Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-342/14-3/RS
z 20 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu 7 kwiecień 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych objęcia przez Wnioskodawcę certyfikatów inwestycyjnych w FIZ w zamian za wniesienie do FIZ papierów wartościowych w postaci pakietu akcji i udziałów w spółkach kapitałowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych objęcia przez Wnioskodawcę certyfikatów inwestycyjnych w FIZ w zamian za wniesienie do FIZ papierów wartościowych w postaci pakietu akcji i udziałów w spółkach kapitałowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A, (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową prawa polskiego podlegającą w Polsce opodatkowaniu CIT od całości osiąganych dochodów. Wnioskodawca posiada papiery wartościowe w postaci pakietu akcji i udziałów w spółkach kapitałowych. Wnioskodawca planuje wniesienie wszystkich lub części posiadanych przez siebie akcji do funduszu inwestycyjnego zamkniętego mającego siedzibę na terenie Polski (dalej: „FIZ”) działającego na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r., Nr 146, poz. 1546 ze zm., dalej: „Ustawa o FI”) w zamian za certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez FIZ do Wnioskodawcy. W momencie wniesienia do FI przedmiotowych akcji dojdzie do przejścia ich własności na FI. Wartość pieniężna certyfikatów inwestycyjnych wyemitowanych przez FIZ będzie odpowiadać wartości rynkowej (godziwej) akcji/udziałów wniesionych przez Wnioskodawcę do FIZ.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku objęcia przez Wnioskodawcę certyfikatów inwestycyjnych w FIZ w zamian za wniesione do FIZ akcje (udziały) powstanie u Wnioskodawcy przychód?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku objęcia przez niego certyfikatów inwestycyjnych w FIZ w zamian za wniesione do FIZ akcje (udziały) nie powstanie u niego przychód.

Uzasadnienie

Podniesiono, że zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o FI, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych. Ponadto, wyłącznym przedmiotem działalności funduszy inwestycyjnych zamkniętych jest lokowanie zebranych środków w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 7 Ustawy o FI wpłaty do funduszu są dokonywane w formie pieniężnej. Zamiast wpłaty w formie pieniężnej jest jednak możliwe wniesienie zdematerializowanych papierów wartościowych, jeżeli statut funduszu tak stanowi, a także innych niż zdematerializowane papierów wartościowych lub udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, jeżeli ustawa lub statut funduszu tak stanowią.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 3 Ustawy o FI, ilekroć jest mowa w Ustawie o FI o wpłatach, rozumie się przez to również wniesienie do funduszu papierów wartościowych (w tym akcji) lub udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Zatem wniesienie papierów wartościowych do funduszu inwestycyjnego jest równoznaczne z wpłatą do tego funduszu.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o FI, w przypadku wpłat do funduszu inwestycyjnego, dokonywanych w innych niż zdematerializowane, papierach wartościowych (m.in. w akcjach lub udziałach) osoba zapisująca się na certyfikaty inwestycyjne przenosi, w drodze umowy, zgodnie z odrębnymi przepisami, prawa z tych papierów na towarzystwo funduszy inwestycyjnych.

Podniesiono, że rozpatrując konsekwencje podatkowe transakcji objęcia certyfikatów inwestycyjnych, należy w pierwszej kolejności mieć na względzie przepisy art. 7 ust. 1 i 2 Ustawy o CIT, zgodnie z którymi przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej „CIT”) jest dochód, rozumiany jako nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Ustawa o CIT nie zawiera „zamkniętej” definicji przychodu. W art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT wskazane są jedynie przykładowo zdarzenia, które powodują powstanie przychodu. Przychodem są chociażby, zgodnie z art. 12 ust. t pkt 1 Ustawy o CIT, otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Kosztami natomiast są co do zasady, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Ponadto wskazano, że systemowa analiza Ustawy o CIT pozwala sformułować wniosek o charakterze ogólnym, iż przychodem na gruncie Ustawy o CIT jest trwałe, realne powiększenie majątku podatnika - czy to poprzez aktywne włączenie do tego majątku określonych wartości, czy też poprzez wyłączenie z tego majątku zobowiązań (pasywów) obciążających dotychczas ten majątek.

