/SM. Zainteresowany stoi na stanowisku, iż przy nabywaniu wyrobów akcyzowych, które zostaną poddane mieszaniu, służących następnie do produkcji wyrobu akcyzowego przeznaczonego na cele opałowe, uprawnione jest stosowanie stawki, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie uprawniony do składania do kontrahenta krajowego oraz do odpowiedniego urzędu celnego oświadczeń, zgodnie z którymi nabyte przez niego wyroby akcyzowe zostaną sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, to znaczy zostaną przeznaczone na cele uprawniające do stosowania stawki podatku akcyzowego, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie ustawy. Ad. 3 Zdaniem Zainteresowanego, będzie on zobowiązany do składania deklaracji, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wnioskodawca nie będzie natomiast zobowiązany do uiszczania podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy, ani przedpłat akcyzy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 8 ustawy, kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi. Zainteresowany wskazał, iż zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. W opisanym zdarzeniu przyszłym oznacza to, iż produkcja nie będzie podlegać opodatkowaniu akcyzą, a należna i deklarowana przez Wnioskodawcę w deklaracji dla podatku akcyzowego kwota akcyzy będzie równa zeru, gdyż:
Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 26 lipca 2011 r. sygn. ITPP3/443-126c/11/ZG. Zdaniem Zainteresowanego brak obowiązku uiszczenia podatku akcyzowego nie zwalnia jej jednak z obowiązku składania deklaracji dla podatku akcyzowego (mimo, iż nie będzie w niej wykazywać kwot należnego podatku akcyzowego). Na mocy art. 22 ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1-4 i 6, w przypadku produkcji poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, oraz wyrobów, akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane. Przepis art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, zobowiązuje producenta do obliczania i wpłacania przedpłaty akcyzy w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu. Przedpłata akcyzy, o której mowa powyżej stanowi zatem de facto wpłatę na poczet zobowiązania podatkowego. Jak zostało wskazane powyżej, w opisanym zdarzeniu przyszłym akcyza od wyprodukowanego przez Wnioskodawcę wyrobu akcyzowego nie będzie należna w żadnym momencie, a więc zobowiązanie podatkowe nie powstanie. Oznacza to, iż nie będzie on zobowiązany do uiszczania przedpłat akcyzy na rachunek właściwej izby celnej. Zainteresowany wskazał, iż za słusznością prezentowanego przez niego stanowiska przemawia treść uzasadnienia do art. 17 projektu ustawy akcyzowej (obecnie art. 22 ustawy akcyzowej), to jest, cyt.: „Wpłata przedpłaty akcyzy w wysokości, jaka jest należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, traktowana jest w rzeczywistości jako zapłata należności z tytułu podatku akcyzowego, o czym świadczą przepisy określone w art. 17 projektu ustawy, które regulują kwestie dotyczące deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, obliczania i wpłaty przedpłaty akcyzy, konieczności uiszczania odsetek jak od zaległości podatkowej (w przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest mniejsza od należnej akcyzy za miesiąc rozliczeniowy) oraz rozliczania nadpłaty przedpłaty akcyzy wykazanej w deklaracji podatkowej”. Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym należności z tytułu podatku akcyzowego nigdy nie powstaną, tak więc uiszczenie przez nią przedpłaty akcyzy nie znajduje uzasadnienia. Zainteresowany podkreślił, iż przepisy ustawy nie wskazują, czy i w jaki sposób należy prowadzić ewidencję zużywanych wyrobów w przypadku produkcji wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym. Zdaniem Wnioskodawcy, mimo braku opodatkowania akcyzą przedmiotowej produkcji, powinien on w sposób nie budzący wątpliwości udokumentować, że ilość nabytych i poddanych mieszaniu wyrobów akcyzowych została faktycznie zużyta do wyprodukowania mieszaniny. Mając powyższe na uwadze Zainteresowany będzie prowadził ewidencję ilościową nabywanych przez niego wyrobów akcyzowych zużytych bezpośrednio w procesie produkcji mieszaniny. Ad. 4 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż:
Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy. Ubytki wyrobów akcyzowych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy, oznaczają wszelkie straty:
Na mocy art. 30 ust. 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a Zgodnie z art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych. Na mocy art. 85 ust. 2 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów, cyt.:
Zdaniem Zainteresowanego, w świetle ww. przepisów, ewentualne ubytki powstałe w przedmiotowym opisie sprawy nie stanowią ubytków wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy akcyzowej. W stosunku do przedmiotowych wyrobów akcyzowych, które podlegać będą mieszaniu, powstał już bowiem obowiązek zapłaty akcyzy (zobowiązanie podatkowe), w rezultacie czego na dalszym etapie produkcji a następnie dystrybucji nie będą podlegać już opodatkowaniu akcyzą, a w efekcie nie ma do nich zastosowanie pojęcie ubytków wyrobów akcyzowych. Ewentualne ubytki wyrobów akcyzowych zużytych do produkcji przedmiotowego wyrobu akcyzowego (mieszaniny) nie będą więc podlegały opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W konsekwencji należy uznać, iż Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wystąpienia do właściwego naczelnika urzędu celnego z wnioskiem o wydanie decyzji ustalającej normy dopuszczalnych ubytków tych wyrobów. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego, m.in. interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 października 2009 r. sygn. ILPP3/443-123/09-2/TW oraz z dnia 9 października 2009 r. sygn. ILPP3/443-124/09-2/TK, jak również w piśmie Podsekretarza Stanu Ministerstwa Finansów z dnia 16 lipca 2009 r. sygn. AE 1/065/16/KOC/09/BMI9 8373. W odniesieniu do konieczności ustalenia dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych, Zainteresowany stoi na stanowisku, iż do wyrobów zużywanych w procesie produkcji mieszaniny ustalenie przedmiotowych norm nie będzie miało zastosowania, ponieważ:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.