Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-811/14/AK
z 30 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2014 r. (data wpływu 5 sierpnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (jako osoba fizyczna) w formie spółki cywilnej. W zakresie prowadzonej przez podatnika działalności nie mieści się wynajem nieruchomości. Wnioskodawca rozlicza się na zasadach podatku liniowego, poza tym jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT. W listopadzie 2013 r. podatnik nabył nieruchomość w drodze umowy darowizny. Przedmiotową nieruchomość stanowi dom jednorodzinny o pow. użytkowej 300 m2. Wnioskodawca wykorzystuje i zajmuje część przedmiotowej nieruchomości na własne potrzeby mieszkaniowe. Kolejna część jest wynajmowana na zasadzie kontynuacji umowy najmu zawartej przez darczyńcę z najemcą, a poza prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (najem prywatny), spółce prawa handlowego, przy opodatkowaniu wg stawki 8,5%. Podstawą opodatkowania jest wyłącznie czynsz netto (bez podatku VAT). Wnioskodawca nie włącza do podstawy opodatkowania kosztów eksploatacyjnych dotyczących najemcy, które ponosi dodatkowo najemca, po podpisaniu stosownych umów z dostawcami mediów. Stosowany czynsz jest zgodny ze stawkami stosowanymi powszechnie na rynku. Wnioskodawca prowadzi najem nieruchomości, o której mowa we wniosku w imieniu własnym jako osoba fizyczna, z zamiarem osiągnięcia konkretnego rezultatu, tj. wykorzystania – zgodnie z wolą darczyńcy – powierzchni, która nie jest przez Wnioskodawcę wykorzystywana, poprzez wynajęcie spółce. Wykonywanie tej czynności nie ma charakteru ciągłego, ani zorganizowanego. Wnioskodawca nie wystąpił z ofertą zawarcia umowy najmu wobec podmiotów trzecich, jako przyszłych kontrahentów, nie dawał ogłoszeń, czy zleceń biurom pośrednictwa, nie umieszczał reklamy, a jedynie wyraził zgodę na kontynuację istnienia stosunku umownego istniejącego wcześniej między darczyńcą, który darował Wnioskodawcy nieruchomość stanowiącą przedmiot umowy najmu, a spółką prawa handlowego. Co istotne Wnioskodawca nie wynajmował wcześniej jakiejkolwiek nieruchomości i poza przedmiotową nie wynajmuje jakiejkolwiek innej nieruchomości. Najem przedmiotowej nieruchomości nie jest również źródłem Jego utrzymania. Wnioskodawca wskazuje, że realizując opisaną we wniosku czynność wynajmu nieruchomości nie wykonuje jej w sposób określony w definicji przewidzianej w treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy Wnioskodawca ma prawo do stosowania stawki 8,5% w stosunku do opisanego wyżej najmu?
2. Czy Wnioskodawca stosuje właściwą podstawę opodatkowania (wartość czynszu netto)?

Zdaniem Wnioskodawcy, na powyżej zadane pytania należy odpowiedzieć twierdząco.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Poza opisaną umową najmu podatnik nie zajmuje się wynajmowaniem nieruchomości, ani prywatnie, ani w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1a ww. ustawy opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Wysokość podatku wynosi w – myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy – 8,5%.

Podatnik, działając w oparciu o treść art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest m. in. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami – w myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy – z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem takie jak: opłata za lokal, koszty energii elektrycznej oraz gaz), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (tj. przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze), ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Aby skorzystać z ryczałtowej formy opodatkowania należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze. O zasadach składania ww. oświadczenia stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W myśl tego przepisu, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 4 ww. ustawy w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (jako osoba fizyczna) w formie spółki cywilnej. W zakresie prowadzonej działalności nie mieści się wynajem nieruchomości. Wnioskodawca rozlicza się na zasadach podatku liniowego, poza tym jest zarejestrowany, jako podatnik podatku VAT. W listopadzie 2013 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość w drodze umowy darowizny. Przedmiotową nieruchomość stanowi dom jednorodzinny o pow. użytkowej 300 m2. Wnioskodawca wykorzystuje i zajmuje część domu na własne potrzeby mieszkaniowe. Kolejna część jest wynajmowana przez Wnioskodawcę na zasadzie kontynuacji umowy najmu zawartej przez darczyńcę z najemcą, poza prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (najem prywatny), spółce prawa handlowego, przy opodatkowaniu wg stawki 8,5%. Podstawą opodatkowania jest wyłącznie czynsz netto (bez podatku VAT). Wnioskodawca nie włącza do podstawy opodatkowania kosztów eksploatacyjnych dotyczących najemcy, które ponosi dodatkowo najemca, po podpisaniu stosownych umów z dostawcami mediów. Stosowany czynsz jest zgodny ze stawkami stosowanymi powszechnie na rynku. Przedmiotowy najem nie ma charakteru ciągłego, ani zorganizowanego. Wnioskodawca nie wystąpił z ofertą zawarcia umowy najmu wobec podmiotów trzecich, jako przyszłych kontrahentów, nie dawał ogłoszeń, czy zleceń biurom pośrednictwa, nie umieszczał reklamy, a jedynie wyraził zgodę na kontynuację istnienia stosunku umownego istniejącego wcześniej między darczyńcą, który darował Wnioskodawcy nieruchomość stanowiącą przedmiot przedmiotowej umowy najmu, a spółką prawa handlowego. Co istotne Wnioskodawca nie wynajmował wcześniej jakiejkolwiek nieruchomości i poza omawianą nie wynajmuje żadnej innej nieruchomości. Najem przedmiotowej nieruchomości nie jest również źródłem Jego utrzymania. Wnioskodawca wskazuje, że realizując opisaną we wniosku czynność wynajmu nieruchomości nie wykonuje jej w sposób określony w definicji przewidzianej w treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego uznać należy, że jedynie określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast należności z tytułu opłat dodatkowych związanych z eksploatacją przedmiotu najmu, do których ponoszenia zobowiązany jest zgodnie z zawartą umową najmu najemca, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawcy.

W zakresie uiszczania opłat dodatkowych związanych z eksploatacją przedmiotu najmu Wnioskodawca pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a administratorem budynku. W związku z tym opłaty te nie będą stanowić dla Wnioskodawcy przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Opodatkowaniu podlega jedynie ustalona w umowie najmu kwota czynszu, jako wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę za oddanie przedmiotu najmu w używanie.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wynajem przez Wnioskodawcę części domu nie związanej z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą może stanowić odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów.

W sytuacji gdy umowa najmu nieruchomości nie zostanie zawarta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz jako tzw. najem prywatny, to zgodnie z wolą Wnioskodawcy przychody z opisanego wynajmu będą mogły być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%, pod warunkiem, że Wnioskodawca złożył – w ustawowym terminie – właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania zgodnie z art. 9 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Podkreślić należy, że przy najmie rozliczanym ryczałtem podstawę opodatkowania co do zasady stanowi przychód, który należy identyfikować jako wartość czynszu należnego z tytułu zawartej umowy najmu. Wyjątkiem, są podmioty będące czynnymi podatnikami VAT (jak wskazał Wnioskodawca, jest podatnikiem podatku VAT), dla takich podmiotów przychód stanowi kwota czynszu pomniejszona o należny podatek od towarów i usług.

Przy tym podkreślić należy, że interpretację indywidualną wydaje się wyłącznie w oparciu o stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawione przez Wnioskodawcę, natomiast dopiero w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ podatkowy może dokonać ustalenia okoliczności stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), które rzeczywiście zaistniały.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.