Zdaniem Wnioskodawcy, hipotetycznie można rozważać, czy w wyniku objęcia certyfikatów inwestycyjnych w zamian za wkład w postaci akcji (udziałów) po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód z odpłatnego zbycia praw majątkowych w rozumieniu art. 14 ust. 1 Ustawy o CIT lub przychód z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT lub też przychód z art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe przepisy nie będą jednak mieć zastosowania w przypadku objęcia certyfikatów inwestycyjnych przez Wnioskodawcę w zamian za wkład z poniższych względów.

Spółka stoi na stanowisku, że dokonanie przez podatnika „wpłaty” w rozumieniu art. 7 ust. 3 Ustawy o Fi, zgodnie z art. 128 ust. 1 Ustawy o FI jest specyficzną transakcją możliwą jedynie w przypadku funduszy inwestycyjnych, zawierającą w sobie dwa elementy będące częścią tej samej transakcji, to jest wpłatę do funduszu oraz nabycie certyfikatów inwestycyjnych. Taka transakcja jest unikalną czynnością prawną przewidzianą jedynie przez przepisy ustawy o funduszach inwestycyjnych i nie jest przewidziana w innych ustawach, w tym w szczególności w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), czy w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz.1037 ze zm.).

Wskazano zatem, że dokonanie zapłaty za certyfikaty inwestycyjne za pomocą papierów wartościowych, w tym akcji lub udziałów nie jest zatem aportem, jak miałoby to miejsce w przypadku wniesienia akcji lub udziałów do spółek kapitałowych, a postanowienia art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT nie przewidują powstania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku dokonania wpłaty w rozumieniu art. 7 ust. 4 Ustawy o FI papierami wartościowymi lub udziałami w trybie art. 128 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych. Tym samym, zadaniem Wnioskodawcy, art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT nie znajdzie w przypadku objęcia certyfikatów zastosowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można też uznać „wpłat” akcji na certyfikaty inwestycyjne za odpłatne zbycie rzeczy lub praw majątkowych w rozumieniu art. 14 ust. 1 Ustawy o CIT. Zgodnie z art. 14. ust. 1 Ustawy o CIT co do zasady przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. W przypadku objęcia certyfikatów inwestycyjnych w zamian za akcje (udziały) nie można mówić ani o cenie, ani o umowie, w ramach której, taka cena byłaby negocjowana. Wartość papierów wartościowych, w tym akcji i udziałów, o których mowa w art. 7 Ustawy o FI, określa się według metody wynikającej z art. 128 tej ustawy, a nie w drodze umowy pomiędzy podmiotem zamierzającym nabyć certyfikaty, a funduszem.

Ponadto podniesiono, że w przypadku objęcia certyfikatów inwestycyjnych w zamian za akcje (udziały), certyfikaty inwestycyjne per se nie mogłyby stanowić ceny. Zdaniem Wnioskodawcy certyfikaty inwestycyjne wydawane za akcje (udziały) nie stanowią bowiem wartości pieniężnej. Natomiast w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W myśl art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386 ze zm.) jednostką pieniężną w Polsce jest złoty, dzielący się na 100 groszy. Pieniądzem są także waluty obce, niebędące co prawda w kraju prawnym środkiem płatniczym, lecz pozyskiwane przez podatnika z takiego lub innego tytułu. Waluty obce mogą mieć charakter pieniądza narodowego lub międzynarodowego (na przykład euro w krajach Unii Europejskiej). Na gruncie prawa dewizowego (por. ustawę z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe, Dz. U. Nr 141, poz. 1178 ze zm.) obok walut obcych występują dewizy, czyli wszelkie dokumenty bankowe i finansowe opiewające na waluty obce (na przykład weksle, czeki, akredytywy, przekazy, polecenia przelewu), zastępujące funkcjonalnie te pierwsze.

Certyfikat inwestycyjny jest pochodnym instrumentem finansowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a Ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Pochodny instrument finansowy w postaci certyfikatu inwestycyjnego, pomimo tego, że odnosi się do niego określona, wyceniana przez fundusz inwestycyjny wartość (por. art. 8 Ustawy o FI), nie jest niewątpliwie polskim lub zagranicznym pieniądzem ani też walutą obcą czy dewizą. Pochodny instrument finansowy w postaci certyfikatu inwestycyjnego nie stanowi też wartości pieniężnej w rozumieniu art. 12. ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, ponieważ nie jest, tak w ogólności jak i w obrocie gospodarczym, substytutem pieniądza. Podkreślono w tym kontekście, że wartość certyfikatu inwestycyjnego nie jest określana w obrocie gospodarczym, ale wyceny jej dokonuje fundusz inwestycyjny (por. art. 8 Ustawy o FI). Ponadto, jak stanowi o tym art. 121 ust. 8 Ustawy o FI, zbycie certyfikatu inwestycyjnego imiennego statut funduszu może uzależnić od zgody zgromadzenia inwestorów, oznaczając: formę udzielenia zgody, termin do wskazania nabywcy w przypadku odmowy zgody, nie dłuższy jednak niż 2 miesiące od dnia zgłoszenia zamiaru zbycia, cenę lub sposób jej określenia oraz termin zapłaty ceny; statut funduszu może też w inny sposób ograniczyć zbycie, oznaczając termin oraz szczegółowy tryb i warunki stosowania takiego ograniczenia. Powyższe wskazuje, że pochodny instrument finansowy w postaci certyfikatu inwestycyjnego nie zastępuje pieniądza, nie stanowi postaci jego zamiennika czy substytutu, a więc nie jest wartością pieniężną i nie może składać się na cenę. Tym samym, w przypadku objęcia certyfikatów inwestycyjnych przez Wnioskodawcę nie można mówić o odpłatnym zbyciu akcji w rozumieniu art. 14 ust. 1 Ustawy o CIT.

Odnosząc się do możliwości zrównania objęcia certyfikatów inwestycyjnych w zamian za akcje (udziały) z „otrzymaniem pieniędzy lub wartości pieniężnych” (które stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT), wskazano jeszcze raz, że certyfikaty pieniężne nie są pieniądzem ani jego substytutem ani też wartością pieniężną. Podniesiono, że kwestia ta została szczegółowo wyjaśniona w akapicie powyżej, do którego niniejszym Wnioskodawca odsyła. Biorąc pod uwagę argumentację wskazaną w akapicie powyżej, zdaniem Spółki, nie może być mowy w przypadku objęcia certyfikatów inwestycyjnych o powstaniu przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT.

Wskazano ponadto, iż na moment wniesienia akcji (udziałów) do FIZ nie powstanie żadne trwałe i realne przysporzenie w majątku Wnioskodawcy. Operacja wniesienia akcji do FIZ w zamian za certyfikaty inwestycyjne będzie bowiem mieć charakter ekwiwalentny. Wartość pieniężna certyfikatów inwestycyjnych wyemitowanych przez FIZ będzie odpowiadać wartości rynkowej (godziwej) akcji (udziałów) wniesionych przez Wnioskodawcę do FIZ. Majątek Wnioskodawcy w wyniku wniesienia akcji do FIZ w zamian za certyfikaty inwestycyjne pozostanie bez zmian. Z bilansowego punktu widzenia operacja objęcia certyfikatów inwestycyjnych stanowi zamianę jednego aktywa na inne aktywo o identycznej wartości, nie ma więc charakteru wynikowego. Ponadto wskazać należy, że wartość certyfikatów inwestycyjnych może ulec wielokrotnie zmianie w trakcie ich posiadania przez Wnioskodawcę. Nie będzie ona trwała, gdyż będzie uzależniona od wartości aktywów netto danego funduszu, w tym w szczególności od wartości rynkowej akcji wniesionych do funduszu przez Wnioskodawcę.

Spółka stoi na stanowisku, że realne i trwałe przysporzenie majątkowe po stronie Wnioskodawcy może powstać dopiero w razie umorzenia certyfikatów (także w przypadku likwidacji funduszu inwestycyjnego) albo - wyjątkowo - w następstwie wypłaty dochodów funduszu inwestycyjnego bez umarzania certyfikatów inwestycyjnych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, obejmując certyfikaty inwestycyjne w FIZ w zamian za wniesienie akcji (udziałów) do FIZ nie uzyskuje on przychodu.

Podniesiono, że stanowisko prezentowane powyżej przez Wnioskodawcę podzielają również sady administracyjne. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 marca 2013 r. o sygn. II FSK 1479/11 uznał, że przekazanie funduszowi inwestycyjnemu udziałów w spółkach czy akcji w zamian za certyfikaty inwestycyjne nie powoduje opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W ocenie NSA samo objęcie certyfikatów inwestycyjnych w zamian za wniesienie papierów wartościowych, w tym akcji do funduszu inwestycyjnego nie powoduje osiągnięcia przychodu, w szczególności nie dochodzi w takiej sytuacji do odpłatnego zbycia akcji. Certyfikat inwestycyjny nie jest bowiem pieniądzem ani wartością pieniężną, za pomocą której można wygasić zobowiązanie. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że co prawda certyfikat inwestycyjny niesie z sobą określoną wartość, ale to, czy jego nabywca uzyska z niego zysk i w jakiej ostatecznie wysokości, to zdarzenie przyszłe i niepewne.

Powyższy pogląd poczyniony przez Naczelny Sąd Administracyjny na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest również aktualny na gruncie Ustawy o CIT. Potwierdził to również ostatnio Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 13 lutego 2014 r. o sygn. I SA/Kr 2051/13 oraz w wyroku z dnia 27 lutego o sygn. I SA/Kr 2166/13 podzielając wyżej wskazany pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego i uznając, że objęcie certyfikatów inwestycyjnych w zamian za akcje (udziały) jest zdarzeniem neutralnym na gruncie Ustawy o CIT.

Ponadto Wnioskodawca pragnie wskazać na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 października 2010 r. (sygn. akt II FSK 1047/09). W wyroku tym Sąd również uznał, iż objęcie certyfikatów inwestycyjnych w zamian za akcje jest zdarzeniem neutralnym na gruncie Ustawy o CIT:

"Rzecz bowiem w tym, że ostateczna wartość certyfikatów inwestycyjnych powstaje (doznaje konkretyzacji) - jak trafnie przyjął sąd administracyjny pierwszej instancji - na drugim etapie procesu inwestycji. Spostrzeżenie to prowadzi do wniosku, że wbrew dywagacjom autorki skargi kasacyjnej, w momencie wniesienia papierów wartościowych, w tym akcji do funduszu inwestycyjnego zamkniętego inwestor nie uzyskuje automatycznie realnego przysporzenia trwale powiększającego jego aktywa i stanowiącego przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. Przychód taki - zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego - powstaje dopiero na drugim etapie procesu inwestycji, tj. w razie umorzenia certyfikatów (także w przypadku likwidacji funduszu), zbycia certyfikatów na rzecz osoby trzeciej albo - wyjątkowo – w następstwie wypłaty dochodów funduszu bez umarzania certyfikatów inwestycyjnych.

Opowiedzenie się za stanowiskiem wyrażonym w skardze kasacyjnej oznaczałoby w istocie przyznanie pierwszeństwa nie przepisom prawa podatkowego, lecz ustawie o rachunkowości, samo zaś operowanie argumentem w przedmiocie zakazu kompensaty na gruncie tejże ustawy jest o tyle chybione, iż w sytuacji otrzymania przez dany podmiot (w tym wypadku - Spółkę) certyfikatów inwestycyjnych w wyniku wniesienia do funduszu udziałów/papierów wartościowych, nie dokonuje on żadnej kompensaty”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych objęcia przez Wnioskodawcę certyfikatów inwestycyjnych w FIZ w zamian za wniesienie do FIZ papierów wartościowych w postaci pakietu akcji i udziałów w spółkach kapitałowych – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, w wypadkach, o których mowa w art. 21 i art. 22 przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 cytowanej ustawy dochodem (z zastrzeżeniem art. 10 i 11 tej ustawy) jest nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Gdy koszty przekraczają przychód, różnica jest stratą.

Podkreślenia wymaga, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje źródeł przychodów (odmiennie niż w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych). Zasadą jest, że za źródło przychodu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych uznaje się każdy zindywidualizowany stosunek prawny, zdarzenie lub stan faktyczny, z którym wiąże się uzyskanie przychodu, a wyjątki od tej zasady wynikać muszą z konkretnego przepisu ustawy wyłączającego bądź zwalniającego konkretny dochód od opodatkowania.

Podatek dochodowy od osób prawnych ma zatem cechy podatku globalnego (powszechnego) obejmującego swoim zakresem przedmiotowym wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bez względu na to, czy mają one charakter periodyczny czy jednorazowy (por. R. Pęk w: L. Błystak, B. Dauter, B. Gruszczyński, B. Hnatiuk, H. Łysikowska, E. Madej, A. Mudrecki, R. Pęk, K. Wujek, J. Zubrzycki, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Wrocław 2003, s. 98-99, H. Kryszczak w: Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, praca zbiorowa pod red. W. Nykiela i A. Mariańskiego, Gdańsk 2008, s. 98-99).

Podkreślenia wymaga, że mimo braku wyraźnego rozróżnienia w ustawie podatkowej źródeł przychodu, w każdym wypadku uzyskania przysporzenia majątkowego należy ustalić, jakie było źródło jego pozyskania. Ustawodawca przewiduje bowiem w odniesieniu do dochodu pozyskanego z niektórych źródeł szczególne zasady opodatkowania.

Definicja legalna przychodu, zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest definicją zakresową niepełną. Ustawodawca podał w art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy jedynie przykładowe rodzaje przysporzeń, uznawanych za przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym, o czym świadczy użycie słowa „w szczególności”), a jednocześnie w ust. 4 tego przepisu wskazał (tym razem stosując katalog zamknięty, nie podlegający wykładni rozszerzającej) przysporzenia, które są neutralne podatkowo. Pozwala to, jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 24 styczna 2011 r., II FPS 6/10 (opubl. w Lex pod nr 686104) na przyjęcie, że wszelkie przychody z wyłączeniem:

• wymienionych w art. 12 ust. 4,
  
• przychodów ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu lub są wolne od podatku (art. 2 ust. 1 i art. 17 ust. 1 pkt 1-50),
  
• przychodów ze źródeł, z których przedmiotem opodatkowania jest przychód (tzn. przychody opodatkowane zryczałtowanym podatkiem (art. 21 i art. 22),
  
  - stanowią przychody wpływające na wysokość dochodu do opodatkowania. Od ich sumy odlicza się koszty ich uzyskania i w rezultacie otrzymuje się kwotę dochodu osiągniętego w roku podatkowym, bądź kwotę straty, jeżeli przychody są niższe od tych kosztów. Przedmiot opodatkowania został zatem określony w ustawie w sposób jednoznaczny.
  
  

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przykładowym przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe.

Należy wskazać, że co prawda ustawodawca nie definiuje pojęcia wartości pieniężnych, jednak przyjmuje się (por. L. Błystak, H. Łysikowska w: Podatek dochodowy od osób prawnych, op. cit. s.196), że pod pojęciem tym rozumieć należy aktywa finansowe, stanowiące substytut pieniądza, a więc przede wszystkim papiery wartościowe, a także środki płatnicze (jak weksle, czeki, akredytywy, przekazy).

Przez papiery wartościowe rozumieć należy, zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538) akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego, inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne).

Fakt zaliczenia certyfikatów inwestycyjnych do papierów wartościowych wynika zresztą także z art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157, dalej: u.f.i.)

Wartościami pieniężnymi mogą być zatem zarówno akcje spółek handlowych, jak i certyfikaty inwestycyjne.

Zauważyć także należy, iż w przypadku wniesienia do funduszu inwestycyjnego papierów wartościowych przedmiotem opodatkowania nie będzie w istocie nabycie certyfikatu, ale zbycie akcji lub udziałów.

Co do zasady w celu uzyskania certyfikatu (reprezentującego prawa majątkowe uczestników funduszu - art. 6 ust. 2 u.f.i.) należy dokonać wpłaty w formie pieniężnej (art. 7 ust. 1 u.f.i.). Do funduszu można jednak także wnieść papiery wartościowe (zdematerializowane i inne niż zdematerializowane) i udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, przy czym wniesienie tych papierów i udziałów zrównane jest z wpłatą (art. 7 ust. 2 i ust. 3 u.f.i.). W przypadku wniesienia papierów wartościowych innych niż zdematerializowane i udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością osoba zapisująca się na certyfikaty przenosi, w drodze umowy, zgodnie z odrębnymi przepisami, prawa z tych papierów lub udziałów na towarzystwo funduszy inwestycyjnych (art. 28 ust. 2 u.f.i.). Dokonuje zatem ich zbycia (wszelkie prawa wspólnika z papierów wartościowych przechodzą na Fundusz Inwestycyjny Zamknięty) i otrzymuje w zamian ekwiwalent w postaci certyfikatów. Certyfikaty te, będące papierami wartościowymi stanowią substrat pieniądza, a więc wartość pieniężną w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym należy stwierdzić, że w momencie przeniesienia praw z akcji czy udziałów podatnik otrzymuje przychód o określonej (dającej się wyrazić w pieniądzu) wartości ze zbycia tych akcji lub udziałów. Nie ma przy tym wątpliwości, że odpłatne zbycie akcji lub udziałów stanowi źródło przychodów. Wynika to choćby a contrario z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pozwalającego pomniejszyć przychód ze zbycia akcji lub udziałów w spółkach kapitałowych o koszty jego uzyskania, czyli koszty związane z objęciem lub nabyciem akcji czy udziałów w spółce. Ekwiwalentem w tym przypadku są otrzymane certyfikaty, reprezentujące prawa majątkowe uczestnika funduszu (art. 6 ust. 2 u.f.i.).

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że w przedmiotowym przypadku wpłata przez Wnioskodawcę na rzecz FIZ papierów wartościowych w postaci pakietu akcji i udziałów w spółkach kapitałowych będzie implikowała powstanie przychodu określonego w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Na marginesie należy zauważyć, że Wnioskodawca może uzyskać przychód w wyniku dwóch odrębnych zdarzeń:

• odpłatnego zbycia papierów wartościowych w postaci pakietu akcji i udziałów w spółkach kapitałowych,
  
• zbycia certyfikatów inwestycyjnych FIZ.
  
  

Dla każdego z tych zdarzeń należy ustalić odrębnie koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sadów administracyjnych tut. Organ podatkowy pragnie podkreślić, że w zakresie oceny prawnopodatkowych skutków przeniesienia własności udziałów lub papierów wartościowych na rzecz funduszu inwestycyjnego w zamian za certyfikaty inwestycyjne brak jest jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Stanowisko przeciwne do zaprezentowanego przez Wnioskodawcę (w tym także w powołanych przez niego orzeczeniach) zajął m. in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 6 kwietnia 2011 r. II FSK 2056/09, z dnia 14 czerwca 2011 r. II FSK 189/10 czy z dnia 1 grudnia 2009 r. II KSK 939/08.

Tutejszy organ podatkowy w pełni akceptuje i podziela stanowisko zaprezentowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 14 października 2011 r. I SA/Wr 987/11.

Stanowisko zawarte w niniejszej interpretacji indywidualnej odpowiada także poglądom przedstawionym m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 360/10; wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 264/09; wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 285/09; wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 3 marca 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 844/07.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.